Όταν η Τράπεζα της Ελλάδος γίνεται «Άβατο» ισχυρότερο του Αγίου Όρους – Ποιοι θέλουν να φιμώσουν τους βουλευτές που ρωτούν;
Όσοι έχουν δει την κλασική ελληνική ταινία «Αλλοίμονο στους νέους», κατανοούν πλήρως όλους εκείνους που μπλέκονται στα γρανάζια μιας πραγματικότητας που έχει διαμορφώσει η καθεστηκυία τάξη για τις δικές της ανάγκες και προτεραιότητες.
Για τους Έλληνες βουλευτές δεν έχει σχηματιστεί η καλύτερη δυνατή έξωθεν εικόνα. Πολλές φορές, με δική τους ευθύνη, δίνουν την εντύπωση αιωνίων φοιτητών χωρίς δράση, χωρίς αντικείμενο, χωρίς ικανότητες, χωρίς άποψη ακόμη και για απλά θέματα· χωρίς, με λίγα λόγια, την παρουσία που η θέση, τα χρήματα και η αίγλη του αξιώματος επιβάλλουν.
Σκοπός του άρθρου δεν είναι να δικαιολογήσει την οκνηρία και την απουσία έργου ορισμένων βουλευτών, αλλά να σταθεί σε εκείνους που πραγματικά εργάζονται για την προώθηση της ευημερίας των πολιτών και της ανάπτυξης της χώρας.
Αλλοίμονο σε αυτούς, λοιπόν —ιδίως στους βουλευτές της αντιπολίτευσης— που καθημερινά, με τις παρεμβάσεις τους, ζητούν το αυτονόητο: να ελέγχουν, να καυτηριάζουν, να προτείνουν και να απαιτούν διαφάνεια και αποτελεσματικότητα από την κυβερνητική πλειοψηφία.
Διαβάζοντας στην ιστοσελίδα του Κοινοβουλίου τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις που δίνονται, δεν μπορεί κανείς παρά να αναφωνήσει: Αλλοίμονο στους εργατικούς βουλευτές!
Καίριες ερωτήσεις για τα σοβαρότερα θέματα που αγγίζουν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού απαντώνται με τρόπο που δεν συνάδει με μια δημοκρατική χώρα.
Τσιτάτα του τύπου «το ερώτημά σας εκφεύγει των αρμοδιοτήτων μας» ή «το θιγόμενο θέμα δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητά μας» χρησιμοποιούνται συστηματικά για να μην δοθούν ουσιαστικές απαντήσεις.
Ιδίως οι ερωτήσεις που αφορούν τον χρηματοπιστωτικό τομέα, τον έλεγχο του οποίου έχει η Τράπεζα της Ελλάδος, λαμβάνουν απαντήσεις του τύπου: «ό,τι έχει να κάνει με την άσκηση εποπτικής αρμοδιότητας δεν δημοσιοποιείται», «υπάρχει το τραπεζικό απόρρητο», «προστατεύονται οι συναλλαγές», «η συγκεκριμένη τράπεζα δεν ανήκει στον δημόσιο τομέα» κ.ά.
Έχουμε φθάσει στο σημείο η Τράπεζα της Ελλάδος και οι συστημικές τράπεζες να αποτελούν Άβατο ισχυρότερο του Αγίου Όρους.
Διότι μπορεί στο Άγιο Όρος να απαγορεύεται η γυναικεία παρουσία, όμως το Περιβόλι της Παναγίας είναι ανοιχτό, επισκέψιμο και, κυρίως, προσεγγίσιμο σε πηγές και ανεκτίμητους πνευματικούς θησαυρούς.
Αντίθετα, η Τράπεζα της Ελλάδος λειτουργεί ως πέπλο που καλύπτει κάθε δραστηριότητα, κάθε συναλλαγή, κάθε χρηματοοικονομική συμφωνία.
Αλλοίμονο στον βουλευτή που θα ζητήσει έγγραφα και απαντήσεις που αφορούν τις ζωές και το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων φορολογουμένων και σχετίζονται με τον τραπεζικό τομέα.
Θα αντιμετωπιστεί με αλαζονεία και απόλυτη εχθρότητα — ποιος; Ο βουλευτής που εκλέγεται για να ρωτά, να ελέγχει και, με τη δράση του, να επιβάλλει τη διαφάνεια σε όλους τους τομείς του ελληνικού δημοσίου.
Είναι λυπηρό όταν, ακόμη και στην πιο χαλαρή δημόσια υπηρεσία, έγγραφα που δεν την αφορούν υπηρεσιακά μεταβιβάζονται άμεσα στην αρμόδια υπηρεσία, την ώρα που υπουργεία και υπουργοί δεν πράττουν το ίδιο.
Η περιφρόνηση προς τους βουλευτές που θέλουν να εργαστούν είναι μεγάλη και πρέπει να λάβει τέλος.
Μπορεί οι υπεκφυγές να βολεύουν, μπορεί να λειτουργούν ως σανίδα απόκρυψης της απουσίας έργου, όμως όλα έχουν τα όριά τους.
Η Δημοκρατία πρέπει να επιβάλει τους όρους της – και η διαφάνεια είναι ένας από αυτούς, ίσως και ο πιο σημαντικός για την εύρυθμη λειτουργία της.
Σαράντος Λέκκας
Οικονομολόγος
www.bankingnews.gr
Για τους Έλληνες βουλευτές δεν έχει σχηματιστεί η καλύτερη δυνατή έξωθεν εικόνα. Πολλές φορές, με δική τους ευθύνη, δίνουν την εντύπωση αιωνίων φοιτητών χωρίς δράση, χωρίς αντικείμενο, χωρίς ικανότητες, χωρίς άποψη ακόμη και για απλά θέματα· χωρίς, με λίγα λόγια, την παρουσία που η θέση, τα χρήματα και η αίγλη του αξιώματος επιβάλλουν.
Σκοπός του άρθρου δεν είναι να δικαιολογήσει την οκνηρία και την απουσία έργου ορισμένων βουλευτών, αλλά να σταθεί σε εκείνους που πραγματικά εργάζονται για την προώθηση της ευημερίας των πολιτών και της ανάπτυξης της χώρας.
Αλλοίμονο σε αυτούς, λοιπόν —ιδίως στους βουλευτές της αντιπολίτευσης— που καθημερινά, με τις παρεμβάσεις τους, ζητούν το αυτονόητο: να ελέγχουν, να καυτηριάζουν, να προτείνουν και να απαιτούν διαφάνεια και αποτελεσματικότητα από την κυβερνητική πλειοψηφία.
Διαβάζοντας στην ιστοσελίδα του Κοινοβουλίου τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις που δίνονται, δεν μπορεί κανείς παρά να αναφωνήσει: Αλλοίμονο στους εργατικούς βουλευτές!
Καίριες ερωτήσεις για τα σοβαρότερα θέματα που αγγίζουν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού απαντώνται με τρόπο που δεν συνάδει με μια δημοκρατική χώρα.
Τσιτάτα του τύπου «το ερώτημά σας εκφεύγει των αρμοδιοτήτων μας» ή «το θιγόμενο θέμα δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητά μας» χρησιμοποιούνται συστηματικά για να μην δοθούν ουσιαστικές απαντήσεις.
Ιδίως οι ερωτήσεις που αφορούν τον χρηματοπιστωτικό τομέα, τον έλεγχο του οποίου έχει η Τράπεζα της Ελλάδος, λαμβάνουν απαντήσεις του τύπου: «ό,τι έχει να κάνει με την άσκηση εποπτικής αρμοδιότητας δεν δημοσιοποιείται», «υπάρχει το τραπεζικό απόρρητο», «προστατεύονται οι συναλλαγές», «η συγκεκριμένη τράπεζα δεν ανήκει στον δημόσιο τομέα» κ.ά.
Έχουμε φθάσει στο σημείο η Τράπεζα της Ελλάδος και οι συστημικές τράπεζες να αποτελούν Άβατο ισχυρότερο του Αγίου Όρους.
Διότι μπορεί στο Άγιο Όρος να απαγορεύεται η γυναικεία παρουσία, όμως το Περιβόλι της Παναγίας είναι ανοιχτό, επισκέψιμο και, κυρίως, προσεγγίσιμο σε πηγές και ανεκτίμητους πνευματικούς θησαυρούς.
Αντίθετα, η Τράπεζα της Ελλάδος λειτουργεί ως πέπλο που καλύπτει κάθε δραστηριότητα, κάθε συναλλαγή, κάθε χρηματοοικονομική συμφωνία.
Αλλοίμονο στον βουλευτή που θα ζητήσει έγγραφα και απαντήσεις που αφορούν τις ζωές και το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων φορολογουμένων και σχετίζονται με τον τραπεζικό τομέα.
Θα αντιμετωπιστεί με αλαζονεία και απόλυτη εχθρότητα — ποιος; Ο βουλευτής που εκλέγεται για να ρωτά, να ελέγχει και, με τη δράση του, να επιβάλλει τη διαφάνεια σε όλους τους τομείς του ελληνικού δημοσίου.
Είναι λυπηρό όταν, ακόμη και στην πιο χαλαρή δημόσια υπηρεσία, έγγραφα που δεν την αφορούν υπηρεσιακά μεταβιβάζονται άμεσα στην αρμόδια υπηρεσία, την ώρα που υπουργεία και υπουργοί δεν πράττουν το ίδιο.
Η περιφρόνηση προς τους βουλευτές που θέλουν να εργαστούν είναι μεγάλη και πρέπει να λάβει τέλος.
Μπορεί οι υπεκφυγές να βολεύουν, μπορεί να λειτουργούν ως σανίδα απόκρυψης της απουσίας έργου, όμως όλα έχουν τα όριά τους.
Η Δημοκρατία πρέπει να επιβάλει τους όρους της – και η διαφάνεια είναι ένας από αυτούς, ίσως και ο πιο σημαντικός για την εύρυθμη λειτουργία της.
Σαράντος Λέκκας
Οικονομολόγος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών