Phoenix Capital: «Λευκή πετσέτα» έριξαν οι Κεντρικές Τράπεζες για τη νομισματική πολιτική

Για να κατανοήσουμε την πρόσφατη μετατόπιση της πολιτικής από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και την Τράπεζα της Ιαπωνίας (BoJ), πρέπει πρώτα να επανεξετάσουμε τι μας οδηγεί σε αυτό το σημείο αναφέρει στο τελευταίο της report η εταιρία παροχής επενδυτικών συμβουλών Phoenix Capital.
Με αυτό κατά νου, ας κάνουμε ένα βήμα πίσω στα μέσα του 2016.
Εκείνη την περίοδο, η Fed ήταν η μόνη Κεντρική Τράπεζα η οποία προχωρούσε σε σύσφιξη της πολιτικής της.
Εν τω μεταξύ, η ΕΚΤ, η BoJ, η Τράπεζα της Αγγλίας (BoE) και η Ελβετική Εθνική Τράπεζα (SNB) ασχολήθηκαν με ό, τι μπορεί να περιγραφεί μόνο ως «επείγοντα» επίπεδα χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής τονίζει η Phoenix Capital.
Ο «χειρότερος δράστης» ήταν η BoJ, η οποία ξεκίνησε μια πολιτική στόχευσης 0% απόδοσης στο δεκαετές ιαπωνικό ομόλογο (ανακοινώνοντας ότι «θα εκτυπώσουμε όσα χρήματα χρειαστεί για να διατηρήσουμε την απόδοση των ομολόγων σε αυτό το επίπεδο»).
Εν πάση περιπτώσει, οι Κεντρικές τράπεζες τύπωναν πάνω από 160 δισ. δολάρια εκείνη την χρονική περίοδο.
Αυτό ήταν περισσότερο από τα χρήματα που τύπωναν στο αποκορύφωμα της κρίσης του 2008.
Και το έκαναν αυτό σε μια εποχή όπου οι αντίστοιχες οικονομίες τους (Ευρώπη, Ιαπωνία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ελβετία) βρίσκονταν σε ανάπτυξη.
Με άλλα λόγια, οι Κεντρικές Τράπεζες, με εξαίρεση τη Fed, διοχέτευαν κεφάλαια ρεκόρ στα αντίστοιχα χρηματοπιστωτικά τους συστήματα σε μια εποχή κατά την οποία οι αντίστοιχες οικονομίες τους βρίσκονταν σε ανάπτυξη.
Και τότε ήταν που ο πληθωρισμός βρέθηκε στο προσκήνιο.
Η πιο αξιοσημείωτη απεικόνιση αυτού του γεγονότος αφορά τις αγορές ομολόγων.
Οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων διαπραγματεύονται με βάση την οικονομική δραστηριότητα και τον πληθωρισμό.
Έτσι, αν ο πληθωρισμός αυξάνεται, οι αποδόσεις των ομολόγων θα πρέπει να αυξηθούν και οι τιμές τους αντίστοιχα να μειωθούν.
Αυτό είναι ακριβώς αυτό που έγινε στα μέσα του 2016 με τις αποδόσεις του 10ετούς γερμανικού κρατικού ομολόγου, των 10ετών αμερικανικών κρατικών ομολόγων, των 10ετών ιαπωνικών κρατικών  ομολόγων  και των 10ετών ομολόγων του Ηνωμένου Βασιλείου, να αυξάνονται (δείτε το κόκκινο ορθογώνιο παρακάτω).
Από τότε, τα ίδια ομόλογα είτε έχουν σπάσει τις μακροχρόνιες πτωτικές τάσεις τους (Γερμανία και ΗΠΑ) είτε τις βρίσκονται προ των πυλών τώρα (Ιαπωνία και Ηνωμένο Βασίλειο).



Με απλά λόγια, ξεκινώντας από τα μέσα του 2016 κατέστη σαφές ότι οι Κεντρικές Τράπεζες είχαν ξεπεράσει τη νομισματική τους πολιτική και οι αγορές ομολόγων άρχισαν να εξεγείρονται.
Σύμφωνα με τη Phoenix Capital «αρχή» επειδή δεν ήταν μέχρι τα μέσα του τέλους του 2017, όπου τα πράγματα έγιναν πραγματικά προβληματικά στις αγορές ομολόγων.
Ενώ τα χρηματοπιστωτικά μέσα αρέσει να επικεντρώνονται στιες μετοχές επειδή είναι πιο ασταθής και επομένως προσφέρουν μεγαλύτερη πιθανή ανταμοιβή, οι Κεντρικές Τράπεζες ενδιαφέρονται περισσότερο για τις αγορές ομολόγων.
Εάν οι μετοχές καταρρεύσουν, ορισμένοι επενδυτές χάνουν τα κεφάλαιά τους.
Εάν τα ομόλογα συντριβούν, ολόκληρα έθνη χρεοκοπούν (δείτε την Ελλάδα το 2010-2012).
Για το λόγο αυτό, στα μέσα του 2017 ότι οι Κεντρικές Τράπεζες είχαν δύο επιλογές.
Να συνεχίσουν με την απερίσκεπτη εκτύπωση χρημάτων και τον κίνδυνο κατάρρευσης της αγοράς ομολόγων, καθιστώντας έτσι τα πλέον αναπτυγμένα έθνη αφερέγγυα (τα τρέχοντα χρέη είναι τόσο υψηλά ώστε τα υψηλότερα επιτόκια θα οδηγήσουν ταχέως σε αυτές τις χώρες να μην μπορούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους.
Χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής, να σώσουν την αγορά ομολόγων και να θυσιάζουν τις μετοχές.
Από τα μέσα του 2017 έως και αυτό το μήνα (Μάιος 2018), οι Κεντρικές Τράπεζες επέλεξαν το δεύτερο.
Απλώς, από τα μέσα του 2016 και έπειτα:
-Οι Κεντρικές Τράπεζες που ασχολούνται με τα επίπεδα έκτακτης ανάγκης της QE σε μια εποχή που οι αντίστοιχες οικονομίες τους αυξάνονταν.
-Ο πληθωρισμός στο τέλος ξεκίνησε να αυξάνεται.
-Οι αγορές ομολόγων αρχίζουν να εξεγείρονται.
-Οι Κεντρικές Τράπεζες επιλέγουν να αφήσουν τα προγράμματα QE τους.

www.bankingnews.gr