Ελάχιστα τα δικαιώματα των καταναλωτών απέναντι στον Νόμο - Καταγγελία σύμβασης ασφάλισης υγείας ισοδυναμεί με ζημιά για τον ασφαλισμένο
Οι αυξήσεις φωτιά στα ασφάλιστρα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας περίθαλψης υγείας έχουν οδηγήσει στο σπάσιμο των ασφαλιστηρίων υγείας ασφαλισμένων χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, αλλά και ασφαλισμένων υψηλών εισοδημάτων που έχουν ατομικές επεκτάσεις σε ομαδικά ασφαλιστήρια συμβόλαια.
Το κόστος της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας έχει εκτιναχθεί με το μπαλάκι των ευθυνών να πηγαίνει από τις ασφαλιστικές στα ιδιωτικά νοσοκομεία και τούμπαλιν.
Τα ιδιωτικά νοσοκομεία ισχυρίζονται, μεταξύ άλλων ότι οι ασφαλιστικές εξοφλούν τις υποχρεώσεις τους μετά από ένα χρόνο, οι δε ασφαλιστικές ότι τα ιδιωτικά νοσοκομεία χρεώνουν κατά το δοκούν.
Ανάμεσα στα δύο μέρη, οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι τα ιδιωτικά νοσοκομεία χρεώσουν τρεις φορές επάνω αν ο ασθενής έχει ιδιωτική ασφάλιση ενώ οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις έχουν συσσωρεύσει κέρδη από τις αυξήσεις ασφάλιστρα υγείας που ψάχνουν να βρουν πώς θα τα εμφανίσουν στα αποτελέσματα χρήσης για το οικονομικό έτος 2023.
Αποδέκτες της εξελισσόμενης αυτής κατάστασης οι ασφαλισμένοι οι οποίοι σπάνε τα συμβόλαια και μένουν ανασφάλιστοι, χάνοντας της εμπιστοσύνη τους προς τον θεσμό της ιδιωτικής ασφάλισης.
Τεκμηρίωση αυξήσεων
Πηγές του ΒΝ, οι οποίες πηγές επικαλούνται τον νόμο 2251/1994 τονίζουν ότι οι ασφαλιστικές έχουν δικαίωμα να αναπροσαρμόζουν τα ασφάλιστρα υγείας σε μακροχρόνιες συμβάσεις ασφάλισης υγείας, υπό την προϋπόθεση οι παράγοντες και οι δείκτες, από τους οποίους εξαρτάται η αναπροσαρμογή των ασφαλίστρων να τεκμηριώνονται και να συμμορφώνονται με τις ρήτρες της αρχής της διαφάνειας του άρθρου 2 του νόμου 2251/1994, που ορίζουν ότι οι συμβατικές ρήτρες.
Κατά το νόμο υποστηρίζουν απαγορεύεται να διαταράσσουν την ισορροπία μεταξύ δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των συμβαλλομένων σε βάρος του καταναλωτή.
Κατά τα άρθρα της νομοθεσίας θεωρούνται καταχρηστικές οι αυξήσεις όταν αφήνουν το τίμημα αόριστο και δεν επιτρέπουν τον προσδιορισμό του με κριτήρια ειδικά καθορισμένα στη σύμβαση και εύλογα για τον καταναλωτή.
Τα δικαιώματα που δίνει ο νόμος
Οι ασφαλιστικές εταιρείες δύνανται να προβαίνουν σε αναπροσαρμογή των ασφαλίστρων σε μακροχρόνιες συμβάσεις ασφάλισης υγείας, ακόμη και όταν η αναπροσαρμογή ευρίσκεται εκτός των ορίων των παραγόντων και δεικτών της παρ. 1 του άρθρου 2α του Ν.2251/1994, ήτοι δεν εξαρτώνται από αντικειμενικούς παράγοντες, που στηρίζονται στην αρχή της καταλληλότητας και σε πραγματικά και επίκαιρα δεδομένα της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας (ηλικία ασφαλισμένου κλπ.), αρκεί να ενημερώνεται ο λήπτης της ασφάλισης για κάθε επερχόμενη αναπροσαρμογή εντός προθεσμίας 60 τουλάχιστον ημερολογιακών ημερών πριν τη θέση σε ισχύ της επερχόμενης αναπροσαρμογής.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες μπορούν να αναπροσαρμόζουν τα ασφάλιστρα υγείας σε μακροχρόνιες συμβάσεις ακόμη και όταν η συμβατική ρήτρα για την αναπροσαρμογή των ασφαλίστρων είναι ασαφής ή ελλιπής υπό την προϋπόθεση ότι η αναπροσαρμογή πρέπει να είναι σύμφωνη με τους παράγοντες και δείκτες που ορίζει ο νόμος και η ενημέρωση του λήπτη της ασφάλισης για κάθε επερχόμενη αναπροσαρμογή εντός προθεσμίας 60 τουλάχιστον ημερολογιακών ημερών πριν την αναπροσαρμογής.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι από τις περιπτώσεις αυτές εξαιρούνται οι συμβάσεις στις οποίες δεν προβλέπεται η αναπροσαρμογή ασφαλίστρων ή προβλέπεται μία σταθερή αναπροσαρμογή ασφαλίστρων.
Το δικαίωμα καταγγελίας δεν προστατεύει τον ασφαλισμένο
Ο νόμος δίνει το δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασης από την πλευρά του ασφαλισμένου αλλά αυτό φαίνεται περισσότερο ως πίεση για το σπάσιμο του συμβολαίου, παρά ως δικαίωμα.
Σύμφωνα δε, με πηγές του ΒΝ πολυάριθμες είναι οι καταγγελίες ασφαλιστηρίων συμβολαίων υγείας ηλικιακών ομάδων πάνω από τα 50 και 60 έτη, οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι αυξήσεις αυτές πιέζουν έμμεσα τις ηλικιακές αυτές ομάδες για να σπάσουν τα συμβόλαια τους.
Η μοναδική ασπίδα προστασίας που έχει με άλλα λόγια ο ασφαλισμένος απέναντι στις δυσβάσταχτες αυξήσεις των ασφαλίστρων είναι το δικαίωμα να ενημερώνονται 60 ημερολογιακές ημέρες πριν τις τιμολογιακές αυξήσεις.
Αντίθετα το σπάσιμο του συμβολαίου επιφέρει μεγάλη ζημιά στον ασφαλισμένο λόγω απόσβεσης του δικαιώματος παροχής υγείας.
Ελενα Ερμείδου
www.bankingnews.gr
Το κόστος της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας έχει εκτιναχθεί με το μπαλάκι των ευθυνών να πηγαίνει από τις ασφαλιστικές στα ιδιωτικά νοσοκομεία και τούμπαλιν.
Τα ιδιωτικά νοσοκομεία ισχυρίζονται, μεταξύ άλλων ότι οι ασφαλιστικές εξοφλούν τις υποχρεώσεις τους μετά από ένα χρόνο, οι δε ασφαλιστικές ότι τα ιδιωτικά νοσοκομεία χρεώνουν κατά το δοκούν.
Ανάμεσα στα δύο μέρη, οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι τα ιδιωτικά νοσοκομεία χρεώσουν τρεις φορές επάνω αν ο ασθενής έχει ιδιωτική ασφάλιση ενώ οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις έχουν συσσωρεύσει κέρδη από τις αυξήσεις ασφάλιστρα υγείας που ψάχνουν να βρουν πώς θα τα εμφανίσουν στα αποτελέσματα χρήσης για το οικονομικό έτος 2023.
Αποδέκτες της εξελισσόμενης αυτής κατάστασης οι ασφαλισμένοι οι οποίοι σπάνε τα συμβόλαια και μένουν ανασφάλιστοι, χάνοντας της εμπιστοσύνη τους προς τον θεσμό της ιδιωτικής ασφάλισης.
Τεκμηρίωση αυξήσεων
Πηγές του ΒΝ, οι οποίες πηγές επικαλούνται τον νόμο 2251/1994 τονίζουν ότι οι ασφαλιστικές έχουν δικαίωμα να αναπροσαρμόζουν τα ασφάλιστρα υγείας σε μακροχρόνιες συμβάσεις ασφάλισης υγείας, υπό την προϋπόθεση οι παράγοντες και οι δείκτες, από τους οποίους εξαρτάται η αναπροσαρμογή των ασφαλίστρων να τεκμηριώνονται και να συμμορφώνονται με τις ρήτρες της αρχής της διαφάνειας του άρθρου 2 του νόμου 2251/1994, που ορίζουν ότι οι συμβατικές ρήτρες.
Κατά το νόμο υποστηρίζουν απαγορεύεται να διαταράσσουν την ισορροπία μεταξύ δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των συμβαλλομένων σε βάρος του καταναλωτή.
Κατά τα άρθρα της νομοθεσίας θεωρούνται καταχρηστικές οι αυξήσεις όταν αφήνουν το τίμημα αόριστο και δεν επιτρέπουν τον προσδιορισμό του με κριτήρια ειδικά καθορισμένα στη σύμβαση και εύλογα για τον καταναλωτή.
Τα δικαιώματα που δίνει ο νόμος
Οι ασφαλιστικές εταιρείες δύνανται να προβαίνουν σε αναπροσαρμογή των ασφαλίστρων σε μακροχρόνιες συμβάσεις ασφάλισης υγείας, ακόμη και όταν η αναπροσαρμογή ευρίσκεται εκτός των ορίων των παραγόντων και δεικτών της παρ. 1 του άρθρου 2α του Ν.2251/1994, ήτοι δεν εξαρτώνται από αντικειμενικούς παράγοντες, που στηρίζονται στην αρχή της καταλληλότητας και σε πραγματικά και επίκαιρα δεδομένα της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας (ηλικία ασφαλισμένου κλπ.), αρκεί να ενημερώνεται ο λήπτης της ασφάλισης για κάθε επερχόμενη αναπροσαρμογή εντός προθεσμίας 60 τουλάχιστον ημερολογιακών ημερών πριν τη θέση σε ισχύ της επερχόμενης αναπροσαρμογής.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες μπορούν να αναπροσαρμόζουν τα ασφάλιστρα υγείας σε μακροχρόνιες συμβάσεις ακόμη και όταν η συμβατική ρήτρα για την αναπροσαρμογή των ασφαλίστρων είναι ασαφής ή ελλιπής υπό την προϋπόθεση ότι η αναπροσαρμογή πρέπει να είναι σύμφωνη με τους παράγοντες και δείκτες που ορίζει ο νόμος και η ενημέρωση του λήπτη της ασφάλισης για κάθε επερχόμενη αναπροσαρμογή εντός προθεσμίας 60 τουλάχιστον ημερολογιακών ημερών πριν την αναπροσαρμογής.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι από τις περιπτώσεις αυτές εξαιρούνται οι συμβάσεις στις οποίες δεν προβλέπεται η αναπροσαρμογή ασφαλίστρων ή προβλέπεται μία σταθερή αναπροσαρμογή ασφαλίστρων.
Το δικαίωμα καταγγελίας δεν προστατεύει τον ασφαλισμένο
Ο νόμος δίνει το δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασης από την πλευρά του ασφαλισμένου αλλά αυτό φαίνεται περισσότερο ως πίεση για το σπάσιμο του συμβολαίου, παρά ως δικαίωμα.
Σύμφωνα δε, με πηγές του ΒΝ πολυάριθμες είναι οι καταγγελίες ασφαλιστηρίων συμβολαίων υγείας ηλικιακών ομάδων πάνω από τα 50 και 60 έτη, οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι αυξήσεις αυτές πιέζουν έμμεσα τις ηλικιακές αυτές ομάδες για να σπάσουν τα συμβόλαια τους.
Η μοναδική ασπίδα προστασίας που έχει με άλλα λόγια ο ασφαλισμένος απέναντι στις δυσβάσταχτες αυξήσεις των ασφαλίστρων είναι το δικαίωμα να ενημερώνονται 60 ημερολογιακές ημέρες πριν τις τιμολογιακές αυξήσεις.
Αντίθετα το σπάσιμο του συμβολαίου επιφέρει μεγάλη ζημιά στον ασφαλισμένο λόγω απόσβεσης του δικαιώματος παροχής υγείας.
Ελενα Ερμείδου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών