Τελευταία Νέα
Αναλύσεις – Εκθέσεις

Mises: Οι τρεις λόγοι για τους οποίους ευθύνονται τα lockdowns για τις ταραχές στις ΗΠΑ

Mises: Οι τρεις λόγοι για τους οποίους ευθύνονται τα lockdowns για τις ταραχές στις ΗΠΑ
Η καταστροφή των μέσων διαβίωσης εκατομμυρίων ανθρώπων και η αστυνομική κακομεταχείριση πολιτών, είναι ικανές συνθήκες να οδηγήσουν σε κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις, υποστηρίζει το Mises Institute
Υπήρξαν πολλοί άνθρωποι, οργανώσεις, ενώσεις ακτιβιστών που για πολλούς λόγους καλούσαν σε αντίσταση στα lockdowns πολύ πριν επιβληθούν εξαιτίας της πανδημίας COVID-19 και, όταν επιβλήθηκαν, φώναζαν για άρση τους το συντομότερο δυνατό, όπως παρατηρεί σε μελέτη του το αυστριακό Ινστιτούτο Mises.
Και εξηγεί γιατί, τα lockdowns:
Κοστίζουν σε ανθρώπινες ζωές όσον αφορά την ελλιπή ιατρική περίθαλψη.
Κοστίζουν σε ανθρώπινες ζωές όσον αφορά την αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών και της λήψης υπερβολικής δόσης ναρκωτικών.
Ενω και η ενδοοικογενειακή βία και η κακοποίηση παιδιών έχουν αυξηθεί.
Υπάρχει επίσης ένα πολύ καλός λόγος να πιστεύουν ότι τα lockdowns δεν λειτουργούν πραγματικά.
Οι ακτιβιστές κατά των lockdowns εκμεταλλεύτηκαν στα επιχειρήματά τους τον φόβο που προκάλεσαν τα μέσα ενημέρωσης για να ωθήσουν την φασιστική τους ατζέντα που δεν βασίζεται στην επιστήμη, αλλά στις ιδιοτροπίες μιας χούφτας εμπειρογνωμόνων, που επέμειναν ότι δεν χρειάζεται να παρουσιάσουν πραγματικά αποδεικτικά στοιχεία για το περίεργο, δρακόντειο και ακραίο τους σχέδιο, πως το lockdown προς αποφυγή της διασποράς του ιού, αξίζει τον κόπο ο κίνδυνος που υποβόσκει για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την υγεία και την οικονομική ευημερία δισεκατομμυρίων ανθρώπων.
Εκείνοι που δεν είχαν το ιδεοληπτικό και ανεύθυνο όραμα να θέσουν τους ανθρώπους στα τούνελ των lockdowns, προειδοποίησαν ότι υπήρχαν και άλλοι κίνδυνοι, όσον αφορά τις κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις.
Δεν χρειάζεται να είναι μάγος κανείς για να καταλάβει, ότι η καταστροφή των μέσων διαβίωσης εκατομμυρίων ανθρώπων, την ώρα που η κρατική λευκή επιταγή και εξουσιοδότηση ενός αστυνομικού κράτους να συλλαμβάνει και να κακομεταχειρίζεται νόμιμους πολίτες, θα δημιουργούσε μια κατάσταση που θα μπορούσε να οδηγήσει στη μεγαλύτερη κοινωνική και πολιτική σύγκρουση.
Συγκεκριμένα, υπάρχουν τρεις τρόποι με τους οποίους τα lockdowns έθεσαν τα θεμέλια για την τρέχουσα κατάσταση αναταραχών που ζει η Αμερική.

1. Τα lockdowns οδήγησαν σε οικονομική καταστροφή

Οι εντολές για παραμονή στο σπίτι, το κλείσιμο επιχειρήσεων και άλλες μορφές εξαναγκαστικής κοινωνικής απόστασης έχουν μέχρι στιγμής οδηγήσει σε απώλειες θέσεων εργασίας για πάνω από 30 εκατομμύρια Αμερικανούς.
Το ποσοστό ανεργίας έχει αυξηθεί σε επίπεδα που δεν παρατηρήθηκαν μετά τη Μεγάλη Ύφεση.
Οι τράπεζες τροφίμων είναι υπό πίεση καθώς οι Αμερικανοί παρατάσσονται για δωρεάν φαγητό.
Χάρη στο κυβερνητικό μορατόριουμ για εξώσεις σε πολλές περιοχές, είναι ακόμη άγνωστο σε ποιο βαθμό οι ιδιοκτήτες σπιτιών και οι ενοικιαστές είναι ή όχι, σε θέση να πληρώσουν στεγαστικά δάνεια και ενοίκια, αλλά σχεδόν σίγουρα έρχεται ένα κύμα παραβατικότητας.
Για τους υποστηρικτές των lockdowns, αυτή η ταλαιπωρία «αξίζει τον κόπο» παρόλο που αυτά τα είδη οικονομικών πιέσεων συχνά οδηγούν σε αυτοκτονία, ασθένειες που προκαλείται από άγχος και θάνατο.
Όμως η φτώχεια, η ανεργία και η οικονομική καταστροφή είναι απλώς... «άβολα», όπως περιγράφεται από τον επικεφαλής λοιμωξιολόγος και υποστηρικτής των lockdowns Anthony Fauci.
Ωστόσο, σε κάποιον που δεν είναι ερωτευμένος με τα lockdowns, είναι σαφές ότι εκατομμύρια απώλειες θέσεων εργασίας είναι πιθανό να επιδεινώσουν μια ποικιλία κοινωνικών κακών, μερικές φορές ακόμη και να οδηγήσουν σε βία. Επιπλέον, οι τρέχουσες απώλειες θέσεων εργασίας φαίνεται να επηρεάζουν τους νέους και εκείνους που κερδίζουν τα χαμηλότερα εισοδήματα περισσότερο.
Οι υποστηρικτές των lockdowns προσπάθησαν να αποφύγουν την ευθύνη για όλα αυτά, ισχυριζόμενοι ότι η ίδια η πανδημία έχει προκαλέσει την τρέχουσα οικονομική καταστροφή και όχι τα lockdowns.
Αυτός είναι ένας αβάσιμος ισχυρισμός.
Όπως έχει αποδειχθεί, ούτε οι πανδημίες του 1918 ή του 1958 οδήγησαν στα είδη των απωλειών θέσεων εργασίας και της μείωσης της οικονομικής ανάπτυξης που βλέπουμε τώρα.

2. Τα lockdowns κατέστρεψαν τους κοινωνικούς ιστούς

Τα πιο αποτελεσματικά για την οικοδόμηση πραγματικής κοινότητας φαίνεται να είναι φυσικά μέρη όπου οι άνθρωποι μπορούν εύκολα και τακτικά να συνδέονται μεταξύ τους: εκκλησίες, πάρκα, κέντρα αναψυχής, κομμωτήρια, γυμναστήρια και ακόμη και εστιατόρια γρήγορου φαγητού.
Η άποψη ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να μείνουν σπίτι να βλέπουν τηλεόραση καταρρίφθηκε από μελέτη ερευνητών που υποστηρίζουν ότι οι θεσμοί αυτοί είναι σημαντικοί για την ανάπτυξη του κοινωνικού ιστού, τη διατήρηση της συνοχής και της κοινωνικοποίησης.  
Σε πρόσφατο άρθρο εφημερίδας αναφερόμενο στα McDonald's διαπίστωσε ότι για τους Αμερικανούς χαμηλού εισοδήματος, το ταχυφαγείο αυτό έχει καταστεί σχεδόν ισοδύναμο με την αγγλική «παμπ», ένα μέρος πριν τον τελικό προορισμό του σπιτιού στο τέλος της ημέρας: οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν το εστιατόριο ως ένα φθηνό στέκι.
Τα ουδέτερα ή τρίτα μέρη που μπορεί να βρεθεί ένας άνθρωπος, ενισχύουν τα χαρακτηριστικά της κοινότητας.
Αποτελούν το δημόσιο σαλόνι της κοινωνίας, όπως αναφέρει ένα σχολιαστής.
Το lockdown υποστηρίχθηκε πως για λίγες μέρες, έκοψε τους ανθρώπους από αυτά τα τρίτα μέρη, λέγοντας πως αυτό θα ήταν το «νέο φυσιολογικό» για ένα έτος ή περισσότερο.
Ωστόσο, αυτά τα τρίτα μέρη δεν μπορούν απλώς να κλείσουν - και το κοινό να τα ξεχάσει επ 'αόριστον - χωρίς να δημιουργήσει τη δυνατότητα βίας και άλλης αντικοινωνικής συμπεριφοράς.
Τα μέρηα αυτά λειτουργούν ως θεσμοί που παρέχουν ένα είδος κοινωνικού ελέγχου που είναι το κλειδί για μια καλά λειτουργούσα κοινωνία.
Στο βιβλίο του «Η εξέγερση των ελίτ και η προδοσία της δημοκρατίας», ο ιστορικός και κοινωνικός κριτικός Christopher Lasch περιέγραψε τη σημασία των τρίτων θέσεων στην επικοινωνία πολιτικών και κοινωνικών αξιών και συμβάσεων στους νέους, καθώς και στον καθορισμό των ορίων αποδεκτής συμπεριφοράς στην κοινότητα.
Ο Lasch σημειώνει ότι αυτά τα θεσμικά όργανα είναι επίσης σημαντικά για την εξουδετέρωση βίαιων παρορμήσεων μεταξύ των νέων.
Επιπλέον, έχει μεγάλη σημασία το γεγονός ότι τα τρίτα μέρη παρέχουν ένα μέσο κοινωνικού ελέγχου που είναι εθελοντικό και όχι με τη μορφή κρατικού εξαναγκασμού.
Γράφοντας τη δεκαετία του 1990, ο Lasch θρηνούσε την παρακμή των τρίτων θέσεων, αν και τόνισε τη σημασία τους ακόμη και στη σύγχρονη υποτιμημένη μορφή τους.
Χάρη στα lockdowns ωστόσο, αυτά τα μέρη έχουν πληγεί πολύ πέρα ​​από αυτό που θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ο Lasch.

3. Τα Lockdown ενδυνάμωσαν το αστυνομικό κράτος

Τα lockdowns έχουν δημιουργήσει μια κατάσταση στην οποία εκατομμύρια νόμιμοι πολίτες θεωρούνται εγκληματίες απλώς επειδή επιδιώκουν να βγάλουν τα προς το ζην, να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους ή να συμμετάσχουν σε ειρηνικό εμπόριο.
Σε πολλές περιοχές, οι παραβιάσεις των εντολών Τα lockdown έχουν - ή ακόμα εξακολουθούν να βρίσκονται σε πολλά μέρη - αντιμετωπίζονται ως εγκληματικές πράξεις από την αστυνομία.
Αυτό έχει αυξήσει σημαντικά τις αρνητικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ της αστυνομίας και των πολιτών, οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν έχουν ηθικό ορισμό είναι εγκληματίες οποιουδήποτε είδους.
Πολλοί έχουν ήδη δει την ιστορία να επαναλαμβάνεται: η αστυνομία συλλαμβάνει μητέρες για χρήση χώρων παιδικής χαράς, η αστυνομία συλλαμβάνει ιδιοκτήτες επιχειρήσεων για χρήση της περιουσίας τους, η αστυνομία προβαίνει σε ξυλοδαρμό ανθρώπων για το «έγκλημα» της στάσης σε πεζοδρόμιο.
Η επιπλοκή του ζητήματος είναι το προφανές γεγονός ότι η αστυνομία δεν έχει επιβάλει «ομοιόμορφα» τα κοινωνικά διατάγματα.
Ορισμένοι ισχυρίστηκαν, για παράδειγμα, ότι το NYPD στοχεύει ανεπιφύλακτα τους μη λευκούς στην επιβολή:
από τα 40 άτομα που συνελήφθησαν (για παράβαση της κοινωνικής αποστασιοποίησης στο Μπρούκλιν μεταξύ 17 Μαρτίου και 4 Μαΐου), 35 ήταν Αφροαμερικάνοι, 4 ήταν Ισπανόφωνοι και 1 ήταν λευκός.
Οι συλλήψεις πραγματοποιήθηκαν στις γειτονιές - Brownsville, Bedford-Stuyvesant, Cypress Hills και East New York - που έχουν μεγάλες συγκεντρώσεις μαύρων και Λατίνων.
Τα lockdowns δημιούργησαν την αντίληψη μεταξύ πολλών ότι πρόκειται για άλλη μια περίπτωση επιβολής του νόμου που στοχεύει ορισμένους πληθυσμούς.
Επιπλέον, είναι αρκετά εύλογο ότι οι πληθυσμοί χαμηλού εισοδήματος συχνά βρίσκονταν στο έλεος της κρατικής παρενόχλησης στο όνομα της κοινωνικής απόστασης.
Σε τελική ανάλυση, η συμμόρφωση με τα lockdowns είναι μια πολυτέλεια που προορίζεται για κατοίκους υψηλότερου εισοδήματος, που εργάζονται από το σπίτι και παραμένουν άνετοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα στα ευρύχωρα σπίτια τους.
Οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι τάξη και όσοι έχουν λιγότερους πόρους είναι πολύ πιο πιθανό να χρειαστεί να βρουν εισόδημα και να βγουν έξω κατά τη διάρκεια του lockdown.
Αυτό προσελκύει την προσοχή της αστυνομίας.
Οι υποστηρικτές του lockdown, προφανώς στη συνήθη κατάσταση ακραίας αφύπνισής τους, ίσως πίστευαν ότι η περαιτέρω ενδυνάμωση της αστυνομίας για την επιβολή βίαιων κυβερνητικών διαταγμάτων ενάντια σε μικρές παραβάσεις δεν θα οδηγούσε σε ατυχείς «παρενέργειες» στο δρόμο.
Ωστόσο, η ποινικοποίηση εκατομμυρίων Αμερικανών και η υποβολή τους σε αυξημένη παρενόχληση από την αστυνομία, δεν αποτελεί συνταγή κοινωνικής ηρεμίας.

Επιδείνωση μιας ευμετάβλητης κατάστασης

Φυσικά, τα παραπάνω σχόλια δεν πρέπει να ερμηνευθούν ως δικαιολογίες για ταραχές.
Η κατάρρευση της περιουσίας αθώων ιδιοκτητών μικρών επιχειρήσεων - ή χειρότερα, σωματικής βλάβης αθώων ανθρώπων - είναι κατακριτέα σε κάθε περίπτωση.
Αλλά δεν πρόκειται για δικαιολογίες.
Μιλάμε για την αποφυγή ακραίων και ανήθικων κυβερνητικών πολιτικών (δηλαδή, lockdowns που επιβάλλονται από την αστυνομία) που καταργούν εκείνους τους θεσμούς και τις προϋποθέσεις που είναι σημαντικές για την ελαχιστοποίηση των συγκρούσεων.
Κάποιοι μπορεί να επιμένουν ότι οι ταραχές θα είχαν συμβεί ανεξάρτητα από το τι, αλλά είναι εύκολο να δούμε πώς τα lockdowns επιδείνωσαν μια κακή κατάσταση.
Ναι, μερικοί από τους ταραχοποιούς είναι δια βίου κακοποιοί που πάντα ψάχνουν για νέες ευκαιρίες για κλοπή και αλήθεια.
Ωστόσο, η εμπειρία δείχνει ότι η ομάδα ανθρώπων που είναι πρόθυμοι να εμπλακούν σε ταραχές είναι συχνά μεγαλύτερη κατά τη διάρκεια περιόδων που η ανεργία είναι μαζική και μαστίζει, από ό, τι σε άλλες περιόδους.
Επιπλέον, εκείνοι οι άνθρωποι που υπάρχουν στο περιθώριο της εγκληματικότητας - τα είδη των ατόμων για τα οποία τα τρίτα-ουδέτερα μέρη διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη συγκράτηση των πιο αντικοινωνικών τάσεων τους - είναι πιο πιθανό να παρασυρθούν σε αυτά τα γεγονότα όταν καταργούνται τα τρίτα μέρη.
Και, όπως είδαμε, τα lockdowns δημιουργούν επίσης περισσότερες ευκαιρίες για κακοποίηση της αστυνομίας που πυροδοτεί ταραχές που είδαμε τις τελευταίες ημέρες.
Είναι αλήθεια ότι η ευθύνη για τις ταραχές ανήκει κυρίως στους ταραξίες.
Αλλά δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής τροφοδοτούν τις φλόγες της σύγκρουσης όταν απαγορεύουν τις θέσεις εργασίας και καταστρέφουν τα συστήματα κοινωνικής υποστήριξης των ανθρώπων, αποκόπτοντας τους ανθρώπους από τις κοινότητές τους.
Είναι επίσης σοφό να μην προκαλείτε ανθρώπους πιέζοντας για εκτεταμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επιπλέον παρενόχληση από την αστυνομία.
Αυτό έχουν κάνει οι υποστηρικτές των lockdowns και δεν πρέπει να ξεχνάμε την ακαταλληλότητά τους.

www.bankingnews.gr


Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης