«Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα είναι οι δύο μεγαλύτερες παγκόσμιες οικονομίες.
Οι ΗΠΑ και η Ρωσία είναι οι μοναδικές δύο παγκόσμιες πυρηνικές υπερδυνάμεις.
Ωστόσο, η Τουρκία, λόγω της γεωγραφίας και των απίστευτα καταστροφικών αποφάσεων του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin έχει μεγαλύτερη επιρροή και από τους τρεις μεγάλους» υποστηρίζει σε ανάλυσή του για την εφημερίδα The Hill της Boστώνης ο Harlan Ullman του Atlantic Council και συνεχίζει:
Η απρόκλητη εισβολή του Putin στην Ουκρανία αποκάλυψε την απύθμενη ανικανότητα του ρωσικού στρατού, οδήγησε σε κάτι που φαίνεται σαν επέκταση του ΝΑΤΟ –αυτό ακριβώς το οποίο επιθυμούσαν οι ΗΠΑ– και προκάλεσε μια παγκόσμια επισιτιστική κρίση για 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους.
Προς τι η τόση επιρροή της Τουρκίας…
Από τη μεριά της, η Άγκυρα πρέπει να δώσει το πράσινο φως για την ένταξη της για την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ όπως απαιτείται από τη Συνθήκης της Ουάσιγκτον, που προβλέπει ομοφωνία...
Μέχρι στιγμής, η Τουρκία έχει εγείρει αντιρρήσεις και για τους δύο υποψηφίους με βάση την υποτιθέμενη υποστήριξη ή αναγνώριση του PKK — του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν, το οποίο η Τουρκία έχει χαρακτηρίσει τρομοκρατική οργάνωση.
Η Σύμβαση του Μοντρέ του 1936 περιορίζει την πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα των μη παρόχθιων πολεμικών πλοίων (δηλαδή των πολεμικών πλοίων που δεν ανήκουν σε κράτη που συνορεύουν με αυτό το υδάτινο σώμα).
Εάν δημιουργηθεί ανθρωπιστικός δρόμος μέσω των Δαρδανελίων για τη μεταφορά ζωτικής σημασίας αγροτικών προϊόντων από ή προς την Οδησσό θα απαιτηθεί συνοδεία πολεμικών πλοίων, και η Τουρκία μπορεί να μην επιτρέψει ή να αρνηθεί τη διεύλευσή τους.
Επίσης, πιθανή άρνηση Erdogan σε ό,τι αφορά την ένταξη των Φινλανδίας και Σουηδίας θα επέφερε καταστροφικό πλήγμα στο Σύμφωνο – ίσως και μεγαλύτερο από αυτό το οποίο προκάλεσε η αποχώρηση της Γαλλίας του De Gaulle το 1966.
O Putin γνωρίζει πολύ καλά αυτή την κατάσταση και αναμφίβολα θα προσπαθήσει να κάνει ό,τι περνά από το χέρι του προκειμένου να πείσει τον Erdogan να μην επιτρέψει τη διεύρυνση της συμμαχίας.
Σχετικά με τη δημιουργία ενός ανθρωπιστικού διαδρόμου για τη μεταφορά σιτηρών, ο Harlan Ullman επισημαίνει ότι η Ρωσία θα μπορούσε να συμφωνήσει μόνο με ένα quid pro quo, όπως η άρση των κυρώσεων.
Επίσης, μπορεί να ζητήσει αποναρκοθέτηση στο λιμάνι της Οδησσού,
Η Ουκρανία θα συμφωνούσε με τη δημιουργία μιας ασφαλούς διαδρομής μέσα και έξω από το λιμάνι, ενώ σίγουρα θα απαιτούνταν ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών καθώς η Ρωσία θα ασκούσε βέτο σε οποιαδήποτε πρόταση στο Συμβούλιο Ασφαλείας.
Σύμβαση του Μοντρέ
Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε κλιμάκωση στη θάλασσα.
Το μεγαλύτερο μέρος του ρωσικού στόλου επιφανείας στη Μαύρη Θάλασσα είναι παλιό.
Αλλά τα υποβρύχια κλάσης Kilo είναι τρομερά.
Δεδομένης της φύσης της ακουστικής στη Μαύρη Θάλασσα, η ανίχνευσή τους θα ήταν δύσκολη.
Ακόμη, οι ρωσικοί πύραυλοι Kalibr και άλλοι πύραυλοι έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικοί.
Το ΝΑΤΟ θα χρειαζόταν αεροπορική κάλυψη που, λόγω της βάσης, απαιτεί σημαντική υποστήριξη αεροπορικών δεξαμενών.
Εάν λοιπόν η Τουρκία σκληρύνει τη στάση της σχετικά με την αποδοχή της Φινλανδίας και της Σουηδίας ή την είσοδο του ΝΑΤΟ ή πολεμικών πλοίων τρίτων στη Μαύρη Θάλασσα, υπάρχουν λίγες επιλογές.
Θα μπορούσε η αποχή, σε αντίθεση με την αρνητική ψήφο, για την επέκταση του ΝΑΤΟ να παραταθεί ώστε να αρκεί το 29-0;
Πιθανώς όχι.
Και η Τουρκία θα πρέπει να εγκρίνει αλλαγές στη Συνθήκη.
Η Σύμβαση του Μοντρέ είναι ένα ιστορικό τεχνούργημα που έχει περάσει πολύ καιρό από την ημερομηνία σύναψής της.
Είναι ενδιαφέρον ότι από τις τέσσερις αρχικές υπογράφοντες τη σύμβαση, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, η ΕΣΣΔ δεν υπάρχει πλέον.
Και τα νεότερα κράτη Γεωργία και Ουκρανία δεν υπήρχαν τότε.
Όμως η σύμβαση παραμένει σε ισχύ.
Η αλλαγή της είναι πολύ απίθανη, καθώς η Τουρκία έχει κυρίαρχο ρόλο λόγω Βοσπόρου και Δαρδανελίων να χωρίζουν τη χώρα.
Σχετικά με την έλλειψη τροφίμων, αυτό θα μπορούσε να είναι ένα ισχυρό διπλωματικό εργαλείο που θα χρησιμοποιηθεί κατά της Ρωσίας.
Το να οδηγηθούν εκατοντάδες εκατομμύρια στην πείνα είναι πράγματι έγκλημα πολέμου.
Αλλά η Ρωσία θα κατηγορήσει την Ουκρανία και τη Δύση για τις ελλείψεις, αποποιούμενη κάθε ευθύνη.
Το αν αυτός ο ισχυρισμός, όσο εξωφρενικός κι αν είναι, θα γίνει αποδεκτός ή όχι από τις πληγείσες περιοχές και πληθυσμούς μένει να φανεί.
Σε μεγάλο βαθμό, η διπλωματία και η ανταλλαγή μηνυμάτων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ είναι ζωτικής σημασίας για την άσκηση περαιτέρω πίεσης στη Ρωσία ώστε να τερματιστεί ο πόλεμος.
Σημειώνεται πως ο κόσμος παραμένει αλληλεξαρτώμενος, διασυνδεδεμένος και επομένως εξαιρετικά ευάλωτος.
Κατά ειρωνικό τρόπο, ο πόλεμος στην Ουκρανία ενισχύει αυτά τα τρωτά σημεία, αλλά και τη συνοχή του ΝΑΤΟ.
Το χειρότερο, η πείνα διαφαίνεται για ένα σημαντικό κομμάτι της ανθρωπότητας.
Αυτά τα σενάρια δεν είναι καινούργια.
«Και όπως και με το COVID-19, ο κόσμος είναι απροετοίμαστος» καταλήγει ο Ullman.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών