Γιατι και πώς οι κεντρικές τράπεζες απέτυχαν και στον καθορισμό της νομισματικής πολιτικής και στον ελεγκτικό τους ρόλο
Γενικά μιλώντας, η ανεξαρτησία της Fed είναι ευρέως κατανοητή και υποστηρίζεται κατ' αρχήν στην Ουάσιγκτον, στο Κογκρέσο, όπου πραγματικά έχει σημασία.
Το ζήτημα είναι ότι οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται βάσει της καλύτερης ανάλυσής μας των δεδομένων, σχετικά με το ποιος είναι ο τρόπος επιτύχει τον διπλό στόχο της οσον αφορά τη σταθερότητα των τιμών και την απασχόληση, όσο καλύτερα μπορεί, προς όφελος του αμερικανικού λαού.
Αυτό, φυσικά, είναι ξεκάθαρα ψευδές, παρότι πολλά δάκρυα... χύνονται υπέρ της...
Πρώτον, η Fed ερμηνεύει το μέρος της «σταθερότητας τιμών» ότι θα πρέπει να στοχεύει ετήσιο πληθωρισμό τιμών 2%, όπως μετριέται από διάφορα επίσημα στατιστικά στοιχεία.
Έτσι, η Fed τροφοδοτεί τη μηχανή της πολιτικής εξουσίας στην Ουάσιγκτον, αποκρύπτοντας το κόστος των κρατικών δαπανών.
Την ίδια ώρα, έχει αποτύχει στον εποπτικό της ρόλο όπως φάνηκε στην χρηματοοικονομική κρίση του 2008/2009 και τα ενυπόθηκα δάνεια υψηλού ρίσνου, το δολάριο είναι πληθωριστικό (έχει χάσει πολύ μεγάλο μέρος της αξίας του προκειμένου να διευρυνθεί η νομισματική βάση), ενώ οι εκατομμύρια Αμερικανοί βρίσκονται εκτός συστήματος απασχόλησης και σιτίζονται από τις «τράπεζες τροφίμων».
Η Fed υπηρετεί την κυβέρνηση, όχι τον αμερικανικό λαό.
Αυτά είναι γνωστά… ακόμη και από όσους διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας.
Και πρέπει να λάβουν χώρα σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία της.
Ο ρόλος του Stephen Miran για την ανατροπή των δεδομένων
Ο οικονομικός σύμβουλος του Λευκού Οίκου Stephen Miran είναι ένας από τους βασικούς «στρατηγούς» του Donald Trump για τον περιορισμό της αυτονομίας της Federal Reserve και την αλλαγή οικονομικού παραδείγματος την οποία επιχειρεί.
Ο πρόεδρος του δίνει την ευκαιρία να ανατρέψει την κεντρική τράπεζα από τα μέσα, σύμφωνα με δημοσίευμα του Politico.
Ο οικονομολόγος εκπαιδευμένος στο Harvard, που επιλέχθηκε από τον Trump για μια θέση στο διοικητικό συμβούλιο της Fed, έχει προτείνει μέτρα που θα επιτρέπουν στον πρόεδρο να απολύει κατά βούληση τους διοικητές της Fed.
Θέλει να τερματίσει την πολιτική στόχευσης πληθωρισμού που καθορίζει τις προσδοκίες για τις τιμές και έχει επικρίνει τις «απίστευτα ακατάλληλες» για την ορθή νομισματική πολιτική αγορές κρατικού χρέους κατά τη διάρκεια οικονομικών αναπτυξιακών φάσεων.
Έχει ακόμη και αμφισβητήσει τις παραδοσιακές αντιλήψεις περί ανεξαρτησίας της κεντρικής τράπεζας.
Η Banking Committee (η επιτροπή εποπτείας του τραπεζικού κλάδου) της Γερουσίας αναμένεται να πραγματοποιήσει ακρόαση για την υποψηφιότητα του Miran ήδη από την επόμενη εβδομάδα, και ο Λευκός Οίκος πιέζει τους Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές να πραγματοποιήσουν ψηφοφορία επικύρωσης της θέσης του εγκαίρως για τη συνεδρίαση της Fed τον Σεπτέμβριο.
Αν ο Miran ενταχθεί στο συμβούλιο, οι εκτενείς του κριτικές θα τον καθιστούσαν σπάνια περίπτωση διαφωνούντα σε έναν οργανισμό που επιδιώκει σύμφωνα με τους διακηρυχθέντες στόχους συναίνεση και σταθερότητα.
Θα αποτελούσε επίσης σημαντικό βήμα στις προσπάθειες του Trump να αποκτήσει μεγαλύτερο έλεγχο στη Fed, στην προσπάθειά του να μειώσει τα επιτόκια ώστε να ενισχύσει τη οικονοική ανάτπυξη, αλλά και να μειώσει το δημοσιονομικό βάρος από τα τοκοχρεολύσια για το τεράστιο χρέος.
«Παρακολουθώντας στενά τη Federal Reserve σχεδόν για 30 χρόνια, δεν θυμάμαι ποτέ καμία στιγμή που ένας διοικητής ή πρόεδρος περιφερειακής τράπεζας να προωθούσε αλλαγές σε τέτοιο βαθμό», δήλωσε η Rebecca Patterson, senior fellow στο Council on Foreign Relations και πρώην chief investment strategist στο hedge fund Bridgewater Associates.
Ο Trump λέει ότι ο πρόεδρος θα πρέπει να έχει λόγο στον καθορισμό των επιτοκίων, και οι προσπάθειές του να πιέσει τον επικεφαλής της Fed Jerome Powell να μειώσει το κόστος δανεισμού — μαζί με την άνευ προηγουμένου προσπάθεια να απολύσει τη Lisa Cook — θεωρούνται ευρέως απόπειρα άσκησης πολιτικής επιρροής στην κεντρική τράπεζα.
Το ενδεχόμενο αυτό - υποτίθεται - ανησυχεί ανθρώπους εντός και εκτός Fed.
«Ο Miran δεν θα είχε καμία δυσκολία να αντικατοπτρίζει τις απόψεις του προέδρου», είπε η Karen Petrou, managing partner της Federal Financial Analytics.
Οι προτάσεις του θα δημιουργούσαν «μια πολύ πιο πολιτικοποιημένη κεντρική τράπεζα».
Οι επικριτές των κινήσεων του Trump ανησυχούν ότι μια πιο πολιτική Fed θα λάμβανε αποφάσεις για τα επιτόκια με βάση βραχυπρόθεσμες σκοπιμότητες για στήριξη της οικονομίας και όχι με γνώμονα τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα των τιμών.
Ο Miran, πρώην επικεφαλής επενδύσεων σε hedge fund, θα κάλυπτε την κενή θέση που δημιουργήθηκε από την απροσδόκητη παραίτηση της Adriana Kugler, πρώην μέλος του Δ.Σ. μόλις έξι μήνες πριν από τη λήξη της θητείας της.
Ωστόσο, αν ο Trump καταφέρει να απομακρύνει την Cook επικαλούμενος αιτία, αυτό θα μπορούσε να δώσει στον Miran μεγαλύτερη θητεία στη Fed.
Ο Trump φάνηκε να υπαινίσσεται την Τρίτη ότι ο Miran, ως πρόεδρος του Council of Economic Advisers (του Σώματος των Οικονομικών Συμβούλων), θα μπορούσε να αντικαταστήσει την Cook, της οποίας η θητεία λήγει το 2038.
«Μπορεί να τον μεταφέρουμε στην άλλη θέση — είναι μακρύτερη θητεία», είπε ο πρόεδρος σε συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.
Η γερουσιαστής των Δημοκρατικών Elizabeth Warren έχει ήδη δεσμευθεί να εξετάσει εξονυχιστικά τον Miran για το «αν θα υπηρετήσει τον αμερικανικό λαό ως ανεξάρτητη φωνή στη Fed ή απλώς θα υπηρετήσει τον Donald Trump».
Και αφού ο Trump ανακοίνωσε τα σχέδιά του να απολύσει την Cook — η οποία έχει μηνύσει, υποστηρίζοντας ότι οι ενέργειές του ήταν «άνευ προηγουμένου και παράνομες» — η προοδευτική οργάνωση Employ America άρχισε να διανέμει υπομνήματα αντίθεσης στους νομοθέτες που τόνιζαν τις θέσεις του Miran για το δολάριο και την ανεξαρτησία της Fed.
Πώς αναπτύσσεται το σχέδιο του Miran
Τα κείμενα του Miran ως senior fellow στο Manhattan Institute, μαζί με τις αναλύσεις του ως senior strategist στην επενδυτική εταιρεία Hudson Bay Capital, εστιάζουν κυρίως στις οικονομικές επιπτώσεις της δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής.
Εχει ασχοληθεί εκτενώς για ζητήματα που αφορούν τη Fed.
Έγραφε συχνά για αποφάσεις σχετικά με το ύψους των επιτοκίων, συχνά υιοθετώντας «γερακίσια» στάση — δηλαδή να διατηρούνται τα επιτόκια υψηλά — ακόμη κι όταν οι πληθωριστικές πιέσεις και οι χρηματοοικονομικές συνθήκες μετά την πανδημία χαλάρωναν.
Είναι επίσης γνωστός σκεπτικιστής απέναντι σε ένα ισχυρό δολάριο: ένα κείμενό του μετά τις εκλογές του 2024 σχετικά με μια πιθανή «Mar-a-Lago Accord» που θα μετέτρεπε το κρατικό χρέος σε ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας και θα αποδυνάμωνε το δολάριο, αναφέρθηκε ευρέως από τους traders της Wall Street ως πιθανό σχέδιο για την ατζέντα του Trump.
Για τους παρατηρητές της κεντρικής τράπεζας, το περσινό του δοκίμιο που ζητούσε αλλαγές ώστε ο πρόεδρος να αποκτήσει άμεσο έλεγχο στους υπεύθυνους χάραξης νομισματικής πολιτικής ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακό.
Οι προτάσεις περιελάμβαναν συντόμευση της θητείας των διοικητών από τα 14 χρόνια που είναι σήμερα — κάτι που θεωρείται δικλείδα ασφαλείας απέναντι στην πολιτική παρέμβαση — και ανάθεση της ευθύνης των 12 περιφερειακών τραπεζών σε κυβερνήτες πολιτειών, οι οποίοι επίσης συμμετέχουν στη διαμόρφωση της νομισματικής πολιτικής.
Με τον Dan Katz — επίσης απόφοιτο του Manhattan Institute και τώρα chief of staff στο Treasury — ο Miran πρότεινε επίσης αλλαγές που θα υπήγαγαν τη Fed στη διαδικασία τυπικών κρατικών πιστώσεων, δίνοντας στο Κογκρέσο έλεγχο στον προϋπολογισμό της• θα διευκόλυναν την απόλυση μόνιμων στελεχών και θα επέτρεπαν στους επικεφαλής των περιφερειακών τραπεζών να ψηφίζουν σε κάθε συνεδρίαση της Federal Open Market Committee (Επιτροπής Ανοικτής Αγοράς).
Ο Miran και ο Katz υποστήριξαν ότι οι προτάσεις τους — που θα απαιτούσαν σημαντικές αλλαγές στον κανονισμό για τη λειρτουργία της Fed, Federal Reserve Act — θα έδιναν στους νομοθέτες μεγαλύτερη επιρροή επί του θεσμού και θα ενδυνάμωναν τις πολιτειακές κυβερνήσεις με τρόπο «πιθανότατα ανάλογο της υφιστάμενης πολιτικής ισορροπίας».
Κρίσιμα, η παροχή ψήφου σε κάθε περιφερειακή τράπεζα στη νομισματική πολιτική θα «περιόριζε την ικανότητα του προέδρου των ΗΠΑ να κυριαρχεί πλήρως στη FOMC».
Πρόσφατες, δεσμευτικές αποφάσεις δικαστηρίων είχαν περιορίσει την ισχύ ανεξάρτητων ρυθμιστικών αρχών, σημείωσαν, και οι προτεινόμενες αλλαγές αποσκοπούν στο «να εξασφαλίσουν ότι η Fed μπορεί να λειτουργεί με την αναγκαία ανεξαρτησία ώστε να χαράσσει αποτελεσματική νομισματική πολιτική, ενώ θα είναι υπόλογη σε δημοκρατικούς θεσμούς».
Ωστόσο, όπως έγραψε ο John Cochrane, fellow στο Hoover Institution, σε πρόσφατο blog post, «η υπαγωγή των αξιωματούχων της Fed στον έλεγχο του Προέδρου θα σήμαινε περισσότερη... πολιτική».
Ακόμη και ορισμένοι επικριτές του Miran, όμως, λένε ότι η ανάλυσή του έχει εντοπίσει υπαρκτά προβλήματα στην κεντρική τράπεζα που πρέπει να διορθωθούν.
Υπάρχει ευρεία συναίνεση μεταξύ των συντηρητικών ότι οι αγορές χρεογράφων από τη Fed μετά την οικονομική κρίση, για τη στήριξη της οικονομίας, θόλωσαν τη γραμμή μεταξύ δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής — κάτι που ο Miran έχει επισημάνει επανειλημμένα. Όσο για την πρότασή του να καταργηθεί ο στόχος πληθωρισμού 2%, υπάρχουν εκκλήσεις σε όλο το φάσμα των οικονομολόγων για επανεξέταση του πλαισίου καταπολέμησης του πληθωρισμού.
«Υπάρχουν πολλά που πρέπει να ανατραπούν», είπε η Petrou. Από αυτή την άποψη, «ο Miran είναι σίγουρα ο κατάλληλος άνθρωπος να το κάνει».
www.bankingnews.gr
Το ζήτημα είναι ότι οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται βάσει της καλύτερης ανάλυσής μας των δεδομένων, σχετικά με το ποιος είναι ο τρόπος επιτύχει τον διπλό στόχο της οσον αφορά τη σταθερότητα των τιμών και την απασχόληση, όσο καλύτερα μπορεί, προς όφελος του αμερικανικού λαού.
Αυτό, φυσικά, είναι ξεκάθαρα ψευδές, παρότι πολλά δάκρυα... χύνονται υπέρ της...
Πρώτον, η Fed ερμηνεύει το μέρος της «σταθερότητας τιμών» ότι θα πρέπει να στοχεύει ετήσιο πληθωρισμό τιμών 2%, όπως μετριέται από διάφορα επίσημα στατιστικά στοιχεία.
Έτσι, η Fed τροφοδοτεί τη μηχανή της πολιτικής εξουσίας στην Ουάσιγκτον, αποκρύπτοντας το κόστος των κρατικών δαπανών.
Την ίδια ώρα, έχει αποτύχει στον εποπτικό της ρόλο όπως φάνηκε στην χρηματοοικονομική κρίση του 2008/2009 και τα ενυπόθηκα δάνεια υψηλού ρίσνου, το δολάριο είναι πληθωριστικό (έχει χάσει πολύ μεγάλο μέρος της αξίας του προκειμένου να διευρυνθεί η νομισματική βάση), ενώ οι εκατομμύρια Αμερικανοί βρίσκονται εκτός συστήματος απασχόλησης και σιτίζονται από τις «τράπεζες τροφίμων».
Η Fed υπηρετεί την κυβέρνηση, όχι τον αμερικανικό λαό.
Αυτά είναι γνωστά… ακόμη και από όσους διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας.
Και πρέπει να λάβουν χώρα σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία της.
Ο ρόλος του Stephen Miran για την ανατροπή των δεδομένων
Ο οικονομικός σύμβουλος του Λευκού Οίκου Stephen Miran είναι ένας από τους βασικούς «στρατηγούς» του Donald Trump για τον περιορισμό της αυτονομίας της Federal Reserve και την αλλαγή οικονομικού παραδείγματος την οποία επιχειρεί.
Ο πρόεδρος του δίνει την ευκαιρία να ανατρέψει την κεντρική τράπεζα από τα μέσα, σύμφωνα με δημοσίευμα του Politico.
Ο οικονομολόγος εκπαιδευμένος στο Harvard, που επιλέχθηκε από τον Trump για μια θέση στο διοικητικό συμβούλιο της Fed, έχει προτείνει μέτρα που θα επιτρέπουν στον πρόεδρο να απολύει κατά βούληση τους διοικητές της Fed.
Θέλει να τερματίσει την πολιτική στόχευσης πληθωρισμού που καθορίζει τις προσδοκίες για τις τιμές και έχει επικρίνει τις «απίστευτα ακατάλληλες» για την ορθή νομισματική πολιτική αγορές κρατικού χρέους κατά τη διάρκεια οικονομικών αναπτυξιακών φάσεων.
Έχει ακόμη και αμφισβητήσει τις παραδοσιακές αντιλήψεις περί ανεξαρτησίας της κεντρικής τράπεζας.
Η Banking Committee (η επιτροπή εποπτείας του τραπεζικού κλάδου) της Γερουσίας αναμένεται να πραγματοποιήσει ακρόαση για την υποψηφιότητα του Miran ήδη από την επόμενη εβδομάδα, και ο Λευκός Οίκος πιέζει τους Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές να πραγματοποιήσουν ψηφοφορία επικύρωσης της θέσης του εγκαίρως για τη συνεδρίαση της Fed τον Σεπτέμβριο.
Αν ο Miran ενταχθεί στο συμβούλιο, οι εκτενείς του κριτικές θα τον καθιστούσαν σπάνια περίπτωση διαφωνούντα σε έναν οργανισμό που επιδιώκει σύμφωνα με τους διακηρυχθέντες στόχους συναίνεση και σταθερότητα.
Θα αποτελούσε επίσης σημαντικό βήμα στις προσπάθειες του Trump να αποκτήσει μεγαλύτερο έλεγχο στη Fed, στην προσπάθειά του να μειώσει τα επιτόκια ώστε να ενισχύσει τη οικονοική ανάτπυξη, αλλά και να μειώσει το δημοσιονομικό βάρος από τα τοκοχρεολύσια για το τεράστιο χρέος.
«Παρακολουθώντας στενά τη Federal Reserve σχεδόν για 30 χρόνια, δεν θυμάμαι ποτέ καμία στιγμή που ένας διοικητής ή πρόεδρος περιφερειακής τράπεζας να προωθούσε αλλαγές σε τέτοιο βαθμό», δήλωσε η Rebecca Patterson, senior fellow στο Council on Foreign Relations και πρώην chief investment strategist στο hedge fund Bridgewater Associates.
Ο Trump λέει ότι ο πρόεδρος θα πρέπει να έχει λόγο στον καθορισμό των επιτοκίων, και οι προσπάθειές του να πιέσει τον επικεφαλής της Fed Jerome Powell να μειώσει το κόστος δανεισμού — μαζί με την άνευ προηγουμένου προσπάθεια να απολύσει τη Lisa Cook — θεωρούνται ευρέως απόπειρα άσκησης πολιτικής επιρροής στην κεντρική τράπεζα.
Το ενδεχόμενο αυτό - υποτίθεται - ανησυχεί ανθρώπους εντός και εκτός Fed.
«Ο Miran δεν θα είχε καμία δυσκολία να αντικατοπτρίζει τις απόψεις του προέδρου», είπε η Karen Petrou, managing partner της Federal Financial Analytics.
Οι προτάσεις του θα δημιουργούσαν «μια πολύ πιο πολιτικοποιημένη κεντρική τράπεζα».
Οι επικριτές των κινήσεων του Trump ανησυχούν ότι μια πιο πολιτική Fed θα λάμβανε αποφάσεις για τα επιτόκια με βάση βραχυπρόθεσμες σκοπιμότητες για στήριξη της οικονομίας και όχι με γνώμονα τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα των τιμών.
Ο Miran, πρώην επικεφαλής επενδύσεων σε hedge fund, θα κάλυπτε την κενή θέση που δημιουργήθηκε από την απροσδόκητη παραίτηση της Adriana Kugler, πρώην μέλος του Δ.Σ. μόλις έξι μήνες πριν από τη λήξη της θητείας της.
Ωστόσο, αν ο Trump καταφέρει να απομακρύνει την Cook επικαλούμενος αιτία, αυτό θα μπορούσε να δώσει στον Miran μεγαλύτερη θητεία στη Fed.
Ο Trump φάνηκε να υπαινίσσεται την Τρίτη ότι ο Miran, ως πρόεδρος του Council of Economic Advisers (του Σώματος των Οικονομικών Συμβούλων), θα μπορούσε να αντικαταστήσει την Cook, της οποίας η θητεία λήγει το 2038.
«Μπορεί να τον μεταφέρουμε στην άλλη θέση — είναι μακρύτερη θητεία», είπε ο πρόεδρος σε συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.
Η γερουσιαστής των Δημοκρατικών Elizabeth Warren έχει ήδη δεσμευθεί να εξετάσει εξονυχιστικά τον Miran για το «αν θα υπηρετήσει τον αμερικανικό λαό ως ανεξάρτητη φωνή στη Fed ή απλώς θα υπηρετήσει τον Donald Trump».
Και αφού ο Trump ανακοίνωσε τα σχέδιά του να απολύσει την Cook — η οποία έχει μηνύσει, υποστηρίζοντας ότι οι ενέργειές του ήταν «άνευ προηγουμένου και παράνομες» — η προοδευτική οργάνωση Employ America άρχισε να διανέμει υπομνήματα αντίθεσης στους νομοθέτες που τόνιζαν τις θέσεις του Miran για το δολάριο και την ανεξαρτησία της Fed.
Πώς αναπτύσσεται το σχέδιο του Miran
Τα κείμενα του Miran ως senior fellow στο Manhattan Institute, μαζί με τις αναλύσεις του ως senior strategist στην επενδυτική εταιρεία Hudson Bay Capital, εστιάζουν κυρίως στις οικονομικές επιπτώσεις της δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής.
Εχει ασχοληθεί εκτενώς για ζητήματα που αφορούν τη Fed.
Έγραφε συχνά για αποφάσεις σχετικά με το ύψους των επιτοκίων, συχνά υιοθετώντας «γερακίσια» στάση — δηλαδή να διατηρούνται τα επιτόκια υψηλά — ακόμη κι όταν οι πληθωριστικές πιέσεις και οι χρηματοοικονομικές συνθήκες μετά την πανδημία χαλάρωναν.
Είναι επίσης γνωστός σκεπτικιστής απέναντι σε ένα ισχυρό δολάριο: ένα κείμενό του μετά τις εκλογές του 2024 σχετικά με μια πιθανή «Mar-a-Lago Accord» που θα μετέτρεπε το κρατικό χρέος σε ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας και θα αποδυνάμωνε το δολάριο, αναφέρθηκε ευρέως από τους traders της Wall Street ως πιθανό σχέδιο για την ατζέντα του Trump.
Για τους παρατηρητές της κεντρικής τράπεζας, το περσινό του δοκίμιο που ζητούσε αλλαγές ώστε ο πρόεδρος να αποκτήσει άμεσο έλεγχο στους υπεύθυνους χάραξης νομισματικής πολιτικής ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακό.
Οι προτάσεις περιελάμβαναν συντόμευση της θητείας των διοικητών από τα 14 χρόνια που είναι σήμερα — κάτι που θεωρείται δικλείδα ασφαλείας απέναντι στην πολιτική παρέμβαση — και ανάθεση της ευθύνης των 12 περιφερειακών τραπεζών σε κυβερνήτες πολιτειών, οι οποίοι επίσης συμμετέχουν στη διαμόρφωση της νομισματικής πολιτικής.
Με τον Dan Katz — επίσης απόφοιτο του Manhattan Institute και τώρα chief of staff στο Treasury — ο Miran πρότεινε επίσης αλλαγές που θα υπήγαγαν τη Fed στη διαδικασία τυπικών κρατικών πιστώσεων, δίνοντας στο Κογκρέσο έλεγχο στον προϋπολογισμό της• θα διευκόλυναν την απόλυση μόνιμων στελεχών και θα επέτρεπαν στους επικεφαλής των περιφερειακών τραπεζών να ψηφίζουν σε κάθε συνεδρίαση της Federal Open Market Committee (Επιτροπής Ανοικτής Αγοράς).
Ο Miran και ο Katz υποστήριξαν ότι οι προτάσεις τους — που θα απαιτούσαν σημαντικές αλλαγές στον κανονισμό για τη λειρτουργία της Fed, Federal Reserve Act — θα έδιναν στους νομοθέτες μεγαλύτερη επιρροή επί του θεσμού και θα ενδυνάμωναν τις πολιτειακές κυβερνήσεις με τρόπο «πιθανότατα ανάλογο της υφιστάμενης πολιτικής ισορροπίας».
Κρίσιμα, η παροχή ψήφου σε κάθε περιφερειακή τράπεζα στη νομισματική πολιτική θα «περιόριζε την ικανότητα του προέδρου των ΗΠΑ να κυριαρχεί πλήρως στη FOMC».
Πρόσφατες, δεσμευτικές αποφάσεις δικαστηρίων είχαν περιορίσει την ισχύ ανεξάρτητων ρυθμιστικών αρχών, σημείωσαν, και οι προτεινόμενες αλλαγές αποσκοπούν στο «να εξασφαλίσουν ότι η Fed μπορεί να λειτουργεί με την αναγκαία ανεξαρτησία ώστε να χαράσσει αποτελεσματική νομισματική πολιτική, ενώ θα είναι υπόλογη σε δημοκρατικούς θεσμούς».
Ωστόσο, όπως έγραψε ο John Cochrane, fellow στο Hoover Institution, σε πρόσφατο blog post, «η υπαγωγή των αξιωματούχων της Fed στον έλεγχο του Προέδρου θα σήμαινε περισσότερη... πολιτική».
Ακόμη και ορισμένοι επικριτές του Miran, όμως, λένε ότι η ανάλυσή του έχει εντοπίσει υπαρκτά προβλήματα στην κεντρική τράπεζα που πρέπει να διορθωθούν.
Υπάρχει ευρεία συναίνεση μεταξύ των συντηρητικών ότι οι αγορές χρεογράφων από τη Fed μετά την οικονομική κρίση, για τη στήριξη της οικονομίας, θόλωσαν τη γραμμή μεταξύ δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής — κάτι που ο Miran έχει επισημάνει επανειλημμένα. Όσο για την πρότασή του να καταργηθεί ο στόχος πληθωρισμού 2%, υπάρχουν εκκλήσεις σε όλο το φάσμα των οικονομολόγων για επανεξέταση του πλαισίου καταπολέμησης του πληθωρισμού.
«Υπάρχουν πολλά που πρέπει να ανατραπούν», είπε η Petrou. Από αυτή την άποψη, «ο Miran είναι σίγουρα ο κατάλληλος άνθρωπος να το κάνει».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών