Tο τέλος του τρέχοντος οικονομικού κύκλου θα είναι καταστροφικό για τον κόσμο
Προς μια ανεξέλεγκτων διαστάσεων καταστροφή βαδίζει η παγκόσμια οικονομική δραστηριότητα και, εν συνόλω, το χρηματοπιστωτικό σύστημα, εν μέσω έντονου γεωπολιτικού ρίσκου, σύμφωνα με τη Gold Switzerland.
Καθώς πλησιάζουμε στις εορτές, περίοδος η οποία θα έπρεπε να είναι ευχάριστη, ο κατήφορος στον οποίο βρίσκεται τώρα ο κόσμος δεν προμηνύει τίποτα καλό για το 2025 και τα επόμενα χρόνια.
Δύο παγκόσμιες κρίσεις θα κυριαρχήσουν για τουλάχιστον αρκετά χρόνια και, ενδεχομένως, για δεκαετίες.
Οικονομική κρίση
Σύμφωνα με την Gold Switzerland, η πρώτη κρίση αφορά το τέλος της τρέχουσας νομισματικής εποχής, ειδικά στη Δύση.
Η εκθετική αύξηση του χρέους, την οποία βιώνουμε από το 1971, οπότε ο Nixon έκλεισε το παράθυρο του χρυσού, φτάνει σε μια υπερεκθετική φάση τον τρέχοντα αιώνα, με ανεξέλεγκτα ελλείμματα και χρέος.
Η πιθανή εξέλιξη των γεγονότων θα έχει ως εξής: απεριόριστη εκτύπωση χρήματος για την αντιμετώπιση τυχόν ανεξέλεγκτης κρίσης χρέους.
Ωστόσο αυτό θα οδηγήσει σε νομισματική υποτίμηση, υψηλό πληθωρισμό ή υπερπληθωρισμό, ο οποίος τελικά θα μετατραπεί σε αποπληθωριστική κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και ύφεση.
Δεν υπάρχει πιο ξεκάθαρη ένδειξη του τέλους μιας οικονομικής εποχής από όταν το νόμισμα αναφοράς χάνει το 99% της άξιας του.
Πιθανή εναλλακτική θα ήταν το χρηματοπιστωτικό σύστημα να καταρρεύσει πριν η εκτύπωση χρήματος έχει αποτέλεσμα, με επακόλουθη αποπληθωριστική κατάρρευση. Αυτό θα σήμαινε μια περίοδο χωρίς λειτουργικές τράπεζες και χρήμα.
Δεδομένου ότι αυτή είναι η κατάληξη κάθε νομισματικού συστήματος στην ιστορία, χωρίς εξαίρεση, όποιος αμφισβητεί αυτό το αναπόφευκτο αποτέλεσμα κάνει λάθος.
Είναι μόνο ζήτημα χρόνου, όχι πιθανότητας.
Όπως είπε ο Αυστριακός οικονομολόγος Von Mises: «Κάθε οικονομική κρίση στην ιστορία συνοδεύεται πάντα από πολιτική ή γεωπολιτική αναταραχή».
Όταν μια χώρα ξοδεύει χρήματα που δεν έχει, το να ξεκινήσει έναν πόλεμο είναι ο πιο βολικός τρόπος δημιουργίας νέου χρήματος, το οποίο, φυσικά, έχει μηδενική εσωτερική αξία.
Η επέκταση της πίστωσης ή η εκτύπωση χρήματος δεν δημιουργεί οικονομική αξία αλλά αγοράζει χρόνο.
Η εκτύπωση χρήματος αγοράζει επίσης ψήφους. Η επανεκλογή είναι ο πρωταρχικός στόχος κάθε κυβέρνησης σε ένα δημοκρατικό σύστημα.
Οι διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ αύξαναν το ομοσπονδιακό χρέος σχεδόν κάθε χρόνο από τη δεκαετία του 1930.
Το τρέχον έλλειμμα υπερβαίνει τα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ τα φορολογικά έσοδα είναι μόλις 5 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Με ομοσπονδιακές δαπάνες άνω των 7 τρισεκατομμυρίων, η κυβέρνηση των ΗΠΑ χρειάζεται να δανειστεί επιπλέον 40% ($2T) για να τα βγάλει πέρα.
Τον Νοέμβριο του 2016, όταν εξελέγη ο Trump ως ο 45ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, η Gold Switzerland δημιούργησε το παρακάτω γράφημα.
Όπως προέβλεψε, το χρέος που κληρονόμησε ο Trump ($20 τρισεκατομμύρια) θα έφτανε τα $40 τρισεκατομμύρια στις αρχές του 2025.
Δεν ήταν δύσκολη πρόβλεψη: Από το 1981, το χρέος των ΗΠΑ, κατά μέσο όρο, διπλασιάζεται κάθε 8 χρόνια.
Λοιπόν, το χρέος πιθανώς δεν θα φτάσει τα $40T μέχρι τις 20 Ιανουαρίου 2025, αλλά αυξήθηκε κατά $16T αντί για τα $20T που είχε προβλεφθεί.
Πιο σημαντικό, όπως δείχνει το παρακάτω γράφημα, το χρέος έχει αυξηθεί 44 φορές από το 1981, ενώ τα φορολογικά έσοδα αυξήθηκαν μόνο 6 φορές, φτάνοντας τα $4,9T.
Μπορεί κανείς να εξηγήσει πώς θα αποπληρωθεί αυτό το χρέος; Η συνήθης απάντηση είναι ότι οι κυβερνήσεις δεν χρειάζεται να αποπληρώνουν το χρέος τους.
Λοιπόν, ας αναφερθούμε πάλι στην ιστορία, ένα τόσο χρήσιμο εμπειρικό εργαλείο, συνιστά η ελβετική εταιρεία.
Καθ’ όλη την ιστορία, μια χώρα που δεν έχει αποπληρώσει τα χρέη της έχει, χωρίς εξαίρεση, οδηγηθεί σε αθέτηση πληρωμών και το νόμισμά της έχει μηδενιστεί.
Κανείς δεν πρέπει να πιστεύει ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά!
Μια νομισματική κρίση στο τέλος ενός μεγάλου κύκλου οδηγεί σε οικονομική κατάρρευση, φτώχεια και δυστυχία.
Ωστόσο, ο τρέχων χρηματοπιστωτικός κύκλος αναπτύσσεται ήδη παράλληλα με μια γεωπολιτική κρίση τέτοιου μεγέθους και κλίμακας που θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη από εκείνες του Α’ και Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Γεωπολιτική κρίση
Όπως αναφέρει η Gold Switzerland, οι χρηματοοικονομικές και γεωπολιτικές συγκρούσεις είναι σαφώς συνδεδεμένες.
Όπως σε πολλές ένοπλες συγκρούσεις, οι ΗΠΑ συμμετέχουν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, παρόλο που η χώρα δεν απειλείται άμεσα.
Αυτό συνέβη στο Βιετνάμ, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Συρία και στην Ουκρανία.
Οι περισσότερες από αυτές τις πολεμικές συγκρούσεις σχετίζονται με τον φόβο απώλειας της ηγεμονίας των ΗΠΑ.
Η αμερικανική κυβέρνηση έχει υιοθετήσει τη θεωρία Mackinder του 1904 ότι όποιος ελέγχει την "Heartland" ελέγχει τον κόσμο.
Η "Heartland " περιλαμβάνει την περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης μέχρι τον ποταμό Γιανγκτσέ στα ανατολικά και τα Ιμαλάια στα νότια.
Αυτή η περιοχή διαθέτει τεράστιους φυσικούς πόρους.
Η Συρία φαίνεται πως έπεσε πρόσφατα στα χέρια αντιπολιτευόμενων ομάδων που υποστηρίζονται από την Τουρκία, σε μια επίθεση που υποστηρίχθηκε από τον αμερικανικό στρατό.
Είναι ενδιαφέρον ότι η τελευταία σύγκρουση ξεκίνησε την ίδια μέρα με την κατάπαυση του πυρός μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου. Προφανώς, δεν είναι σύμπτωση.
Έτσι, η Τουρκία, η οποία για κάποιο διάστημα ισορροπούσε μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ, φαίνεται εντέλει να πήρε το μέρος των ΗΠΑ.
Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ αλλά και υποψήφιο μέλος των BRICS, στα οποία συμμετέχουν μεταξύ άλλων η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράν και η Ινδία.
Με την Τουρκία πλέον στο πλευρό των ΗΠΑ και κατά της Ρωσίας, βλέπουμε την πρώτη στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ της Δύσης και των BRICS.
Κανείς δεν ξέρει αν η Συρία θα επανασυνταχθεί με τον Assad στη Μόσχα.
Για τον άξονα Ρωσίας-Ιράν, η Συρία είναι στρατηγικά κρίσιμη. Αλλά η Ρωσία δεν μπορεί να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο μόνο με αεροπορική ισχύ και πιθανότατα δεν θέλει να αποσπάσει πόρους από την Ουκρανία.
Έτσι, έχουμε ακόμη μια κρίση στη Μέση Ανατολή, μια κατάσταση με σοβαρές συνέπειες για την περιοχή και τον κόσμο.
Είναι πιθανό να δούμε τον πόλεμο στη Συρία να συνεχίζεται, με αναρχία και την άνοδο περισσότερων τζιχαντιστικών ομάδων.
Όπως είπε ο Θανάσης Καμπάνης, ανώτερος εταίρος στο Century Foundation: «Στην καλύτερη περίπτωση, οι φατρίες της Συρίας θα παλέψουν για κυριαρχία μέσω τοπικών συγκρούσεων.
Στη χειρότερη, η κατάρρευση θα οδηγήσει σε μια νέα περίοδο γενικευμένου πολέμου, όπου οι φατρίες θα στοχεύουν πολίτες.»
Είναι πιθανό περισσότεροι Σύροι να γίνουν άστεγοι και να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ.
Όπως γνωρίζουμε, καμία δυτική χώρα δεν έχει τη δυνατότητα να φροντίσει αυτούς τους ανθρώπους, οπότε ακόμη μια ανθρωπιστική καταστροφή πλήττει τον κόσμο.
Η απώλεια πρόσβασης στη Συρία και στη Μεσόγειο έχει αποδυναμώσει το Ιράν, το οποίο θα αναζητήσει άλλες επιλογές.
Ο κίνδυνος υπήρχε πάντα ότι το Ιράν θα μπλοκάρει το Στενό του Ορμούζ, το οποίο διακινεί το 24% του παγκόσμιου πετρελαίου.
Οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσαν να το αποτρέψουν αυτό. Θα οδηγούσε σε διπλασιασμό ή και περισσότερη αύξηση των τιμών του πετρελαίου και σε μια μεγάλη παγκόσμια ύφεση.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), στα οποία περιλαμβάνεται και το Ντουμπάι, βρίσκονται ακριβώς δίπλα στο Στενό του Ορμούζ.
Σύμφωνα με την Gold Switzerland, είναι απορίας άξιον που τόσο πολλοί άνθρωποι μετακομίζουν και επενδύουν στο Ντουμπάι, δεδομένου του μεγάλου γεωπολιτικού κινδύνου που φέρει αυτή η περιοχή.
Ο κόσμος αντιμετωπίζει έναν σοβαρό κύκλο πολέμων, ο οποίος, στην καλύτερη περίπτωση, θα περιλαμβάνει άλυτους και δυσεπίλυτους πολέμους στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Ευρώπη με τη συμμετοχή τόσο των ΗΠΑ όσο και της Ρωσίας.
Στη χειρότερη, θα οδηγήσει σε έναν πυρηνικό πόλεμο.
Όπως επισημαίνει ο ελβετικός οίκος, «η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι ένας πόλεμος που η Ρωσία είναι πολύ απίθανο να χάσει.
Ούτε οι ΗΠΑ ούτε τα ευρωπαϊκά στρατεύματα του ΝΑΤΟ διαθέτουν επαρκείς πόρους για να κερδίσουν έναν πόλεμο με φυσική παρουσία στρατευμάτων στο έδαφος.
Οι ρωσικοί πύραυλοι είναι αυτή τη στιγμή ανώτεροι, αλλά οτιδήποτε μπορεί να συμβεί σε μια πυρηνική σύγκρουση.
Σε έναν πυρηνικό πόλεμο, δεν υπάρχει νικητής, και αυτό θα μπορούσε να σημάνει το τέλος του κόσμου, οπότε δεν αξίζει να κάνουμε εικασίες για την έκβαση ενός τέτοιου πολέμου».
Ο θρίαμβος του θανάτου…
Ο Peter Bruegel ζωγράφισε τον "Θρίαμβο του Θανάτου" το 1562.
Αυτή τη στιγμή, ο κόσμος, και ειδικά η Δύση, βρίσκεται σε πορεία γεωπολιτικής και οικονομικής καταστροφής.
Κανείς δεν ξέρει πώς θα τελειώσει αυτό. Ακόμα κι αν πάρει χρόνια, ο κόσμος είναι απίθανο να είναι ο ίδιος μόλις αυτοί οι δύο κύκλοι ολοκληρώσουν τη διαδρομή τους.
Tο τέλος του τρέχοντος οικονομικού κύκλου θα είναι καταστροφικό για τον κόσμο, αλλά ανεκτό σε σχέση με την χειρότερη κατάληξη του κύκλου του πολέμου.
Υπήρχε η ελπίδα ότι ο Trump θα επιλύσει την ουκρανική κατάσταση, αν οι Νεοσυντηρητικοί των ΗΠΑ δεν κατάφερναν να την κλιμακώσουν σοβαρά πριν από τις 20 Ιανουαρίου.
Ωστόσο, η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, με την εμπλοκή του Ιράν, καθιστά την κατάσταση πολύ πιο περίπλοκη, ακόμα και με τις καλύτερες προθέσεις του Trump.
Πάντα πιστεύω στην εύρεση λύσεων, αλλά είναι δύσκολο να είσαι αισιόδοξος όταν οι δύο Κύκλοι του Κακού επικρατούν.
Τουλάχιστον, όποιος έχει αποταμιεύσεις, πρέπει να λάβει μέτρα για να τις προστατεύσει από την επικείμενη κατάρρευση των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων.
Αγορές
Οι μετοχές στις ΗΠΑ είναι υπερβολικά υπερτιμημένες.
Ο Δείκτης Buffett, οι αμερικανικές μετοχές προς το ΑΕΠ, βρίσκεται στο 208%, υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών.
Μια κανονική διόρθωση προϋποθέτει πτώση 50% έως 75%.
Ο λόγος τιμής προς τα κέρδη για τις μετοχές του Nasdaq είναι 49 φορές.
Μια πτώση τουλάχιστον 80%, όπως στις αρχές της δεκαετίας του 2000, είναι πιθανή.
Φυσικά, οι φούσκες πάντα μπορούν να γίνουν μεγαλύτερες πριν καταρρεύσουν.
Ωστόσο, ο κίνδυνος κατάρρευσης της αγοράς εντός των επόμενων μηνών είναι εξαιρετικά υψηλός.
Ο πληθωρισμός θα αυξηθεί ραγδαία, όπως και τα επιτόκια, λόγω της εκτύπωσης χρημάτων.
Το 10ετές ομόλογο των ΗΠΑ θα ξεπεράσει κατά πολύ το 10%, όπως στη δεκαετία του 1970, καταλήγει η Gold Switzerland.
www.bankingnews.gr
Καθώς πλησιάζουμε στις εορτές, περίοδος η οποία θα έπρεπε να είναι ευχάριστη, ο κατήφορος στον οποίο βρίσκεται τώρα ο κόσμος δεν προμηνύει τίποτα καλό για το 2025 και τα επόμενα χρόνια.
Δύο παγκόσμιες κρίσεις θα κυριαρχήσουν για τουλάχιστον αρκετά χρόνια και, ενδεχομένως, για δεκαετίες.
Οικονομική κρίση
Σύμφωνα με την Gold Switzerland, η πρώτη κρίση αφορά το τέλος της τρέχουσας νομισματικής εποχής, ειδικά στη Δύση.
Η εκθετική αύξηση του χρέους, την οποία βιώνουμε από το 1971, οπότε ο Nixon έκλεισε το παράθυρο του χρυσού, φτάνει σε μια υπερεκθετική φάση τον τρέχοντα αιώνα, με ανεξέλεγκτα ελλείμματα και χρέος.
Η πιθανή εξέλιξη των γεγονότων θα έχει ως εξής: απεριόριστη εκτύπωση χρήματος για την αντιμετώπιση τυχόν ανεξέλεγκτης κρίσης χρέους.
Ωστόσο αυτό θα οδηγήσει σε νομισματική υποτίμηση, υψηλό πληθωρισμό ή υπερπληθωρισμό, ο οποίος τελικά θα μετατραπεί σε αποπληθωριστική κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και ύφεση.
Δεν υπάρχει πιο ξεκάθαρη ένδειξη του τέλους μιας οικονομικής εποχής από όταν το νόμισμα αναφοράς χάνει το 99% της άξιας του.
Πιθανή εναλλακτική θα ήταν το χρηματοπιστωτικό σύστημα να καταρρεύσει πριν η εκτύπωση χρήματος έχει αποτέλεσμα, με επακόλουθη αποπληθωριστική κατάρρευση. Αυτό θα σήμαινε μια περίοδο χωρίς λειτουργικές τράπεζες και χρήμα.
Δεδομένου ότι αυτή είναι η κατάληξη κάθε νομισματικού συστήματος στην ιστορία, χωρίς εξαίρεση, όποιος αμφισβητεί αυτό το αναπόφευκτο αποτέλεσμα κάνει λάθος.
Είναι μόνο ζήτημα χρόνου, όχι πιθανότητας.
Όπως είπε ο Αυστριακός οικονομολόγος Von Mises: «Κάθε οικονομική κρίση στην ιστορία συνοδεύεται πάντα από πολιτική ή γεωπολιτική αναταραχή».
Όταν μια χώρα ξοδεύει χρήματα που δεν έχει, το να ξεκινήσει έναν πόλεμο είναι ο πιο βολικός τρόπος δημιουργίας νέου χρήματος, το οποίο, φυσικά, έχει μηδενική εσωτερική αξία.
Η επέκταση της πίστωσης ή η εκτύπωση χρήματος δεν δημιουργεί οικονομική αξία αλλά αγοράζει χρόνο.
Η εκτύπωση χρήματος αγοράζει επίσης ψήφους. Η επανεκλογή είναι ο πρωταρχικός στόχος κάθε κυβέρνησης σε ένα δημοκρατικό σύστημα.
Οι διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ αύξαναν το ομοσπονδιακό χρέος σχεδόν κάθε χρόνο από τη δεκαετία του 1930.
Το τρέχον έλλειμμα υπερβαίνει τα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ τα φορολογικά έσοδα είναι μόλις 5 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Με ομοσπονδιακές δαπάνες άνω των 7 τρισεκατομμυρίων, η κυβέρνηση των ΗΠΑ χρειάζεται να δανειστεί επιπλέον 40% ($2T) για να τα βγάλει πέρα.
Τον Νοέμβριο του 2016, όταν εξελέγη ο Trump ως ο 45ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, η Gold Switzerland δημιούργησε το παρακάτω γράφημα.
Όπως προέβλεψε, το χρέος που κληρονόμησε ο Trump ($20 τρισεκατομμύρια) θα έφτανε τα $40 τρισεκατομμύρια στις αρχές του 2025.
Δεν ήταν δύσκολη πρόβλεψη: Από το 1981, το χρέος των ΗΠΑ, κατά μέσο όρο, διπλασιάζεται κάθε 8 χρόνια.
Λοιπόν, το χρέος πιθανώς δεν θα φτάσει τα $40T μέχρι τις 20 Ιανουαρίου 2025, αλλά αυξήθηκε κατά $16T αντί για τα $20T που είχε προβλεφθεί.
Πιο σημαντικό, όπως δείχνει το παρακάτω γράφημα, το χρέος έχει αυξηθεί 44 φορές από το 1981, ενώ τα φορολογικά έσοδα αυξήθηκαν μόνο 6 φορές, φτάνοντας τα $4,9T.
Μπορεί κανείς να εξηγήσει πώς θα αποπληρωθεί αυτό το χρέος; Η συνήθης απάντηση είναι ότι οι κυβερνήσεις δεν χρειάζεται να αποπληρώνουν το χρέος τους.
Λοιπόν, ας αναφερθούμε πάλι στην ιστορία, ένα τόσο χρήσιμο εμπειρικό εργαλείο, συνιστά η ελβετική εταιρεία.
Καθ’ όλη την ιστορία, μια χώρα που δεν έχει αποπληρώσει τα χρέη της έχει, χωρίς εξαίρεση, οδηγηθεί σε αθέτηση πληρωμών και το νόμισμά της έχει μηδενιστεί.
Κανείς δεν πρέπει να πιστεύει ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά!
Μια νομισματική κρίση στο τέλος ενός μεγάλου κύκλου οδηγεί σε οικονομική κατάρρευση, φτώχεια και δυστυχία.
Ωστόσο, ο τρέχων χρηματοπιστωτικός κύκλος αναπτύσσεται ήδη παράλληλα με μια γεωπολιτική κρίση τέτοιου μεγέθους και κλίμακας που θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη από εκείνες του Α’ και Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Γεωπολιτική κρίση
Όπως αναφέρει η Gold Switzerland, οι χρηματοοικονομικές και γεωπολιτικές συγκρούσεις είναι σαφώς συνδεδεμένες.
Όπως σε πολλές ένοπλες συγκρούσεις, οι ΗΠΑ συμμετέχουν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, παρόλο που η χώρα δεν απειλείται άμεσα.
Αυτό συνέβη στο Βιετνάμ, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Συρία και στην Ουκρανία.
Οι περισσότερες από αυτές τις πολεμικές συγκρούσεις σχετίζονται με τον φόβο απώλειας της ηγεμονίας των ΗΠΑ.
Η αμερικανική κυβέρνηση έχει υιοθετήσει τη θεωρία Mackinder του 1904 ότι όποιος ελέγχει την "Heartland" ελέγχει τον κόσμο.
Η "Heartland " περιλαμβάνει την περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης μέχρι τον ποταμό Γιανγκτσέ στα ανατολικά και τα Ιμαλάια στα νότια.
Αυτή η περιοχή διαθέτει τεράστιους φυσικούς πόρους.
Η Συρία φαίνεται πως έπεσε πρόσφατα στα χέρια αντιπολιτευόμενων ομάδων που υποστηρίζονται από την Τουρκία, σε μια επίθεση που υποστηρίχθηκε από τον αμερικανικό στρατό.
Είναι ενδιαφέρον ότι η τελευταία σύγκρουση ξεκίνησε την ίδια μέρα με την κατάπαυση του πυρός μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου. Προφανώς, δεν είναι σύμπτωση.
Έτσι, η Τουρκία, η οποία για κάποιο διάστημα ισορροπούσε μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ, φαίνεται εντέλει να πήρε το μέρος των ΗΠΑ.
Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ αλλά και υποψήφιο μέλος των BRICS, στα οποία συμμετέχουν μεταξύ άλλων η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράν και η Ινδία.
Με την Τουρκία πλέον στο πλευρό των ΗΠΑ και κατά της Ρωσίας, βλέπουμε την πρώτη στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ της Δύσης και των BRICS.
Κανείς δεν ξέρει αν η Συρία θα επανασυνταχθεί με τον Assad στη Μόσχα.
Για τον άξονα Ρωσίας-Ιράν, η Συρία είναι στρατηγικά κρίσιμη. Αλλά η Ρωσία δεν μπορεί να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο μόνο με αεροπορική ισχύ και πιθανότατα δεν θέλει να αποσπάσει πόρους από την Ουκρανία.
Έτσι, έχουμε ακόμη μια κρίση στη Μέση Ανατολή, μια κατάσταση με σοβαρές συνέπειες για την περιοχή και τον κόσμο.
Είναι πιθανό να δούμε τον πόλεμο στη Συρία να συνεχίζεται, με αναρχία και την άνοδο περισσότερων τζιχαντιστικών ομάδων.
Όπως είπε ο Θανάσης Καμπάνης, ανώτερος εταίρος στο Century Foundation: «Στην καλύτερη περίπτωση, οι φατρίες της Συρίας θα παλέψουν για κυριαρχία μέσω τοπικών συγκρούσεων.
Στη χειρότερη, η κατάρρευση θα οδηγήσει σε μια νέα περίοδο γενικευμένου πολέμου, όπου οι φατρίες θα στοχεύουν πολίτες.»
Είναι πιθανό περισσότεροι Σύροι να γίνουν άστεγοι και να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ.
Όπως γνωρίζουμε, καμία δυτική χώρα δεν έχει τη δυνατότητα να φροντίσει αυτούς τους ανθρώπους, οπότε ακόμη μια ανθρωπιστική καταστροφή πλήττει τον κόσμο.
Η απώλεια πρόσβασης στη Συρία και στη Μεσόγειο έχει αποδυναμώσει το Ιράν, το οποίο θα αναζητήσει άλλες επιλογές.
Ο κίνδυνος υπήρχε πάντα ότι το Ιράν θα μπλοκάρει το Στενό του Ορμούζ, το οποίο διακινεί το 24% του παγκόσμιου πετρελαίου.
Οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσαν να το αποτρέψουν αυτό. Θα οδηγούσε σε διπλασιασμό ή και περισσότερη αύξηση των τιμών του πετρελαίου και σε μια μεγάλη παγκόσμια ύφεση.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), στα οποία περιλαμβάνεται και το Ντουμπάι, βρίσκονται ακριβώς δίπλα στο Στενό του Ορμούζ.
Σύμφωνα με την Gold Switzerland, είναι απορίας άξιον που τόσο πολλοί άνθρωποι μετακομίζουν και επενδύουν στο Ντουμπάι, δεδομένου του μεγάλου γεωπολιτικού κινδύνου που φέρει αυτή η περιοχή.
Ο κόσμος αντιμετωπίζει έναν σοβαρό κύκλο πολέμων, ο οποίος, στην καλύτερη περίπτωση, θα περιλαμβάνει άλυτους και δυσεπίλυτους πολέμους στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Ευρώπη με τη συμμετοχή τόσο των ΗΠΑ όσο και της Ρωσίας.
Στη χειρότερη, θα οδηγήσει σε έναν πυρηνικό πόλεμο.
Όπως επισημαίνει ο ελβετικός οίκος, «η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι ένας πόλεμος που η Ρωσία είναι πολύ απίθανο να χάσει.
Ούτε οι ΗΠΑ ούτε τα ευρωπαϊκά στρατεύματα του ΝΑΤΟ διαθέτουν επαρκείς πόρους για να κερδίσουν έναν πόλεμο με φυσική παρουσία στρατευμάτων στο έδαφος.
Οι ρωσικοί πύραυλοι είναι αυτή τη στιγμή ανώτεροι, αλλά οτιδήποτε μπορεί να συμβεί σε μια πυρηνική σύγκρουση.
Σε έναν πυρηνικό πόλεμο, δεν υπάρχει νικητής, και αυτό θα μπορούσε να σημάνει το τέλος του κόσμου, οπότε δεν αξίζει να κάνουμε εικασίες για την έκβαση ενός τέτοιου πολέμου».
Ο θρίαμβος του θανάτου…
Ο Peter Bruegel ζωγράφισε τον "Θρίαμβο του Θανάτου" το 1562.
Αυτή τη στιγμή, ο κόσμος, και ειδικά η Δύση, βρίσκεται σε πορεία γεωπολιτικής και οικονομικής καταστροφής.
Κανείς δεν ξέρει πώς θα τελειώσει αυτό. Ακόμα κι αν πάρει χρόνια, ο κόσμος είναι απίθανο να είναι ο ίδιος μόλις αυτοί οι δύο κύκλοι ολοκληρώσουν τη διαδρομή τους.
Tο τέλος του τρέχοντος οικονομικού κύκλου θα είναι καταστροφικό για τον κόσμο, αλλά ανεκτό σε σχέση με την χειρότερη κατάληξη του κύκλου του πολέμου.
Υπήρχε η ελπίδα ότι ο Trump θα επιλύσει την ουκρανική κατάσταση, αν οι Νεοσυντηρητικοί των ΗΠΑ δεν κατάφερναν να την κλιμακώσουν σοβαρά πριν από τις 20 Ιανουαρίου.
Ωστόσο, η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, με την εμπλοκή του Ιράν, καθιστά την κατάσταση πολύ πιο περίπλοκη, ακόμα και με τις καλύτερες προθέσεις του Trump.
Πάντα πιστεύω στην εύρεση λύσεων, αλλά είναι δύσκολο να είσαι αισιόδοξος όταν οι δύο Κύκλοι του Κακού επικρατούν.
Τουλάχιστον, όποιος έχει αποταμιεύσεις, πρέπει να λάβει μέτρα για να τις προστατεύσει από την επικείμενη κατάρρευση των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων.
Αγορές
Οι μετοχές στις ΗΠΑ είναι υπερβολικά υπερτιμημένες.
Ο Δείκτης Buffett, οι αμερικανικές μετοχές προς το ΑΕΠ, βρίσκεται στο 208%, υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών.
Μια κανονική διόρθωση προϋποθέτει πτώση 50% έως 75%.
Ο λόγος τιμής προς τα κέρδη για τις μετοχές του Nasdaq είναι 49 φορές.
Μια πτώση τουλάχιστον 80%, όπως στις αρχές της δεκαετίας του 2000, είναι πιθανή.
Φυσικά, οι φούσκες πάντα μπορούν να γίνουν μεγαλύτερες πριν καταρρεύσουν.
Ωστόσο, ο κίνδυνος κατάρρευσης της αγοράς εντός των επόμενων μηνών είναι εξαιρετικά υψηλός.
Ο πληθωρισμός θα αυξηθεί ραγδαία, όπως και τα επιτόκια, λόγω της εκτύπωσης χρημάτων.
Το 10ετές ομόλογο των ΗΠΑ θα ξεπεράσει κατά πολύ το 10%, όπως στη δεκαετία του 1970, καταλήγει η Gold Switzerland.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών