Αυτό που καθιστά την κατάσταση του Πακιστάν ακόμα πιο επικίνδυνη είναι το γεγονός ότι οι Taliban είναι μια δύναμη όπως καμία άλλη και το απειλούν με πολεμικό άνοιγμα σε 4 μέτωπα!
Για δεκαετίες, η Ινδία ζούσε υπό τον φόβο ενός σεναρίου διπλού πολέμου, με ταυτόχρονη σύγκρουση στη Βόρεια μεθόριο με την Κίνα και τη Δυτική μεθόριο με το Πακιστάν.
Το Νέο Δελχί είχε λάβει αυτό το καταστροφικό σενάριο υπόψη στο πολεμικό του δόγμα και τη στρατηγική προετοιμασία του για χρόνια.
Και καθώς η Ινδία ζούσε με τον φόβο ενός διπλού πολέμου με τους δύο πυρηνικούς γείτονες, το Πακιστάν επένδυσε στην ενίσχυση του δυτικού του μετώπου με το Αφγανιστάν, το οποίο χρησιμοποίησε ως στρατηγική ζώνη βάθους, αξιοποιώντας την αφγανική επικράτεια και την Καμπούλ ως φρούριο απέναντι στην Ινδία.
Με αυτή τη στρατηγική, το Πακιστάν στόχευε στο να χρησιμοποιήσει το Αφγανιστάν ως περιοχή εφεδρείας ή επιχειρησιακό χώρο σε περίπτωση στρατιωτικής σύγκρουσης με την Ινδία, ιδίως για να προστατεύσει τα στρατιωτικά του αποθέματα και την ηγεσία από τις μεγαλύτερες συμβατικές δυνάμεις της Ινδίας.
Ταυτόχρονα, η στρατηγική αυτή στόχευε στην άμβλυνση της γεωγραφικής ευπάθειας του Πακιστάν — λόγω του στενού και επιμηκυσμένου σχήματός του — και στην αντιμετώπιση της αριθμητικής και στρατιωτικής υπεροχής της Ινδίας, δημιουργώντας μια ζώνη ασφαλείας στο Αφγανιστάν.
Το πλήγμα της Ινδίας στο Πακιστάν και οι Taliban
Ωστόσο, με υπομονή και τακτική, η Ινδία μετέτρεψε το «στρατηγικό βάθος» του Πακιστάν σε «στρατηγική ευπάθεια», και τώρα το Ισλαμαμπάντ ζει υπό τον φόβο ενός σεναρίου διπλού πολέμου.
Πιο σημαντικό είναι ότι το Πακιστάν μπορεί να χρειαστεί να δεσμεύσει περισσότερους πόρους και ανθρώπινο δυναμικό στο δυτικό του μέτωπο για να αντιμετωπίσει τους Taliban.
(Συνοριακή γραμμή Αφγανιστάν Πακιστάν)
Οι Taliban δεν είναι μια οργανωμένη στρατιωτική δύναμη και δεν ακολουθούν τους τυπικούς κανόνες εμπλοκής, τους οποίους το Πακιστάν μπορεί να περιμένει από έναν επαγγελματικό στρατό όπως αυτός της Ινδίας.
Για δεκαετίες, ιδιαίτερα μετά την ταπεινωτική ήττα στον πόλεμο του 1971, το Πακιστάν έχει εξειδικευτεί στην τέχνη του ασύμμετρου και έμμεσου πολέμου κατά της Ινδίας, χρηματοδοτώντας και ενισχύοντας ένοπλες ομάδες και εξτρεμιστές στο εσωτερικό της Ινδίας, προκειμένου να «αιμορραγήσει την Ινδία με χίλια κόμματα».
Τα πράγματα άλλαξαν
Το Πακιστάν αντιμετωπίζει στο δυτικό του σύνορο την ίδια απειλή από συνεχείς ασύμμετρες και αντάρτικες πολεμικές τακτικές που χρησιμοποίησε κατά της Ινδίας για χρόνια.
Ο εφιάλτης του διπλού πολέμου για το Πακιστάν
Το Πακιστάν μοιράζεται διεθνή σύνορα με τρεις χώρες: Ινδία, Ιράν και Αφγανιστάν.
Επίσης, έχει 438 χιλιόμετρα σύνορα με την Κίνα στην περιοχή του Πακιστάν-κατεχόμενου Κασμίρ (PoK).
Το Πακιστάν έχει 3.323 χιλιόμετρα σύνορα με την Ινδία και 2.430 χιλιόμετρα σύνορα με το Αφγανιστάν.
Εάν τα ανατολικά και δυτικά μέτωπα του Πακιστάν είναι και τα δύο ενεργά, αυτό σημαίνει ότι η γραμμή του μετώπου εκτείνεται σε 5.753 χιλιόμετρα.
Επιπλέον, το Πακιστάν πρέπει επίσης να προστατεύσει τα 959 χιλιόμετρα του νότιου παράκτιου μετώπου του, λόγω των συνεχιζόμενων απειλών από τον Στρατό Απελευθέρωσης του Μπαλουχιστάν (BLA).
Και...
Σε περίπτωση ενεργού πολέμου με την Ινδία, το Πακιστάν πρέπει να εξασφαλίσει τα 1.046 χιλιόμετρα της νοτιοδυτικής ακτής του.
Η προστασία ενός μετώπου σχεδόν 8.000 χιλιομέτρων αποτελεί έναν ηρωικό άθλο για μια χώρα του μεγέθους του Πακιστάν.
Για σύγκριση, το μέγιστο πλάτος του Πακιστάν είναι περίπου 1.125 χιλιόμετρα (700 μίλια) από ανατολή σε δύση, ενώ το μέγιστο μήκος του από βορρά προς νότο είναι περίπου 1.875 χιλιόμετρα (1.165 μίλια), από τα Ιμαλάια έως την Αραβική Θάλασσα.
Από τη στιγμή που ξεκίνησε η σύγκρουση με τους Taliban νωρίτερα αυτόν τον μήνα, το σενάριο του διπλού πολέμου δεν είναι απλώς ένα αβέβαιο, υποθετικό σενάριο, αλλά μια πραγματική ανησυχία για το Πακιστάν.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του σε ειδησεογραφικό κανάλι, ο Υπουργός Άμυνας του Πακιστάν, Khawaja Asif, ερωτήθηκε αν η χώρα είναι έτοιμη για έναν πόλεμο σε δύο μέτωπα.
Παρά το θάρρος που επέδειξε ο Υπουργός Άμυνας Asif, είναι κοινό μυστικό ότι το Πακιστάν για δεκαετίες έχει επικεντρωθεί μόνο στην ασφάλεια του ανατολικού του μετώπου με την Ινδία, αγνοώντας συστηματικά το δυτικό του μέτωπο με το Αφγανιστάν.
Ιστορική αμέλεια του Δυτικού Μετώπου
Ιστορικά, το Πακιστάν έχει αναπτύξει τη μεγαλύτερη μερίδα των δυνάμεών του (περίπου 70–80%) κατά μήκος της Γραμμής Ελέγχου (LoC) και των διεθνών συνόρων με την Ινδία, αφήνοντας το δυτικό μέτωπο κάτω από-εξοπλισμένο.
Η βάση αυτής της αμέλειας του Πακιστάν είναι η «στρατηγική βάθους», η οποία επίσημα διαμορφώθηκε στη δεκαετία του 1980 υπό τον Στρατηγό Zia-ul-Haq, και θεωρούσε το Αφγανιστάν όχι ως προκεχωρημένο μέτωπο αλλά ως ζώνη απομάκρυνσης απέναντι στην Ινδία.
Το 2025–26, το Πακιστάν αύξησε τον αμυντικό του προϋπολογισμό σε 11,67 δισεκατομμύρια δολάρια, μετά τον σύντομο πόλεμο με την Ινδία τον Μάιο.
Ωστόσο, οι αμυντικές δαπάνες του Πακιστάν επικεντρώνονται στα μαχητικά αεροσκάφη και στις αεροπορικές άμυνες, υπογραμμίζοντας την εστίαση του Ισλαμαμπάντ στο ανατολικό μέτωπο, δεδομένου ότι οι Ταλιμπάν δεν διαθέτουν αεροπορική δύναμη.
Ομοίως, οι δαπάνες του Πακιστάν για τη συντήρηση πυρηνικού οπλοστασίου είναι αποκλειστικά επικεντρωμένες στην Ινδία.
Αυτή η αποκλειστική εστίαση στο ανατολικό μέτωπο και η συστηματική αμέλεια του δυτικού μετώπου αποκαλύφθηκε το 2011, όταν οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις διείσδυσαν στο Πακιστάν από το δυτικό μέτωπο για την Επιχείρηση «Neptune Spear» και σκότωσαν τον Osama bin Laden, ενώ το Ισλαμαμπάντ απέτυχε να ανιχνεύσει τη διείσδυση.
Η πρόκληση των Taliban... μια δύναμη όπως καμία άλλη....
Αυτό που καθιστά την κατάσταση του Πακιστάν ακόμα πιο επικίνδυνη είναι το γεγονός ότι οι Taliban είναι μια δύναμη όπως καμία άλλη.
Οι Taliban είναι μια χαλαρά οργανωμένη δύναμη που δεν ακολουθεί μια σαφή ιεραρχία και ενιαία αλυσίδα διοίκησης.
Έτσι, είναι δύσκολο να διαπραγματευτεί κανείς με τους Taliban και να εξασφαλίσει ότι οι αποφάσεις της ηγεσίας τους θα υλοποιηθούν από τους στρατιώτες τους.
Επιπλέον, οι Taliban έχουν ιστορικά βασιστεί στον αντάρτικο πόλεμο και τις επιθέσεις αυτοκτονίας στον αγώνα τους εναντίον των Ρώσων και αργότερα των Αμερικανών.
Αντιμέτωποι με την ανώτερη συμβατική στρατιωτική δύναμη του Πακιστάν, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αμφιβάλουμε ότι οι Taliban θα καταφύγουν και πάλι σε αυτές τις τακτικές.
Οι επαγγελματικοί στρατοί σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν δυσκολίες στον πόλεμο με χαλαρά οργανωμένες παραστρατιωτικές δυνάμεις που βασίζονται σε αντάρτικο πόλεμο.
Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα της νίκης των Taliban κατά των Σοβιετικών και στη συνέχεια των Αμερικανών, καθώς και το πλεονέκτημα των LTTE σε βάρος της Ινδικής Δύναμης Ειρήνης (IPKF) στη Σρι Λάνκα τη δεκαετία του 1980, και ακόμη και η πρόσφατη σύγκρουση των αμερικανικών δυνάμεων με τους αντάρτες Houthi στην Υεμένη.
Στρατηγικό βάθος των Taliban στο Πακιστάν
Ανεξαρτήτως των δεκαετών προσπαθειών του Πακιστάν να μετατρέψει το Αφγανιστάν σε στρατηγικό βάθος, είναι οι Taliban που απολαμβάνουν σημαντικό στρατηγικό βάθος εντός του Πακιστάν.
Οι Taliban γεννήθηκαν στο Πακιστάν κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εισβολής, όταν εκατομμύρια Αφγανοί πρόσφυγες ζούσαν στο Πακιστάν.
Χιλιάδες από αυτούς τους πρόσφυγες και υποστηρικτές των Ταλιμπάν εξακολουθούν να ζουν στο Πακιστάν.
Επιπλέον, οι Taliban έχουν βαθιές ρίζες στους Πακιστανούς, οι οποίοι ζουν και στις δύο πλευρές της γραμμής Durand, των ουσιαστικών συνόρων μεταξύ Πακιστάν και Αφγανιστάν.
Οι Πακιστανοί και οι Ταλιμπάν δεν αναγνωρίζουν αυτό το διεθνές σύνορο και έχουν οικογενειακούς δεσμούς και στις δύο πλευρές.
Σε περίπτωση σύγκρουσης με το Πακιστάν, πολλοί άνθρωποι στην επαρχία Khyber Pakhtunkhwa του Πακιστάν θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τους Taliban, τόσο για ιδεολογικούς όσο και για εθνολογικούς λόγους.
Ήδη υπάρχουν σημάδια ότι οι Taliban προσπαθούν να παρουσιάσουν τη σύγκρουση όχι ως διαμάχη δύο κρατών, αλλά ως εθνολογική σύγκρουση μεταξύ Πακιστανών και Πουντζαμπί.
Εάν αυτό το αφήγημα επικρατήσει στην επαρχία Khyber Pakhtunkhwa, η σύγκρουση με τους Taliban μπορεί εύκολα να εξελιχθεί σε εμφύλιο πόλεμο στο Πακιστάν.
Αξιοσημείωτο είναι ότι οι εθνοτικές διαχωριστικές γραμμές είναι βαθιές στο Πακιστάν, και όλες οι εθνοτικές ομάδες, είτε οι Μπαλουχί, Πακιστανοί, Σίντι ή Κασμίρι, κρατούν μακροχρόνιες δυσαρέσκειες κατά των Πουντζαμπί.
Η συνεχής κράτηση του Πακιστανού πρώην Πρωθυπουργού Imran Khan, και ίσως του πιο δημοφιλούς ηγέτη στο Πακιστάν, προσθέτει άλλη μια διάσταση στις εθνοτικές αυτές διαιρέσεις.
Όλα αυτά τα στοιχεία σημαίνουν ότι οι Ταλιμπάν απολαμβάνουν σημαντικό στρατηγικό βάθος στο Πακιστάν.
Το 2025 είναι ήδη το πιο θανατηφόρο έτος για τις δυνάμεις ασφαλείας του Πακιστάν από το 2009.
Οι δυνάμεις ασφαλείας του Πακιστάν έχουν ήδη χάσει 940 άτομα ασφαλείας φέτος, μέχρι τις 14 Οκτωβρίου.
Το 2009, οι δυνάμεις ασφαλείας του Πακιστάν είχαν χάσει 1.012 άτομα.
Ο Στρατός του Πακιστάν αντιμετωπίζει μια πλήρη αντάρτικη σύγκρουση σε Μπαλουχιστάν και Khyber Pakhtunkhwa.
Οι αντικυβερνητικές διαμαρτυρίες αυξάνονται επίσης στην PoK (τοπικά αποκαλούμενο Azad Kashmir).
Ο Nitin J Ticku, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας και εκδότης του EurAsian Times, λέει: Το Πακιστάν σίγουρα διαθέτει πολύ ισχυρό στρατό με υπερσύγχρονα όπλα, αλλά οι τακτικές ασύμμετρου πολέμου των Taliban, η ιστορική ανθεκτικότητα και οι πιθανές συμμαχίες τους θα μπορούσαν να εξαντλήσουν το Πακιστάν σε προσωπικό και υλικό πολέμου.
Οι Αφγανοί Taliban είναι ειδικοί στον αντάρτικο πόλεμο και βάσει αυτής της ικανότητας, έχουν αντισταθεί στις σοβιετικές και αμερικανικές δυνάμεις.
Το Πακιστάν πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση καθώ αν οι αντίπαλοί του αρχίσουν να προμηθεύουν όπλα στους Taliban , η κλίμακα των επιθέσεων (κατά του Πακιστάν) θα αυξηθεί δραματικά.
Ο τρόπος πολέμου τους—χαρακτηρισμένος από επιθέσεις και αποσύρσεις, ενέδρες και εξαφάνιση - ανάμιξη μέσα στον άμαχο πληθυσμό—αναιρεί τα πλεονεκτήματα των συμβατικών στρατών.
Οι Taliban δεν είναι «εύκολοι αντίπαλοι»· τα υπερσύγχρονα όπλα του Πακιστάν από μόνα τους δεν θα αρκούν απέναντι σε τέτοιους προσαρμοστικούς και απρόβλεπτους μαχητές.
www.bankingnews.gr
Το Νέο Δελχί είχε λάβει αυτό το καταστροφικό σενάριο υπόψη στο πολεμικό του δόγμα και τη στρατηγική προετοιμασία του για χρόνια.
Και καθώς η Ινδία ζούσε με τον φόβο ενός διπλού πολέμου με τους δύο πυρηνικούς γείτονες, το Πακιστάν επένδυσε στην ενίσχυση του δυτικού του μετώπου με το Αφγανιστάν, το οποίο χρησιμοποίησε ως στρατηγική ζώνη βάθους, αξιοποιώντας την αφγανική επικράτεια και την Καμπούλ ως φρούριο απέναντι στην Ινδία.
Με αυτή τη στρατηγική, το Πακιστάν στόχευε στο να χρησιμοποιήσει το Αφγανιστάν ως περιοχή εφεδρείας ή επιχειρησιακό χώρο σε περίπτωση στρατιωτικής σύγκρουσης με την Ινδία, ιδίως για να προστατεύσει τα στρατιωτικά του αποθέματα και την ηγεσία από τις μεγαλύτερες συμβατικές δυνάμεις της Ινδίας.
Ταυτόχρονα, η στρατηγική αυτή στόχευε στην άμβλυνση της γεωγραφικής ευπάθειας του Πακιστάν — λόγω του στενού και επιμηκυσμένου σχήματός του — και στην αντιμετώπιση της αριθμητικής και στρατιωτικής υπεροχής της Ινδίας, δημιουργώντας μια ζώνη ασφαλείας στο Αφγανιστάν.
Το πλήγμα της Ινδίας στο Πακιστάν και οι Taliban
Ωστόσο, με υπομονή και τακτική, η Ινδία μετέτρεψε το «στρατηγικό βάθος» του Πακιστάν σε «στρατηγική ευπάθεια», και τώρα το Ισλαμαμπάντ ζει υπό τον φόβο ενός σεναρίου διπλού πολέμου.
Πιο σημαντικό είναι ότι το Πακιστάν μπορεί να χρειαστεί να δεσμεύσει περισσότερους πόρους και ανθρώπινο δυναμικό στο δυτικό του μέτωπο για να αντιμετωπίσει τους Taliban.
(Συνοριακή γραμμή Αφγανιστάν Πακιστάν)
Οι Taliban δεν είναι μια οργανωμένη στρατιωτική δύναμη και δεν ακολουθούν τους τυπικούς κανόνες εμπλοκής, τους οποίους το Πακιστάν μπορεί να περιμένει από έναν επαγγελματικό στρατό όπως αυτός της Ινδίας.
Για δεκαετίες, ιδιαίτερα μετά την ταπεινωτική ήττα στον πόλεμο του 1971, το Πακιστάν έχει εξειδικευτεί στην τέχνη του ασύμμετρου και έμμεσου πολέμου κατά της Ινδίας, χρηματοδοτώντας και ενισχύοντας ένοπλες ομάδες και εξτρεμιστές στο εσωτερικό της Ινδίας, προκειμένου να «αιμορραγήσει την Ινδία με χίλια κόμματα».
Τα πράγματα άλλαξαν
Το Πακιστάν αντιμετωπίζει στο δυτικό του σύνορο την ίδια απειλή από συνεχείς ασύμμετρες και αντάρτικες πολεμικές τακτικές που χρησιμοποίησε κατά της Ινδίας για χρόνια.
Ο εφιάλτης του διπλού πολέμου για το Πακιστάν
Το Πακιστάν μοιράζεται διεθνή σύνορα με τρεις χώρες: Ινδία, Ιράν και Αφγανιστάν.
Επίσης, έχει 438 χιλιόμετρα σύνορα με την Κίνα στην περιοχή του Πακιστάν-κατεχόμενου Κασμίρ (PoK).
Το Πακιστάν έχει 3.323 χιλιόμετρα σύνορα με την Ινδία και 2.430 χιλιόμετρα σύνορα με το Αφγανιστάν.
Εάν τα ανατολικά και δυτικά μέτωπα του Πακιστάν είναι και τα δύο ενεργά, αυτό σημαίνει ότι η γραμμή του μετώπου εκτείνεται σε 5.753 χιλιόμετρα.
Επιπλέον, το Πακιστάν πρέπει επίσης να προστατεύσει τα 959 χιλιόμετρα του νότιου παράκτιου μετώπου του, λόγω των συνεχιζόμενων απειλών από τον Στρατό Απελευθέρωσης του Μπαλουχιστάν (BLA).
Και...
Σε περίπτωση ενεργού πολέμου με την Ινδία, το Πακιστάν πρέπει να εξασφαλίσει τα 1.046 χιλιόμετρα της νοτιοδυτικής ακτής του.
Η προστασία ενός μετώπου σχεδόν 8.000 χιλιομέτρων αποτελεί έναν ηρωικό άθλο για μια χώρα του μεγέθους του Πακιστάν.
Για σύγκριση, το μέγιστο πλάτος του Πακιστάν είναι περίπου 1.125 χιλιόμετρα (700 μίλια) από ανατολή σε δύση, ενώ το μέγιστο μήκος του από βορρά προς νότο είναι περίπου 1.875 χιλιόμετρα (1.165 μίλια), από τα Ιμαλάια έως την Αραβική Θάλασσα.
Από τη στιγμή που ξεκίνησε η σύγκρουση με τους Taliban νωρίτερα αυτόν τον μήνα, το σενάριο του διπλού πολέμου δεν είναι απλώς ένα αβέβαιο, υποθετικό σενάριο, αλλά μια πραγματική ανησυχία για το Πακιστάν.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του σε ειδησεογραφικό κανάλι, ο Υπουργός Άμυνας του Πακιστάν, Khawaja Asif, ερωτήθηκε αν η χώρα είναι έτοιμη για έναν πόλεμο σε δύο μέτωπα.
Παρά το θάρρος που επέδειξε ο Υπουργός Άμυνας Asif, είναι κοινό μυστικό ότι το Πακιστάν για δεκαετίες έχει επικεντρωθεί μόνο στην ασφάλεια του ανατολικού του μετώπου με την Ινδία, αγνοώντας συστηματικά το δυτικό του μέτωπο με το Αφγανιστάν.
Ιστορική αμέλεια του Δυτικού Μετώπου
Ιστορικά, το Πακιστάν έχει αναπτύξει τη μεγαλύτερη μερίδα των δυνάμεών του (περίπου 70–80%) κατά μήκος της Γραμμής Ελέγχου (LoC) και των διεθνών συνόρων με την Ινδία, αφήνοντας το δυτικό μέτωπο κάτω από-εξοπλισμένο.
Η βάση αυτής της αμέλειας του Πακιστάν είναι η «στρατηγική βάθους», η οποία επίσημα διαμορφώθηκε στη δεκαετία του 1980 υπό τον Στρατηγό Zia-ul-Haq, και θεωρούσε το Αφγανιστάν όχι ως προκεχωρημένο μέτωπο αλλά ως ζώνη απομάκρυνσης απέναντι στην Ινδία.
Το 2025–26, το Πακιστάν αύξησε τον αμυντικό του προϋπολογισμό σε 11,67 δισεκατομμύρια δολάρια, μετά τον σύντομο πόλεμο με την Ινδία τον Μάιο.
Ωστόσο, οι αμυντικές δαπάνες του Πακιστάν επικεντρώνονται στα μαχητικά αεροσκάφη και στις αεροπορικές άμυνες, υπογραμμίζοντας την εστίαση του Ισλαμαμπάντ στο ανατολικό μέτωπο, δεδομένου ότι οι Ταλιμπάν δεν διαθέτουν αεροπορική δύναμη.
Ομοίως, οι δαπάνες του Πακιστάν για τη συντήρηση πυρηνικού οπλοστασίου είναι αποκλειστικά επικεντρωμένες στην Ινδία.
Αυτή η αποκλειστική εστίαση στο ανατολικό μέτωπο και η συστηματική αμέλεια του δυτικού μετώπου αποκαλύφθηκε το 2011, όταν οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις διείσδυσαν στο Πακιστάν από το δυτικό μέτωπο για την Επιχείρηση «Neptune Spear» και σκότωσαν τον Osama bin Laden, ενώ το Ισλαμαμπάντ απέτυχε να ανιχνεύσει τη διείσδυση.
Η πρόκληση των Taliban... μια δύναμη όπως καμία άλλη....
Αυτό που καθιστά την κατάσταση του Πακιστάν ακόμα πιο επικίνδυνη είναι το γεγονός ότι οι Taliban είναι μια δύναμη όπως καμία άλλη.
Οι Taliban είναι μια χαλαρά οργανωμένη δύναμη που δεν ακολουθεί μια σαφή ιεραρχία και ενιαία αλυσίδα διοίκησης.
Έτσι, είναι δύσκολο να διαπραγματευτεί κανείς με τους Taliban και να εξασφαλίσει ότι οι αποφάσεις της ηγεσίας τους θα υλοποιηθούν από τους στρατιώτες τους.
Επιπλέον, οι Taliban έχουν ιστορικά βασιστεί στον αντάρτικο πόλεμο και τις επιθέσεις αυτοκτονίας στον αγώνα τους εναντίον των Ρώσων και αργότερα των Αμερικανών.
Αντιμέτωποι με την ανώτερη συμβατική στρατιωτική δύναμη του Πακιστάν, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αμφιβάλουμε ότι οι Taliban θα καταφύγουν και πάλι σε αυτές τις τακτικές.
Οι επαγγελματικοί στρατοί σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν δυσκολίες στον πόλεμο με χαλαρά οργανωμένες παραστρατιωτικές δυνάμεις που βασίζονται σε αντάρτικο πόλεμο.
Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα της νίκης των Taliban κατά των Σοβιετικών και στη συνέχεια των Αμερικανών, καθώς και το πλεονέκτημα των LTTE σε βάρος της Ινδικής Δύναμης Ειρήνης (IPKF) στη Σρι Λάνκα τη δεκαετία του 1980, και ακόμη και η πρόσφατη σύγκρουση των αμερικανικών δυνάμεων με τους αντάρτες Houthi στην Υεμένη.
Στρατηγικό βάθος των Taliban στο Πακιστάν
Ανεξαρτήτως των δεκαετών προσπαθειών του Πακιστάν να μετατρέψει το Αφγανιστάν σε στρατηγικό βάθος, είναι οι Taliban που απολαμβάνουν σημαντικό στρατηγικό βάθος εντός του Πακιστάν.
Οι Taliban γεννήθηκαν στο Πακιστάν κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εισβολής, όταν εκατομμύρια Αφγανοί πρόσφυγες ζούσαν στο Πακιστάν.
Χιλιάδες από αυτούς τους πρόσφυγες και υποστηρικτές των Ταλιμπάν εξακολουθούν να ζουν στο Πακιστάν.
Επιπλέον, οι Taliban έχουν βαθιές ρίζες στους Πακιστανούς, οι οποίοι ζουν και στις δύο πλευρές της γραμμής Durand, των ουσιαστικών συνόρων μεταξύ Πακιστάν και Αφγανιστάν.
Οι Πακιστανοί και οι Ταλιμπάν δεν αναγνωρίζουν αυτό το διεθνές σύνορο και έχουν οικογενειακούς δεσμούς και στις δύο πλευρές.
Σε περίπτωση σύγκρουσης με το Πακιστάν, πολλοί άνθρωποι στην επαρχία Khyber Pakhtunkhwa του Πακιστάν θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τους Taliban, τόσο για ιδεολογικούς όσο και για εθνολογικούς λόγους.
Ήδη υπάρχουν σημάδια ότι οι Taliban προσπαθούν να παρουσιάσουν τη σύγκρουση όχι ως διαμάχη δύο κρατών, αλλά ως εθνολογική σύγκρουση μεταξύ Πακιστανών και Πουντζαμπί.
Εάν αυτό το αφήγημα επικρατήσει στην επαρχία Khyber Pakhtunkhwa, η σύγκρουση με τους Taliban μπορεί εύκολα να εξελιχθεί σε εμφύλιο πόλεμο στο Πακιστάν.
Αξιοσημείωτο είναι ότι οι εθνοτικές διαχωριστικές γραμμές είναι βαθιές στο Πακιστάν, και όλες οι εθνοτικές ομάδες, είτε οι Μπαλουχί, Πακιστανοί, Σίντι ή Κασμίρι, κρατούν μακροχρόνιες δυσαρέσκειες κατά των Πουντζαμπί.
Η συνεχής κράτηση του Πακιστανού πρώην Πρωθυπουργού Imran Khan, και ίσως του πιο δημοφιλούς ηγέτη στο Πακιστάν, προσθέτει άλλη μια διάσταση στις εθνοτικές αυτές διαιρέσεις.
Όλα αυτά τα στοιχεία σημαίνουν ότι οι Ταλιμπάν απολαμβάνουν σημαντικό στρατηγικό βάθος στο Πακιστάν.
Το 2025 είναι ήδη το πιο θανατηφόρο έτος για τις δυνάμεις ασφαλείας του Πακιστάν από το 2009.
Οι δυνάμεις ασφαλείας του Πακιστάν έχουν ήδη χάσει 940 άτομα ασφαλείας φέτος, μέχρι τις 14 Οκτωβρίου.
Το 2009, οι δυνάμεις ασφαλείας του Πακιστάν είχαν χάσει 1.012 άτομα.
Ο Στρατός του Πακιστάν αντιμετωπίζει μια πλήρη αντάρτικη σύγκρουση σε Μπαλουχιστάν και Khyber Pakhtunkhwa.
Οι αντικυβερνητικές διαμαρτυρίες αυξάνονται επίσης στην PoK (τοπικά αποκαλούμενο Azad Kashmir).
Ο Nitin J Ticku, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας και εκδότης του EurAsian Times, λέει: Το Πακιστάν σίγουρα διαθέτει πολύ ισχυρό στρατό με υπερσύγχρονα όπλα, αλλά οι τακτικές ασύμμετρου πολέμου των Taliban, η ιστορική ανθεκτικότητα και οι πιθανές συμμαχίες τους θα μπορούσαν να εξαντλήσουν το Πακιστάν σε προσωπικό και υλικό πολέμου.
Οι Αφγανοί Taliban είναι ειδικοί στον αντάρτικο πόλεμο και βάσει αυτής της ικανότητας, έχουν αντισταθεί στις σοβιετικές και αμερικανικές δυνάμεις.
Το Πακιστάν πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση καθώ αν οι αντίπαλοί του αρχίσουν να προμηθεύουν όπλα στους Taliban , η κλίμακα των επιθέσεων (κατά του Πακιστάν) θα αυξηθεί δραματικά.
Ο τρόπος πολέμου τους—χαρακτηρισμένος από επιθέσεις και αποσύρσεις, ενέδρες και εξαφάνιση - ανάμιξη μέσα στον άμαχο πληθυσμό—αναιρεί τα πλεονεκτήματα των συμβατικών στρατών.
Οι Taliban δεν είναι «εύκολοι αντίπαλοι»· τα υπερσύγχρονα όπλα του Πακιστάν από μόνα τους δεν θα αρκούν απέναντι σε τέτοιους προσαρμοστικούς και απρόβλεπτους μαχητές.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών