Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η τελευταία έκθεση 128 σελίδων του Hudson Institute στην Ουάσιγκτον, με τον τόσο προφητικό τίτλο: «Κίνα μετά τον Κομμουνισμό: Προετοιμασία για μια Κίνα μετά το Κομμουνιστικό Κόμμα (Post-CCP China)»
Δεν πρέπει να κανείς να υποτιμήσει το επερχόμενο τσουνάμι ανατρεπτικής «ανάλυσης» και προβλέψεων που είναι ήδη ενσωματωμένο στον Υβριδικό Πόλεμο κατά της Κίνας – και στον ευρύτερο πόλεμο κατά των BRICS.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η τελευταία έκθεση 128 σελίδων του Hudson Institute στην Ουάσιγκτον, με τον τόσο προφητικό τίτλο: «Η Κίνα μετά τον Κομμουνισμό: Προετοιμασία για μια Κίνα μετά το Κομμουνιστικό Κόμμα (Post-CCP China)».
Έχετε κάθε δικαίωμα να αντιδράσετε αλλά Monty Python όταν αντιμετωπίζετε αυτή την ανόητη παραδοξότητα.
Αλλά μην κάνετε λάθος, αυτοί το παίρνουν πολύ σοβαρά.
Στη… «Χώρα των Δεξαμενών Σκέψης των ΗΠΑ» είναι εξαιρετική τέχνη να γράφει κάποιος για φαντασιώσεις αλλαγής καθεστώτος και υπαρξιακούς φόβους χρόνια εκ των προτέρων, με εξαντλητική λεπτομέρεια.
Θεωρούν ότι η οικονομικές αναταράξεις που θα ξεσπάσουν θα απομειώσουν την νομιμοποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος κυρίως στους νέους καθώς η εξασφάλιση θέσεων εργασίας για μια πιο μορφωμένη και «καπώς καλομαθημένη» είναι το σημαντικότερο εργαλείο πολιτικής συναίνεσης μετα τα επεισόδια στην Τιεν αν μεν το 1989.
Αυτό συνέβη και στην περίπτωση της άθλιας έκθεσης της RAND για την καταστροφή της Ρωσίας σε πολλά μέτωπα, ή της άθλιας έκθεσης του Ινστιτούτου Brookings για τη διάλυση της Περσίας, δηλαδή του Ιράν.
Τώρα είναι η σειρά του πιο ισχυρού του νέου Τριγώνου Primakov (RIC) εντός των BRICS: της Κίνας.
Πραγματικά παίζουν με τη φωτιά, πιστεύοντας ότι μια «απότομη κατάρρευση του καθεστώτος στην Κίνα δεν είναι εντελώς αδιανόητη».
Ανατρέχουν στην παλιά OSS – τον πρόδρομο της CIA – και τις επιχειρήσεις της στην Κίνα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου για να υποστηρίξουν ότι «οι ειδικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ (SOF) μπορούν να βοηθήσουν στη σταθεροποίηση μιας Κίνας μετά το ΚΚΚ».
Τα σενάρια
Ο Gordon Chang συμβουλεύει την Ουάσιγκτον να «απομακρύνει τις αμερικανικές επιχειρήσεις και τους πολίτες από την Κίνα» και να «απομακρύνει» τις οντότητες του Πεκίνου από σημαντικούς τομείς της οικονομίας των ΗΠΑ.
Υπάρχει η αναπόφευκτη έκκληση για τις ΗΠΑ να «προστατεύσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά τη διάρκεια μιας μεταβατικής περιόδου» και η παρέμβαση των ΗΠΑ «για την πρόληψη εθνοτικών βιαιοτήτων, εμφυλίων πολέμων και πολιτικών αντιποίνων, με ιδιαίτερη έμφαση στις πέντε αυτόνομες περιοχές της Κίνας – Guangxi, Xinjiang, Θιβέτ, Εσωτερική Μογγολία και Ningxia».
