Άρθρο του Γ. Χαρβαλιά δημοσιογράφου και πολιτικού αναλυτή
Προσωπικά δεν είμαι καθόλου πεπεισμένος ότι αν δεν είχε κατέβει ο Νίκητας Κακλαμάνης στον δήμο της Αθήνας, θα είχε περάσει στο δεύτερο γύρο ο Αρης. Άλλος θα είχε περάσει και θα έτρεχαν τώρα στη Συγγρού να μαζέψουν τη μπουγάδα…
Ουδεν κακόν αμιγές καλού λοιπόν; Όχι. Γιατί οι ψηφοφόροι της κεντροδεξιάς παράταξης καλούνται τώρα, υπό την μορφή διλήμματος ανάσχεσης του ΣΥΡΙΖΑ, να πριμοδοτήσουν έναν δήμαρχο ΔΗΜΑΡ-Ελιάς-Ποταμιού και δεν συμμαζεύεται…
Θα έπρεπε η Νέα Δημοκρατία να έχει αποφύγει τέτοιου είδους άχαρες καταστάσεις, στο βαθμό που επιθυμεί να κρατήσει κοντά της τον δεξιόστροφο πυρήνα των οπαδών της. Αν δεν το επιθυμεί, ας το πει ξεκάθαρα να το καταλάβουμε…
Η επιλογή του κυρίου Σπηλιωτόπουλου για τον δήμο της Αθήνας ήταν εξ αρχής μια εσφαλμένη πρωτοβουλία. Αναντίστοιχη με τις επιταγές των καιρών και εντελώς παράταιρη με το μήνυμα παραταξιακής στιβαρότητας που όφειλε να εκπέμψει η Νέα Δημοκρατία στο πολύπαθο κέντρο της γκετοποιημένης πρωτεύουσας.
Μια…metrosexual, μοδάτη υποψηφιότητα, χωρίς ιδιαίτερο βάθος, αλλά με σημειολογία χλιδάτου λαιφ στάιλ και έντονα χαρακτηριστικά πολιτικής αυταρέσκειας, ήταν φανερό ότι δεν θα συγκινούσε τον συμπαγή όγκο των φτωχοποιημένων κοινωνικών στρωμάτων που βλέπουν καθημερινά το βιός τους να καταστρέφεται.
Για αυτό και η όψιμη προσπάθεια του κυρίου Σπηλιωτόπουλου να υποδυθεί τον νεοσυντηρητικό αναμορφωτή, εγείροντας αίφνης ζητήματα για το τζαμί και την παρουσία των λαθρομεταναστών στην Αθήνα, δεν έπεισε τους ψηφοφόρους.
Στη Συγγρού λένε ότι ο Αρης είχε διείσδυση στο «κοινό Καμίνη». Μπορεί να είναι κι έτσι, αφού επι της ουσίας η πολιτική κοσμοθεωρία του ενός και του άλλου ταυτίζονται. Μόνο που αυτή είναι στρατηγική δεύτερου γύρου…
Είναι βέβαιον ότι μία καθαρόαιμη δεξιά υποψηφιότητα θα κατέγραφε καλύτερες επιδόσεις. Όπως αυτή του κυρίου Τζιτζικώστα στη Κεντρική Μακεδονία, που Κύριος Οίδε σε τι…γινάτια σκόνταψε και δεν υιοθετήθηκε από την Νέα Δημοκρατία.
Στην Περιφέρεια Αττικής από την άλλη πλευρά η επιλογή Κουμουτσάκου ήταν εξαρχής καταδικασμένη. Απλά και μόνο επειδή δεν υπήρχαν τα χρονικά περιθώρια για να «χτιστεί», ενώ την ίδια ώρα ο κ. Σγουρός διέθετε ισχυρά…συντεχνιακού τύπου ερείσματα σε άλλους γαλάζιους δημοτικούς άρχοντες.
Επομένως μία αμιγώς αυτοδιοικητική υποψηφιότητα με αντιμνημονιακά χαρακτηριστικά, όπως αυτή του κ. Παχατουρίδη που σάρωσε στο Περιστέρι, είναι βέβαιον ότι θα ανέκοπτε την δυναμική της κυρίας Δούρου.
Ζήτημα κοινής λογικής ήταν να υιοθετηθούν καταλληλότερες υποψηφιότητες σε κρίσιμα μέτωπα της εκλογικής αναμέτρησης, αλλά φαίνεται ότι αυτή δεν περίσσεψε στους επιτελείς της Συγγρού…
Ο Γιώργος Χαρβαλιάς ήταν διευθυντής μεγάλων πολιτικών εφημερίδων - Έγκριτος δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής
Ουδεν κακόν αμιγές καλού λοιπόν; Όχι. Γιατί οι ψηφοφόροι της κεντροδεξιάς παράταξης καλούνται τώρα, υπό την μορφή διλήμματος ανάσχεσης του ΣΥΡΙΖΑ, να πριμοδοτήσουν έναν δήμαρχο ΔΗΜΑΡ-Ελιάς-Ποταμιού και δεν συμμαζεύεται…
Θα έπρεπε η Νέα Δημοκρατία να έχει αποφύγει τέτοιου είδους άχαρες καταστάσεις, στο βαθμό που επιθυμεί να κρατήσει κοντά της τον δεξιόστροφο πυρήνα των οπαδών της. Αν δεν το επιθυμεί, ας το πει ξεκάθαρα να το καταλάβουμε…
Η επιλογή του κυρίου Σπηλιωτόπουλου για τον δήμο της Αθήνας ήταν εξ αρχής μια εσφαλμένη πρωτοβουλία. Αναντίστοιχη με τις επιταγές των καιρών και εντελώς παράταιρη με το μήνυμα παραταξιακής στιβαρότητας που όφειλε να εκπέμψει η Νέα Δημοκρατία στο πολύπαθο κέντρο της γκετοποιημένης πρωτεύουσας.
Μια…metrosexual, μοδάτη υποψηφιότητα, χωρίς ιδιαίτερο βάθος, αλλά με σημειολογία χλιδάτου λαιφ στάιλ και έντονα χαρακτηριστικά πολιτικής αυταρέσκειας, ήταν φανερό ότι δεν θα συγκινούσε τον συμπαγή όγκο των φτωχοποιημένων κοινωνικών στρωμάτων που βλέπουν καθημερινά το βιός τους να καταστρέφεται.
Για αυτό και η όψιμη προσπάθεια του κυρίου Σπηλιωτόπουλου να υποδυθεί τον νεοσυντηρητικό αναμορφωτή, εγείροντας αίφνης ζητήματα για το τζαμί και την παρουσία των λαθρομεταναστών στην Αθήνα, δεν έπεισε τους ψηφοφόρους.
Στη Συγγρού λένε ότι ο Αρης είχε διείσδυση στο «κοινό Καμίνη». Μπορεί να είναι κι έτσι, αφού επι της ουσίας η πολιτική κοσμοθεωρία του ενός και του άλλου ταυτίζονται. Μόνο που αυτή είναι στρατηγική δεύτερου γύρου…
Είναι βέβαιον ότι μία καθαρόαιμη δεξιά υποψηφιότητα θα κατέγραφε καλύτερες επιδόσεις. Όπως αυτή του κυρίου Τζιτζικώστα στη Κεντρική Μακεδονία, που Κύριος Οίδε σε τι…γινάτια σκόνταψε και δεν υιοθετήθηκε από την Νέα Δημοκρατία.
Στην Περιφέρεια Αττικής από την άλλη πλευρά η επιλογή Κουμουτσάκου ήταν εξαρχής καταδικασμένη. Απλά και μόνο επειδή δεν υπήρχαν τα χρονικά περιθώρια για να «χτιστεί», ενώ την ίδια ώρα ο κ. Σγουρός διέθετε ισχυρά…συντεχνιακού τύπου ερείσματα σε άλλους γαλάζιους δημοτικούς άρχοντες.
Επομένως μία αμιγώς αυτοδιοικητική υποψηφιότητα με αντιμνημονιακά χαρακτηριστικά, όπως αυτή του κ. Παχατουρίδη που σάρωσε στο Περιστέρι, είναι βέβαιον ότι θα ανέκοπτε την δυναμική της κυρίας Δούρου.
Ζήτημα κοινής λογικής ήταν να υιοθετηθούν καταλληλότερες υποψηφιότητες σε κρίσιμα μέτωπα της εκλογικής αναμέτρησης, αλλά φαίνεται ότι αυτή δεν περίσσεψε στους επιτελείς της Συγγρού…
Ο Γιώργος Χαρβαλιάς ήταν διευθυντής μεγάλων πολιτικών εφημερίδων - Έγκριτος δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής
Σχόλια αναγνωστών