Η κατανόηση του δικτύου βοηθά στην κατανόηση της οικονομίας
Αυτή την εβδομάδα η BMW, η Jaguar Land Rover και η Volkswagen βρίσκονται στο στόχαστρο του αμερικανικού Κογκρέσου.
Ο λόγος; Έκθεση της Γερουσίας υποστηρίζει ότι οι αλυσίδες εφοδιασμού τους χρησιμοποιούν εξαρτήματα που κατασκευάζονται από καταναγκαστική εργασία Ουιγούρων - κάτι που είναι ντροπιαστικό, δεδομένου ότι η Κίνα είναι το μοναδικό ζήτημα διακομματικής συναίνεσης στην Ουάσιγκτον αυτήν τη στιγμή.
Χωρίς αμφιβολία άλλα στελέχη θα προσπαθήσουν να αξιολογήσουν τους κινδύνους της δικής τους εφοδιαστικής αλυσίδας. Το ίδιο και οι επενδυτές.
Υπάρχει, όμως, και μια τρίτη επαγγελματική ομάδα, που αξίζει επίσης να παρακολουθήσετε: οι οικονομολόγοι.
Πριν από μερικές δεκαετίες δεν εστίαζαν στις αλυσίδες εφοδιασμού.
Εν μέρει αυτό συνέβαινε επειδή κυριαρχούνταν από τη μακροοικονομία και τη μικροοικονομία - και οι βιομηχανικές αλυσίδες εφοδιασμού έπεφταν κάπου στη μέση.
Αυτή η έλλειψη προσοχής αντικατόπτριζε την υπόθεση ότι οι αλυσίδες εφοδιασμού λειτουργούσαν πάντα απρόσκοπτα και επομένως ήταν «βαρετές».
Τώρα, ωστόσο, γεωπολιτικοί, περιβαλλοντικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί κραδασμοί φέρνουν τις αλυσίδες εφοδιασμού στο προσκήνιο.
Συνέπεια αυτού είναι η εμφάνιση αυτού που αποκαλείται «μεσοοικονομία» ή η μελέτη του «μεσαίου» χώρου μεταξύ μικρο- και μακροοικονομικών, όπου υπάρχουν δίκτυα εφοδιαστικής αλυσίδας.
Έναυσμα για αυτήν την «πνευματική» μετατόπιση αποτελεί το ότι τα σοκ στην εφοδιαστική αλυσίδα έχουν διαψεύεσει τις προβλέψεις για τον πληθωρισμό, όπως θρηνεί ο Λευκός Οίκος.
Ένας άλλος παράγοντας είναι το ότι η βιομηχανική πολιτική είναι και πάλι στη μόδα.
Επίσης, σημαντική μεταβλητή είναι η ψηφιακή καινοτομία.
Τα Big Data δίνουν τη δυνατότητα στους οικονομολόγους να παρακολουθούν τα επιχειρηματικά δίκτυα με ασύλληπτα επίπεδα λεπτομέρειας, σχεδόν σε πραγματικό χρόνο.
Αυτό σημαίνει ότι κάθε σύνολο σχέσεων μεταξύ επιχειρήσεων μπορεί να χαρακτηριστεί μαθηματικά ως γράφημα, το οποίο επιτρέπει τη χρήση εννοιών από τη θεωρία γραφημάτων.
Για να το θέσω αλλιώς: παρότι οι οικονομολόγοι συνήθιζαν να ενεργούν σαν μεσαιωνικοί γιατροί, κάνοντας διαγνώσεις κοιτάζοντας μέρη του σώματος, και να συμπεραίνουν πώς αυτά αλληλεπιδρούν, τώρα μοιάζουν με γιατρούς με μικροσκοπικές κάμερες που παρακολουθούν πώς κυκλοφορεί το αίμα για να αξιολογήσουν την υγεία. Τα δίκτυα έχουν σημασία.
Νέα ανάλυση
Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών έκανε πρόσφατα μια νέα ανάλυση των παγκόσμιων αλυσίδων αξίας και το ΔΝΤ τις εξετάζει επίσης.
Οι οικονομολόγοι χρησιμοποιούν επίσης τη μεσοοικονομία για να διερευνήσουν τις πιέσεις στις τιμές και την καινοτομία.
Αυτή η μετατόπιση βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο.
Αλλά, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να επικροτηθεί δυνατά, για τουλάχιστον τρεις λόγους.
Πρώτον, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα αποκτήσουν καλύτερη αίσθηση του πώς λειτουργεί η οικονομία και πώς αναπτύσσεται ο πληθωρισμός χρησιμοποιώντας αυτού του είδους την ανάλυση γραφημάτων.
Δεύτερον, η στροφή μπορεί να συμβάλει στη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του επαγγέλματος της οικονομίας.
Μια τέτοια επανεξέταση ξεκίνησε πριν από 15 χρόνια, μετά το χρηματοπιστωτικό κραχ του 2008, όταν τα πεδία της συμπεριφορικής χρηματοοικονομικής και της συμπεριφορικής οικονομίας άρχισαν να συνδυάζουν ψυχολογία και οικονομία.
Η νευροοικονομία, η οποία εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο η λήψη οικονομικών αποφάσεων συμβαίνει στον εγκέφαλο, τώρα ανθεί.
Αλλά αυτή η δημιουργική διεπιστημονική σκέψη πρέπει να προχωρήσει πολύ περισσότερο.
Πάρτε, για παράδειγμα, την ανάλυση των μη νομισματικών ανταλλαγών, όπως η μαζική ανταλλαγή δεδομένων για υπηρεσίες στον τομέα της τεχνολογίας των καταναλωτών.
Τα μακροοικονομικά και μικροοικονομικά του εικοστού αιώνα αγωνίζονται να το κάνουν αυτό.
Τομείς όπως η ανθρωπολογία μπορεί να βοηθήσουν.
Και αυτό υπογραμμίζει τον τρίτο λόγο για τον οποίο η άνοδος της μεσοοικονομίας είναι ευπρόσδεκτη: η ανάλυση δικτύου είναι κρίσιμης σημασίας σε πολλούς τομείς της πολιτικής οικονομίας και έχει παραβλεφθεί εδώ και καιρό.
Σκεφτείτε τα οικονομικά.
Μετά την κρίση
Μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση κατέστη σαφές ότι ένας λόγος αυτής της καταστροφής ήταν ότι οι τραπεζίτες είχαν «κόψει σε φέτες και κύβους» τους πιστωτικούς κινδύνους σε σύνθετες αλυσίδες συναλλαγών που ήταν επικίνδυνα συγκεντρωμένες σε μεμονωμένα σημεία συμφόρησης ή κόμβους.
Αυτή η συγκέντρωση είχε περάσει απαρατήρητη, επειδή λίγοι άνθρωποι ανέλυαν αυτό το δίκτυο - αντίθετα, εστίαζαν είτε στον ατομικό κίνδυνο είτε χρησιμοποιούσαν ανάλυση από πάνω προς τα κάτω για να εξετάσουν ολόκληρο το σύστημα.
Σήμερα, οι χρηματοδότες και οι ρυθμιστικές αρχές είναι πιο έξυπνοι σχετικά με αυτά τα δίκτυα συναλλαγών.
Ωστόσο, τα δίκτυα έχουν σημασία και με άλλους τρόπους.
Για παράδειγμα, ο Michael Hsu, εν ενεργεία επικεφαλής του Αμερικανικού Γραφείου Ελεγκτή του Νομισματικού Συστήματος, έχει προειδοποιήσει ότι η χρήση του cloud computing από τις τράπεζες αφορά τόσο λίγους προμηθευτές, που αυτό προκαλεί συμφόρηση και τρωτά σημεία.
Η BIS συμμερίζεται αυτούς τους φόβους.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι το εξής: Ο Tim O'Reilly, ειδικός στον τομέα της τεχνολογίας και επιχειρηματίας, σημειώνει ότι οι οικονομολόγοι και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής συχνά αγνοούν τον οικονομικό αντίκτυπο των ψηφιακών αλυσίδων εφοδιασμού.
Η ανάλυση δικτύου, αναφέρει, είναι απαραίτητη για την παρακολούθηση «των οικοσυστημάτων δημιουργίας αξίας που έχουν διατηρήσει τον παγκόσμιο ιστό και πώς διαταράσσονται από τη μεγάλα γλωσσικά μοντέλα (LLM).
Επομένως, δεν χρειαζόμαστε μόνο «μεσοοικονομία», αλλά περισσότερη ανάλυση «μεσοτεχνολογίας» και «μεσοχρηματοδότησης».
Ίσως οι ΗΠΑ αλλά και άλλες χώρες θα μπορούσαν να επεκτείνουν την εστίασή τους από τους κινδύνους της εφοδιαστικής αλυσίδας στη χρηματοδότηση αυτής της έρευνας.
www.bankingnews.gr
Ο λόγος; Έκθεση της Γερουσίας υποστηρίζει ότι οι αλυσίδες εφοδιασμού τους χρησιμοποιούν εξαρτήματα που κατασκευάζονται από καταναγκαστική εργασία Ουιγούρων - κάτι που είναι ντροπιαστικό, δεδομένου ότι η Κίνα είναι το μοναδικό ζήτημα διακομματικής συναίνεσης στην Ουάσιγκτον αυτήν τη στιγμή.
Χωρίς αμφιβολία άλλα στελέχη θα προσπαθήσουν να αξιολογήσουν τους κινδύνους της δικής τους εφοδιαστικής αλυσίδας. Το ίδιο και οι επενδυτές.
Υπάρχει, όμως, και μια τρίτη επαγγελματική ομάδα, που αξίζει επίσης να παρακολουθήσετε: οι οικονομολόγοι.
Πριν από μερικές δεκαετίες δεν εστίαζαν στις αλυσίδες εφοδιασμού.
Εν μέρει αυτό συνέβαινε επειδή κυριαρχούνταν από τη μακροοικονομία και τη μικροοικονομία - και οι βιομηχανικές αλυσίδες εφοδιασμού έπεφταν κάπου στη μέση.
Αυτή η έλλειψη προσοχής αντικατόπτριζε την υπόθεση ότι οι αλυσίδες εφοδιασμού λειτουργούσαν πάντα απρόσκοπτα και επομένως ήταν «βαρετές».
Τώρα, ωστόσο, γεωπολιτικοί, περιβαλλοντικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί κραδασμοί φέρνουν τις αλυσίδες εφοδιασμού στο προσκήνιο.
Συνέπεια αυτού είναι η εμφάνιση αυτού που αποκαλείται «μεσοοικονομία» ή η μελέτη του «μεσαίου» χώρου μεταξύ μικρο- και μακροοικονομικών, όπου υπάρχουν δίκτυα εφοδιαστικής αλυσίδας.
Έναυσμα για αυτήν την «πνευματική» μετατόπιση αποτελεί το ότι τα σοκ στην εφοδιαστική αλυσίδα έχουν διαψεύεσει τις προβλέψεις για τον πληθωρισμό, όπως θρηνεί ο Λευκός Οίκος.
Ένας άλλος παράγοντας είναι το ότι η βιομηχανική πολιτική είναι και πάλι στη μόδα.
Επίσης, σημαντική μεταβλητή είναι η ψηφιακή καινοτομία.
Τα Big Data δίνουν τη δυνατότητα στους οικονομολόγους να παρακολουθούν τα επιχειρηματικά δίκτυα με ασύλληπτα επίπεδα λεπτομέρειας, σχεδόν σε πραγματικό χρόνο.
Αυτό σημαίνει ότι κάθε σύνολο σχέσεων μεταξύ επιχειρήσεων μπορεί να χαρακτηριστεί μαθηματικά ως γράφημα, το οποίο επιτρέπει τη χρήση εννοιών από τη θεωρία γραφημάτων.
Για να το θέσω αλλιώς: παρότι οι οικονομολόγοι συνήθιζαν να ενεργούν σαν μεσαιωνικοί γιατροί, κάνοντας διαγνώσεις κοιτάζοντας μέρη του σώματος, και να συμπεραίνουν πώς αυτά αλληλεπιδρούν, τώρα μοιάζουν με γιατρούς με μικροσκοπικές κάμερες που παρακολουθούν πώς κυκλοφορεί το αίμα για να αξιολογήσουν την υγεία. Τα δίκτυα έχουν σημασία.
Νέα ανάλυση
Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών έκανε πρόσφατα μια νέα ανάλυση των παγκόσμιων αλυσίδων αξίας και το ΔΝΤ τις εξετάζει επίσης.
Οι οικονομολόγοι χρησιμοποιούν επίσης τη μεσοοικονομία για να διερευνήσουν τις πιέσεις στις τιμές και την καινοτομία.
Αυτή η μετατόπιση βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο.
Αλλά, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να επικροτηθεί δυνατά, για τουλάχιστον τρεις λόγους.
Πρώτον, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα αποκτήσουν καλύτερη αίσθηση του πώς λειτουργεί η οικονομία και πώς αναπτύσσεται ο πληθωρισμός χρησιμοποιώντας αυτού του είδους την ανάλυση γραφημάτων.
Δεύτερον, η στροφή μπορεί να συμβάλει στη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του επαγγέλματος της οικονομίας.
Μια τέτοια επανεξέταση ξεκίνησε πριν από 15 χρόνια, μετά το χρηματοπιστωτικό κραχ του 2008, όταν τα πεδία της συμπεριφορικής χρηματοοικονομικής και της συμπεριφορικής οικονομίας άρχισαν να συνδυάζουν ψυχολογία και οικονομία.
Η νευροοικονομία, η οποία εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο η λήψη οικονομικών αποφάσεων συμβαίνει στον εγκέφαλο, τώρα ανθεί.
Αλλά αυτή η δημιουργική διεπιστημονική σκέψη πρέπει να προχωρήσει πολύ περισσότερο.
Πάρτε, για παράδειγμα, την ανάλυση των μη νομισματικών ανταλλαγών, όπως η μαζική ανταλλαγή δεδομένων για υπηρεσίες στον τομέα της τεχνολογίας των καταναλωτών.
Τα μακροοικονομικά και μικροοικονομικά του εικοστού αιώνα αγωνίζονται να το κάνουν αυτό.
Τομείς όπως η ανθρωπολογία μπορεί να βοηθήσουν.
Και αυτό υπογραμμίζει τον τρίτο λόγο για τον οποίο η άνοδος της μεσοοικονομίας είναι ευπρόσδεκτη: η ανάλυση δικτύου είναι κρίσιμης σημασίας σε πολλούς τομείς της πολιτικής οικονομίας και έχει παραβλεφθεί εδώ και καιρό.
Σκεφτείτε τα οικονομικά.
Μετά την κρίση
Μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση κατέστη σαφές ότι ένας λόγος αυτής της καταστροφής ήταν ότι οι τραπεζίτες είχαν «κόψει σε φέτες και κύβους» τους πιστωτικούς κινδύνους σε σύνθετες αλυσίδες συναλλαγών που ήταν επικίνδυνα συγκεντρωμένες σε μεμονωμένα σημεία συμφόρησης ή κόμβους.
Αυτή η συγκέντρωση είχε περάσει απαρατήρητη, επειδή λίγοι άνθρωποι ανέλυαν αυτό το δίκτυο - αντίθετα, εστίαζαν είτε στον ατομικό κίνδυνο είτε χρησιμοποιούσαν ανάλυση από πάνω προς τα κάτω για να εξετάσουν ολόκληρο το σύστημα.
Σήμερα, οι χρηματοδότες και οι ρυθμιστικές αρχές είναι πιο έξυπνοι σχετικά με αυτά τα δίκτυα συναλλαγών.
Ωστόσο, τα δίκτυα έχουν σημασία και με άλλους τρόπους.
Για παράδειγμα, ο Michael Hsu, εν ενεργεία επικεφαλής του Αμερικανικού Γραφείου Ελεγκτή του Νομισματικού Συστήματος, έχει προειδοποιήσει ότι η χρήση του cloud computing από τις τράπεζες αφορά τόσο λίγους προμηθευτές, που αυτό προκαλεί συμφόρηση και τρωτά σημεία.
Η BIS συμμερίζεται αυτούς τους φόβους.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι το εξής: Ο Tim O'Reilly, ειδικός στον τομέα της τεχνολογίας και επιχειρηματίας, σημειώνει ότι οι οικονομολόγοι και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής συχνά αγνοούν τον οικονομικό αντίκτυπο των ψηφιακών αλυσίδων εφοδιασμού.
Η ανάλυση δικτύου, αναφέρει, είναι απαραίτητη για την παρακολούθηση «των οικοσυστημάτων δημιουργίας αξίας που έχουν διατηρήσει τον παγκόσμιο ιστό και πώς διαταράσσονται από τη μεγάλα γλωσσικά μοντέλα (LLM).
Επομένως, δεν χρειαζόμαστε μόνο «μεσοοικονομία», αλλά περισσότερη ανάλυση «μεσοτεχνολογίας» και «μεσοχρηματοδότησης».
Ίσως οι ΗΠΑ αλλά και άλλες χώρες θα μπορούσαν να επεκτείνουν την εστίασή τους από τους κινδύνους της εφοδιαστικής αλυσίδας στη χρηματοδότηση αυτής της έρευνας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών