γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Ακόμη και αν το επιτόκιο δανεισμού των ευρωπαϊκών κρατών μειωθεί, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, (EFSF), το πρόβλημα της ευρωζώνης δε θα εξαλειφθεί. Αυτό είναι το συμπέρασμα που καταλήγει η Bank of America/Merrill Lynch, στην τελευταία έκθεση της, επισημαίνοντας ότι οι χώρες που έχουν ενταχθεί στο μηχανισμό θα πρέπει να παρουσιάσουν αφενός πρωτογενές πλεόνασμα και ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Στα τέλη του 2010 το μέσο κόστος δανεισμού της Ελλάδας ήταν κοντά στο 4,1%, με τα τοκοχρεωλύσια να διαμορφώνονται στα 13,3 δις. ευρώ. Το μέσο κουπόνι διετών ή και μακροπρόθεσμων ομολόγων διαμορφωνόταν στο 4,6%, ίσο δηλαδή με ετήσιο κόστος της τάξεως των 11,4 δις. ευρώ. Εάν η Ελλάδα μπορούσε να δανειστεί σήμερα με το ίδιο επιτόκιο της Ιρλανδίας, ήτοι 5,7%, επαναγοράζοντας τα 2ετή, ή περισσότερο μακροπρόθεσμα ομόλογα, με ένα discount της τάξεως του 31% της ονομαστικής αξίας, θα ανέβαζε το επιτόκιο στο 5%, αλλά θα μείωνε τα τοκοχρεωλύσια στα 10,6 δις. ευρώ.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι εάν το έλλειμμα του προϋπολογισμού συνέχιζε να είναι στα ίδια επίπεδα, και τα ομόλογα που θα έληγαν από σήμερα μέχρι και το τέλος του 2012 θα συνέχιζαν να χρηματοδοτούνταν μέσω του μηχανσιμού στήριξης, τότε το μέσο κόστος δανεισμού της Ελλάδας θα αυξανόταν στο 4,6%, από το 4,1% σήμερα. Αν υποθέσουμε ότι η Ελλάδα κατάφερνε να μηδενίσει το έλλειμμα μέχρι το 2013, τότε για να ξεκινήσει η πτωτική πορεία του λόγου χρέους προς ΑΕΠ θα πρέπει η ελληνική οικονομία να αναπτυχθεί με ρυθμό 4,6% (οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για ανάπτυξη 2,9% το 2013 και 3,3% το 2014).
Εάν η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορέσει να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα της τάξεως του 2,2% το 2013, τότε το χρέος θα συνεχίζει να αυξάνεται. Δεδομένων των εκτιμήσεων και των συνθηκών τέτοιος στόχος είναι σχεδόν ακατόρθωτος, με αποτέλεσμα το κόστος δανεισμού να συνεχίσει να αυξάνεται.
Σύμφωνα με τους αναλυτές της Bank of America Merrill Lynch, το επιτόκιο του μηχανισμού, με το οποίο δανείστηκαν Ελλάδα και Ιρλανδία είναι «επιτόκιο τιμωρίας». Δεν αντιπροσωπεύει την πιθανότητα χρεοκοπίας, δηλαδή δεν αποτελεί ένα είδος ασφάλειας έναντι στάσης πληρωμών των δύο χωρών. Σύμφωνα με την επενδυτική τράπεζα, η μείωση τους θα είναι σημαντική για την βιωσιμότητα του χρέους των δύο χωρών.
Ωστόσο, η BofA/ML θεωρεί παράλληλα ότι πρέπει να αλλάξει το επιτόκιο του μηχανισμού EFSF. Με αυτόν το τρόπο οι χώρες-δανειστές δεν θα υποχρεωθούν με αύξηση των κεφαλαίων που θα τροφοδοτήσουν τις χώρες – δανειολήπτριες, ενώ οι τελευταίες θα μπορέσουν να θέσουν σε μία πιο βιώσιμη βάση το χρέος τους. Παράλληλα, άλλες χώρες μέλη που μπορεί να χρειαστούν βοήθεια μπορούν έυκαλα να ανατρέξουν στο μηχανισμό, χωρίς να θεωρείται ως ένδειξη αδυναμίας που θα τις υποβάλει σε ένα «επιτόκιο τιμωρίας».
www.bankingnews.gr
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι εάν το έλλειμμα του προϋπολογισμού συνέχιζε να είναι στα ίδια επίπεδα, και τα ομόλογα που θα έληγαν από σήμερα μέχρι και το τέλος του 2012 θα συνέχιζαν να χρηματοδοτούνταν μέσω του μηχανσιμού στήριξης, τότε το μέσο κόστος δανεισμού της Ελλάδας θα αυξανόταν στο 4,6%, από το 4,1% σήμερα. Αν υποθέσουμε ότι η Ελλάδα κατάφερνε να μηδενίσει το έλλειμμα μέχρι το 2013, τότε για να ξεκινήσει η πτωτική πορεία του λόγου χρέους προς ΑΕΠ θα πρέπει η ελληνική οικονομία να αναπτυχθεί με ρυθμό 4,6% (οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για ανάπτυξη 2,9% το 2013 και 3,3% το 2014).
Εάν η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορέσει να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα της τάξεως του 2,2% το 2013, τότε το χρέος θα συνεχίζει να αυξάνεται. Δεδομένων των εκτιμήσεων και των συνθηκών τέτοιος στόχος είναι σχεδόν ακατόρθωτος, με αποτέλεσμα το κόστος δανεισμού να συνεχίσει να αυξάνεται.
Σύμφωνα με τους αναλυτές της Bank of America Merrill Lynch, το επιτόκιο του μηχανισμού, με το οποίο δανείστηκαν Ελλάδα και Ιρλανδία είναι «επιτόκιο τιμωρίας». Δεν αντιπροσωπεύει την πιθανότητα χρεοκοπίας, δηλαδή δεν αποτελεί ένα είδος ασφάλειας έναντι στάσης πληρωμών των δύο χωρών. Σύμφωνα με την επενδυτική τράπεζα, η μείωση τους θα είναι σημαντική για την βιωσιμότητα του χρέους των δύο χωρών.
Ωστόσο, η BofA/ML θεωρεί παράλληλα ότι πρέπει να αλλάξει το επιτόκιο του μηχανισμού EFSF. Με αυτόν το τρόπο οι χώρες-δανειστές δεν θα υποχρεωθούν με αύξηση των κεφαλαίων που θα τροφοδοτήσουν τις χώρες – δανειολήπτριες, ενώ οι τελευταίες θα μπορέσουν να θέσουν σε μία πιο βιώσιμη βάση το χρέος τους. Παράλληλα, άλλες χώρες μέλη που μπορεί να χρειαστούν βοήθεια μπορούν έυκαλα να ανατρέξουν στο μηχανισμό, χωρίς να θεωρείται ως ένδειξη αδυναμίας που θα τις υποβάλει σε ένα «επιτόκιο τιμωρίας».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών