Αν υπάρξουν προβλήματα στην Ιταλία και εφαρμοστούν οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν στην Ελλάδα, η Ευρωζώνη θα διασπαστεί...
Η κατάσταση στην Ελλάδα δεν αφορά καθόλου την Ελλάδα, αλλά την ενδυνάμωση του οικονομικού πλαισίου σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, γι' αυτό και το πολιτικό περιθώριο για συμβιβασμό είναι περιορισμένο.
Σε αυτό το γεγονός, επισημαίνεται σε άρθρο του Ed Harrison στο Business Insider, οφείλεται το ότι οι διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης για το χρέος των προγραμμάτων διάσωσης είναι τόσο πολύ δύσκολες.
Τον Ιανουάριο, αμέσως μετά την ανέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, σημειώνει ο αρθρογράφος, οι περιοχές όπου μπορούσε να υπάρξει συμφωνία, αφορούσαν τη μη διαγραφή χρέους (μόνον επέκταση της ωρίμανσης των δανείων και μείωση επιτοκίων) και περαιτέρω λιτότητα.
Όμως, η ουσία για να φθάσεις σε μια μακροπρόθεσμη συμφωνία, είναι ότι οι διαπραγματευτές της Ευρωζώνης ανησυχούν περισσότερο για την Ελλάδα ως προηγούμενο και ως παράδειγμα για άλλες χώρες όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις, όπως στο συνταξιοδοτικό, τα εργασιακά, τις ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ.
Οι δηλώσεις του γερμανού υπουργού Οικονομικών, Wolfgnang Schaeuble, στα μέσα Απριλίου στο Ινστιτούτο Brookings, ότι οι Γάλλοι εύχονται να είχαν ένα πρόγραμμα από την τρόικα όπως αυτό των Ισπανών, ώστε να εφαρμοστούν πιο εύκολα οι μεταρρυθμίσεις, αν και χαρακτηρίστηκαν μη αληθείς από τη γαλλική κυβέρνηση, ωστόσο καθιστούν σαφές το τι συμβαίνει στην Ευρώπη.
Ορισμένοι στην Ευρώπη που θέλουν λιγότερο σοσιαλισμό, χρησιμοποιούν την κρίση για να προωθήσουν την ατζέντα τους και κατά κάποιον τρόπο, έχουν επιδεινώσει την κρίση προκειμένου να το κάνουν αυτό.
Με την Ελλάδα, υπάρχουν λιγότερα περιθώρια συμβιβασμού, ιδιαίτερα επειδή οι Έλληνες υπήρξαν οι περισσότερο αποκλίνοντες από το επιθυμητό μοντέλο των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Η σκέψη που υπάρχει, λοιπόν, είναι «αν αφήσουμε την Ελλάδα να γλιτώσει από αυτά τα θέματα, ούτε οι υπόλοιποι θα εφαρμόσουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
»Η Γαλλία δεν είναι σε πρόγραμμα, με τη σοσιαλιστική κυβέρνηση να δέχεται πολύ λιγότερη πολιτική πίεση προκειμένου να συμμορφωθεί με αυτή την ατζέντα.
»Αν δεν υπάρξουν μεταρρυθμίσεις, δεν θα υπάρξει οικονομική εναρμόνιση και θα βρεθούμε σε κρίση πάλι σύντομα».
Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι πολύ σημαντικές οι κόκκινες γραμμές της Ελλάδας.
Οι Έλληνες δεν πρόκειται να υποκύψει σε όλες τις θέσεις της τρόικας για τις συντάξεις, την αγορά εργασίας ή τις ιδιωτικοποιήσεις.
Στο συνταξιοδοτικό η άποψη της Ελλάδας είναι ότι οι συντάξεις είναι λιγότερο γενναιόδωρες απ' ό,τι εκτιμάται και ότι λόγω της ύφεσης ένας σημαντικός αριθμός ατόμων κοντά στη συνταξιοδότηση έχει ωθηθεί εκτός αγοράς εργασίας και θα ήταν άποροι, εκτός και να λάμβαναν πρόωρη συνταξιοδότηση.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με την αγορά εργασίας.
Οι θέσεις της Ελλάδας είναι λογικές και το να αναμένει η τρόικα ότι η ελληνική κυβέρνηση θα υποκύψει ενώ παράλληλα θα εκπληρώνει τα μέτρα λιτότητας και χωρίς διαγραφή χρέους, αυτό θα αποτελούσε πλήρη πολιτική συνθηκολόγηση.
Αυτό δεν φαίνεται ότι μπορεί να συμβεί, σημειώνεται και προστίθεται ότι δεν υπάρχει εκβιασμός από καμία πλευρά, αλλά έλλειψη κοινού εδάφους σε μερικά πολύ σημαντικά υπό διαπραγμάτευση ζητήματα.
Αυτή τη στιγμή, όμως, δεν υπάρχει αρκετός χρόνος ώστε να βρεθεί κοινό έδαφος σε αυτά τα θέματα για να αποφευχθεί η χρεοκοπία.
Είναι γεγονός ότι τα ευρωπαϊκά κράτη ποτέ δεν θα έχουν μια εναρμονισμένη οπτική για την μακροοικονομική πολιτική και έτσι η Ευρωζώνη θα πρέπει να αποδεχθεί τα διαφορετικά οικονομικά μοντέλα μέσα στη νομισματική ένωση ή να προσπαθήσει να αναγκάσει στην υιοθέτηση ενός μοντέλου σε όλη τη ζώνη του ευρώ με έναν μη δημοκρατικό τρόπο, που εγκυμονεί τον κίνδυνο του πλήρους κατακερματισμού της Ευρωζώνης.
Ο πιο αδύναμος κρίκος μεταξύ των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας είναι η Ιταλία, διότι είναι αρκετά μεγάλη ώστε να έχει οικονομική σημασία και δεν μπορεί να λυγίσει όπως η Ελλάδα.
Αν η Ιταλία αντιμετωπίσει προβλήματα και εφαρμοστούν οι ίδιες μέθοδοι, η Ευρωζώνη θα διασπαστεί…
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Σε αυτό το γεγονός, επισημαίνεται σε άρθρο του Ed Harrison στο Business Insider, οφείλεται το ότι οι διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης για το χρέος των προγραμμάτων διάσωσης είναι τόσο πολύ δύσκολες.
Τον Ιανουάριο, αμέσως μετά την ανέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, σημειώνει ο αρθρογράφος, οι περιοχές όπου μπορούσε να υπάρξει συμφωνία, αφορούσαν τη μη διαγραφή χρέους (μόνον επέκταση της ωρίμανσης των δανείων και μείωση επιτοκίων) και περαιτέρω λιτότητα.
Όμως, η ουσία για να φθάσεις σε μια μακροπρόθεσμη συμφωνία, είναι ότι οι διαπραγματευτές της Ευρωζώνης ανησυχούν περισσότερο για την Ελλάδα ως προηγούμενο και ως παράδειγμα για άλλες χώρες όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις, όπως στο συνταξιοδοτικό, τα εργασιακά, τις ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ.
Οι δηλώσεις του γερμανού υπουργού Οικονομικών, Wolfgnang Schaeuble, στα μέσα Απριλίου στο Ινστιτούτο Brookings, ότι οι Γάλλοι εύχονται να είχαν ένα πρόγραμμα από την τρόικα όπως αυτό των Ισπανών, ώστε να εφαρμοστούν πιο εύκολα οι μεταρρυθμίσεις, αν και χαρακτηρίστηκαν μη αληθείς από τη γαλλική κυβέρνηση, ωστόσο καθιστούν σαφές το τι συμβαίνει στην Ευρώπη.
Ορισμένοι στην Ευρώπη που θέλουν λιγότερο σοσιαλισμό, χρησιμοποιούν την κρίση για να προωθήσουν την ατζέντα τους και κατά κάποιον τρόπο, έχουν επιδεινώσει την κρίση προκειμένου να το κάνουν αυτό.
Με την Ελλάδα, υπάρχουν λιγότερα περιθώρια συμβιβασμού, ιδιαίτερα επειδή οι Έλληνες υπήρξαν οι περισσότερο αποκλίνοντες από το επιθυμητό μοντέλο των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Η σκέψη που υπάρχει, λοιπόν, είναι «αν αφήσουμε την Ελλάδα να γλιτώσει από αυτά τα θέματα, ούτε οι υπόλοιποι θα εφαρμόσουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
»Η Γαλλία δεν είναι σε πρόγραμμα, με τη σοσιαλιστική κυβέρνηση να δέχεται πολύ λιγότερη πολιτική πίεση προκειμένου να συμμορφωθεί με αυτή την ατζέντα.
»Αν δεν υπάρξουν μεταρρυθμίσεις, δεν θα υπάρξει οικονομική εναρμόνιση και θα βρεθούμε σε κρίση πάλι σύντομα».
Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι πολύ σημαντικές οι κόκκινες γραμμές της Ελλάδας.
Οι Έλληνες δεν πρόκειται να υποκύψει σε όλες τις θέσεις της τρόικας για τις συντάξεις, την αγορά εργασίας ή τις ιδιωτικοποιήσεις.
Στο συνταξιοδοτικό η άποψη της Ελλάδας είναι ότι οι συντάξεις είναι λιγότερο γενναιόδωρες απ' ό,τι εκτιμάται και ότι λόγω της ύφεσης ένας σημαντικός αριθμός ατόμων κοντά στη συνταξιοδότηση έχει ωθηθεί εκτός αγοράς εργασίας και θα ήταν άποροι, εκτός και να λάμβαναν πρόωρη συνταξιοδότηση.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με την αγορά εργασίας.
Οι θέσεις της Ελλάδας είναι λογικές και το να αναμένει η τρόικα ότι η ελληνική κυβέρνηση θα υποκύψει ενώ παράλληλα θα εκπληρώνει τα μέτρα λιτότητας και χωρίς διαγραφή χρέους, αυτό θα αποτελούσε πλήρη πολιτική συνθηκολόγηση.
Αυτό δεν φαίνεται ότι μπορεί να συμβεί, σημειώνεται και προστίθεται ότι δεν υπάρχει εκβιασμός από καμία πλευρά, αλλά έλλειψη κοινού εδάφους σε μερικά πολύ σημαντικά υπό διαπραγμάτευση ζητήματα.
Αυτή τη στιγμή, όμως, δεν υπάρχει αρκετός χρόνος ώστε να βρεθεί κοινό έδαφος σε αυτά τα θέματα για να αποφευχθεί η χρεοκοπία.
Είναι γεγονός ότι τα ευρωπαϊκά κράτη ποτέ δεν θα έχουν μια εναρμονισμένη οπτική για την μακροοικονομική πολιτική και έτσι η Ευρωζώνη θα πρέπει να αποδεχθεί τα διαφορετικά οικονομικά μοντέλα μέσα στη νομισματική ένωση ή να προσπαθήσει να αναγκάσει στην υιοθέτηση ενός μοντέλου σε όλη τη ζώνη του ευρώ με έναν μη δημοκρατικό τρόπο, που εγκυμονεί τον κίνδυνο του πλήρους κατακερματισμού της Ευρωζώνης.
Ο πιο αδύναμος κρίκος μεταξύ των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας είναι η Ιταλία, διότι είναι αρκετά μεγάλη ώστε να έχει οικονομική σημασία και δεν μπορεί να λυγίσει όπως η Ελλάδα.
Αν η Ιταλία αντιμετωπίσει προβλήματα και εφαρμοστούν οι ίδιες μέθοδοι, η Ευρωζώνη θα διασπαστεί…
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών