Πλήγμα για την ευρωπαϊκή οικονομία η κρίση στην Ουκρανία και στη Ρωσία
Την εκτίμηση ότι το αδύναμο ευρώ μπορεί να αποβεί μοιραίο διατυπώνει σε σημερινό της δημοσίευμα η Deutsche Welle, υπογραμμίζοντας πως ο αποπληθωρισμός στην Ευρωζώνη έχει μετατραπεί σε έναν πραγματικό εφιάλτη για την ΕΚΤ και το διοικητή της Mario Draghi.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το οποίο επικαλείται εκτιμήσεις της Τράπεζας της Βαυαρίας, η ισοτιμία του ευρώ ήταν στα 1,40 δολάρια το Μάιο ενώ η τάση είναι πτωτική καθώς αναμένεται ότι έως τα Χριστούγεννα το ευρώ θα κοστίζει 1,25 ή και 1,20 δολάρια.
Βάσει ανάλυσης της Deutsche Bank, οι λόγοι της ελεύθερης πτώσης του ευρώ έχουν να κάνουν κυρίως με το δολάριο και τις καλές προοπτικές ανάπτυξης της αμερικάνικης οικονομίας.
Σύμφωνα με τη DW, η άποψη αυτή αντικατοπτρίζει και την πραγματικότητα.
Όπως αναφέρεται, η οικονομία των ΗΠΑ αρχίζει σιγά, αλλά σταθερά, να ανακάμπτει και το δεύτερο τετράμηνο του 2014 κατέγραψε ανάπτυξη 4,6%.
Η Ευρωζώνη μόνο να ονειρεύεται μπορεί ένα τέτοιο ποσοστό με τις μεγαλύτερες οικονομίες της να παραμένουν σε ύφεση, τονίζει η Deutsche Welle, αναφέροντας πως «η γαλλική οικονομία παραμένει στάσιμη, η ιταλική βυθίζεται στην ύφεση, ενώ και η γερμανική έχει χάσει τη δυναμική της»
Ως αιτία για αυτές τις εξελίξεις προβάλλει η κρίση στην Ουκρανία και στη Ρωσία, η οποία έχει πλήξει τη γερμανική οικονομία και την Ευρωζώνη, αλλά όχι την αμερικανική οικονομία.
Ο Nicolaus Hainen, αναλυτής από το τμήμα ερευνών της Deutsche Bank, υποστηρίζει ότι η ΕΚΤ όχι μόνο θα ρίξει περισσότερο χρήμα στις αγορές, αλλά και θα κάνει χρήση και όσων ακόμη όπλων διαθέτει με την αγορά τιτλοποιημένων δανείων και καλυμμένων ομολόγων, κάτι το πρωτόγνωρο στην ιστορία της.
«Στις υποχρεώσεις του Mario Draghi δεν ανήκει ασφαλώς η αποδυνάμωση του ευρώ. Το κάνει, όμως, διότι θέλει να αναθερμάνει την οικονομία στην Ευρωζώνη, ειδάλλως υπάρχει κίνδυνος αποπληθωριστικών τάσεων» υπογραμμίζει ο Hainen, επισημαίνοντας πως ο αποπληθωρισμός είναι εφιάλτης για τον Draghi, καθώς πίσω του κρύβεται ένας φαύλος κύκλος μείωσης των τιμών, των επενδύσεων με αποτέλεσμα την επιβράδυνση της οικονομίας.
Σύμφωνα με τη Deutsche Welle, το ποσοστό πληθωρισμού της Ευρωζώνης βρίσκεται στο 0,4% και απέχει πολύ από τον στόχο του 2% και συνεπώς δεν εκπλήσσεται κανείς που το αδύναμο ευρώ πλήττει την αγοραστική δύναμη στις χώρες του ευρώ.
«Για την ώρα ο μοναδικός στόχος της Ε.Ε. είναι μέσω του αδύναμου ευρώ να επηρεάσει προς τα πάνω το ποσοστό του πληθωρισμού», υποστηρίζει ο Jurgen Michels από την Τράπεζα της Βαυαρίας.
Το αδύναμο ευρώ κάνει πιο φθηνά τα προϊόντα της Ευρωζώνης, δίνει ώθηση στο εξαγωγικό εμπόριο και κατά συνέπεια και στην ανάπτυξη στις χώρες σε κρίση.
Όμως, για τον Hainen το αδύναμο ευρώ δεν λύνει τα προβλήματα της Ευρωζώνης, αλλά το αντίθετο, τα ενισχύει.
«Από την ενίσχυση των εξαγωγών πολλά πλεονεκτήματα έχουν εξαγωγικές χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και η Αυστρία, που τα προϊόντα τους δεν είναι μόνο καλής ποιότητας, αλλά στο μέλλον θα γίνουν πιο φθηνά, κάτι που θα πυροδοτήσει εντάσεις μέσα στην Ευρωζώνη», υποστήριξε ο Hainen, υπογραμμίζοντας ότι το αδύναμο ευρώ ίσως να «αποδυναμώσει» τελικά και την αναγκαιότητα δομικών αλλαγών σε οικονομίες ορισμένων χωρών, όπως δείχνει το παράδειγμα της Γαλλίας, κάτι που μεσοπρόθεσμα μπορεί να αποβεί προβληματικό γι’ αυτές τις χώρες.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το οποίο επικαλείται εκτιμήσεις της Τράπεζας της Βαυαρίας, η ισοτιμία του ευρώ ήταν στα 1,40 δολάρια το Μάιο ενώ η τάση είναι πτωτική καθώς αναμένεται ότι έως τα Χριστούγεννα το ευρώ θα κοστίζει 1,25 ή και 1,20 δολάρια.
Βάσει ανάλυσης της Deutsche Bank, οι λόγοι της ελεύθερης πτώσης του ευρώ έχουν να κάνουν κυρίως με το δολάριο και τις καλές προοπτικές ανάπτυξης της αμερικάνικης οικονομίας.
Σύμφωνα με τη DW, η άποψη αυτή αντικατοπτρίζει και την πραγματικότητα.
Όπως αναφέρεται, η οικονομία των ΗΠΑ αρχίζει σιγά, αλλά σταθερά, να ανακάμπτει και το δεύτερο τετράμηνο του 2014 κατέγραψε ανάπτυξη 4,6%.
Η Ευρωζώνη μόνο να ονειρεύεται μπορεί ένα τέτοιο ποσοστό με τις μεγαλύτερες οικονομίες της να παραμένουν σε ύφεση, τονίζει η Deutsche Welle, αναφέροντας πως «η γαλλική οικονομία παραμένει στάσιμη, η ιταλική βυθίζεται στην ύφεση, ενώ και η γερμανική έχει χάσει τη δυναμική της»
Ως αιτία για αυτές τις εξελίξεις προβάλλει η κρίση στην Ουκρανία και στη Ρωσία, η οποία έχει πλήξει τη γερμανική οικονομία και την Ευρωζώνη, αλλά όχι την αμερικανική οικονομία.
Ο Nicolaus Hainen, αναλυτής από το τμήμα ερευνών της Deutsche Bank, υποστηρίζει ότι η ΕΚΤ όχι μόνο θα ρίξει περισσότερο χρήμα στις αγορές, αλλά και θα κάνει χρήση και όσων ακόμη όπλων διαθέτει με την αγορά τιτλοποιημένων δανείων και καλυμμένων ομολόγων, κάτι το πρωτόγνωρο στην ιστορία της.
«Στις υποχρεώσεις του Mario Draghi δεν ανήκει ασφαλώς η αποδυνάμωση του ευρώ. Το κάνει, όμως, διότι θέλει να αναθερμάνει την οικονομία στην Ευρωζώνη, ειδάλλως υπάρχει κίνδυνος αποπληθωριστικών τάσεων» υπογραμμίζει ο Hainen, επισημαίνοντας πως ο αποπληθωρισμός είναι εφιάλτης για τον Draghi, καθώς πίσω του κρύβεται ένας φαύλος κύκλος μείωσης των τιμών, των επενδύσεων με αποτέλεσμα την επιβράδυνση της οικονομίας.
Σύμφωνα με τη Deutsche Welle, το ποσοστό πληθωρισμού της Ευρωζώνης βρίσκεται στο 0,4% και απέχει πολύ από τον στόχο του 2% και συνεπώς δεν εκπλήσσεται κανείς που το αδύναμο ευρώ πλήττει την αγοραστική δύναμη στις χώρες του ευρώ.
«Για την ώρα ο μοναδικός στόχος της Ε.Ε. είναι μέσω του αδύναμου ευρώ να επηρεάσει προς τα πάνω το ποσοστό του πληθωρισμού», υποστηρίζει ο Jurgen Michels από την Τράπεζα της Βαυαρίας.
Το αδύναμο ευρώ κάνει πιο φθηνά τα προϊόντα της Ευρωζώνης, δίνει ώθηση στο εξαγωγικό εμπόριο και κατά συνέπεια και στην ανάπτυξη στις χώρες σε κρίση.
Όμως, για τον Hainen το αδύναμο ευρώ δεν λύνει τα προβλήματα της Ευρωζώνης, αλλά το αντίθετο, τα ενισχύει.
«Από την ενίσχυση των εξαγωγών πολλά πλεονεκτήματα έχουν εξαγωγικές χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και η Αυστρία, που τα προϊόντα τους δεν είναι μόνο καλής ποιότητας, αλλά στο μέλλον θα γίνουν πιο φθηνά, κάτι που θα πυροδοτήσει εντάσεις μέσα στην Ευρωζώνη», υποστήριξε ο Hainen, υπογραμμίζοντας ότι το αδύναμο ευρώ ίσως να «αποδυναμώσει» τελικά και την αναγκαιότητα δομικών αλλαγών σε οικονομίες ορισμένων χωρών, όπως δείχνει το παράδειγμα της Γαλλίας, κάτι που μεσοπρόθεσμα μπορεί να αποβεί προβληματικό γι’ αυτές τις χώρες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών