Το οικονομικό μέλλον είναι θλιβερό και προφανές, λέει η Gold Switzerland
Ο κοινός νους μπορεί να αντιληφθεί και να ερμηνεύσει τα σήματα που στέλνει η αγορά ομολόγων, σύμφωνα με την Gold Switzerland…
Τα βασικά μαθηματικά, η ιστορική πραγματικότητα, οι τρέχουσες γεωπολιτικές εξελίξεις και οι ροές των commodities είναι, άλλωστε, ενδεικτικά.
Εν ολίγοις, δεν χρειάζονται οι εντυπωσιακοί τίτλοι ή να είναι κάποιος καταστροφολόγος όταν τα τρέχοντα γεγονότα και οι αριθμοί είναι κάτι παραπάνω… από αποδεικτικά στοιχεία.
Αμερικανικά ομόλογα…
Οι ξένοι κατέχουν περιουσιακά στοιχεία των ΗΠΑ αξίας περίπου 18 δισεκατομμυρίων δολαρίων, εκ των οποίων τα 7,5 τρισεκατομμύρια δολάρια («ΙOU») είναι ομόλογα, επισημαίνει ο ελβετικός οίκος.
Ωστόσο, αυτά τα IOU φαίνονται ολοένα και λιγότερο ελκυστικά, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ που έχουν ολοένα και περισσότερο χρέος (33 τρισεκ. δολ.) θα επιδιώξουν να δανειστούν επιπλέον 1,9 τρισεκ. δολ. στο τέλος του 2023 και θα εκδώσουν άλλα 5 τρισεκ. δολ.
Αλλά ποιος θα αγοράσει αυτά τα IOU;
Ακόμη και οι αμερικανικές τράπεζες, που παραδοσιακά είναι οι μεγαλύτεροι αγοραστές ομολόγων, μειώνουν τώρα -αντί να αυξάνουν- τις αγορές τους…
Βασικά μαθηματικά, βασική ρευστότητα
Εν τω μεταξύ, ενώ ο πόλεμος του Powell κατά του πληθωρισμού ωθεί το δολάριο σε υψηλότερα επίπεδα, οι τιμές του πετρελαίου φουσκώνουν, η Ρωσία μειώνει τις εξαγωγές πετρελαίου ενώ οι ΗΠΑ κάνουν συνάπτουν συμφωνίες με το Ιράν.
Όσοι ξένοι επί του παρόντος κατέχουν ομόλογα αξίας 7,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων θα χρειαστούν ρευστότητα για να αγοράσουν πετρέλαιο και να εξοφλήσουν όλο και πιο ακριβά χρέη (σε δολάρια ΗΠΑ).
Αυτή η κρίση ρευστότητας σημαίνει μαθηματικά πως επίκειται το μεγαλύτερο ντάμπινγκ αμερικανικών ομολόγων και, ως εκ τούτου, αυξανόμενες αποδόσεις (καθώς οι τιμές των ομολόγων υποχωρούν), γεγονός το οποίο μοιραία θα οδηγήσει σε υψηλότερο κόστος χρέους για εταιρείες, ιδιώτες, ιδιοκτήτες κατοικιών.
Οπότε, ναι, οι απελπισμένες αγορές ομολόγων έχουν σημασία, ειδικά όταν εκφράζονται σε ένα παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, το οποίο, όπως όλα τα νομίσματα που χαρακτηρίζονται από απλήρωτα χρέη, θα είναι η τελευταία φούσκα που θα σκάσει.
Μια σπασμένη Αμερική που θα… σπάσει περισσότερο
Το απλό, εμπειρικό και τώρα όλο και πιο αναμφισβήτητο γεγονός είναι το εξής: η Αμερική γράφει επιταγές που δεν μπορεί να εξαργυρώσει.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα ραγίσει κάτω από την πίεση του χρέους της, όπως μπορεί να επιβεβαιώσει όποιος παρακολουθεί τη σαπουνόπερα που ξετυλίγεται στο Κογκρέσο με πρωταγωνιστή τον Kevin McCarthy.
Και ό,τι κι αν σκεφτεί κανείς για τον βουλευτή της Φλόριντα Eddie Munster, Matt Gaetz, είναι δύσκολο να διαφωνήσει με την ωμή δήλωσή ότι η Αμερική ήδη εισπράττει τις συνέπειες της αποδολαριοποίησης και τα δεινά ενός επαχθούς χρέους.
Δεν έχουν απομείνει καλά σενάρια
Δεν απομένουν καλά σενάρια για μια χώρα, ένα νόμισμα και ένα κρατικό ομόλογο που έχει αντικαταστήσει την παραγωγικότητα, τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, τα εμπορικά πλεονάσματα και το εθνικό εισόδημα με ιστορικά άνευ προηγουμένου χρέος, δίδυμα ελλείμματα και μια κεντρική τράπεζα με de facto κατεστραμμένο χαρτοφυλάκιο.
Σε αυτό το πλαίσιο, αναρωτιέται η Gold Switzerland, ποιος θα είναι ο τελικός αγοραστής των μοιραίων αμερικανικών χρεών σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχουν οντότητες του ιδιωτικού τομέα με ισολογισμούς για να το κάνουν; Η απάντηση είναι θλιβερή, απλή και ήδη προφανής: Fed.
Και πού θα βρει η Fed τα χρήματα για να πληρώσει για αυτά τα ολοένα και αυξανόμενα χρέη; Από τον αέρα.
Το πληθωριστικό τέλος του παιχνιδιού
Μια τέτοια αναπόφευκτη δημιουργία εσόδων θα είναι εγγενώς πληθωριστική παρά τα ενδιάμεσα αποπληθωριστικά γεγονότα (δηλαδή, πτώση των αγορών πιστώσεων και μετοχών).
Όλα αυτά μας οδηγούν στο ειρωνικό συμπέρασμα (το οποίο συμμερίζεται ακόμη και η Λευκή Βίβλος του St. Louis Fed του Ιουνίου για τη δημοσιονομική κυριαρχία) ότι ο λεγόμενος πόλεμος του Powell κατά του πληθωρισμού (QT + αυξανόμενα ποσοστά) θα καταλήξει σε ιστορικά αναπόφευκτο πληθωρισμό καθώς τυπωθεί χρήμα…
Με άλλα λόγια, το Υπουργείο Οικονομικών θα πίνει το δικό του (δηλητηριασμένο) Kool Aide, με ολοένα και πιο εξευτελισμένα (αλλά σχετικά ισχυρά) δολάρια.
Ένα παγκόσμιο πρόβλημα
Αν μη τι άλλο, η Κίνα και οι ΗΠΑ που υποφέρουν θα κάνουν τελικά το 2008 να φαίνεται μια αξιοπρεπής χρονιά για τις κεφαλαιαγορές και τις παγκόσμιες οικονομίες…
Η σκληρή πραγματικότητα είναι η εξής: όλα τα δυτικά κρατικά ομόλογα αντιμετωπίζουν ιστορικά βαθύ πρόβλημα την ίδια στιγμή που η Κίνα αντιμετωπίζει φούσκες ακινήτων και χρέους, πέρα από τις γεωπολιτικές αλλαγές.
Εν αγνοία των περισσοτέρων που λαμβάνουν τα δεδομένα της αγοράς (και τις ερμηνείες) τους από τα παλαιού τύπου χρηματοπιστωτικά μέσα, η Κίνα εκφράζει αθόρυβα μια σαφή πρόθεση (καθώς και την ικανότητα) να εργαλειοποιεί τον χρυσό έναντι ενός πλέον οπλοποιημένου δολαρίου.
Συγκεκριμένα, η κεντρική τράπεζα της Κίνας ήρε πρόσφατα τα όρια στις εισαγωγές χρυσού, των οποίων η προσωρινή επιβολή, σύμφωνα με τον δυτικό Τύπο, ήταν μια αποτυχημένη προσπάθεια να υπερασπιστεί το νόμισμά της και να περιορίσει τις εκροές δολαρίων ΗΠΑ.
Εν ολίγοις, η Κίνα δεν παρέλειψε να υπερασπιστεί το νόμισμά της, αλλά απλώς πέτυχε να δείξει στον κόσμο ότι οι εγχώριες πολιτικές της μπορούν να επηρεάσουν την τιμολόγηση του χρυσού.
Αλλαγή τακτικής
Σε αυτό περιβάλλον, μεταβάλλοντας τις γραμμές χαρακωμάτων στο πεδίο μάχης, με τη βοήθεια του χρυσού και της Ενέργειας, η Κίνα και η Ρωσία, αργά αλλά προβλέψιμα, οπλοποιούν τον χρυσό και τα ενεργειακά εμπορεύματα έναντι του δολαρίου.
Όπως ένας στρατός που συγκεντρώνει στρατεύματα, κανόνια, άλογα και βαγόνια ανεφοδιασμού στα σύνορα, οι κινήσεις της κινεζικής κεντρικής τράπεζας είναι προφανείς ενδείξεις μιας επερχόμενης μάχης για ένα νέο σύστημα συναλλαγών με μικρότερη εστίαση στο μοντέλο συναλλαγών που βασίζεται στο χρέος του θείου Σαμ και στο δολάριο.
Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί η πτωτική μεταβλητότητα για τα αμερικανικά ομόλογα είναι η υψηλότερη τα τελευταία 16 χρόνια.
www.bankingnews.gr
Τα βασικά μαθηματικά, η ιστορική πραγματικότητα, οι τρέχουσες γεωπολιτικές εξελίξεις και οι ροές των commodities είναι, άλλωστε, ενδεικτικά.
Εν ολίγοις, δεν χρειάζονται οι εντυπωσιακοί τίτλοι ή να είναι κάποιος καταστροφολόγος όταν τα τρέχοντα γεγονότα και οι αριθμοί είναι κάτι παραπάνω… από αποδεικτικά στοιχεία.
Αμερικανικά ομόλογα…
Οι ξένοι κατέχουν περιουσιακά στοιχεία των ΗΠΑ αξίας περίπου 18 δισεκατομμυρίων δολαρίων, εκ των οποίων τα 7,5 τρισεκατομμύρια δολάρια («ΙOU») είναι ομόλογα, επισημαίνει ο ελβετικός οίκος.
Ωστόσο, αυτά τα IOU φαίνονται ολοένα και λιγότερο ελκυστικά, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ που έχουν ολοένα και περισσότερο χρέος (33 τρισεκ. δολ.) θα επιδιώξουν να δανειστούν επιπλέον 1,9 τρισεκ. δολ. στο τέλος του 2023 και θα εκδώσουν άλλα 5 τρισεκ. δολ.
Αλλά ποιος θα αγοράσει αυτά τα IOU;
Ακόμη και οι αμερικανικές τράπεζες, που παραδοσιακά είναι οι μεγαλύτεροι αγοραστές ομολόγων, μειώνουν τώρα -αντί να αυξάνουν- τις αγορές τους…
Βασικά μαθηματικά, βασική ρευστότητα
Εν τω μεταξύ, ενώ ο πόλεμος του Powell κατά του πληθωρισμού ωθεί το δολάριο σε υψηλότερα επίπεδα, οι τιμές του πετρελαίου φουσκώνουν, η Ρωσία μειώνει τις εξαγωγές πετρελαίου ενώ οι ΗΠΑ κάνουν συνάπτουν συμφωνίες με το Ιράν.
Όσοι ξένοι επί του παρόντος κατέχουν ομόλογα αξίας 7,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων θα χρειαστούν ρευστότητα για να αγοράσουν πετρέλαιο και να εξοφλήσουν όλο και πιο ακριβά χρέη (σε δολάρια ΗΠΑ).
Αυτή η κρίση ρευστότητας σημαίνει μαθηματικά πως επίκειται το μεγαλύτερο ντάμπινγκ αμερικανικών ομολόγων και, ως εκ τούτου, αυξανόμενες αποδόσεις (καθώς οι τιμές των ομολόγων υποχωρούν), γεγονός το οποίο μοιραία θα οδηγήσει σε υψηλότερο κόστος χρέους για εταιρείες, ιδιώτες, ιδιοκτήτες κατοικιών.
Οπότε, ναι, οι απελπισμένες αγορές ομολόγων έχουν σημασία, ειδικά όταν εκφράζονται σε ένα παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, το οποίο, όπως όλα τα νομίσματα που χαρακτηρίζονται από απλήρωτα χρέη, θα είναι η τελευταία φούσκα που θα σκάσει.
Μια σπασμένη Αμερική που θα… σπάσει περισσότερο
Το απλό, εμπειρικό και τώρα όλο και πιο αναμφισβήτητο γεγονός είναι το εξής: η Αμερική γράφει επιταγές που δεν μπορεί να εξαργυρώσει.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα ραγίσει κάτω από την πίεση του χρέους της, όπως μπορεί να επιβεβαιώσει όποιος παρακολουθεί τη σαπουνόπερα που ξετυλίγεται στο Κογκρέσο με πρωταγωνιστή τον Kevin McCarthy.
Και ό,τι κι αν σκεφτεί κανείς για τον βουλευτή της Φλόριντα Eddie Munster, Matt Gaetz, είναι δύσκολο να διαφωνήσει με την ωμή δήλωσή ότι η Αμερική ήδη εισπράττει τις συνέπειες της αποδολαριοποίησης και τα δεινά ενός επαχθούς χρέους.
Δεν έχουν απομείνει καλά σενάρια
Δεν απομένουν καλά σενάρια για μια χώρα, ένα νόμισμα και ένα κρατικό ομόλογο που έχει αντικαταστήσει την παραγωγικότητα, τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, τα εμπορικά πλεονάσματα και το εθνικό εισόδημα με ιστορικά άνευ προηγουμένου χρέος, δίδυμα ελλείμματα και μια κεντρική τράπεζα με de facto κατεστραμμένο χαρτοφυλάκιο.
Σε αυτό το πλαίσιο, αναρωτιέται η Gold Switzerland, ποιος θα είναι ο τελικός αγοραστής των μοιραίων αμερικανικών χρεών σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχουν οντότητες του ιδιωτικού τομέα με ισολογισμούς για να το κάνουν; Η απάντηση είναι θλιβερή, απλή και ήδη προφανής: Fed.
Και πού θα βρει η Fed τα χρήματα για να πληρώσει για αυτά τα ολοένα και αυξανόμενα χρέη; Από τον αέρα.
Το πληθωριστικό τέλος του παιχνιδιού
Μια τέτοια αναπόφευκτη δημιουργία εσόδων θα είναι εγγενώς πληθωριστική παρά τα ενδιάμεσα αποπληθωριστικά γεγονότα (δηλαδή, πτώση των αγορών πιστώσεων και μετοχών).
Όλα αυτά μας οδηγούν στο ειρωνικό συμπέρασμα (το οποίο συμμερίζεται ακόμη και η Λευκή Βίβλος του St. Louis Fed του Ιουνίου για τη δημοσιονομική κυριαρχία) ότι ο λεγόμενος πόλεμος του Powell κατά του πληθωρισμού (QT + αυξανόμενα ποσοστά) θα καταλήξει σε ιστορικά αναπόφευκτο πληθωρισμό καθώς τυπωθεί χρήμα…
Με άλλα λόγια, το Υπουργείο Οικονομικών θα πίνει το δικό του (δηλητηριασμένο) Kool Aide, με ολοένα και πιο εξευτελισμένα (αλλά σχετικά ισχυρά) δολάρια.
Ένα παγκόσμιο πρόβλημα
Αν μη τι άλλο, η Κίνα και οι ΗΠΑ που υποφέρουν θα κάνουν τελικά το 2008 να φαίνεται μια αξιοπρεπής χρονιά για τις κεφαλαιαγορές και τις παγκόσμιες οικονομίες…
Η σκληρή πραγματικότητα είναι η εξής: όλα τα δυτικά κρατικά ομόλογα αντιμετωπίζουν ιστορικά βαθύ πρόβλημα την ίδια στιγμή που η Κίνα αντιμετωπίζει φούσκες ακινήτων και χρέους, πέρα από τις γεωπολιτικές αλλαγές.
Εν αγνοία των περισσοτέρων που λαμβάνουν τα δεδομένα της αγοράς (και τις ερμηνείες) τους από τα παλαιού τύπου χρηματοπιστωτικά μέσα, η Κίνα εκφράζει αθόρυβα μια σαφή πρόθεση (καθώς και την ικανότητα) να εργαλειοποιεί τον χρυσό έναντι ενός πλέον οπλοποιημένου δολαρίου.
Συγκεκριμένα, η κεντρική τράπεζα της Κίνας ήρε πρόσφατα τα όρια στις εισαγωγές χρυσού, των οποίων η προσωρινή επιβολή, σύμφωνα με τον δυτικό Τύπο, ήταν μια αποτυχημένη προσπάθεια να υπερασπιστεί το νόμισμά της και να περιορίσει τις εκροές δολαρίων ΗΠΑ.
Εν ολίγοις, η Κίνα δεν παρέλειψε να υπερασπιστεί το νόμισμά της, αλλά απλώς πέτυχε να δείξει στον κόσμο ότι οι εγχώριες πολιτικές της μπορούν να επηρεάσουν την τιμολόγηση του χρυσού.
Αλλαγή τακτικής
Σε αυτό περιβάλλον, μεταβάλλοντας τις γραμμές χαρακωμάτων στο πεδίο μάχης, με τη βοήθεια του χρυσού και της Ενέργειας, η Κίνα και η Ρωσία, αργά αλλά προβλέψιμα, οπλοποιούν τον χρυσό και τα ενεργειακά εμπορεύματα έναντι του δολαρίου.
Όπως ένας στρατός που συγκεντρώνει στρατεύματα, κανόνια, άλογα και βαγόνια ανεφοδιασμού στα σύνορα, οι κινήσεις της κινεζικής κεντρικής τράπεζας είναι προφανείς ενδείξεις μιας επερχόμενης μάχης για ένα νέο σύστημα συναλλαγών με μικρότερη εστίαση στο μοντέλο συναλλαγών που βασίζεται στο χρέος του θείου Σαμ και στο δολάριο.
Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί η πτωτική μεταβλητότητα για τα αμερικανικά ομόλογα είναι η υψηλότερη τα τελευταία 16 χρόνια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών