Τι κοινό έχουν το 1641 με το 2021 - Κοινωνική αναταραχή και αυταρχικά καθεστώτα

Αν μη τι άλλο, εντυπωσιάζουν οι ομοιότητες μεταξύ των γεγονότων στα μέσα του 1600, συγκεκριμένα το 1641, και όσων συμβαίνουν σήμερα.
Η κλιματική αλλαγή (παγετώνας), οι πολιτικές αναταραχές και οι συγκρούσεις ανάμεσα σε κοινωνικές τάξεις αποτελούν κοινά χαρακτηριστικά.
Με άλλα λόγια, ο 17ος αιώνας αποτελεί μια συναρπαστική αντανάκλαση της τρέχουσας περίπλοκης εποχής.
Τότε η κλιματική αλλαγή προκάλεσε μεγάλες ελλείψεις σε τρόφιμα.
Πίσω στο 2021, θεωρούμε πως τις προμήθειες σε πρώτες ύλες δεδομένες.
Δυστυχώς, η φύση εκδικείται.
Η αφθονία δεν μπορεί να είναι ποτέ δεδομένη.
Οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στις ελλείψεις αφού πρώτα αξιολογούν ποιος λαμβάνει τα μεγαλύτερα κομμάτια από την ολοένα συρρικνούμενη πίτα.
Όταν η πείνα φέρνει απελπισία, διάφορες δυνάμεις τίθενται σε κίνηση.
Όσοι δεν διαθέτουν πολιτική και οικονομική δύναμη κάνουν ό, τι μπορούν για να επιβιώσουν.
Στον αντίποδα, οι ελίτ προσπαθούν να διατηρήσουν τα κεκτημένα.

Θλιβερές ομοιότητες

Αυτές οι δυνάμεις είναι ρευστές και επιρρεπείς σε μη γραμμικές ροές.
Ωστόσο, μερικά μοτίβα τείνουν να επαναλμβάνονται.

1. Οι κάτοχοι κεφαλαίων, δηλαδή οι ελίτ, επιδιώκουν να επηρεάζουν το κράτος για να προστατεύσουν τις περιουσίες τους.
2. Οι μάζες ζητούν επανόρθωση και υποστήριξη από το κράτος.
3. Η ισορροπία δυνάμεων σε γεωπολιτικό επίπεδο καθίσταται όλο και πιο επισφαλής καθώς ο ανταγωνισμός για τον έλεγχο των πόρων αυξάνεται.
4. Οι πόροι του κράτους μειώνονται.
5. Οι κρίσεις αλληλεπικαλύπτονται.
6. Γεννιούνται αυταρχικά καθεστώτα, με τους λίγους να συγκεντρώνουν ολοένα και περισσότερη εξουσία εις βάρος των πολλών.
7. Επικρατεί κοινωνικός διχασμός.
8. Ο λαϊκισμός βασιλεύει… ενώ όσο πιο καταπιεσμένες είναι οι μάζες, τόσο μεγαλύτερη είναι η αναταραχή δημιουργείται.
9. Οι κερδισμένοι εκδικούνται σκληρά τους χαμένους.
10. Μόνο όταν εξαντλούνται οι φυσικοί πόροι επέρχεται ειρήνη.
11. Θα μπορούσε να υπάρξει διευθέτηση στα πρώτα στάδια μιας κρίσης, ωστόσο οι ηγέτες των εκάστοτε πολιτικών παρατάξεων έχουν μυωπική αντίδραση.

Ο Θουκυδίδης πίστευε πως το έργο του, για τα λάθη που διέπραξαν οι άνθρωποι της εποχής του, θα αποτελούσε «κτήμα εσαεί».
Οι ίδιες δυνάμεις, δυστυχώς, χαρακτηρίζουν και τη σύγχρονη πραγματικότητα.

www.bankingnews.gr