
Οι πιέσεις στα ομόλογα μπορεί να έχουν αλυσιδωτές αντιδράσεις στην αμερικανική οικονομία
Σε ιδιαίτερα δριμύ ύφος ήταν τα σχόλια που δέχτηκε ο υποψήφιος υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Scott Bessent κατά την ακρόασή του στο Κογκρέσο την Πέμπτη 16 Ιανουαρίου, δεδομένου ότι οι οικονομικές προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η χώρα του στο μέλλον είναι μεγάλες.
Και η αλήθεια είναι πως έχουν προκύψει αποδείξεις περί αυτού: την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου, το επιτόκιο στα 30ετή στεγαστικά δάνεια ξεπέρασε το 7%.
Είχε προηγηθεί αύξηση 1 ποσοστιαίας μονάδας στα επιτόκια των 10ετών ομολόγων.
Αυτό δεν είναι ιδιαίτερα τιμωρητικό βάσει των κριτηρίων που θέτει η χρηματοοικονομική ιστορία.
Από το 1971, ο μέσος όρος στα επιτόκια των 30ετών στεγαστικών δανείων ήταν 7,73% — και πριν από το 1990, τα επιτόκια, γενικά, ξεπερνούσαν το 10%.
Ωστόσο, το πρόβλημα είναι ότι οι Αμερικανοί ψηφοφόροι την τελευταία δεκαετία είχαν συνηθίσει επιτόκια στο ύψος του 3%.
Στην πραγματικότητα, η βιομηχανία ακινήτων έχει εθιστεί τόσο πολύ στο φτηνό χρήμα που κύκλοι λένε ότι, αν τα επιτόκια των 10ετών ομολόγων φτάσουν το 5% για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα –από το τρέχον 4,65%-, θα υπάρξουν αλυσιδωτές αθετήσεις πληρωμών.
Και αυτό που είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο είναι ότι αυτό το ντόμινο θα συμβεί παρά το γεγονός ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ έχει χαλαρώσει τη νομισματική πολιτική της αρκετά έντονα από το περασμένο φθινόπωρο.
Τέτοια απόκλιση είναι εξαιρετικά ασυνήθιστη - και υποδηλώνει ότι οι traders αγνοούν τη Fed. Γιατί; Αν είστε αισιόδοξοι, ίσως κατηγορήσετε την ισχυρή πρόβλεψη για την ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας.
Μια λιγότερο αισιόδοξη εξήγηση είναι ότι οι επενδυτές προετοιμάζονται για αυξήσεις τιμών.
Παρότι οι αγορές μετοχών ανέβηκαν λόγω των καλύτερων από τα αναμενόμενα δεδομένων για τον πληθωρισμό, αυτό μπορεί να αλλάξει αν ο εκλεγμένος πρόεδρος Donald Trump υλοποιήσει τις απειλές του σε ό,τι αφορά την επιβολή εμπορικών δασμών και την πραγματοποίηση μαζικών απελάσεων.
Μια άλλη πιθανή εξήγηση, προτείνει το Κέντρο Οικονομικής Πολιτικής, είναι ότι οι κεντρικές τράπεζες εκτός ΗΠΑ μειώνουν κρυφά τις αγορές κρατικών ομολόγων.
Και ένας παράγοντας που μπορεί να πιέζει τα επιτόκια μακροπρόθεσμα προς τα πάνω είναι ότι ο Bessent έχει (σωστά) επικρίνει την Janet Yellen, την προκάτοχό του, για την επέκταση των εκδόσεων βραχυπρόθεσμου χρέους.
Αυτό υποδηλώνει ότι ελπίζει να πουλήσει περισσότερα μακροπρόθεσμα χρέη.
Δημοσιονομική προοπτική
Ωστόσο, το πιο αμφιλεγόμενο -και σημαντικό- ζήτημα είναι η δημοσιονομική προοπτική των ΗΠΑ.
Σχολιαστές προειδοποιούν εδώ και χρόνια ότι αυτή η πορεία είναι μη βιώσιμη: με τις τρέχουσες τάσεις, ο δείκτης χρέους προς ΑΕΠ προβλέπεται να ανέλθει από το 100% στο 200% μέσα σε μια δεκαετία — και το έλλειμμα τώρα τρέχει πάνω από το 6% του ΑΕΠ.
Αυτό ώθησε τον Luke Gromen να προειδοποιήσει ότι, αν το δεκαετές επιτόκιο ξεπεράσει τον ονομαστικό ρυθμό ανάπτυξης, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα προκαλέσει έναν θανάσιμο σπειροειδή κύκλο χρέους... - εκτός αν και τα δύο επιτόκια των ΗΠΑ μειωθούν γρήγορα ή η ονομαστική ανάπτυξη των ΗΠΑ επιταχυνθεί.
Ακόμα πιο αξιοσημείωτο, αυτή την εβδομάδα ο Ray Dalio, ιδρυτής του hedge fund Bridgewater, δημοσίευσε το πρώτο μέρος της ανάλυσής του για τις κρίσεις χρέους.
Όπως είπε, ανησυχεί βαθιά ότι η Αμερική θα χρεοκοπήσει και προειδοποιεί ότι ένας πολυδεκαετής κύκλος χρέους μπορεί σύντομα να καταρρεύσει.
Ευτυχώς, ο Dalio πιστεύει ότι αυτό το ζοφερό σενάριο μπορεί να αποφευχθεί αν πραγματοποιηθούν ριζικές μεταρρυθμίσεις για να καταστεί το χρέος των ΗΠΑ πιο βιώσιμο…
Για παράδειγμά, τα επιτόκια πρέπει να μειωθούν στο 1%, να επιτραπεί αύξηση του πληθωρισμού στο 4,5%, να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα κατά 11% και οι διακριτικές δαπάνες να μειωθούν κατά 47%.
Αλλά η εφαρμογή μιας τέτοιας ολιστικής πολιτικής θα είναι δύσκολη, πρόσθεσε. Και αυτό θα έχει δύο επιπτώσεις.
Σε μακροοικονομικούς όρους, περιορίζει τον χώρο ελιγμών του Bessent.
Όπως παραδέχτηκε την Πέμπτη, οι ΗΠΑ είναι τώρα "σε δύσκολη θέση" όσον αφορά τη δημοσιονομική ισχύ τους.
Και σε χρηματοοικονομικούς όρους, υπάρχει ένας αξιοσημείωτος -και αυξανόμενος- κίνδυνος αναταραχής στις αγορές αν οι επενδυτές υιοθετήσουν τις δυσοίωνες προβλέψεις του Dalio.
Κάποιοι υποστηρικτές του Trump, όπως ο Howard Lutnick, επικεφαλής της Cantor Fitzgerald και υποψήφιος για υπουργός Εμπορίου, επιμένουν ότι τέτοιες πιέσεις στην αγορά μπορούν να ελεγχθούν.
Μετά από όλα, οι παγκόσμιοι χρηματοοικονομικοί θεσμοί πρέπει να αγοράζουν και να κατέχουν ομόλογα του Δημοσίου -σχεδόν ανεξαρτήτως της τιμής- για να τηρούν τις κανονιστικές ρυθμίσεις.
Και η ζήτηση από ξένους επενδυτές για αμερικανικό χρέος φαίνεται να είναι ακόμη πολύ υψηλή, ιδιαίτερα σε μέρη όπως η Ιαπωνία.
Ωστόσο, όπως έχει σημειωθεί, αυξανόμενο μέρος αυτής της ξένης ζήτησης προέρχεται πλέον από ευμετάβλητα hedge funds.
Το ίδιο συμβαίνει και στην Ευρώπη. Ευτυχώς, ο Bessent φαίνεται να κατανοεί καλά αυτές τις δυναμικές.
Πράγματι, είπε στο Κογκρέσο ότι ο λόγος που άφησε την «ήσυχη ζωή» του ως hedge fund manager για να υπηρετήσει στο Υπουργείο Οικονομικών ήταν επειδή νιώθει την υποχρέωση να αντιμετωπίσει αυτές τις δημοσιονομικές πιέσεις — και έτσι να αποφύγει τον θανάσιμο κύκλο του Dalio.
Αλλά το αν έχει την πολιτική δύναμη -ή την εξυπνάδα- να το κάνει, είναι άγνωστο. Σίγουρα βρίσκεται σε αγώνα με τον χρόνο.
Με άλλα λόγια, οι επενδυτές θα πρέπει να συνεχίσουν να παρακολουθούν αυτά τα κρατικά ομόλογα.
Μετά από όλα, ένα πράγμα που ο Trump δεν θέλει στην προεδρία του να υπάρξει μια πλήρης κατάρρευση της αγοράς, πόσο μάλλον μια επανάσταση από τη Maga λόγω της αύξησης των επιτοκίων στα στεγαστικά δάνεια.
Αν κάτι πρόκειται να επιβάλει πειθαρχία στην κυβέρνηση του, ίσως να είναι αυτά τα επιτόκια των ομολόγων.
www.bankingnews.gr
Και η αλήθεια είναι πως έχουν προκύψει αποδείξεις περί αυτού: την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου, το επιτόκιο στα 30ετή στεγαστικά δάνεια ξεπέρασε το 7%.
Είχε προηγηθεί αύξηση 1 ποσοστιαίας μονάδας στα επιτόκια των 10ετών ομολόγων.
Αυτό δεν είναι ιδιαίτερα τιμωρητικό βάσει των κριτηρίων που θέτει η χρηματοοικονομική ιστορία.
Από το 1971, ο μέσος όρος στα επιτόκια των 30ετών στεγαστικών δανείων ήταν 7,73% — και πριν από το 1990, τα επιτόκια, γενικά, ξεπερνούσαν το 10%.
Ωστόσο, το πρόβλημα είναι ότι οι Αμερικανοί ψηφοφόροι την τελευταία δεκαετία είχαν συνηθίσει επιτόκια στο ύψος του 3%.
Στην πραγματικότητα, η βιομηχανία ακινήτων έχει εθιστεί τόσο πολύ στο φτηνό χρήμα που κύκλοι λένε ότι, αν τα επιτόκια των 10ετών ομολόγων φτάσουν το 5% για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα –από το τρέχον 4,65%-, θα υπάρξουν αλυσιδωτές αθετήσεις πληρωμών.
Και αυτό που είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο είναι ότι αυτό το ντόμινο θα συμβεί παρά το γεγονός ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ έχει χαλαρώσει τη νομισματική πολιτική της αρκετά έντονα από το περασμένο φθινόπωρο.
Τέτοια απόκλιση είναι εξαιρετικά ασυνήθιστη - και υποδηλώνει ότι οι traders αγνοούν τη Fed. Γιατί; Αν είστε αισιόδοξοι, ίσως κατηγορήσετε την ισχυρή πρόβλεψη για την ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας.
Μια λιγότερο αισιόδοξη εξήγηση είναι ότι οι επενδυτές προετοιμάζονται για αυξήσεις τιμών.
Παρότι οι αγορές μετοχών ανέβηκαν λόγω των καλύτερων από τα αναμενόμενα δεδομένων για τον πληθωρισμό, αυτό μπορεί να αλλάξει αν ο εκλεγμένος πρόεδρος Donald Trump υλοποιήσει τις απειλές του σε ό,τι αφορά την επιβολή εμπορικών δασμών και την πραγματοποίηση μαζικών απελάσεων.
Μια άλλη πιθανή εξήγηση, προτείνει το Κέντρο Οικονομικής Πολιτικής, είναι ότι οι κεντρικές τράπεζες εκτός ΗΠΑ μειώνουν κρυφά τις αγορές κρατικών ομολόγων.
Και ένας παράγοντας που μπορεί να πιέζει τα επιτόκια μακροπρόθεσμα προς τα πάνω είναι ότι ο Bessent έχει (σωστά) επικρίνει την Janet Yellen, την προκάτοχό του, για την επέκταση των εκδόσεων βραχυπρόθεσμου χρέους.
Αυτό υποδηλώνει ότι ελπίζει να πουλήσει περισσότερα μακροπρόθεσμα χρέη.
Δημοσιονομική προοπτική
Ωστόσο, το πιο αμφιλεγόμενο -και σημαντικό- ζήτημα είναι η δημοσιονομική προοπτική των ΗΠΑ.
Σχολιαστές προειδοποιούν εδώ και χρόνια ότι αυτή η πορεία είναι μη βιώσιμη: με τις τρέχουσες τάσεις, ο δείκτης χρέους προς ΑΕΠ προβλέπεται να ανέλθει από το 100% στο 200% μέσα σε μια δεκαετία — και το έλλειμμα τώρα τρέχει πάνω από το 6% του ΑΕΠ.
Αυτό ώθησε τον Luke Gromen να προειδοποιήσει ότι, αν το δεκαετές επιτόκιο ξεπεράσει τον ονομαστικό ρυθμό ανάπτυξης, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα προκαλέσει έναν θανάσιμο σπειροειδή κύκλο χρέους... - εκτός αν και τα δύο επιτόκια των ΗΠΑ μειωθούν γρήγορα ή η ονομαστική ανάπτυξη των ΗΠΑ επιταχυνθεί.
Ακόμα πιο αξιοσημείωτο, αυτή την εβδομάδα ο Ray Dalio, ιδρυτής του hedge fund Bridgewater, δημοσίευσε το πρώτο μέρος της ανάλυσής του για τις κρίσεις χρέους.
Όπως είπε, ανησυχεί βαθιά ότι η Αμερική θα χρεοκοπήσει και προειδοποιεί ότι ένας πολυδεκαετής κύκλος χρέους μπορεί σύντομα να καταρρεύσει.
Ευτυχώς, ο Dalio πιστεύει ότι αυτό το ζοφερό σενάριο μπορεί να αποφευχθεί αν πραγματοποιηθούν ριζικές μεταρρυθμίσεις για να καταστεί το χρέος των ΗΠΑ πιο βιώσιμο…
Για παράδειγμά, τα επιτόκια πρέπει να μειωθούν στο 1%, να επιτραπεί αύξηση του πληθωρισμού στο 4,5%, να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα κατά 11% και οι διακριτικές δαπάνες να μειωθούν κατά 47%.
Αλλά η εφαρμογή μιας τέτοιας ολιστικής πολιτικής θα είναι δύσκολη, πρόσθεσε. Και αυτό θα έχει δύο επιπτώσεις.
Σε μακροοικονομικούς όρους, περιορίζει τον χώρο ελιγμών του Bessent.
Όπως παραδέχτηκε την Πέμπτη, οι ΗΠΑ είναι τώρα "σε δύσκολη θέση" όσον αφορά τη δημοσιονομική ισχύ τους.
Και σε χρηματοοικονομικούς όρους, υπάρχει ένας αξιοσημείωτος -και αυξανόμενος- κίνδυνος αναταραχής στις αγορές αν οι επενδυτές υιοθετήσουν τις δυσοίωνες προβλέψεις του Dalio.
Κάποιοι υποστηρικτές του Trump, όπως ο Howard Lutnick, επικεφαλής της Cantor Fitzgerald και υποψήφιος για υπουργός Εμπορίου, επιμένουν ότι τέτοιες πιέσεις στην αγορά μπορούν να ελεγχθούν.
Μετά από όλα, οι παγκόσμιοι χρηματοοικονομικοί θεσμοί πρέπει να αγοράζουν και να κατέχουν ομόλογα του Δημοσίου -σχεδόν ανεξαρτήτως της τιμής- για να τηρούν τις κανονιστικές ρυθμίσεις.
Και η ζήτηση από ξένους επενδυτές για αμερικανικό χρέος φαίνεται να είναι ακόμη πολύ υψηλή, ιδιαίτερα σε μέρη όπως η Ιαπωνία.
Ωστόσο, όπως έχει σημειωθεί, αυξανόμενο μέρος αυτής της ξένης ζήτησης προέρχεται πλέον από ευμετάβλητα hedge funds.
Το ίδιο συμβαίνει και στην Ευρώπη. Ευτυχώς, ο Bessent φαίνεται να κατανοεί καλά αυτές τις δυναμικές.
Πράγματι, είπε στο Κογκρέσο ότι ο λόγος που άφησε την «ήσυχη ζωή» του ως hedge fund manager για να υπηρετήσει στο Υπουργείο Οικονομικών ήταν επειδή νιώθει την υποχρέωση να αντιμετωπίσει αυτές τις δημοσιονομικές πιέσεις — και έτσι να αποφύγει τον θανάσιμο κύκλο του Dalio.
Αλλά το αν έχει την πολιτική δύναμη -ή την εξυπνάδα- να το κάνει, είναι άγνωστο. Σίγουρα βρίσκεται σε αγώνα με τον χρόνο.
Με άλλα λόγια, οι επενδυτές θα πρέπει να συνεχίσουν να παρακολουθούν αυτά τα κρατικά ομόλογα.
Μετά από όλα, ένα πράγμα που ο Trump δεν θέλει στην προεδρία του να υπάρξει μια πλήρης κατάρρευση της αγοράς, πόσο μάλλον μια επανάσταση από τη Maga λόγω της αύξησης των επιτοκίων στα στεγαστικά δάνεια.
Αν κάτι πρόκειται να επιβάλει πειθαρχία στην κυβέρνηση του, ίσως να είναι αυτά τα επιτόκια των ομολόγων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών