Η διαπραγμάτευση οδηγεί σε ένα τρίτο πρόγραμμα διάσωσης, ύψους 50 δισ. ευρώ, σημειώνει η ισπανική εφημερίδα
Μακάρι η Ελλάδα να μας κοστίσει περισσότερα χρήματα, ενός τρίτου προγράμματος διάσωσης, καθώς η εναλλακτική είναι χειρότερη, υπογραμμίζει σε άρθρο της η ισπανική εφημερίδα «El Pais».
Όπως σημειώνει, η εναλλακτική θα ήταν ένας πιθανός χρηματοπιστωτικός σεισμός, η απαξίωση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος και η πολιτική κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αν οι διαπραγματεύσεις καταλήξουν θετικά, όπως είναι το επιθυμητό, είναι βέβαιο ότι θα κληθούμε να πληρώσουμε περισσότερα, τονίζει ο ισπανός αρθρογράφος, Xavier Vidal-Folch και επισημαίνει ότι για την Αθήνα, το κίνητρο για μια συμφωνία είναι ότι τα ευρωπαϊκά δάνεια του τρέχοντος προγράμματος διάσωσης είναι φθηνά, προνομιούχα και δεν είναι ασφυκτικά.
Όπως σημειώνεται, για τους Έλληνες μια στάση πληρωμών ή μια χρεοκοπία, που θα σήμαινε και έξοδο από τη ζώνη του ευρώ, θα αποτελούσε αυτοκτονία, καθώς θα έμεναν εγκαταλειμμένοι σαν παγκόσμιοι χρηματοοικονομικοί παρίες.
Αυτό θα συνέβαινε, όπως εξηγεί ο Xavier Vidal-Folch, διότι οι πιστωτές της Ελλάδας είναι το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Ευρωζώνη.
Δεν υπάρχουν άλλοι, είναι οι καλύτεροι δυνατοί και θα έπαυαν να είναι πιστωτές της σε περίπτωση στάσης πληρωμών.
Στην περίπτωση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, θα έπαυε να χρηματοδοτεί την Ελλάδα καθώς κατά τα λεγόμενα του εκπροσώπου του, William Murray, οποιαδήποτε χώρα δεν ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της έναντι του Ταμείου «δηλώνεται η καθυστέρηση αποπληρωμής και δεν έχει πρόσβαση στη χρηματοδότηση».
Από την πλευρά της ΕΚΤ, διότι μια στάση πληρωμών θα την ανάγκαζε να διακόψει τη ρευστότητα έκτακτης ανάγκης στις ελληνικές τράπεζες, επειδή διαφορετικά θα παραβίαζε τη συνθήκη που εμποδίζει τη χρηματοδότηση των κρατών και τέλος, όσον αφορά την Ευρωζώνη διότι αυτό θα απαιτούσε σε μια τέτοια περίπτωση μια σχεδόν απίθανη ομοφωνία.
Εναλλακτικές λύσεις, όπως η Ρωσία ή άλλοι, αποτελούν ανέφικτες γεωστρατηγικές διεξόδους.
Έτσι, το πιθανότερο είναι ότι η Ελλάδα θα οδεύσει προς ένα τρίτο πρόγραμμα διάσωσης, το οποίο ενδεχομένως να φθάσει τα 50 δισ. ευρώ, που ισοδυναμούν με την απαραίτητη χρηματοδότηση για την τριετία 2015-2017.
Όπως σημειώνεται, οι Ισπανοί θα έπρεπε να συμβάλουν με επιπλέον 6 δισ. ευρώ (το 12% λίγο ή πολύ).
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελ. Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Όπως σημειώνει, η εναλλακτική θα ήταν ένας πιθανός χρηματοπιστωτικός σεισμός, η απαξίωση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος και η πολιτική κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αν οι διαπραγματεύσεις καταλήξουν θετικά, όπως είναι το επιθυμητό, είναι βέβαιο ότι θα κληθούμε να πληρώσουμε περισσότερα, τονίζει ο ισπανός αρθρογράφος, Xavier Vidal-Folch και επισημαίνει ότι για την Αθήνα, το κίνητρο για μια συμφωνία είναι ότι τα ευρωπαϊκά δάνεια του τρέχοντος προγράμματος διάσωσης είναι φθηνά, προνομιούχα και δεν είναι ασφυκτικά.
Όπως σημειώνεται, για τους Έλληνες μια στάση πληρωμών ή μια χρεοκοπία, που θα σήμαινε και έξοδο από τη ζώνη του ευρώ, θα αποτελούσε αυτοκτονία, καθώς θα έμεναν εγκαταλειμμένοι σαν παγκόσμιοι χρηματοοικονομικοί παρίες.
Αυτό θα συνέβαινε, όπως εξηγεί ο Xavier Vidal-Folch, διότι οι πιστωτές της Ελλάδας είναι το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Ευρωζώνη.
Δεν υπάρχουν άλλοι, είναι οι καλύτεροι δυνατοί και θα έπαυαν να είναι πιστωτές της σε περίπτωση στάσης πληρωμών.
Στην περίπτωση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, θα έπαυε να χρηματοδοτεί την Ελλάδα καθώς κατά τα λεγόμενα του εκπροσώπου του, William Murray, οποιαδήποτε χώρα δεν ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της έναντι του Ταμείου «δηλώνεται η καθυστέρηση αποπληρωμής και δεν έχει πρόσβαση στη χρηματοδότηση».
Από την πλευρά της ΕΚΤ, διότι μια στάση πληρωμών θα την ανάγκαζε να διακόψει τη ρευστότητα έκτακτης ανάγκης στις ελληνικές τράπεζες, επειδή διαφορετικά θα παραβίαζε τη συνθήκη που εμποδίζει τη χρηματοδότηση των κρατών και τέλος, όσον αφορά την Ευρωζώνη διότι αυτό θα απαιτούσε σε μια τέτοια περίπτωση μια σχεδόν απίθανη ομοφωνία.
Εναλλακτικές λύσεις, όπως η Ρωσία ή άλλοι, αποτελούν ανέφικτες γεωστρατηγικές διεξόδους.
Έτσι, το πιθανότερο είναι ότι η Ελλάδα θα οδεύσει προς ένα τρίτο πρόγραμμα διάσωσης, το οποίο ενδεχομένως να φθάσει τα 50 δισ. ευρώ, που ισοδυναμούν με την απαραίτητη χρηματοδότηση για την τριετία 2015-2017.
Όπως σημειώνεται, οι Ισπανοί θα έπρεπε να συμβάλουν με επιπλέον 6 δισ. ευρώ (το 12% λίγο ή πολύ).
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελ. Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών