Σκέψεις για τη δημιουργία ολοκληρωμένου και εκπαιδευμένου στρατού
Κάποιες φορές, λόγω της διαρκούς πολιτικής διαμάχης, είναι δύσκολο κανείς να πει τα πράγματα με το όνομά τους και... το καταλαβαίνουμε αυτό.
Όπως για παράδειγμα να παραδεχτεί αν υπάρχει ή όχι Εφεδρεία, και σε τι βαθμό αυτό που υπάρχει είναι αξιόμαχο και έτοιμο να δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες.
Η πρόσφατη ημερίδα που διοργάνωσε το ΓΕΣ στην ΣΣΕ με την συμμετοχή του ΥΕΘΑ, έφεραν στην επιφάνεια πολλά στοιχεία και κριτική και απόψεις που έχουν να κάνουν με το συγκεκριμένο θέμα, το οποίο μέχρι "χθες" φαινόταν να είναι ρυθμισμένο, όντας κρυμμένο πίσω από σκηνοθετημένες ασκήσεις των Ενόπλων Δυνάμεων και σχετικές κινηματογραφικές φωτογραφίες.
Η αλήθεια όπως πάντα είναι πιο άσχημη.
Στις κλήσεις για μετεκπαίδευση που πραγματοποιήθηκαν το 2024 μετά από δεκαετίες αδράνειας και απραξίας, η εφημερίδα Ναυτεμπορική αναφέρει πως ενώ κλήθηκαν 28.455 έφεδροι, τελικά για διάφορους λόγους παρουσιάσθηκαν περίπου οι μισοί, δηλαδή 14.203.
Και αυτό αποτελεί ένα ενδεικτικό στοιχείο που βεβαίως έχει πολλά επιμέρους ποιοτικά χαρακτηριστικά για ανάλυση και οφείλει να εξεταστεί από την αρμόδια υπηρεσία Στρατολογίας, ξεκινώντας να επιλύει το πρόβλημα από τους ίδιους τους καταλόγους της.
Η πραγματικότητα είναι σκληρή
Λειψανδρία, χαμηλό ηθικό λόγω παρατεταμένης πολιτικής και εθνικής παρακμής και χαμηλή έως ανύπαρκτη στρατιωτική εκπαίδευση. Και ακόμα και οι... (όχι τόσο λίγοι) "τρελοί" που επιθυμούν να προσφέρουν παρά τις αντιξοότητες, πέφτουν σε πάσης φύσεως εμπόδια.
Αν συζητάμε λοιπόν για το τι ΠΡΕΠΕΙ να γίνει, αυτό είναι η δημιουργία της Εφεδρείας. Η επανεφεύρεσή της!
Αν συζητάμε για το τι ΓΙΝΕΤΑΙ ή τι εξαγγέλλεται, τότε μιλάμε για ανασυγκρότηση της (μη) υπάρχουσας Εφεδρείας.
Τα πράγματα είναι απλά.
Ο Έφεδρος, αν και ζει την πολιτική ζωή του, επειδή τελεί υπό την ιδιότητα του Εφέδρου, δηλαδή του φρουρού της Πατρίδας που θα σπεύσει όταν εκείνη τον καλέσει, οφείλει να προετοιμάζεται και να εξασκείται για τον πόλεμο.
Η προαναγγελία θεσμοθέτησης 5-6 ημερών συντήρησης ανά 5 έτη, σημαίνει πρακτικά μια ημέρα ανά έτος ή 5 ημέρες φέτος και ξανά 5 ημέρες το 2030.
Αν έχετε να δώσετε έναν σημαντικό αγώνα, τον πιο σημαντικό της ζωής σας σε 5 χρόνια από σήμερα, άραγε οι 5 ημέρες προπόνησης και προετοιμασίας θα σας φαίνονταν αρκετές; μάλλον όχι.
Η Εφεδρεία πρέπει να επανιδρυθεί.
Και ως μαγιά, ως πρώτη ύλη πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι Εθελοντές Έφεδροι που ήδη ασκούνται και προετοιμάζονται και... αναγκάστηκαν να ιδρύσουν νομικά πρόσωπα (Συλλόγους, σωματεία) για τις δραστηριότητές τους, ώστε να μπορούν να κάνουν την προετοιμασία τους με οργανωμένο και νόμιμο τρόπο.
Αν αυτοί οι άνθρωποι βρουν υποστήριξη, δηλαδή τους δοθεί άδεια για να εισέρχονται νόμιμα στα στρατόπεδα στα οποία θα υπαχθούν οργανικά ως έφεδροι, να ασκούνται τακτικά με πρόγραμμα, να γνωρίζουν τους διοικητές και τους διμοιρίτες και τους πιθανούς μέλλοντες συμπολεμιστές τους, αν υποστηριχθούν οι ασκήσεις τους, στις οποίες δοκιμάζονται και εφαρμόζονται προχωρημένα γνωστικά αντικείμενα, θα δημιουργηθεί μία κουλτούρα προετοιμασίας η οποία θα ενδυναμώσει κάποια συναισθήματα που ατονούν στην Κοινωνία, όπως της κοινής μας ευθύνης για την άμυνα.
Αν ο κόσμος δει πως μπορεί να ασκηθεί, να γνωρίσει κόσμο και να κάνει παρέες, να κοινωνικοποιηθεί μέσα από συναδελφικούς δεσμούς στην Εφεδρεία, αν η ειδικότητα του καθενός γίνει αντικείμενο συζήτησης τόσο καθημερινό όσο η συζήτηση για μπάλα ή για χόμπι, όπως γίνεται σε όλους τους στρατούς που έχουν πραγματική ενεργή εφεδρεία (Φινλανδία, Ισραήλ, ακόμα και Κύπρος αν και με προβλήματα), θα διευρυνθεί δραστικά αυτή η πρώτη δεξαμενή εθελοντών και προθύμων.
Η θεσμοθέτηση του Εθελοντή Εφέδρου είναι σημαντικότατο βήμα για την ενθάρρυνση της εθελοντικής του προσφοράς.
Τα "ειδικά στρατόπεδα" που εξήγγειλε ο ΥπΑμ πως θα δημιουργηθούν για την μετεκπαίδευση των Εφέδρων (το ένα στην Αττική) είναι εξαιρετικά σημαντικά και αποτελούν εύστοχη ενέργεια (ειδικά για την Αττική που αποτελεί την μεγαλύτερη συγκεντρωμένη δεξαμενή εφέδρων), όμως αυτό που λείπει είναι η οργανική σύνδεσή των εφέδρων με τις μονάδες τους, κάτι που για τους στρατούς Εφεδρείας είναι αρκετά σημαντικό καθώς δημιουργούνται δεσμοί και μια επαφή που ενδυναμώνει όχι μόνο την επιχειρησιακή ετοιμότητα κάθε μονάδας αλλά και την αποτελεσματικότητά της.
Πιθανώς λοιπόν θα μπορούσαν εκεί σε αυτά τα ειδικά στρατόπεδα να κάνουν κάποια βασική αρχική μετεκπαίδευση (πρώτη φορά) και ύστερα τις υπόλοιπες να τις κάνουν σε μονάδες της επαρχίας από τις οποίες θα επιχειρήσουν ή θα ανακατευθυνθούν σε περίπτωση πολέμου.
Αν λοιπόν η Πολιτεία κρίνει επιτέλους πως όλοι οι Έφεδροι πρέπει να έχουν υποχρεωτική παρουσία στην συντήρηση και μετεκπαίδευση (και τώρα έχουν υποχρέωση αλλά δεν την τηρούν όπως φάνηκε), μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτό το πρώτο δείγμα εθελοντών ως παράδειγμα επικοινωνίας, δηλαδή ως πρέσβεις επικοινωνίας προς την Κοινωνία αλλά παράλληλα να θεσμοθετήσει αποφασιστικά την συμμετοχή όλων των ανδρών έως το 45ο έτος της ηλικίας τους στην συντήρηση και προετοιμασία τους με ποινές για την περίπτωση λιποταξίας/αδικαιολόγητης απουσίας από τις συντηρήσεις ή με ειδικές ρήτορες ή ανταποδοτικές ενέργειες για τους εξαιρουμένους στρατεύσεως.
Πάντως η θεσμοθέτηση 5 ημερών ετησίως ή έστω ανά διετία, ως μορφή υποχρεωτικής αδείας με αντίστοιχα αντισταθμιστικά οφέλη για τους εργοδότες, ή φοροελαφρύνσεις για τους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, είναι μια αρχή.
Σημειωτέον πως οι 5 ημέρες είναι πραγματικά ελάχιστες, και για το πρώτο έτος/πρώτη φορά θα απαιτείτο ένα δεκαπενθήμερο αναπροσαρμογής/εκμάθησης (πιθανώς στα ειδικά στρατόπεδα που αναφέρθηκαν παραπάνω) καθώς η εκπαίδευση που λαμβάνουν οι Έφεδροι στις μονάδες κατά την θητεία τους είναι ελάχιστη, και σε πολλές περιπτώσεις ανύπαρκτη.
Τρεις ημέρες τουλάχιστον χρειάζεται η βασική εκπαίδευση του οπλίτη, εξοικείωση με ατομικό εξοπλισμό οδηγίες για σωστή χρήση όπλου, κανόνες ασφαλείας, ώστε να μην σκοτωθούν μεταξύ τους!
Δεν είναι αστείο. Είναι σοβαρό.
Και είναι κάτι που πραγματοποιείται σε οποιαδήποτε μονάδα και υπηρεσία ασφαλείας, μισθοφόρους κλπ, πόσο μάλλον στον στρατό που θα βρεθούν και άνθρωποι ανεκπαίδευτοι και με χωρίς καθόλου εμπειρία από πυροβόλα όπλα.
Δύο με τρεις ημέρες ακόμα χρειάζονται τα βασικά για την τακτική κίνηση ομάδων (κίνηση κατά την έφοδο, άλματα, ημιομάδες, απαγκίστρωση, ενέδρες).
Άλλες δύο ημέρες χρειάζονται για τις θέσεις ευθύνης της μονάδος, τους τομείς, τα ειδικά όπλα και ειδικούς εξοπλισμούς που θα χειρίζονται.
Αν προστεθούν οι πρώτες βοήθειες μάχης που χρειάζονται (σε εντελώς βασικό στάδιο) μία ημέρα, τακτικές μάχης εντός κατοικημένων περιοχών, μάχη σε κλειστό περιβάλλον, σύλληψη και διαχείριση αιχμαλώτου, σημεία ελέγχου οχημάτων (checkpoint), έρευνα σε οχήματα ή κλειστούς χώρους, εκπαίδευση σε προσανατολισμό, αζιμούθια, βασικές τεχνικές επιβίωσης (φωτιά, πρόχειρο κατάλυμμα), νυχτερινός αγώνας, νέες απειλές/τεχνολογίες (drones) και τελική άσκηση δοκιμασία εκπαιδευομένων, βλέπουμε πως οι δύο εβδομάδες φαίνονται λίγες.
Αν όμως αλλάξει η δομή της Εφεδρείας, ή μάλλον δημιουργηθεί πραγματική Εφεδρεία με βάση αρχικά τους εθελοντές, τότε έχουμε ελπίδες να δούμε και σωστή εκπαίδευση στον Ε.Σ.
Να σημειωθεί πως από τα παραπάνω, που αποτελούν ατομικές αλλά και ομαδικές γνώσεις, τακτικές και δεξιότητες, λίγα είναι αυτά που έχουν κόστος υλικών, τα περισσότερα το μόνο που χρειάζονται είναι κάποιους να τα δείξουν και να εκπαιδεύσουν τους στρατιώτες θητείας που προσφέρουν στην πατρίδα 12 μήνες από την ζωή τους, ώστε αυτοί οι 12 μήνες να μην πηγαίνουν χαμένοι.
Και αν εφαρμοστούν κατά την εκπαίδευση στην θητεία, τότε ο χρόνος συντήρησης και μετεκπαίδευσης αργότερα κατά τον πολιτικό βίο, πιθανώς να μπορεί να ελαττωθεί ελαφρώς, αλλά και πάλι όχι λιγότερο από 4-5 ημέρες ανά διετία.
Η Εθελοντική Εφεδρεία χώρος προώθησης της ισότητας...
Αν επιθυμούμε η Πατρίδα μας να μεταχειρίζεται με ισότητα τα δύο φύλα, τότε η πρωτοβουλία για την δημιουργία ενεργής Εθελοντικής Εφεδρείας θα πρέπει να περιλαμβάνει και γυναίκες.
Η συμπερίληψη αυτή θα προετοιμάσει το στράτευμα για μία πραγματικά ρηξικέλευθη εξέλιξη, αυτή της υποχρεωτικής στράτευσης και των γυναικών, κάτι που ήδη έχει συζητηθεί αρκετά και αποτελεί κυβερνητική εξαγγελία.
Υπάρχουν πολλές γυναίκες που επιθυμούν εθελοντικά να λάβουν εκπαίδευση και να αποτελούν μέρος της Εφεδρείας.
Η Εθελοντική Εφεδρεία καταλύτης αλλαγών...
Η πραγματικότητα δείχνει πως όταν κάποιος δεν έχει γνώσεις, τότε δεν έχει και ιδιαίτερα διαμορφωμένη άποψη.
Όταν όμως ασχοληθεί με ένα θέμα, και δαπανήσει προσωπικό χρόνο και κόπο σε αυτό, όπως οι Εθελοντές Έφεδροι τότε σαφώς έχει και άποψη για την κατάσταση του υλικού του στρατεύματος.
Φυσικά η δυσάρεστη οπτική του θέματος είναι πως αρχικά θα διατυπωθεί δριμεία κριτική για την κατάσταση του εξοπλισμού, το παρωχημένο υλικό (ειδικά το τροχαίο υλικό) αλλά και τα ΤΟΜΑ/ΤΟΜΠ.
Η ευχάριστη οπτική είναι πως η διάδραση της Εφεδρείας με την κοινωνία, θα προλειάνει το έδαφος για ριζικές αλλαγές και εκσυγχρονισμό στο υλικό.
Δαπάνες που σήμερα μπορεί να μην γίνονται αποδεκτές από την κοινωνία, με την αλλαγή της κατάστασης θα μεταβληθούν σε απαραίτητες και απαιτητές κοινωνικά.
Η Εθελοντική Εφεδρεία συμπαραστάτης της Εθνοφυλακής...
Ίσως το πιο κοντινό μοντέλο Εθελοντή Εφέδρου είναι οι Έλληνες Εθνοφύλακες.
Αυτοί που ήδη εδώ και δεκαετίες αποτελούν τους προμάχους του Έθνους και της επικράτειάς του.
Οι αλλαγές στην εκπαίδευση, οι συνδυασμένες ασκήσεις μεταξύ Εθνοφυλάκων και Εφέδρων, η γνωριμία τους με τις μονάδες της παραμεθορίου που στελεχώνει (και) η Εθνοφυλακή, είναι απαραίτητη για την σύνδεση των "ιστών" του αμυντικού μηχανισμού, δηλαδή του προσωπικού της Εφεδρείας με τους τομείς που πιθανώς θα κληθεί να προστατεύσει.
Η Εθελοντική Εφεδρεία πρωταγωνιστής καινοτομιών...
Επειδή οι Εθελοντές Έφεδροι δεν αποτελούν επαγγελματικό στρατιωτικό προσωπικό, είναι γεγονός πως έχουν μία περαιτέρω ευελιξία ειδικά στην πολιτική τους ζωή ώστε να δοκιμάσουν υλικά και εξοπλισμούς σε εργαστήρια, συνεργεία, ακαδημαϊκούς χώρους, τα οποία με την κατάλληλη μετατροπή να μπορέσουν να μετατραπούν σε στρατιωτικό εξοπλισμό με χαμηλό κόστος και υψηλή απόδοση.
Είναι μία δοκιμασμένη συνταγή που ήδη λειτουργεί σε όλα τα πολεμικά μέτωπα.
Είναι υποχρέωση της Πολιτείας να βρει τον τρόπο για την δημιουργία θεσμικού πλαισίου, ώστε τέτοιες πρωτοβουλίες να προστατευτούν και να ενθαρρυνθούν και εν τέλει να δοκιμαστούν από έμπειρα στελέχη με σκοπό την ενσωμάτωσή τους στα υλικά του Στρατού.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, που παρουσιάζουν μία εικόνα ενός άκρως λειτουργικού, σύγχρονου, εκπαιδευμένου, έτοιμου για όλα στρατεύματος, μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας πως δεν πρέπει να μιλάμε για ανασυγκρότηση Εφεδρείας αλλά για Δημιουργία αυτής.
Σταμέλος Παπαβασιλείου,
Δημοσιογράφος, Διεθνολόγος, Εθελοντής Έφεδρος
www.bankingnews.gr
Όπως για παράδειγμα να παραδεχτεί αν υπάρχει ή όχι Εφεδρεία, και σε τι βαθμό αυτό που υπάρχει είναι αξιόμαχο και έτοιμο να δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες.
Η πρόσφατη ημερίδα που διοργάνωσε το ΓΕΣ στην ΣΣΕ με την συμμετοχή του ΥΕΘΑ, έφεραν στην επιφάνεια πολλά στοιχεία και κριτική και απόψεις που έχουν να κάνουν με το συγκεκριμένο θέμα, το οποίο μέχρι "χθες" φαινόταν να είναι ρυθμισμένο, όντας κρυμμένο πίσω από σκηνοθετημένες ασκήσεις των Ενόπλων Δυνάμεων και σχετικές κινηματογραφικές φωτογραφίες.
Η αλήθεια όπως πάντα είναι πιο άσχημη.
Στις κλήσεις για μετεκπαίδευση που πραγματοποιήθηκαν το 2024 μετά από δεκαετίες αδράνειας και απραξίας, η εφημερίδα Ναυτεμπορική αναφέρει πως ενώ κλήθηκαν 28.455 έφεδροι, τελικά για διάφορους λόγους παρουσιάσθηκαν περίπου οι μισοί, δηλαδή 14.203.
Και αυτό αποτελεί ένα ενδεικτικό στοιχείο που βεβαίως έχει πολλά επιμέρους ποιοτικά χαρακτηριστικά για ανάλυση και οφείλει να εξεταστεί από την αρμόδια υπηρεσία Στρατολογίας, ξεκινώντας να επιλύει το πρόβλημα από τους ίδιους τους καταλόγους της.
Η πραγματικότητα είναι σκληρή
Λειψανδρία, χαμηλό ηθικό λόγω παρατεταμένης πολιτικής και εθνικής παρακμής και χαμηλή έως ανύπαρκτη στρατιωτική εκπαίδευση. Και ακόμα και οι... (όχι τόσο λίγοι) "τρελοί" που επιθυμούν να προσφέρουν παρά τις αντιξοότητες, πέφτουν σε πάσης φύσεως εμπόδια.
Αν συζητάμε λοιπόν για το τι ΠΡΕΠΕΙ να γίνει, αυτό είναι η δημιουργία της Εφεδρείας. Η επανεφεύρεσή της!
Αν συζητάμε για το τι ΓΙΝΕΤΑΙ ή τι εξαγγέλλεται, τότε μιλάμε για ανασυγκρότηση της (μη) υπάρχουσας Εφεδρείας.
Τα πράγματα είναι απλά.
Ο Έφεδρος, αν και ζει την πολιτική ζωή του, επειδή τελεί υπό την ιδιότητα του Εφέδρου, δηλαδή του φρουρού της Πατρίδας που θα σπεύσει όταν εκείνη τον καλέσει, οφείλει να προετοιμάζεται και να εξασκείται για τον πόλεμο.
Η προαναγγελία θεσμοθέτησης 5-6 ημερών συντήρησης ανά 5 έτη, σημαίνει πρακτικά μια ημέρα ανά έτος ή 5 ημέρες φέτος και ξανά 5 ημέρες το 2030.
Αν έχετε να δώσετε έναν σημαντικό αγώνα, τον πιο σημαντικό της ζωής σας σε 5 χρόνια από σήμερα, άραγε οι 5 ημέρες προπόνησης και προετοιμασίας θα σας φαίνονταν αρκετές; μάλλον όχι.
Η Εφεδρεία πρέπει να επανιδρυθεί.
Και ως μαγιά, ως πρώτη ύλη πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι Εθελοντές Έφεδροι που ήδη ασκούνται και προετοιμάζονται και... αναγκάστηκαν να ιδρύσουν νομικά πρόσωπα (Συλλόγους, σωματεία) για τις δραστηριότητές τους, ώστε να μπορούν να κάνουν την προετοιμασία τους με οργανωμένο και νόμιμο τρόπο.
Αν αυτοί οι άνθρωποι βρουν υποστήριξη, δηλαδή τους δοθεί άδεια για να εισέρχονται νόμιμα στα στρατόπεδα στα οποία θα υπαχθούν οργανικά ως έφεδροι, να ασκούνται τακτικά με πρόγραμμα, να γνωρίζουν τους διοικητές και τους διμοιρίτες και τους πιθανούς μέλλοντες συμπολεμιστές τους, αν υποστηριχθούν οι ασκήσεις τους, στις οποίες δοκιμάζονται και εφαρμόζονται προχωρημένα γνωστικά αντικείμενα, θα δημιουργηθεί μία κουλτούρα προετοιμασίας η οποία θα ενδυναμώσει κάποια συναισθήματα που ατονούν στην Κοινωνία, όπως της κοινής μας ευθύνης για την άμυνα.
Αν ο κόσμος δει πως μπορεί να ασκηθεί, να γνωρίσει κόσμο και να κάνει παρέες, να κοινωνικοποιηθεί μέσα από συναδελφικούς δεσμούς στην Εφεδρεία, αν η ειδικότητα του καθενός γίνει αντικείμενο συζήτησης τόσο καθημερινό όσο η συζήτηση για μπάλα ή για χόμπι, όπως γίνεται σε όλους τους στρατούς που έχουν πραγματική ενεργή εφεδρεία (Φινλανδία, Ισραήλ, ακόμα και Κύπρος αν και με προβλήματα), θα διευρυνθεί δραστικά αυτή η πρώτη δεξαμενή εθελοντών και προθύμων.
Η θεσμοθέτηση του Εθελοντή Εφέδρου είναι σημαντικότατο βήμα για την ενθάρρυνση της εθελοντικής του προσφοράς.
Τα "ειδικά στρατόπεδα" που εξήγγειλε ο ΥπΑμ πως θα δημιουργηθούν για την μετεκπαίδευση των Εφέδρων (το ένα στην Αττική) είναι εξαιρετικά σημαντικά και αποτελούν εύστοχη ενέργεια (ειδικά για την Αττική που αποτελεί την μεγαλύτερη συγκεντρωμένη δεξαμενή εφέδρων), όμως αυτό που λείπει είναι η οργανική σύνδεσή των εφέδρων με τις μονάδες τους, κάτι που για τους στρατούς Εφεδρείας είναι αρκετά σημαντικό καθώς δημιουργούνται δεσμοί και μια επαφή που ενδυναμώνει όχι μόνο την επιχειρησιακή ετοιμότητα κάθε μονάδας αλλά και την αποτελεσματικότητά της.
Πιθανώς λοιπόν θα μπορούσαν εκεί σε αυτά τα ειδικά στρατόπεδα να κάνουν κάποια βασική αρχική μετεκπαίδευση (πρώτη φορά) και ύστερα τις υπόλοιπες να τις κάνουν σε μονάδες της επαρχίας από τις οποίες θα επιχειρήσουν ή θα ανακατευθυνθούν σε περίπτωση πολέμου.
Αν λοιπόν η Πολιτεία κρίνει επιτέλους πως όλοι οι Έφεδροι πρέπει να έχουν υποχρεωτική παρουσία στην συντήρηση και μετεκπαίδευση (και τώρα έχουν υποχρέωση αλλά δεν την τηρούν όπως φάνηκε), μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτό το πρώτο δείγμα εθελοντών ως παράδειγμα επικοινωνίας, δηλαδή ως πρέσβεις επικοινωνίας προς την Κοινωνία αλλά παράλληλα να θεσμοθετήσει αποφασιστικά την συμμετοχή όλων των ανδρών έως το 45ο έτος της ηλικίας τους στην συντήρηση και προετοιμασία τους με ποινές για την περίπτωση λιποταξίας/αδικαιολόγητης απουσίας από τις συντηρήσεις ή με ειδικές ρήτορες ή ανταποδοτικές ενέργειες για τους εξαιρουμένους στρατεύσεως.
Πάντως η θεσμοθέτηση 5 ημερών ετησίως ή έστω ανά διετία, ως μορφή υποχρεωτικής αδείας με αντίστοιχα αντισταθμιστικά οφέλη για τους εργοδότες, ή φοροελαφρύνσεις για τους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, είναι μια αρχή.
Σημειωτέον πως οι 5 ημέρες είναι πραγματικά ελάχιστες, και για το πρώτο έτος/πρώτη φορά θα απαιτείτο ένα δεκαπενθήμερο αναπροσαρμογής/εκμάθησης (πιθανώς στα ειδικά στρατόπεδα που αναφέρθηκαν παραπάνω) καθώς η εκπαίδευση που λαμβάνουν οι Έφεδροι στις μονάδες κατά την θητεία τους είναι ελάχιστη, και σε πολλές περιπτώσεις ανύπαρκτη.
Τρεις ημέρες τουλάχιστον χρειάζεται η βασική εκπαίδευση του οπλίτη, εξοικείωση με ατομικό εξοπλισμό οδηγίες για σωστή χρήση όπλου, κανόνες ασφαλείας, ώστε να μην σκοτωθούν μεταξύ τους!
Δεν είναι αστείο. Είναι σοβαρό.
Και είναι κάτι που πραγματοποιείται σε οποιαδήποτε μονάδα και υπηρεσία ασφαλείας, μισθοφόρους κλπ, πόσο μάλλον στον στρατό που θα βρεθούν και άνθρωποι ανεκπαίδευτοι και με χωρίς καθόλου εμπειρία από πυροβόλα όπλα.
Δύο με τρεις ημέρες ακόμα χρειάζονται τα βασικά για την τακτική κίνηση ομάδων (κίνηση κατά την έφοδο, άλματα, ημιομάδες, απαγκίστρωση, ενέδρες).
Άλλες δύο ημέρες χρειάζονται για τις θέσεις ευθύνης της μονάδος, τους τομείς, τα ειδικά όπλα και ειδικούς εξοπλισμούς που θα χειρίζονται.
Αν προστεθούν οι πρώτες βοήθειες μάχης που χρειάζονται (σε εντελώς βασικό στάδιο) μία ημέρα, τακτικές μάχης εντός κατοικημένων περιοχών, μάχη σε κλειστό περιβάλλον, σύλληψη και διαχείριση αιχμαλώτου, σημεία ελέγχου οχημάτων (checkpoint), έρευνα σε οχήματα ή κλειστούς χώρους, εκπαίδευση σε προσανατολισμό, αζιμούθια, βασικές τεχνικές επιβίωσης (φωτιά, πρόχειρο κατάλυμμα), νυχτερινός αγώνας, νέες απειλές/τεχνολογίες (drones) και τελική άσκηση δοκιμασία εκπαιδευομένων, βλέπουμε πως οι δύο εβδομάδες φαίνονται λίγες.
Αν όμως αλλάξει η δομή της Εφεδρείας, ή μάλλον δημιουργηθεί πραγματική Εφεδρεία με βάση αρχικά τους εθελοντές, τότε έχουμε ελπίδες να δούμε και σωστή εκπαίδευση στον Ε.Σ.
Να σημειωθεί πως από τα παραπάνω, που αποτελούν ατομικές αλλά και ομαδικές γνώσεις, τακτικές και δεξιότητες, λίγα είναι αυτά που έχουν κόστος υλικών, τα περισσότερα το μόνο που χρειάζονται είναι κάποιους να τα δείξουν και να εκπαιδεύσουν τους στρατιώτες θητείας που προσφέρουν στην πατρίδα 12 μήνες από την ζωή τους, ώστε αυτοί οι 12 μήνες να μην πηγαίνουν χαμένοι.
Και αν εφαρμοστούν κατά την εκπαίδευση στην θητεία, τότε ο χρόνος συντήρησης και μετεκπαίδευσης αργότερα κατά τον πολιτικό βίο, πιθανώς να μπορεί να ελαττωθεί ελαφρώς, αλλά και πάλι όχι λιγότερο από 4-5 ημέρες ανά διετία.
Η Εθελοντική Εφεδρεία χώρος προώθησης της ισότητας...
Αν επιθυμούμε η Πατρίδα μας να μεταχειρίζεται με ισότητα τα δύο φύλα, τότε η πρωτοβουλία για την δημιουργία ενεργής Εθελοντικής Εφεδρείας θα πρέπει να περιλαμβάνει και γυναίκες.
Η συμπερίληψη αυτή θα προετοιμάσει το στράτευμα για μία πραγματικά ρηξικέλευθη εξέλιξη, αυτή της υποχρεωτικής στράτευσης και των γυναικών, κάτι που ήδη έχει συζητηθεί αρκετά και αποτελεί κυβερνητική εξαγγελία.
Υπάρχουν πολλές γυναίκες που επιθυμούν εθελοντικά να λάβουν εκπαίδευση και να αποτελούν μέρος της Εφεδρείας.
Η Εθελοντική Εφεδρεία καταλύτης αλλαγών...
Η πραγματικότητα δείχνει πως όταν κάποιος δεν έχει γνώσεις, τότε δεν έχει και ιδιαίτερα διαμορφωμένη άποψη.
Όταν όμως ασχοληθεί με ένα θέμα, και δαπανήσει προσωπικό χρόνο και κόπο σε αυτό, όπως οι Εθελοντές Έφεδροι τότε σαφώς έχει και άποψη για την κατάσταση του υλικού του στρατεύματος.
Φυσικά η δυσάρεστη οπτική του θέματος είναι πως αρχικά θα διατυπωθεί δριμεία κριτική για την κατάσταση του εξοπλισμού, το παρωχημένο υλικό (ειδικά το τροχαίο υλικό) αλλά και τα ΤΟΜΑ/ΤΟΜΠ.
Η ευχάριστη οπτική είναι πως η διάδραση της Εφεδρείας με την κοινωνία, θα προλειάνει το έδαφος για ριζικές αλλαγές και εκσυγχρονισμό στο υλικό.
Δαπάνες που σήμερα μπορεί να μην γίνονται αποδεκτές από την κοινωνία, με την αλλαγή της κατάστασης θα μεταβληθούν σε απαραίτητες και απαιτητές κοινωνικά.
Η Εθελοντική Εφεδρεία συμπαραστάτης της Εθνοφυλακής...
Ίσως το πιο κοντινό μοντέλο Εθελοντή Εφέδρου είναι οι Έλληνες Εθνοφύλακες.
Αυτοί που ήδη εδώ και δεκαετίες αποτελούν τους προμάχους του Έθνους και της επικράτειάς του.
Οι αλλαγές στην εκπαίδευση, οι συνδυασμένες ασκήσεις μεταξύ Εθνοφυλάκων και Εφέδρων, η γνωριμία τους με τις μονάδες της παραμεθορίου που στελεχώνει (και) η Εθνοφυλακή, είναι απαραίτητη για την σύνδεση των "ιστών" του αμυντικού μηχανισμού, δηλαδή του προσωπικού της Εφεδρείας με τους τομείς που πιθανώς θα κληθεί να προστατεύσει.
Η Εθελοντική Εφεδρεία πρωταγωνιστής καινοτομιών...
Επειδή οι Εθελοντές Έφεδροι δεν αποτελούν επαγγελματικό στρατιωτικό προσωπικό, είναι γεγονός πως έχουν μία περαιτέρω ευελιξία ειδικά στην πολιτική τους ζωή ώστε να δοκιμάσουν υλικά και εξοπλισμούς σε εργαστήρια, συνεργεία, ακαδημαϊκούς χώρους, τα οποία με την κατάλληλη μετατροπή να μπορέσουν να μετατραπούν σε στρατιωτικό εξοπλισμό με χαμηλό κόστος και υψηλή απόδοση.
Είναι μία δοκιμασμένη συνταγή που ήδη λειτουργεί σε όλα τα πολεμικά μέτωπα.
Είναι υποχρέωση της Πολιτείας να βρει τον τρόπο για την δημιουργία θεσμικού πλαισίου, ώστε τέτοιες πρωτοβουλίες να προστατευτούν και να ενθαρρυνθούν και εν τέλει να δοκιμαστούν από έμπειρα στελέχη με σκοπό την ενσωμάτωσή τους στα υλικά του Στρατού.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, που παρουσιάζουν μία εικόνα ενός άκρως λειτουργικού, σύγχρονου, εκπαιδευμένου, έτοιμου για όλα στρατεύματος, μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας πως δεν πρέπει να μιλάμε για ανασυγκρότηση Εφεδρείας αλλά για Δημιουργία αυτής.
Σταμέλος Παπαβασιλείου,
Δημοσιογράφος, Διεθνολόγος, Εθελοντής Έφεδρος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών