The Mises Institute: Οι αμερικανικές κυρώσεις στο Ιράν υπενθυμίζουν το πως οι ΗΠΑ «στρατιωτικοποίησαν» το χρηματοπιστωτικό σύστημα
Σύμφωνα με το The Mises Institute, ο πρόεδρος των ΗΠΑ D. Trump βαδίζει στα χνάρια του τελευταίο Ρεπουμπλικάνου προέδρου G.W. Bush όσον αφορά το Ιράν.
Ο D. Trump επέλεξε την αντιπαράθεση με το ιρανικό καθεστώς αντί να αυξήσει τις πιο μετριοπαθείς παρατάξεις μέσω του εμπορίου.
Η απόφαση του αμερικανού προέδρου έχει ήδη αυξήσει τις εντάσεις στην ευμετάβλητη περιοχή της Μέσης Ανατολής, με το Ιράν και το Ισραήλ να προχωρούν σε στρατιωτικά χτυπήματα η μία χώρα εναντίον της άλλης.
Εν τω μεταξύ, οι ευρωπαίοι ηγέτες συναντούν ιρανούς αξιωματούχους στην προσπάθειά τους να σχεδιάσουν έναν τρόπο να παρακάμψουν τις νέες αμερικανικές κυρώσεις.
Όπως δήλωσε ο γάλλος υπουργός Οικονομικών Bruno Le Maire μετά την απόφαση του Trump να αποχωρήσουν οι ΗΠΑ από την συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, «θέλουμε να είμαστε υποτελείς στις αποφάσεις που λαμβάνονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ή μήπως θέλουμε να έχουμε τα δικά μας οικονομικά μας συμφέροντα και να συνεχίσουμε να κάνουμε το εμπόριο με το Ιράν;»
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι εξετάζουν διάφορες επιλογές για να βοηθήσουν τη διάσωση των οικονομικών τους σχέσεων με το Ιράν.
Ευρωπαίοι διπλωμάτες και αναλυτές αναφέρουν ότι το μπλοκ των 28 μελών θα μπορούσε να εφαρμόσει ένα μίγμα επιβολής κυρώσεων, μιας καταγγελίας του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και γραμμών πίστωσης σε ευρώ για τον περιορισμό της έκθεσης σε οικονομικά εμπόδια που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ.
Η απειλή του αποκλεισμού των κυρώσεων και μιας καταγγελίας του ΠΟΕ βοήθησε την ΕΕ να επικρατήσει σε προηγούμενες μάχες στη δεκαετία του 1990 έναντι των κυρώσεων της Ουάσιγκτον που απέβλεπαν στην αποτροπή του εμπορίου και των επενδύσεων στην Κούβα, το Ιράν και τη Λιβύη.
Ωστόσο οι κινήσεις αυτές ήταν επιτυχημένες στο παρελθόν επειδή η κυβέρνηση Clinton απλώς υποχώρησε, κάτι που φαίνεται απίθανο να κάνει ο πρόεδρος Trump.
Το άλλο είναι να δημιουργηθούν νέα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα χωρίς σύνδεση με το αμερικανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Το Ιράν έχει ήδη κάνει το ευρώ το επίσημο νόμισμα αναφοράς για συνάλλαγμα, επομένως στην επιφάνεια αυτό φαίνεται σαν μια βιώσιμη εναλλακτική λύση.
Το πρόβλημα, όμως, που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαίοι υπεύθυνοι για τη λήψη αποφάσεων είναι ότι οι ΗΠΑ έχουν κάνει μεγάλες προσπάθειες για να στρατιωτικοποιήσουν τον τραπεζικό κλάδο τα τελευταία χρόνια.
Όπως ανέφερε ο Richard Goldberg του Foreign Policy «το 2010 το αμερικανικό Κογκρέσο ψήφισε νέο νόμο αξιοποιώντας τη μεγαλύτερη δύναμη των ΗΠΑ ενάντια στο υπόβαθρο του παγκόσμιου εμπορίου με το Ιράν, τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές.
Μετά από χρόνια που έθεταν στη μαύρη λίστα των περισσότερων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων του Ιράν για τη συμμετοχή τους σε διάφορες παράνομες δραστηριότητες, το Κογκρέσο αναγνώρισε ότι χρειαζόταν επίσης να τιμωρήσει τρίτες εταιρίες για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα με αυτές τις "εγκληματικές" επιχειρήσεις.
Έτσι, δήλωσε ότι οποιαδήποτε ξένη τράπεζα που διατηρούσε επιχειρηματικές σχέσεις με ιρανικές τράπεζες θα έχανε τις τραπεζικές της σχέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το 2011, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέκτειναν την απαγόρευση αυτή στις συναλλαγές που πραγματοποιήθηκαν με την Κεντρική Τράπεζα του Ιράν και, το 2012, σε συναλλαγές που πραγματοποιήθηκαν σε συνδυασμό με ευρύ φάσμα οικονομικών τομέων και δραστηριοτήτων του Ιράν.
Κανένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα δεν πρόκειται να θέλει να διακινδυνεύσει τις σχέσεις του με το αμερικανικό τραπεζικό σύστημα».
Ως εκ τούτου, το πρώτο προτεινόμενο εργαλείο πολιτικής από την ΕΕ έχει ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας σύμφωνα με το The Mises Institute.
Εν τω μεταξύ, οι νομοθέτες των ΗΠΑ σχεδιάζουν ήδη τρόπους να ξεπεράσουν το σκόπελο σε περίπτωση που οι ευρωπαϊκές τράπεζες επιδιώξουν τη δημιουργία ειδικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων για τη διενέργεια εμπορίου με το Ιράν.
Όπως αναφέρει το Weekly Standard, υπόμνημα που έχει μοιραστεί στους αμερικανούς γερουσιαστές αναφέρει ότι «υπενθυμίστε στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ότι οι αμερικανικές κυρώσεις ισχύουν για όλα τα ξένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τα οποία το Υπουργείο Οικονομικών είχε προηγουμένως ερμηνεύσει ως "κεντρικές τράπεζες ή ξένες κρατικές ή ελεγχόμενες τράπεζες", όχι μόνο ιδιωτικές τράπεζες.
Οι χώρες που θεωρούν ότι η μετατόπιση των πληρωμών τους από ιδιωτικά ιδρύματα σε κεντρικές τράπεζες μεταθέτουν τα χρηματοπιστωτικά τους συστήματα σε σοβαρό κίνδυνο».
Κατά ειρωνικό τρόπο, η έλλειψη πραγματικών επιλογών στον έλεγχο του Trump δικαιώνει πραγματικά την κοσμοθεωρία Trump, ως υποψήφιος για την προεδρία. Ακριβώς όπως ο Trump διατύπωσε την προσέγγιση των ΗΠΑ για τις εξωτερικές σχέσεις που έδωσε προτεραιότητα στο «εθνικό συμφέρον» μπροστά στα σχήματα των «παγκοσμιοποιημένων», η Ευρώπη πρέπει να προσδιορίσει τρόπους για να περιορίσει την εξάρτησή της από το αμερικανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ακριβώς όπως η πολιτική αποκέντρωση είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί πραγματική αυτοδιάθεση, η οικονομική αποκέντρωση είναι ο καλύτερος τρόπος για τα έθνη να προστατεύσουν τα δικά τους κυριαρχικά συμφέροντα.
Φυσικά για να γίνει αυτό απαιτεί την επαναφορά της παγκόσμιας νομισματικής τάξης.
Εφόσον το δολάριο απολαμβάνει την προνομιακή του θέση που καθόρισε η Bretton-Woods, ο υπόλοιπος κόσμος είναι ευάλωτος στις ΗΠΑ, εκμεταλλευόμενος το γεγονός αυτό εναντίον τους.
www.bankingnews.gr
Ο D. Trump επέλεξε την αντιπαράθεση με το ιρανικό καθεστώς αντί να αυξήσει τις πιο μετριοπαθείς παρατάξεις μέσω του εμπορίου.
Η απόφαση του αμερικανού προέδρου έχει ήδη αυξήσει τις εντάσεις στην ευμετάβλητη περιοχή της Μέσης Ανατολής, με το Ιράν και το Ισραήλ να προχωρούν σε στρατιωτικά χτυπήματα η μία χώρα εναντίον της άλλης.
Εν τω μεταξύ, οι ευρωπαίοι ηγέτες συναντούν ιρανούς αξιωματούχους στην προσπάθειά τους να σχεδιάσουν έναν τρόπο να παρακάμψουν τις νέες αμερικανικές κυρώσεις.
Όπως δήλωσε ο γάλλος υπουργός Οικονομικών Bruno Le Maire μετά την απόφαση του Trump να αποχωρήσουν οι ΗΠΑ από την συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, «θέλουμε να είμαστε υποτελείς στις αποφάσεις που λαμβάνονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ή μήπως θέλουμε να έχουμε τα δικά μας οικονομικά μας συμφέροντα και να συνεχίσουμε να κάνουμε το εμπόριο με το Ιράν;»
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι εξετάζουν διάφορες επιλογές για να βοηθήσουν τη διάσωση των οικονομικών τους σχέσεων με το Ιράν.
Ευρωπαίοι διπλωμάτες και αναλυτές αναφέρουν ότι το μπλοκ των 28 μελών θα μπορούσε να εφαρμόσει ένα μίγμα επιβολής κυρώσεων, μιας καταγγελίας του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και γραμμών πίστωσης σε ευρώ για τον περιορισμό της έκθεσης σε οικονομικά εμπόδια που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ.
Η απειλή του αποκλεισμού των κυρώσεων και μιας καταγγελίας του ΠΟΕ βοήθησε την ΕΕ να επικρατήσει σε προηγούμενες μάχες στη δεκαετία του 1990 έναντι των κυρώσεων της Ουάσιγκτον που απέβλεπαν στην αποτροπή του εμπορίου και των επενδύσεων στην Κούβα, το Ιράν και τη Λιβύη.
Ωστόσο οι κινήσεις αυτές ήταν επιτυχημένες στο παρελθόν επειδή η κυβέρνηση Clinton απλώς υποχώρησε, κάτι που φαίνεται απίθανο να κάνει ο πρόεδρος Trump.
Το άλλο είναι να δημιουργηθούν νέα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα χωρίς σύνδεση με το αμερικανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Το Ιράν έχει ήδη κάνει το ευρώ το επίσημο νόμισμα αναφοράς για συνάλλαγμα, επομένως στην επιφάνεια αυτό φαίνεται σαν μια βιώσιμη εναλλακτική λύση.
Το πρόβλημα, όμως, που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαίοι υπεύθυνοι για τη λήψη αποφάσεων είναι ότι οι ΗΠΑ έχουν κάνει μεγάλες προσπάθειες για να στρατιωτικοποιήσουν τον τραπεζικό κλάδο τα τελευταία χρόνια.
Όπως ανέφερε ο Richard Goldberg του Foreign Policy «το 2010 το αμερικανικό Κογκρέσο ψήφισε νέο νόμο αξιοποιώντας τη μεγαλύτερη δύναμη των ΗΠΑ ενάντια στο υπόβαθρο του παγκόσμιου εμπορίου με το Ιράν, τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές.
Μετά από χρόνια που έθεταν στη μαύρη λίστα των περισσότερων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων του Ιράν για τη συμμετοχή τους σε διάφορες παράνομες δραστηριότητες, το Κογκρέσο αναγνώρισε ότι χρειαζόταν επίσης να τιμωρήσει τρίτες εταιρίες για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα με αυτές τις "εγκληματικές" επιχειρήσεις.
Έτσι, δήλωσε ότι οποιαδήποτε ξένη τράπεζα που διατηρούσε επιχειρηματικές σχέσεις με ιρανικές τράπεζες θα έχανε τις τραπεζικές της σχέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το 2011, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέκτειναν την απαγόρευση αυτή στις συναλλαγές που πραγματοποιήθηκαν με την Κεντρική Τράπεζα του Ιράν και, το 2012, σε συναλλαγές που πραγματοποιήθηκαν σε συνδυασμό με ευρύ φάσμα οικονομικών τομέων και δραστηριοτήτων του Ιράν.
Κανένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα δεν πρόκειται να θέλει να διακινδυνεύσει τις σχέσεις του με το αμερικανικό τραπεζικό σύστημα».
Ως εκ τούτου, το πρώτο προτεινόμενο εργαλείο πολιτικής από την ΕΕ έχει ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας σύμφωνα με το The Mises Institute.
Εν τω μεταξύ, οι νομοθέτες των ΗΠΑ σχεδιάζουν ήδη τρόπους να ξεπεράσουν το σκόπελο σε περίπτωση που οι ευρωπαϊκές τράπεζες επιδιώξουν τη δημιουργία ειδικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων για τη διενέργεια εμπορίου με το Ιράν.
Όπως αναφέρει το Weekly Standard, υπόμνημα που έχει μοιραστεί στους αμερικανούς γερουσιαστές αναφέρει ότι «υπενθυμίστε στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ότι οι αμερικανικές κυρώσεις ισχύουν για όλα τα ξένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τα οποία το Υπουργείο Οικονομικών είχε προηγουμένως ερμηνεύσει ως "κεντρικές τράπεζες ή ξένες κρατικές ή ελεγχόμενες τράπεζες", όχι μόνο ιδιωτικές τράπεζες.
Οι χώρες που θεωρούν ότι η μετατόπιση των πληρωμών τους από ιδιωτικά ιδρύματα σε κεντρικές τράπεζες μεταθέτουν τα χρηματοπιστωτικά τους συστήματα σε σοβαρό κίνδυνο».
Κατά ειρωνικό τρόπο, η έλλειψη πραγματικών επιλογών στον έλεγχο του Trump δικαιώνει πραγματικά την κοσμοθεωρία Trump, ως υποψήφιος για την προεδρία. Ακριβώς όπως ο Trump διατύπωσε την προσέγγιση των ΗΠΑ για τις εξωτερικές σχέσεις που έδωσε προτεραιότητα στο «εθνικό συμφέρον» μπροστά στα σχήματα των «παγκοσμιοποιημένων», η Ευρώπη πρέπει να προσδιορίσει τρόπους για να περιορίσει την εξάρτησή της από το αμερικανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ακριβώς όπως η πολιτική αποκέντρωση είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί πραγματική αυτοδιάθεση, η οικονομική αποκέντρωση είναι ο καλύτερος τρόπος για τα έθνη να προστατεύσουν τα δικά τους κυριαρχικά συμφέροντα.
Φυσικά για να γίνει αυτό απαιτεί την επαναφορά της παγκόσμιας νομισματικής τάξης.
Εφόσον το δολάριο απολαμβάνει την προνομιακή του θέση που καθόρισε η Bretton-Woods, ο υπόλοιπος κόσμος είναι ευάλωτος στις ΗΠΑ, εκμεταλλευόμενος το γεγονός αυτό εναντίον τους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών