Τελευταία Νέα
Αναλύσεις – Εκθέσεις

Mises institute: Ο μαρξισμός είναι το οπλοστάσιο χολής κατά της λογικής

Mises institute: Ο μαρξισμός είναι το οπλοστάσιο χολής κατά της λογικής
Ο Marx κατηγόρησε την οικονομία της αγοράς για την αναρχία στην παραγωγική διαδικασία, αλλά στην πραγματικότητα είναι το σοσιαλιστικό οικονομικό σύστημα που προκαλεί χάος.
Ο μαρξισμός (Marxism) είναι το οπλοστάσιο χολής κατά της λογικής αναφέρει το αυστριακό ινστιτούτο σκέψης Mises Institute.
Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης μόνο προσωρινά σιώπησε τον μαρξισμό.
Η θανατηφόρα έλξη των σκέψεων του Karl Marx έχει επιστρέψει όχι επειδή έχουν δίκιο αλλά επειδή έχουν άδικο.
Ο μαρξισμός χρησιμεύει στη μετατροπή της δυσαρέσκειας σε κοινωνικό πρόβλημα.
Ο μαρξισμός είναι ελκυστικός επειδή αυτή η ιδεολογία προσφέρει ένα τεράστιο οπλοστάσιο χολής και να μετατρέψεις την κοινωνική οργή σε πολιτική ατζέντα.
Εδώ θα εξετάσουμε μόνο μερικές από τις λανθασμένες ιδέες του μαρξισμού: τον ρόλο του καπιταλιστή και της ανισότητας στην οικονομία της αγοράς και τη λειτουργία των κερδών και των ζημιών.

Ο ρόλος του καπιταλιστή

Ο καπιταλιστής είναι ο σκοτεινός κακοποιός της οικονομίας της αγοράς για τους μαρξιστές.
Είναι η ενσάρκωση όλων των δεινών του καπιταλιστικού συστήματος.
Ο Karl Marx παρερμηνεύει πλήρως τον ρόλο που διαδραματίζει ο καπιταλιστής.
Προσδιόρισε τον καπιταλιστή -  όπως συνέβη με τον συνεργάτη του Friedrich Engels – ως κάποιον που κατέχει μια περιουσία και λαμβάνει μερίσματα και πληρωμές τόκων όπως ένας ενοικιαστής ακινήτου χωρίς να είναι δικό του.
Οι βιογράφοι του αρχηγού των κομμουνιστικών εργατικών κινημάτων ισχυρίζονται ότι ο Marx δεν είδε ποτέ ένα εργοστάσιο πως λειτουργεί εσωτερικά.
Ο Friedrich Engels, ο «οικονομολόγος» του μαρξιστικού σχεδίου για την κατάκτηση του κόσμου, ήταν ο κληρονόμος μιας περιουσίας που είχε συσσωρεύσει ο πατέρας του.
Ο πατέρας του πίστευε ότι ο γιος θα δαπανήσει την περιουσία του όχι μόνο ως υποστηρικτής του Karl Marx και του σοσιαλιστικού κινήματος αλλά και ως playboy .
Ο Friedrich Engels κράτησε τον Marx οικονομικά ζωντανό, ιδιαίτερα την εποχή που ο σοσιαλιστής συγγραφέας είχε σπαταλήσει την κληρονομιά από τον πατέρα του και στη συνέχεια από τη σύζυγό του.
Ο Marx στηριζόταν στα λεφτά των άλλων για να μπορεί να σχεδιάσει την θεωρία του.
Ο Marx και οι διάδοχοί του αγνοούν ότι οι καπιταλιστές προ-χρηματοδοτούν και στηρίζουν με τα κεφάλαια τους της οικονομία. Η αποταμίευση κεφαλαίου απαιτεί, πριν από όλα, έλεγχο κατανάλωσης.
Οι καπιταλιστές χρηματοδοτούν τις παραγωγικές διαδικασίες μέχρι το εμπόρευμα να φθάσει στον καταναλωτή ως έτοιμο τελικό προϊόν προς χρήση.
Προκειμένου να γίνει κατανοητός ο ρόλος των καπιταλιστών στην οικονομία της αγοράς, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι κάθε προϊόν διατρέχει μια μακρά παραγωγική διαδικασία έως ότου φτάσει στους καταναλωτές.
Αυτή η παραγωγική διαδικασία εκτείνεται από τη διαδικασία σχεδιασμού μέχρι τα διάφορα στάδια επεξεργασίας έως ότου τα αγαθά φτάσουν στις αποθήκες και τις αίθουσες εκθέσεων και πωλήσεων.
Τα χρήματα έρχονται μόνο με την πώληση του τελικού αγαθού.
Ο καπιταλιστής λαμβάνει το εισόδημα από τον καταναλωτή, η διαδικασία απαιτεί χρόνο και προφανώς υπόκειται σε κινδύνους και αβεβαιότητες.
Οι καπιταλιστές λαμβάνουν υψηλή ανταμοιβή  λόγω αναμονής και ανάληψης κινδύνων και αβεβαιοτήτων, ενώ οι μισθωτοί λαμβάνουν την αμοιβή τους σε τακτικά χρονικά διαστήματα, προκαθορισμένα, πολύ πριν φτάσουν στον τελικό καταναλωτή.
Η ανισότητα του εισοδήματος και του πλούτου στον καπιταλισμό ως αδικία είναι ένα σταθερό σημείο καταγγελιών των σοσιαλιστών. Ο Marx παρερμήνευσε την ουσία της ανισότητας σε μια οικονομία της αγοράς και έβαλε την καπιταλιστική ιδιοκτησία στην ίδια κατηγορία με τον πλούτο της φεουδαρχίας.
Οι σοσιαλιστές βλέπουν και κατακρίνουν εκείνους που έχουν συσσωρεύσει μια περιουσία.
Καταγγέλλουν την ανισότητα και αγνοούν το γεγονός ότι η καπιταλιστική διαδικασία εξαλείφει τους χαμένους του παιχνιδιού. Σε μια ανταγωνιστική οικονομία της αγοράς, η έκφραση «επιτυχημένος επιχειρηματίας» αντιπροσωπεύει έναν πλούσιο, διότι οι επιχειρηματίες που δεν έχουν επιτυχία αναγκάζονται να εγκαταλείψουν και να αποσυρθούν.
Ο ανταγωνισμός της αγοράς λειτουργεί ως συνεχής διαδικασία διόρθωσης λαθών.
Στο πλαίσιο του ανταγωνισμού της αγοράς, μόνο οι επιτυχημένοι επιχειρηματίες, αυτοί που καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ικανοποίησης των επιθυμιών των πελατών, θα παραμείνουν εν ζωή.
Οι αποτυχημένες επιχειρήσεις πρέπει να εξαφανιστούν.
Οι πτωχεύσεις καθιστούν τον καπιταλισμό παραγωγικό και αποτελούν ένδειξη ότι λειτουργούν οι αγορές.
Στην πραγματικότητα της οικονομίας της αγοράς, το μαρξιστικό κατασκεύασμα μιας «καπιταλιστικής τάξης» δεν υπάρχει επειδή κάθε μέλος πρέπει να αγωνίζεται για την ένταξή του κάθε μέρα και υπό τον ελεύθερο καπιταλισμό, τόσο η είσοδος όσο και η έξοδος είναι πιθανές οποιαδήποτε στιγμή.
Η ανισότητα στον καπιταλισμό είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας εξάλειψης των λαθών.
Οι αποτυχημένοι επιχειρηματίες εξαφανίζονται από την αγορά μαζί με τα έργα τους και τις συνδεδεμένες επιχειρήσεις τους.

 Κέρδος και ζημία

Οι σοσιαλιστές καταγγέλλουν τον καπιταλισμό ως "κερδοσκοπική οικονομία".
Κατηγορούν ότι τα κέρδη είναι η πρωταρχική κοσμική αμαρτία.
Τα κέρδη και οι ζημίες, που προκύπτουν από τη διαφορά μεταξύ πωλήσεων και κόστους, ενημερώνουν τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης για την κερδοφορία της εταιρείας.
Αν τα κέρδη και οι απώλειες εξαφανιστούν, ο δείκτης για το πόσο καλά η παραγωγή εξυπηρετεί τους καταναλωτές εξαφανίζεται μαζί του.
Χωρίς τέτοια σήματα, η παραγωγή μπορεί να κοστίζει περισσότερο από ότι αξίζουν τα αγαθά.
Επομένως, η παραγωγή στις σοσιαλιστικές οικονομίες απορροφά περισσότερους υλικούς και ανθρώπινους πόρους από ότι χρειάζεται.
Η θλιβερή «εκμετάλλευση» της ανθρώπινης εργασίας, την οποία η σοσιαλιστική άποψη αναφέρει ότι υπάρχει στον καπιταλισμό, είναι συστηματική πραγματικότητα για τον σοσιαλισμό.
Στον σοσιαλισμό η θλιβερή «εκμετάλλευση» της ανθρώπινης εργασίας είναι κυρίαρχο στοιχείο.
Στην προσπάθεια για την εκβιομηχάνιση της Ρωσίας και εγκαθίδρυσης του σοσιαλισμού δαπανήθηκε ένας υπέρογκος φόρος σε ανθρώπινες ζωές και δικαιώματα εργασίας.
Αυτό το καθεστώς παρακμής συνεχίζεται στην Κούβα, τη Βόρεια Κορέα και τη Βενεζουέλα.
Ο Marx κατηγόρησε την οικονομία της αγοράς για την αναρχία στην παραγωγική διαδικασία, αλλά στην πραγματικότητα είναι το σοσιαλιστικό οικονομικό σύστημα που προκαλεί χάος.
Στον καπιταλισμό οι σχεδιαστές προσφέρουν ιδέες για την παραγωγή καταναλωτικών αγαθών βασισμένα σε έρευνες για τις συνθήκες και τις ανάγκες του πληθυσμού.
Για παράδειγμα, ένα σύστημα θα μπορούσε να προσπαθήσει να καθορίσει πόσα ζευγάρια παπούτσια χρειάζεται ο πληθυσμός. Ωστόσο, δεν μπορούν να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, επειδή δεν έχουν αξιόπιστες και λεπτομερείς γνώσεις σχετικά με το τι θέλουν οι καταναλωτές αλλά δεν έχουν τις κατευθυντήριες γραμμές ως προς το κόστος που θα παράγουν τα παπούτσια για την ικανοποίηση έκτακτων καταναλωτικών αναγκών.
Σε μια οικονομία της αγοράς, η λύση αυτού του προβλήματος δεν βρίσκεται στα χέρια μιας κεντρικής αρχής σχεδιασμού, αλλά όλοι οι συμμετέχοντες στην αγορά συνεργάζονται στη διαδικασία αξιολόγησης.
Οι καταναλωτές στέλνουν μηνύματα σε διαφορετικές επιχειρηματικές μονάδες σύμφωνα με τις συγκεκριμένες δυνατότητες αυτών των μεμονωμένων εταιρειών που αποκαλύπτει ο ανταγωνισμός της αγοράς.
 Κάθε μεμονωμένος καταναλωτής εκφράζει την υποκειμενική του εκτίμηση στην αγορά.
Οι τιμές και οι ποσότητες που πωλούνται είναι σήματα και κίνητρα.
Σε μια καπιταλιστική οικονομία της αγοράς, οι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής συμμετέχουν σε κάθε στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας για την επίλυση του προβλήματος της αποτίμησης.
Αλλά στο τέλος, η αποτίμηση των καταναλωτών καθορίζει την αξία του κεφαλαίου που χρησιμοποιείται στην παραγωγική διαδικασία.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης