Με την επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν, η φοβούμενη κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή παίρνει πλέον σάρκα και οστά
Το σενάριο - εφιάλτης ενός ανεξέλεγκτου πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Ιράν με επίθεση στο πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης γίνεται πραγματικότητα.
Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η παγκόσμια οικονομία αυτή τη στιγμή.
Με την επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν, η φοβούμενη κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή παίρνει πλέον σάρκα και οστά.
Δεν αποτελεί έκπληξη ούτε το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Benjamin Netanyahu, τολμά την καταστροφή των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων, ούτε το γεγονός ότι η Τεχεράνη απαντά αμέσως με αντίποινα.
Αυτή είναι η κυνική λογική του, που κρατά την παγκόσμια κοινότητα σε αγωνία για πολλές δεκαετίες με τακτικά διαλείμματα.
Αυτό που προκαλεί, όμως, έκπληξη είναι η έκταση της ισραηλινής επίθεσης.
Ένας ανεξέλεγκτος, μακροχρόνιος πόλεμος μεταξύ των δύο ισχυρότερων πρωταγωνιστών στην περιοχή είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η παγκόσμια κοινότητα και η παγκόσμια οικονομία σε αυτή την εποχή γεωπολιτικών αναταράξεων.
Το Ισραήλ δεν περιορίστηκε στην επίθεση των πυρηνικών εγκαταστάσεων.
Κατά την επίθεση στο αρχηγείο της Διοίκησης των Φρουρών της Επανάστασης, οι στρατιωτικοί φαίνεται πως σκότωσαν και τον Υποστράτηγο Hossein Salami, έναν από τους ισχυρότερους άνδρες της Ισλαμικής Δημοκρατίας, τον αρχηγό του στρατού Mohamed Bagheri, καθώς και δύο γνωστούς πυρηνικούς επιστήμονες.
Ο Netanyahu ασκεί εξωτερική πολιτική με εσωτερικά κίνητρα
Η τρέχουσα κλιμάκωση από πλευράς Ισραήλ δείχνει πάνω απ’ όλα ένα πράγμα: Ο Netanyahu ενεργεί ολοένα και πιο ανεξέλεγκτα – κυρίως για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους.
Ούτε η ήπια πίεση του πρώην προέδρου, Joe Biden, ούτε η απρόβλεπτη πολιτική του διαδόχου του, Donald Trump, κατάφεραν να αποτρέψουν τον ισραηλινό πρωθυπουργό.
Αυτό ισχύει για την υπέρμετρη πολιτική αντιποίνων στη Λωρίδα της Γάζας μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Hamas στις 7 Οκτωβρίου.
Ισχύει για τις επιθέσεις στη ιρανική πολιτοφυλακή Hezbollah στον Λίβανο.
Και ισχύει για τις επανειλημμένες επιθέσεις στο ίδιο το Ιράν, αν και ένα μέρος αυτών θεωρείται δικαιολογημένη αντίδραση σε προηγούμενες στρατιωτικές ενέργειες της Τεχεράνης.
Ο όλο και πιο αμφιλεγόμενος ισραηλινός πρωθυπουργός ωφελείται εσωτερικά από την κλιμάκωση.
Από τη μία, αφήνεται να ωθηθεί από τους ριζοσπαστικούς συνασπισμένους του, που ανοιχτά μιλούν για προσάρτηση της Γάζας και της Δυτικής Όχθης.
Από την άλλη, ο Netanyahu μπορεί μέσω της κλιμάκωσης να αποσπάσει την προσοχή από άλλα λάθη του: τόσο από την ευθύνη του στην ασφάλεια για τις 7 Οκτωβρίου, όσο και από τις κατηγορίες για διαφθορά.
Η εξωτερική πολιτική που βασίζεται αποκλειστικά σε εσωτερικά πολιτικά κίνητρα δεν υπήρξε ποτέ βιώσιμο σχέδιο.
Στον πιο πολύπλοκο γεωπολιτικό πόλεμο, όμως, αυτή η προσέγγιση αποδεικνύεται μοιραία.
Η προστατευτική δύναμη ΗΠΑ στέλνει αντικρουόμενα μηνύματα
Παρά τις περιορισμένες δυνατότητες επιρροής της Ουάσινγκτον στον ισραηλινό πρωθυπουργό, καθοριστική για την εξέλιξη αυτού του πολέμου θα είναι η αντίδραση του Trump.
Ο υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio δήλωσε ότι οι ΗΠΑ «δεν συμμετείχαν σε επιθέσεις κατά του Ιράν».
Το Ισραήλ είχε «μονομερείς ενέργειες κατά του Ιράν».
Είναι ερώτημα αν ο Netanyahu θεώρησε καν απαραίτητο να ενημερώσει επαρκώς τους βασικούς συμμάχους του για τα σχέδιά του.
Οτιδήποτε άλλο θα ήταν πρόκληση προς την προστατευτική δύναμη του εβραϊκού κράτους.
Το αξιοσημείωτο είναι πως ο Αμερικανός πρόεδρος αυτήν την περίοδο διαπραγματεύεται ο ίδιος με την Τεχεράνη για το πυρηνικό πρόγραμμα. «Παραμένουμε δεσμευμένοι σε μια διπλωματική λύση για το ιρανικό πυρηνικό ζήτημα!», έγραψε ο Trump λίγες ώρες πριν από τη στρατιωτική ενέργεια του Ισραήλ στο κανάλι του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, Truth Social.
Την επόμενη Κυριακή έχει προγραμματιστεί στo Ομάν ο έκτος γύρος αυτών των πυρηνικών διαπραγματεύσεων.
Επίσης αξιοσημείωτο: Ο ίδιος πρόεδρος που διαπραγματεύεται με την Τεχεράνη χαρακτήρισε τη στρατιωτική ενέργεια «εξαιρετική» – και ανακοίνωσε ότι «πολλά ακόμη θα ακολουθήσουν».
Αυτό δείχνει ότι η Ουάσινγκτον πράγματι εμπλεκόταν στα σχέδια.
www.bankingnews.gr
Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η παγκόσμια οικονομία αυτή τη στιγμή.
Με την επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν, η φοβούμενη κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή παίρνει πλέον σάρκα και οστά.
Δεν αποτελεί έκπληξη ούτε το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Benjamin Netanyahu, τολμά την καταστροφή των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων, ούτε το γεγονός ότι η Τεχεράνη απαντά αμέσως με αντίποινα.
Αυτή είναι η κυνική λογική του, που κρατά την παγκόσμια κοινότητα σε αγωνία για πολλές δεκαετίες με τακτικά διαλείμματα.
Αυτό που προκαλεί, όμως, έκπληξη είναι η έκταση της ισραηλινής επίθεσης.
Ένας ανεξέλεγκτος, μακροχρόνιος πόλεμος μεταξύ των δύο ισχυρότερων πρωταγωνιστών στην περιοχή είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η παγκόσμια κοινότητα και η παγκόσμια οικονομία σε αυτή την εποχή γεωπολιτικών αναταράξεων.
Το Ισραήλ δεν περιορίστηκε στην επίθεση των πυρηνικών εγκαταστάσεων.
Κατά την επίθεση στο αρχηγείο της Διοίκησης των Φρουρών της Επανάστασης, οι στρατιωτικοί φαίνεται πως σκότωσαν και τον Υποστράτηγο Hossein Salami, έναν από τους ισχυρότερους άνδρες της Ισλαμικής Δημοκρατίας, τον αρχηγό του στρατού Mohamed Bagheri, καθώς και δύο γνωστούς πυρηνικούς επιστήμονες.
Ο Netanyahu ασκεί εξωτερική πολιτική με εσωτερικά κίνητρα
Η τρέχουσα κλιμάκωση από πλευράς Ισραήλ δείχνει πάνω απ’ όλα ένα πράγμα: Ο Netanyahu ενεργεί ολοένα και πιο ανεξέλεγκτα – κυρίως για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους.
Ούτε η ήπια πίεση του πρώην προέδρου, Joe Biden, ούτε η απρόβλεπτη πολιτική του διαδόχου του, Donald Trump, κατάφεραν να αποτρέψουν τον ισραηλινό πρωθυπουργό.
Αυτό ισχύει για την υπέρμετρη πολιτική αντιποίνων στη Λωρίδα της Γάζας μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Hamas στις 7 Οκτωβρίου.
Ισχύει για τις επιθέσεις στη ιρανική πολιτοφυλακή Hezbollah στον Λίβανο.
Και ισχύει για τις επανειλημμένες επιθέσεις στο ίδιο το Ιράν, αν και ένα μέρος αυτών θεωρείται δικαιολογημένη αντίδραση σε προηγούμενες στρατιωτικές ενέργειες της Τεχεράνης.
Ο όλο και πιο αμφιλεγόμενος ισραηλινός πρωθυπουργός ωφελείται εσωτερικά από την κλιμάκωση.
Από τη μία, αφήνεται να ωθηθεί από τους ριζοσπαστικούς συνασπισμένους του, που ανοιχτά μιλούν για προσάρτηση της Γάζας και της Δυτικής Όχθης.
Από την άλλη, ο Netanyahu μπορεί μέσω της κλιμάκωσης να αποσπάσει την προσοχή από άλλα λάθη του: τόσο από την ευθύνη του στην ασφάλεια για τις 7 Οκτωβρίου, όσο και από τις κατηγορίες για διαφθορά.
Η εξωτερική πολιτική που βασίζεται αποκλειστικά σε εσωτερικά πολιτικά κίνητρα δεν υπήρξε ποτέ βιώσιμο σχέδιο.
Στον πιο πολύπλοκο γεωπολιτικό πόλεμο, όμως, αυτή η προσέγγιση αποδεικνύεται μοιραία.
Η προστατευτική δύναμη ΗΠΑ στέλνει αντικρουόμενα μηνύματα
Παρά τις περιορισμένες δυνατότητες επιρροής της Ουάσινγκτον στον ισραηλινό πρωθυπουργό, καθοριστική για την εξέλιξη αυτού του πολέμου θα είναι η αντίδραση του Trump.
Ο υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio δήλωσε ότι οι ΗΠΑ «δεν συμμετείχαν σε επιθέσεις κατά του Ιράν».
Το Ισραήλ είχε «μονομερείς ενέργειες κατά του Ιράν».
Είναι ερώτημα αν ο Netanyahu θεώρησε καν απαραίτητο να ενημερώσει επαρκώς τους βασικούς συμμάχους του για τα σχέδιά του.
Οτιδήποτε άλλο θα ήταν πρόκληση προς την προστατευτική δύναμη του εβραϊκού κράτους.
Το αξιοσημείωτο είναι πως ο Αμερικανός πρόεδρος αυτήν την περίοδο διαπραγματεύεται ο ίδιος με την Τεχεράνη για το πυρηνικό πρόγραμμα. «Παραμένουμε δεσμευμένοι σε μια διπλωματική λύση για το ιρανικό πυρηνικό ζήτημα!», έγραψε ο Trump λίγες ώρες πριν από τη στρατιωτική ενέργεια του Ισραήλ στο κανάλι του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, Truth Social.
Την επόμενη Κυριακή έχει προγραμματιστεί στo Ομάν ο έκτος γύρος αυτών των πυρηνικών διαπραγματεύσεων.
Επίσης αξιοσημείωτο: Ο ίδιος πρόεδρος που διαπραγματεύεται με την Τεχεράνη χαρακτήρισε τη στρατιωτική ενέργεια «εξαιρετική» – και ανακοίνωσε ότι «πολλά ακόμη θα ακολουθήσουν».
Αυτό δείχνει ότι η Ουάσινγκτον πράγματι εμπλεκόταν στα σχέδια.
www.bankingnews.gr
.jpg)
Σχόλια αναγνωστών