Αφού η επιχείρηση «έγχρωμη επανάσταση/αλλαγή καθεστώτος» πάρει μπρος, «η μετακομμουνιστική Κίνα μπορεί να ιδρύσει μια συνταγματική δημοκρατία και να συντάξει ένα νέο σύνταγμα».
Όλα υπό την επίβλεψη της Αυτοκρατορίας του Χάους (Empire of Chaos), φυσικά, η οποία θα καθορίσει «τη σχέση της Κίνας με την Ταϊβάν» και ακόμη και «πώς θα πρέπει να ονομάζεται η νέα χώρα».
Διεθνοποίηση του γιουάν
Θα είναι χρήσιμο το να παρατηρήσουμε την αντίδραση των Κινέζων πολιτών στο Weibo, στο Tik Tok και στο Guancha σε αυτή την τόσο... φιλεύσπαχνη επιχείρηση κατεδάφισης.
Φυσικά, αυτό το έγγραφο δεν μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη ως προτεινόμενη στρατηγική πολιτική.
Μετά βίας χαρακτηρίζεται ως πρόχειρες ψυχολογικές επιχειρήσεις/ρηχή προπαγάνδα, που φέρει αρκετά ενσωματωμένα διδακτορικά στη «Γνωστική Ασυμφωνία» (τη διαφορά σε αυτό που νομίζει κάποιος ότι ισχύει και σε αυτό που ισχύει).
Ο στόχος δεν είναι η κινεζική κοινή γνώμη, αλλά στην πραγματικότητα οι μάζες ημι-αναλφάβητων Αμερικανών – με πλύση εγκεφάλου 24/7 για αιώνες σχετικά με την απειλή που αποτελούν οι κακοί κομμουνιστές.
Και οι κακοί Ρώσοι. Και «οι αγιατολάχ».
«Σύγκρουση Πολιτισμών» για ανόητους
Αντίδοτο ρεαλισμού είναι πρόσφατη συζήτησή μας που φιλοξενήθηκε από το Guancha στη Σαγκάη, στην οποία συμμετείχαν ο Καθηγητής Huang Jing, ο ιδρυτής του Tricontinental Βιτζάι Πρασάντ (Vijay Prashad) και ο δημοσιογράφος Pepe Escobar, σχετικά με τον ευρύτερο πόλεμο της Αυτοκρατορίας του Χάους κατά της Κίνας και των BRICS.
Προσθέστε σε αυτό μερικές καλές παρατηρήσεις από τον Miao Yanliang, ο οποίος είναι τώρα επικεφαλής στρατηγικός αναλυτής στην επενδυτική τράπεζα CICC, πρώην μέλος της Κινεζικής Κρατικής Διοίκησης Συναλλάγματος (China State Administration of Foreign Exchange - SAFE), μέρος της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας, και γνώστης της Αυτοκρατορίας, καθώς έκανε το διδακτορικό του στο Princeton.
Ο Miao πρόσφατα παρέδωσε μια αρκετά ενδιαφέρουσα ομιλία στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου, η οποία δημοσιεύτηκε ως έκθεση της CICC στις αρχές Ιουνίου.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με την αποδολαριοποίηση.
Ο Miao)υποστηρίζει ότι «η οικοδόμηση ενός πολυπολικού νομισματικού συστήματος απαιτεί συντονισμό πολιτικών και ευελιξία στις συναλλαγματικές ισοτιμίες μεταξύ των μεγάλων οικονομιών που εκδίδουν νόμισμα». Τώρα «δύο βασικά εμπόδια που κάποτε περιόριζαν τη διεθνοποίηση του ρενμίνμπι – τα υψηλά επιτόκια των ΗΠΑ και οι επίμονες προσδοκίες υποτίμησης κατά περιόδους εμπορικών εντάσεων – έχουν αρχίσει να αντιστρέφονται».
Μετάφραση: από εδώ και στο εξής η Κίνα έχει πληθώρα δυνατοτήτων να αξιοποιήσει το παγκόσμιο εμπόριό της για να προωθήσει τη διεθνοποίηση του γιουάν.
Ο κερματισμός του χρηματοπιστωτικού συστήματος
Σχετικά με την ικανότητα της Αμερικής να διατηρήσει το καθεστώς του δολαρίου ΗΠΑ ως αποθεματικού νομίσματος, Miao επισημαίνει δύο παράγοντες: «εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να συνεχίσουν να ηγούνται της τεχνολογικής επανάστασης» και «εάν μπορούν να διατηρήσουν τα πλεονεκτήματα του χρηματοπιστωτικού τους συστήματος, όπως η ανεξαρτησία της Federal Reserve και οι αυτορυθμιζόμενες και διορθωτικές ικανότητες των χρηματοπιστωτικών τους αγορών».
Ωστόσο, αυτό που επιταχύνεται τώρα είναι μάλλον ο «κατακερματισμός του διεθνούς νομισματικού συστήματος».
Έτσι, θα πρέπει να αναμένουμε αυξημένη χρήση του γιουάν στις εκκαθαρίσεις πληρωμών και ως «αποθήκη αξίας»• αυτό συμβαίνει ήδη σε όλες τις χώρες των BRICS.
Eπισημαίνει τον βασικό φορέα: το γιουάν είναι πλέον «νόμισμα χαμηλού επιτοκίου, ενώ το δολάριο ΗΠΑ είναι υψηλού επιτοκίου».
Οι δασμοί Trump 2.0 «σε όλες τις χώρες έχουν συμβάλει στην ανατίμηση» του γιουάν.
Αυτό το τρένο υψηλής ταχύτητας φεύγει τώρα από το σταθμό: «Αξιοποιώντας τα παραγωγικά πλεονεκτήματα της Κίνας σε τομείς όπως τα μηχανήματα, τα ηλεκτρονικά και ο εξοπλισμός νέας ενέργειας», η Κίνα ενθαρρύνει τα κράτη μέλη των BRICS και τους εταίρους να χρησιμοποιούν το γιουάν «για διακανονισμό εμπορικών συναλλαγών, δημιουργώντας έτσι έναν αυτοτροφοδοτούμενο κύκλο» που κινείται από την «πραγματική εμπορική ζήτηση».
Αυτό είναι το καθεστώς που αυτοί οι κλόουν θέλουν να αλλάξουν.
Το πραγματικό παιχνίδι και η αυταπάτη της Δύσης
Δεν μαθαίνουν ποτέ.
Λοιπόν, δεν έμαθαν τίποτα από τη συλλογική ταπείνωση της Δύσης στον πόλεμο δι' αντιπροσώπων στην Ουκρανία.
Ένα κορυφαίο, παλιάς σχολής στέλεχος του βαθέος κράτους, τώρα συνταξιούχος, και εξοικειωμένο με τις ένδοξες ημέρες του OSS, συνοψίζει τα πάντα. Σχετικά αποσπάσματα της συνομιλίας μας:
«Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη βρίσκονται ήδη σε πόλεμο με τη Ρωσία και τον χάνουν.
Οι ΗΠΑ έχουν 20.000 οπλισμένα στρατεύματα στην Ευρώπη για να αντιμετωπίσουν τη Ρωσία. Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ είναι σε μεγάλο βαθμό ένα προϊόν της φαντασίας.
Η Ουκρανία δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα μέτωπο στη μάχη των ΗΠΑ για τον έλεγχο της Ευρασιατικής χερσαίας μάζας, κατά Mackinder.
Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να προμηθεύουν ταυτόχρονα το Ισραήλ και την Ευρώπη. Όσο για την Ευρώπη, δεν έχει στρατό οποιασδήποτε σημασίας και το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού της είναι παλιός. Όλα είναι καθαρή μπλόφα».
Προσθέτει, «οι Ευρωπαίοι ξυπνούν στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ έχουν μια τάφρο γύρω τους ώστε να μπορούν να φτάσουν μόνο με ICBMs και υποβρύχιους πυραύλους, αλλά η Ευρώπη είναι αφ' εαυτής ανυπεράσπιστη, καθώς βραχυπρόθεσμοι συμβατικοί πύραυλοι μπορούν να την καταστρέψουν.
Δεν χρειάζονται πυρηνικά για να καταστρέψουν την Ευρώπη σε μία ημέρα, αλλά μια βροχή ρωσικών πυραύλων».
Τώρα συγκρίνετε αυτό με τον κορυφαίο διαπραγματευτή της Ρωσίας στην καμπούκι της Κωνσταντινούπολης, τον ιστορικό Μεντίνσκι (Medinsky), όταν ρωτήθηκε αν η Μόσχα φοβάται νέες κυρώσεις από την ΕΕ και τις ΗΠΑ:
«Αυτό δεν είναι ερώτηση για εμάς, όχι για την διαπραγματευτική ομάδα. Μπορώ να σας πω αυτό. Μετά την επανάσταση και τον εμφύλιο πόλεμο το 1920, και πάλι, μια άλλη ιστορική αναφορά, είχαμε όχι μόνο κυρώσεις, είχαμε έναν απόλυτο διπλωματικό και οικονομικό αποκλεισμό της Σοβιετικής Ρωσίας από όλους. Όλους! Δεν μας εμπόδισε να κερδίσουμε τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (...) Τίποτα δεν θα εμποδίσει τη Ρωσία να κερδίσει τώρα. Το μόνο ερώτημα είναι το τίμημα της νίκης και ο χρόνος που απαιτείται για να επιτευχθεί».
Αυτό είναι κάτι που δεν θα κατανοήσουν ποτέ οι «δεξαμενές σκέψης» στην Ουάσιγκτον. Όσο και τα τεχνολογικά επιτεύγματα – τώρα ορατά – του σχεδίου «Made in China 2025» δεν θα κατανοηθούν ποτέ.
Έρχεται η αλαζονεία, η υπεροψία, η εμμονή στην αλλαγή καθεστώτος – και χειρότερα.
Διότι αν οι ψυχοπαθείς δολοφόνοι της άρχουσας ελίτ των ΗΠΑ καταλήξουν τελικά στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούν να διατηρήσουν την μονομερή παγκόσμια ηγεμονία τους ούτε μέσω πολέμου, θα εγκαταλείψουν τις αγαπημένες τους «αναφορές» των δεξαμενών σκέψης για πάντα και θα καταφύγουν, απελπισμένοι, ακόμη και σε μια επιλογή τύπου Σαμσών.
www.bankingnews.gr
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η τελευταία έκθεση 128 σελίδων του Hudson Institute στην Ουάσιγκτον, με τον τόσο προφητικό τίτλο: «Η Κίνα μετά τον Κομμουνισμό: Προετοιμασία για μια Κίνα μετά το Κομμουνιστικό Κόμμα (Post-CCP China)».
Έχετε κάθε δικαίωμα να αντιδράσετε αλλά Monty Python όταν αντιμετωπίζετε αυτή την ανόητη παραδοξότητα.
Αλλά μην κάνετε λάθος, αυτοί το παίρνουν πολύ σοβαρά.
Στη… «Χώρα των Δεξαμενών Σκέψης των ΗΠΑ» είναι εξαιρετική τέχνη να γράφει κάποιος για φαντασιώσεις αλλαγής καθεστώτος και υπαρξιακούς φόβους χρόνια εκ των προτέρων, με εξαντλητική λεπτομέρεια.
Θεωρούν ότι η οικονομικές αναταράξεις που θα ξεσπάσουν θα απομειώσουν την νομιμοποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος κυρίως στους νέους καθώς η εξασφάλιση θέσεων εργασίας για μια πιο μορφωμένη και «καπώς καλομαθημένη» είναι το σημαντικότερο εργαλείο πολιτικής συναίνεσης μετα τα επεισόδια στην Τιεν αν μεν το 1989.
Αυτό συνέβη και στην περίπτωση της άθλιας έκθεσης της RAND για την καταστροφή της Ρωσίας σε πολλά μέτωπα, ή της άθλιας έκθεσης του Ινστιτούτου Brookings για τη διάλυση της Περσίας, δηλαδή του Ιράν.
Τώρα είναι η σειρά του πιο ισχυρού του νέου Τριγώνου Primakov (RIC) εντός των BRICS: της Κίνας.
Πραγματικά παίζουν με τη φωτιά, πιστεύοντας ότι μια «απότομη κατάρρευση του καθεστώτος στην Κίνα δεν είναι εντελώς αδιανόητη».
Ανατρέχουν στην παλιά OSS – τον πρόδρομο της CIA – και τις επιχειρήσεις της στην Κίνα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου για να υποστηρίξουν ότι «οι ειδικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ (SOF) μπορούν να βοηθήσουν στη σταθεροποίηση μιας Κίνας μετά το ΚΚΚ».
Τα σενάρια
Ο Gordon Chang συμβουλεύει την Ουάσιγκτον να «απομακρύνει τις αμερικανικές επιχειρήσεις και τους πολίτες από την Κίνα» και να «απομακρύνει» τις οντότητες του Πεκίνου από σημαντικούς τομείς της οικονομίας των ΗΠΑ.
Υπάρχει η αναπόφευκτη έκκληση για τις ΗΠΑ να «προστατεύσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά τη διάρκεια μιας μεταβατικής περιόδου» και η παρέμβαση των ΗΠΑ «για την πρόληψη εθνοτικών βιαιοτήτων, εμφυλίων πολέμων και πολιτικών αντιποίνων, με ιδιαίτερη έμφαση στις πέντε αυτόνομες περιοχές της Κίνας – Guangxi, Xinjiang, Θιβέτ, Εσωτερική Μογγολία και Ningxia».
Αφού η επιχείρηση «έγχρωμη επανάσταση/αλλαγή καθεστώτος» πάρει μπρος, «η μετακομμουνιστική Κίνα μπορεί να ιδρύσει μια συνταγματική δημοκρατία και να συντάξει ένα νέο σύνταγμα».
Όλα υπό την επίβλεψη της Αυτοκρατορίας του Χάους (Empire of Chaos), φυσικά, η οποία θα καθορίσει «τη σχέση της Κίνας με την Ταϊβάν» και ακόμη και «πώς θα πρέπει να ονομάζεται η νέα χώρα».
Διεθνοποίηση του γιουάν
Θα είναι χρήσιμο το να παρατηρήσουμε την αντίδραση των Κινέζων πολιτών στο Weibo, στο Tik Tok και στο Guancha σε αυτή την τόσο... φιλεύσπαχνη επιχείρηση κατεδάφισης.
Φυσικά, αυτό το έγγραφο δεν μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη ως προτεινόμενη στρατηγική πολιτική.
Μετά βίας χαρακτηρίζεται ως πρόχειρες ψυχολογικές επιχειρήσεις/ρηχή προπαγάνδα, που φέρει αρκετά ενσωματωμένα διδακτορικά στη «Γνωστική Ασυμφωνία» (τη διαφορά σε αυτό που νομίζει κάποιος ότι ισχύει και σε αυτό που ισχύει).
Ο στόχος δεν είναι η κινεζική κοινή γνώμη, αλλά στην πραγματικότητα οι μάζες ημι-αναλφάβητων Αμερικανών – με πλύση εγκεφάλου 24/7 για αιώνες σχετικά με την απειλή που αποτελούν οι κακοί κομμουνιστές.
Και οι κακοί Ρώσοι. Και «οι αγιατολάχ».
«Σύγκρουση Πολιτισμών» για ανόητους
Αντίδοτο ρεαλισμού είναι πρόσφατη συζήτησή μας που φιλοξενήθηκε από το Guancha στη Σαγκάη, στην οποία συμμετείχαν ο Καθηγητής Huang Jing, ο ιδρυτής του Tricontinental Βιτζάι Πρασάντ (Vijay Prashad) και ο δημοσιογράφος Pepe Escobar, σχετικά με τον ευρύτερο πόλεμο της Αυτοκρατορίας του Χάους κατά της Κίνας και των BRICS.
Προσθέστε σε αυτό μερικές καλές παρατηρήσεις από τον Miao Yanliang, ο οποίος είναι τώρα επικεφαλής στρατηγικός αναλυτής στην επενδυτική τράπεζα CICC, πρώην μέλος της Κινεζικής Κρατικής Διοίκησης Συναλλάγματος (China State Administration of Foreign Exchange - SAFE), μέρος της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας, και γνώστης της Αυτοκρατορίας, καθώς έκανε το διδακτορικό του στο Princeton.
Ο Miao πρόσφατα παρέδωσε μια αρκετά ενδιαφέρουσα ομιλία στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου, η οποία δημοσιεύτηκε ως έκθεση της CICC στις αρχές Ιουνίου.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με την αποδολαριοποίηση.
Ο Miao)υποστηρίζει ότι «η οικοδόμηση ενός πολυπολικού νομισματικού συστήματος απαιτεί συντονισμό πολιτικών και ευελιξία στις συναλλαγματικές ισοτιμίες μεταξύ των μεγάλων οικονομιών που εκδίδουν νόμισμα». Τώρα «δύο βασικά εμπόδια που κάποτε περιόριζαν τη διεθνοποίηση του ρενμίνμπι – τα υψηλά επιτόκια των ΗΠΑ και οι επίμονες προσδοκίες υποτίμησης κατά περιόδους εμπορικών εντάσεων – έχουν αρχίσει να αντιστρέφονται».
Μετάφραση: από εδώ και στο εξής η Κίνα έχει πληθώρα δυνατοτήτων να αξιοποιήσει το παγκόσμιο εμπόριό της για να προωθήσει τη διεθνοποίηση του γιουάν.
Ο κερματισμός του χρηματοπιστωτικού συστήματος
Σχετικά με την ικανότητα της Αμερικής να διατηρήσει το καθεστώς του δολαρίου ΗΠΑ ως αποθεματικού νομίσματος, Miao επισημαίνει δύο παράγοντες: «εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να συνεχίσουν να ηγούνται της τεχνολογικής επανάστασης» και «εάν μπορούν να διατηρήσουν τα πλεονεκτήματα του χρηματοπιστωτικού τους συστήματος, όπως η ανεξαρτησία της Federal Reserve και οι αυτορυθμιζόμενες και διορθωτικές ικανότητες των χρηματοπιστωτικών τους αγορών».
Ωστόσο, αυτό που επιταχύνεται τώρα είναι μάλλον ο «κατακερματισμός του διεθνούς νομισματικού συστήματος».
Έτσι, θα πρέπει να αναμένουμε αυξημένη χρήση του γιουάν στις εκκαθαρίσεις πληρωμών και ως «αποθήκη αξίας»• αυτό συμβαίνει ήδη σε όλες τις χώρες των BRICS.
Eπισημαίνει τον βασικό φορέα: το γιουάν είναι πλέον «νόμισμα χαμηλού επιτοκίου, ενώ το δολάριο ΗΠΑ είναι υψηλού επιτοκίου».
Οι δασμοί Trump 2.0 «σε όλες τις χώρες έχουν συμβάλει στην ανατίμηση» του γιουάν.
Αυτό το τρένο υψηλής ταχύτητας φεύγει τώρα από το σταθμό: «Αξιοποιώντας τα παραγωγικά πλεονεκτήματα της Κίνας σε τομείς όπως τα μηχανήματα, τα ηλεκτρονικά και ο εξοπλισμός νέας ενέργειας», η Κίνα ενθαρρύνει τα κράτη μέλη των BRICS και τους εταίρους να χρησιμοποιούν το γιουάν «για διακανονισμό εμπορικών συναλλαγών, δημιουργώντας έτσι έναν αυτοτροφοδοτούμενο κύκλο» που κινείται από την «πραγματική εμπορική ζήτηση».
Αυτό είναι το καθεστώς που αυτοί οι κλόουν θέλουν να αλλάξουν.
Το πραγματικό παιχνίδι και η αυταπάτη της Δύσης
Δεν μαθαίνουν ποτέ.
Λοιπόν, δεν έμαθαν τίποτα από τη συλλογική ταπείνωση της Δύσης στον πόλεμο δι' αντιπροσώπων στην Ουκρανία.
Ένα κορυφαίο, παλιάς σχολής στέλεχος του βαθέος κράτους, τώρα συνταξιούχος, και εξοικειωμένο με τις ένδοξες ημέρες του OSS, συνοψίζει τα πάντα. Σχετικά αποσπάσματα της συνομιλίας μας:
«Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη βρίσκονται ήδη σε πόλεμο με τη Ρωσία και τον χάνουν.
Οι ΗΠΑ έχουν 20.000 οπλισμένα στρατεύματα στην Ευρώπη για να αντιμετωπίσουν τη Ρωσία. Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ είναι σε μεγάλο βαθμό ένα προϊόν της φαντασίας.
Η Ουκρανία δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα μέτωπο στη μάχη των ΗΠΑ για τον έλεγχο της Ευρασιατικής χερσαίας μάζας, κατά Mackinder.
Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να προμηθεύουν ταυτόχρονα το Ισραήλ και την Ευρώπη. Όσο για την Ευρώπη, δεν έχει στρατό οποιασδήποτε σημασίας και το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού της είναι παλιός. Όλα είναι καθαρή μπλόφα».
Προσθέτει, «οι Ευρωπαίοι ξυπνούν στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ έχουν μια τάφρο γύρω τους ώστε να μπορούν να φτάσουν μόνο με ICBMs και υποβρύχιους πυραύλους, αλλά η Ευρώπη είναι αφ' εαυτής ανυπεράσπιστη, καθώς βραχυπρόθεσμοι συμβατικοί πύραυλοι μπορούν να την καταστρέψουν.
Δεν χρειάζονται πυρηνικά για να καταστρέψουν την Ευρώπη σε μία ημέρα, αλλά μια βροχή ρωσικών πυραύλων».
Τώρα συγκρίνετε αυτό με τον κορυφαίο διαπραγματευτή της Ρωσίας στην καμπούκι της Κωνσταντινούπολης, τον ιστορικό Μεντίνσκι (Medinsky), όταν ρωτήθηκε αν η Μόσχα φοβάται νέες κυρώσεις από την ΕΕ και τις ΗΠΑ:
«Αυτό δεν είναι ερώτηση για εμάς, όχι για την διαπραγματευτική ομάδα. Μπορώ να σας πω αυτό. Μετά την επανάσταση και τον εμφύλιο πόλεμο το 1920, και πάλι, μια άλλη ιστορική αναφορά, είχαμε όχι μόνο κυρώσεις, είχαμε έναν απόλυτο διπλωματικό και οικονομικό αποκλεισμό της Σοβιετικής Ρωσίας από όλους. Όλους! Δεν μας εμπόδισε να κερδίσουμε τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (...) Τίποτα δεν θα εμποδίσει τη Ρωσία να κερδίσει τώρα. Το μόνο ερώτημα είναι το τίμημα της νίκης και ο χρόνος που απαιτείται για να επιτευχθεί».
Αυτό είναι κάτι που δεν θα κατανοήσουν ποτέ οι «δεξαμενές σκέψης» στην Ουάσιγκτον. Όσο και τα τεχνολογικά επιτεύγματα – τώρα ορατά – του σχεδίου «Made in China 2025» δεν θα κατανοηθούν ποτέ.
Έρχεται η αλαζονεία, η υπεροψία, η εμμονή στην αλλαγή καθεστώτος – και χειρότερα.
Διότι αν οι ψυχοπαθείς δολοφόνοι της άρχουσας ελίτ των ΗΠΑ καταλήξουν τελικά στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούν να διατηρήσουν την μονομερή παγκόσμια ηγεμονία τους ούτε μέσω πολέμου, θα εγκαταλείψουν τις αγαπημένες τους «αναφορές» των δεξαμενών σκέψης για πάντα και θα καταφύγουν, απελπισμένοι, ακόμη και σε μια επιλογή τύπου Σαμσών.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών