Το Mises Institute σχολιάζει τις προτάσεις της Mises Institute
Στην πολυσυζητημένη «Νέα Πράσινη Συμφωνία» (Green New Deal) που προτείνει η δημοφιλής προοδευτική, νέα πολιτικός των Δημοκρατικών στις Ηνωμένες Πολιτείες, Alexandria Ocasio-Cortez, εστιάζει το Mises Institute, αποτιμώντας την αρνητικά.
Όπως σημειώνεται, ακόμη και με τους βασικούς όρους των οικονομικών του Keynes, δεν έχει νόημα να μπλοκαριστεί ένα κυβερνητικό πρόγραμμα δαπανών ύψους 1 τρισεκ. δολαρίων, με επίσημη ανεργία κάτω του 4% και τη Federal Reserve να εφαρμόζει σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής.
Ακόμη χειρότερα, ιστορικά η πραγματική New Deal toy Franklin Roosevelt παράτεινε την ταλαιπωρία του έθνους, επεκτείνοντας τη Μεγάλη Ύφεση για μια δεκαετία, σχολιάζεται.
Αναλυτικά:
«Ακόμη και αν πιστεύουμε ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα αποτελούν ένα αρνητικό εξωτερικό φαινόμενο, τα μέτρα στην προτεινόμενη Νέα Πράσινη Συμφωνία θα επιτύχουν μείωση των εκπομπών με πολύ υψηλότερο κόστος από το αναγκαίο.
Και βλέπουμε και πάλι ότι η προοδευτική Αριστερά δεν θεωρεί ότι μια απλή "τιμή για τον άνθρακα" είναι αρκετή για να επιτύχει την ατζέντα της.
Συνεπώς, οι συντηρητικοί και οι φιλελεύθεροι δεν πρέπει να έχουν ψευδαισθήσεις όταν η ιδέα μιας συμφωνίας φορολογίας του άνθρακα θα επιβιώσει.
Όσον αφορά αυτό το τελευταίο σημείο, εξετάστε το ακόλουθο απόσπασμα από τις Συχνές Ερωτήσεις του σχεδίου κειμένου του Green New Deal:
“[Ερώτηση:] Γιατί χρειαζόμαστε ένα σαρωτικό επενδυτικό πρόγραμμα Green New Deal;
Γιατί δεν μπορούμε να στηριχθούμε απλώς μόνο στους κανονισμούς και στους φόρους, όπως ο φόρος άνθρακα ή η ενδεχόμενη απαγόρευση των ορυκτών καυσίμων;
-Οι κανονισμοί και οι φόροι μπορούν, πράγματι, να αλλάξουν κάποια συμπεριφορά.
Είναι σίγουρα δυνατόν να υποστηρίξουμε ότι, αν είχαμε θέσει σε εφαρμογή συγκεκριμένους κανονισμούς και αυξανόταν προοδευτικά τον φόρο άνθρακα και παρόμοιοι φόροι πριν από αρκετές δεκαετίες, η οικονομία θα μπορούσε να έχει μεταμορφωθεί μέχρι τώρα.
Δεν λέμε ότι δεν υπάρχει χώρος για ρύθμιση και φόρους (αυτά θα συνεχίσουν να αποτελούν σημαντικά εργαλεία).
Λέμε ότι πρέπει να προσθέσουμε κάποια νέα εργαλεία στη δέσμη εργαλείων”.
Το παραπάνω απόσπασμα επιβεβαιώνει ότι οι υποστηρικτές της κυβερνητικής παρέμβασης στην προοδευτική Αριστερά απέρριψαν οριστικά την αντίληψη ότι ένας απλός φόρος άνθρακα θα αρκούσε για να αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή.
Θέλουν να επιβάλουν έναν αυστηρό φόρο στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα - καθώς και ένα φόρο 70% για τα υψηλά εισοδήματα, όπως αποκάλυψε η Ocasio-Cortez σε πρόσφατη συνέντευξη.
Αλλά το θέμα είναι ότι κανένας φιλελεύθερος ή συντηρητικός δεν θα πρέπει να ακολουθήσει μια συμφωνία που φαινομενικά απαλλάσσεται από άλλους κανονισμούς ενέργειας και μεταφορών σε αντάλλαγμα με έναν φόρο άνθρακα. (…)
Η διοχέτευση άνω των 1 τρισεκ. δολαρίων σε πράσινες "επενδυτικές" δαπάνες μέσω της Ουάσιγκτον, συνεπάγεται μια ακατάλληλη κατανομή των πόρων.
Στην πρόσφατη υιοθέτησή του για τη Συμφωνία, ο Paul Krugman επιβεβαιώνει ότι πρέπει να εστιάσει τις επενδύσεις και τις επιδοτήσεις, όχι τους φόρους άνθρακα.
Ειρωνικά, ο Krugman κι εγώ συμφωνούμε για μια φορά», αναφέρει ο αρθρογράφος, καταλήγοντας:
«Μια λεγόμενη Νέα Πράσινη Συμφωνία θα περιόριζε την ατομική ελευθερία και θα έπληττε την οικονομική ανάπτυξη.
Εκτός από την αποκάλυψη των σχεδίων τους για τεράστιες δαπάνες και αναποτελεσματικούς κανονισμούς, η συζήτηση για μια Νέα Πράσινη Συμφωνία δείχνει ότι δεν υπάρχει περιθώριο για μια συμφωνία φόρου άνθρακα με τους συντηρητικούς».
www.bankingnews.gr
Όπως σημειώνεται, ακόμη και με τους βασικούς όρους των οικονομικών του Keynes, δεν έχει νόημα να μπλοκαριστεί ένα κυβερνητικό πρόγραμμα δαπανών ύψους 1 τρισεκ. δολαρίων, με επίσημη ανεργία κάτω του 4% και τη Federal Reserve να εφαρμόζει σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής.
Ακόμη χειρότερα, ιστορικά η πραγματική New Deal toy Franklin Roosevelt παράτεινε την ταλαιπωρία του έθνους, επεκτείνοντας τη Μεγάλη Ύφεση για μια δεκαετία, σχολιάζεται.
Αναλυτικά:
«Ακόμη και αν πιστεύουμε ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα αποτελούν ένα αρνητικό εξωτερικό φαινόμενο, τα μέτρα στην προτεινόμενη Νέα Πράσινη Συμφωνία θα επιτύχουν μείωση των εκπομπών με πολύ υψηλότερο κόστος από το αναγκαίο.
Και βλέπουμε και πάλι ότι η προοδευτική Αριστερά δεν θεωρεί ότι μια απλή "τιμή για τον άνθρακα" είναι αρκετή για να επιτύχει την ατζέντα της.
Συνεπώς, οι συντηρητικοί και οι φιλελεύθεροι δεν πρέπει να έχουν ψευδαισθήσεις όταν η ιδέα μιας συμφωνίας φορολογίας του άνθρακα θα επιβιώσει.
Όσον αφορά αυτό το τελευταίο σημείο, εξετάστε το ακόλουθο απόσπασμα από τις Συχνές Ερωτήσεις του σχεδίου κειμένου του Green New Deal:
“[Ερώτηση:] Γιατί χρειαζόμαστε ένα σαρωτικό επενδυτικό πρόγραμμα Green New Deal;
Γιατί δεν μπορούμε να στηριχθούμε απλώς μόνο στους κανονισμούς και στους φόρους, όπως ο φόρος άνθρακα ή η ενδεχόμενη απαγόρευση των ορυκτών καυσίμων;
-Οι κανονισμοί και οι φόροι μπορούν, πράγματι, να αλλάξουν κάποια συμπεριφορά.
Είναι σίγουρα δυνατόν να υποστηρίξουμε ότι, αν είχαμε θέσει σε εφαρμογή συγκεκριμένους κανονισμούς και αυξανόταν προοδευτικά τον φόρο άνθρακα και παρόμοιοι φόροι πριν από αρκετές δεκαετίες, η οικονομία θα μπορούσε να έχει μεταμορφωθεί μέχρι τώρα.
Δεν λέμε ότι δεν υπάρχει χώρος για ρύθμιση και φόρους (αυτά θα συνεχίσουν να αποτελούν σημαντικά εργαλεία).
Λέμε ότι πρέπει να προσθέσουμε κάποια νέα εργαλεία στη δέσμη εργαλείων”.
Το παραπάνω απόσπασμα επιβεβαιώνει ότι οι υποστηρικτές της κυβερνητικής παρέμβασης στην προοδευτική Αριστερά απέρριψαν οριστικά την αντίληψη ότι ένας απλός φόρος άνθρακα θα αρκούσε για να αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή.
Θέλουν να επιβάλουν έναν αυστηρό φόρο στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα - καθώς και ένα φόρο 70% για τα υψηλά εισοδήματα, όπως αποκάλυψε η Ocasio-Cortez σε πρόσφατη συνέντευξη.
Αλλά το θέμα είναι ότι κανένας φιλελεύθερος ή συντηρητικός δεν θα πρέπει να ακολουθήσει μια συμφωνία που φαινομενικά απαλλάσσεται από άλλους κανονισμούς ενέργειας και μεταφορών σε αντάλλαγμα με έναν φόρο άνθρακα. (…)
Η διοχέτευση άνω των 1 τρισεκ. δολαρίων σε πράσινες "επενδυτικές" δαπάνες μέσω της Ουάσιγκτον, συνεπάγεται μια ακατάλληλη κατανομή των πόρων.
Στην πρόσφατη υιοθέτησή του για τη Συμφωνία, ο Paul Krugman επιβεβαιώνει ότι πρέπει να εστιάσει τις επενδύσεις και τις επιδοτήσεις, όχι τους φόρους άνθρακα.
Ειρωνικά, ο Krugman κι εγώ συμφωνούμε για μια φορά», αναφέρει ο αρθρογράφος, καταλήγοντας:
«Μια λεγόμενη Νέα Πράσινη Συμφωνία θα περιόριζε την ατομική ελευθερία και θα έπληττε την οικονομική ανάπτυξη.
Εκτός από την αποκάλυψη των σχεδίων τους για τεράστιες δαπάνες και αναποτελεσματικούς κανονισμούς, η συζήτηση για μια Νέα Πράσινη Συμφωνία δείχνει ότι δεν υπάρχει περιθώριο για μια συμφωνία φόρου άνθρακα με τους συντηρητικούς».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών