Η διαμάχη μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας μπορεί να ακυρώσει αυτό που θα έπρεπε να είναι πρωταρχικός στόχος, δηλαδή η αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους και η επίτευξη ειρήνης σε Συρία και Ιράκ
Η Ρωσία υπήρξε προκλητική και η Τουρκία θερμοκέφαλη, όμως πρέπει να διασφαλιστεί ότι νικητής σε αυτή τη διαμάχη δεν θα αναδειχθεί το Ισλαμικό Κράτος, επισημαίνεται σε δημοσίευμα του Economist με αφορμή την κατάρριψη του ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.
Η πτώση του ρωσικού αεροσκάφους, σημειώνεται, απειλεί να δηλητηριάσει τις σχέσεις μεταξύ δύο χωρών που έχουν εμπλακεί με τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, υποστηρίζοντας η κάθε μία την αντίθετη πλευρά: η Ρωσία υποστηρίζει το καθεστώς Assad και η Τουρκία εχθρούς των Σουνιτών.
Ο ρώσος πρόεδρος, Vladimir Putin, έκανε λόγο για «πισώπλατη μαχαιριά από τους συνεργούς των τρομοκρατών», απειλώντας με σοβαρές συνέπειες.
Ακόμη και τώρα, η Ρωσία βομβαρδίζει τους σύρους Τουρκομάνους, οι οποίοι έχουν μια συγγένεια με τους Τούρκους και ζουν κοντά στα σύνορα.
Ωστόσο, η διαμάχη μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας μπορεί να ακυρώσει αυτό που θα έπρεπε να είναι πρωταρχικός στόχος, δηλαδή η αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους και η επίτευξη ειρήνης σε Συρία και Ιράκ.
Μεγάλο μέρος της ευθύνης έτσι πέφτει στους ώμους του γάλλου προέδρου, Francois Hollande, ο οποίος αποφασισμένος μετά τις επιθέσεις του Ισλαμικού Κράτους στο Παρίσι και οπλισμένος με ένα ψήφισμα του ΟΗΕ, γυρίζει από πρωτεύουσα σε πρωτεύουσα προκειμένου να ατσαλώσει την προσπάθεια ενάντια στους τζιχαντιστές.
Στις 25 Νοεμβρίου μίλησε με τον τούρκο πρόεδρο, Recep Tayyip Erdogan και μια μέρα μετά συναντήθηκε με τον ρώσο πρόεδρο, Vladimir Putin.
Το έργο που έχει αναλάβει ο πρόεδρος Hollande έχει γίνει πιο δύσκολο, αλλά παράλληλα είναι και πιο κρίσιμο από ποτέ, σημειώνεται στο άρθρο του Economist.
Δύο πράγματα είναι αναγκαία προκειμένου να περιοριστεί μια μη συμμετοχή της Τουρκίας: πρώτον, οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ να συνεχίσουν να υποστηρίζουν την Τουρκία δημοσίως και δεύτερον και ιδιωτικά, τα μέλη του ΝΑΤΟ να προτρέψουν την Τουρκία να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και να αλλάξει συμπεριφορά.
Η Τουρκία θέτει εμπόδια στην εκστρατεία εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, ενδιαφερόμενη περισσότερο στο να πλήττει τους Κούρδους που είναι στη Συρία και στην απομάκρυνση του σύρου προέδρου Assad, αντί να πλήττει τους τζιχαντιστές.
Επιπλέον, έχει αποτύχει να σταματήσει τις ροές πετρελαίου του Ισλαμικού Κράτους έξω από τη Συρία και τη ροή χρημάτων, με τα οποία στρατολογεί κόσμο.
Η αποφυγή της αποκλιμάκωσης είναι το εύκολο σημείο της υπόθεσης.
Πιο δύσκολη είναι η ανάγκη να πεισθούν τόσο η Τουρκία όσο και η Ρωσία να επικεντρωθούν περισσότερο στο Ισλαμικό Κράτος.
Η Τουρκία πρέπει να το αντιληφθεί αυτό, όπως ακριβώς οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ την υποστηρίζουν, επομένως έχει ευθύνες απέναντί τους.
Ορισμένοι στην Τουρκία υποστηρίζουν ότι αν λάβει μέρος στον αγώνα εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, το μόνο που θα κάνει είναι να βοηθήσει τους Κούρδους.
Ακόμη και αν αυτό ήταν αληθές, σημειώνεται στο δημοσίευμα, η Τουρκία έχει υπάρξει νωθρή έναντι των δύο βομβιστικών επιθέσεων του Ισλαμικού Κράτους πριν από λίγους μήνες, σε Άγκυρα και Σουρούκ, που στοίχισαν τις ζωές σε περισσότερα άτομα από αυτά που έχασαν τη ζωή τους από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι.
Αν η Τουρκία θέλει πραγματικά να ξεφορτωθεί τον Assad, ο μόνος τρόπος για να το κάνει είναι να συνεργαστεί με τη Ρωσία και όχι να τη μάχεται.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών