Εκεί που η παλιά Ελλάδα συγκρούστηκε με τις απαιτήσεις των καιρών
Ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά λάθη που γίνονται σε κάθε εκλογική διαδικασία που συμβαίνει τα τελευταία 190 χρόνια στη χώρα μας είναι η προσπάθεια παντός είδους αναλυτή και αναλυτίσκου να ερμηνεύσει το μήνυμα της κάλπης. Ένα μήνυμα που άλλοτε είναι σαφές και άλλοτε κρυμμένο πολύ καλά στις λεπτομέρειες των μακρόστενων ψηφοδελτίων.
Σε μία ακόμη εκλογική διαδικασία των ημερών των Μνημονίων, αγνοήθηκαν οι πραγματικές μάχες και τα πραγματικά μηνύματα που δόθηκαν στο εσωτερικό των κομμάτων. Εκεί που η παλιά Ελλάδα συναντά και συγκρούεται με τις απαιτήσεις των καιρών.
Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσή Αυγή και λοιπά, προσπαθούν να βρουν το βηματισμό τους και τη θέση τους στον ιδεολογικό χάρτη, αιωρούμενα πάνω στην ευθεία των πολιτικών προτεραιοτήτων.
Η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να ισορροπήσει την πολιτική της μεταξύ των απαιτήσεων της δημοσιονομικής πειθαρχίας και των αιτημάτων της εκλογικής της βάσης. Έχει έρθει σε σύγκρουση με τον κορμό των ψηφοφόρων της, ειδικά τους ιδιοκτήτες, ενώ πληρώνει και το μεγάλο λάθος της συνεργασίας της με το ΠΑΣΟΚ. Ο χρόνος φαίνεται να κυλά υπέρ της, ωστόσο τα αυτογκόλ του προεδρικού και υπουργικού πυρήνα μπορεί να διαλύσουν ανά πάσα στιγμή την παράταξη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε φάση μετακίνησης από τα αριστερά στο κέντρο. Η διαδικασία αφομοίωσης των μηχανισμών του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, ενώ η απειρία και η προσπάθεια μετάλλαξης βασικών ιδεολογικών αρχών γίνεται με τραυματικό τρόπο. Η αιώρηση αυτή του στερεί ακόμη μεγάλο μερίδιο στη μάχη της εμπιστοσύνης της κοινωνίας, αποδεικνύοντας ότι είναι ακόμη νωρίς να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι θα καταλάβει τη θέση του ΠΑΣΟΚ στην επιχειρηματολογία και την πολιτική στον ιδεολογικό χάρτη.
Το ΠΑΣΟΚ από τη μεριά του έχει καταφέρει να συγκρατήσει τη ζημία από την συνεργασία του με τη Νέα Δημοκρατία, ωστόσο δεν έχει καταφέρει να διασωθεί από την «εισαγωγή» στη χώρα μας της πολιτικής των «καπιταλιστικών διεθνών οργανισμών». Η αποτίναξη του παρελθόντος, αφενός από τον Γ. Παπανδρέου και αφετέρου από τον Ευ. Βενιζέλο, είναι η κύρια αιτία της απώλειας της εκλογικής του βάσης, ενώ η συνέχιση της στροφής αυτής φαίνεται εγγυημένη από τον νυν πρόεδρο του κόμματος. Άλλωστε, η επιχειρηματολογία περί προτεραιοτήτων για το άτομο και τη Δημοκρατία, δείχνει τόσο την ιδεολογική στροφή όσο και την ανάγκη αποκατάστασης του προσώπου της παράταξης, το οποίο αλλοιώθηκε από τη βίαιη εισαγωγή ολοκληρωτικών πολιτικών.
Είναι νωρίς ακόμη να κριθεί η δυναμική της Χρυσής Αυγής, η οποία γίνεται αποδέκτης της τιμωρητικής διάθεσης που έχει κυριεύσει τους ψηφοφόρους. Η βάση της θα κριθεί μετά από αρκετές εκλογικές διαδικασίες, όπου και θα φανεί εάν τελικά οι Έλληνες ασπάστηκαν τον εθνικοσοσιαλισμό, ή αν είδαν στην οργάνωση του Β. Μιχαλολιάκου το όχημα για την παραδειγματική τιμωρία του συστήματος της Μεταπολίτευσης.
Στα λοιπά κόμματα, στα οποία εντάσσονται η Δημοκρατική Αριστερά, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και άλλα εξωκοινοβουλευτικά, η βιωσιμότητα του θα κριθεί πιθανότατα στις επόμενες εκλογικές διαδικασίες, με τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις να μην είναι και ιδιαίτερα αισιόδοξοι. Η αδυναμία διατύπωσης ενός πλαισίου μέσα στο οποίο θα κινούνται, κλείνοντας τα αυτιά στις σειρήνες του λαϊκισμού, θα αποδείξει το ανούσιο της βιωσιμότητας τους.
Το αν είναι κερδισμένοι οι Έλληνες από τη μεταβατική περίοδο που διανύουμε θα το δείξει η ιστορία. Τα σενάρια του «what if» μπορούν να δώσουν διάφορα αποτελέσματα, αλλά η απόσταση από την πραγματικότητα δεν μπορεί να εκτιμηθεί.
Είναι σαφές ότι το ίδιο το εκλογικό σώμα βρίσκεται σε αναθεώρηση των συμπεριφορών και των τρόπων σκέψης, δίνοντας μια θολή και ασαφή εικόνα για την κατεύθυνση στην οποία κινείται. Αυτός είναι και ένας ακόμη λόγος για τον οποίο και οι κομματικοί μηχανισμοί προσπαθούν να ισορροπήσουν στα βαλτώδη αυτά νερά.
Όσο όμως η οικονομία και η χώρα βρίσκεται στα απάτητα νερά της κρίσης, η εικόνα δεν πρόκειται να ξεκαθαρίσει. Ο χρόνος και ο τρόπος ανάκαμψης θα κρίνει τελικά το ποιος βγήκε κερδισμένος από τη μεγάλη αλλαγή της χώρας μας και την είσοδο στην εποχή της… μετα-Μεταπολίτευσης.
www.bankingnews.gr
Σε μία ακόμη εκλογική διαδικασία των ημερών των Μνημονίων, αγνοήθηκαν οι πραγματικές μάχες και τα πραγματικά μηνύματα που δόθηκαν στο εσωτερικό των κομμάτων. Εκεί που η παλιά Ελλάδα συναντά και συγκρούεται με τις απαιτήσεις των καιρών.
Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσή Αυγή και λοιπά, προσπαθούν να βρουν το βηματισμό τους και τη θέση τους στον ιδεολογικό χάρτη, αιωρούμενα πάνω στην ευθεία των πολιτικών προτεραιοτήτων.
Η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να ισορροπήσει την πολιτική της μεταξύ των απαιτήσεων της δημοσιονομικής πειθαρχίας και των αιτημάτων της εκλογικής της βάσης. Έχει έρθει σε σύγκρουση με τον κορμό των ψηφοφόρων της, ειδικά τους ιδιοκτήτες, ενώ πληρώνει και το μεγάλο λάθος της συνεργασίας της με το ΠΑΣΟΚ. Ο χρόνος φαίνεται να κυλά υπέρ της, ωστόσο τα αυτογκόλ του προεδρικού και υπουργικού πυρήνα μπορεί να διαλύσουν ανά πάσα στιγμή την παράταξη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε φάση μετακίνησης από τα αριστερά στο κέντρο. Η διαδικασία αφομοίωσης των μηχανισμών του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, ενώ η απειρία και η προσπάθεια μετάλλαξης βασικών ιδεολογικών αρχών γίνεται με τραυματικό τρόπο. Η αιώρηση αυτή του στερεί ακόμη μεγάλο μερίδιο στη μάχη της εμπιστοσύνης της κοινωνίας, αποδεικνύοντας ότι είναι ακόμη νωρίς να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι θα καταλάβει τη θέση του ΠΑΣΟΚ στην επιχειρηματολογία και την πολιτική στον ιδεολογικό χάρτη.
Το ΠΑΣΟΚ από τη μεριά του έχει καταφέρει να συγκρατήσει τη ζημία από την συνεργασία του με τη Νέα Δημοκρατία, ωστόσο δεν έχει καταφέρει να διασωθεί από την «εισαγωγή» στη χώρα μας της πολιτικής των «καπιταλιστικών διεθνών οργανισμών». Η αποτίναξη του παρελθόντος, αφενός από τον Γ. Παπανδρέου και αφετέρου από τον Ευ. Βενιζέλο, είναι η κύρια αιτία της απώλειας της εκλογικής του βάσης, ενώ η συνέχιση της στροφής αυτής φαίνεται εγγυημένη από τον νυν πρόεδρο του κόμματος. Άλλωστε, η επιχειρηματολογία περί προτεραιοτήτων για το άτομο και τη Δημοκρατία, δείχνει τόσο την ιδεολογική στροφή όσο και την ανάγκη αποκατάστασης του προσώπου της παράταξης, το οποίο αλλοιώθηκε από τη βίαιη εισαγωγή ολοκληρωτικών πολιτικών.
Είναι νωρίς ακόμη να κριθεί η δυναμική της Χρυσής Αυγής, η οποία γίνεται αποδέκτης της τιμωρητικής διάθεσης που έχει κυριεύσει τους ψηφοφόρους. Η βάση της θα κριθεί μετά από αρκετές εκλογικές διαδικασίες, όπου και θα φανεί εάν τελικά οι Έλληνες ασπάστηκαν τον εθνικοσοσιαλισμό, ή αν είδαν στην οργάνωση του Β. Μιχαλολιάκου το όχημα για την παραδειγματική τιμωρία του συστήματος της Μεταπολίτευσης.
Στα λοιπά κόμματα, στα οποία εντάσσονται η Δημοκρατική Αριστερά, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και άλλα εξωκοινοβουλευτικά, η βιωσιμότητα του θα κριθεί πιθανότατα στις επόμενες εκλογικές διαδικασίες, με τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις να μην είναι και ιδιαίτερα αισιόδοξοι. Η αδυναμία διατύπωσης ενός πλαισίου μέσα στο οποίο θα κινούνται, κλείνοντας τα αυτιά στις σειρήνες του λαϊκισμού, θα αποδείξει το ανούσιο της βιωσιμότητας τους.
Το αν είναι κερδισμένοι οι Έλληνες από τη μεταβατική περίοδο που διανύουμε θα το δείξει η ιστορία. Τα σενάρια του «what if» μπορούν να δώσουν διάφορα αποτελέσματα, αλλά η απόσταση από την πραγματικότητα δεν μπορεί να εκτιμηθεί.
Είναι σαφές ότι το ίδιο το εκλογικό σώμα βρίσκεται σε αναθεώρηση των συμπεριφορών και των τρόπων σκέψης, δίνοντας μια θολή και ασαφή εικόνα για την κατεύθυνση στην οποία κινείται. Αυτός είναι και ένας ακόμη λόγος για τον οποίο και οι κομματικοί μηχανισμοί προσπαθούν να ισορροπήσουν στα βαλτώδη αυτά νερά.
Όσο όμως η οικονομία και η χώρα βρίσκεται στα απάτητα νερά της κρίσης, η εικόνα δεν πρόκειται να ξεκαθαρίσει. Ο χρόνος και ο τρόπος ανάκαμψης θα κρίνει τελικά το ποιος βγήκε κερδισμένος από τη μεγάλη αλλαγή της χώρας μας και την είσοδο στην εποχή της… μετα-Μεταπολίτευσης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών