Το Business Insider κατακεραυνώνει τη νοοτροπία των αμερικανικών εταιρειών…
Για ανάγκη αλλαγής στην τακτική και τη νοοτροπία των αμερικανικών εταιρειών κάνει λόγο ο δημοφιλής οικονομικός ιστότοπος Business Insider, στο σημείωμα με τίτλο «Better Capitalism», το οποίο έρχεται με αφορμή τη βαρυσήμαντη ανοικτή επιστολή του ιδρυτή και διευθύνοντα συμβούλου της BlackRock, κ. Larry Fink.
Την περασμένη εβδομάδα, ο επικεφαλής της μεγαλύτερης εταιρείας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων στον κόσμο, προσπάθησε να «ξυπνήσει» τον επιχειρηματικό κόσμο των Ηνωμένων Πολιτειών, αναφέροντας πως «η κοινωνία απαιτεί οι επιχειρήσεις, τόσο οι δημόσιες όσο και οι ιδιωτικές, να εξυπηρετούν έναν κοινωνικό σκοπό.
Για να ευημερήσει με την πάροδο του χρόνου, κάθε εταιρεία δεν πρέπει μόνο να αποφέρει οικονομικές επιδόσεις, αλλά και να δείξει πώς συμβάλλει θετικά στην κοινωνία».
Ο κ. Fink σμείωνε, επίσης, ότι οι κολοσσιαίες εταιρείες της Wall Street πρέπει να κάνουν περισσότερα από το να αποκομίζουν, απλά, κέρδη, αν επιθυμούν να λάβουν την υποστήριξη της BlackRock.
Οι αναφορές του κ. Fink ήταν πρωτοφανείς για έναν θεσμικό επενδυτή.
Με τη σειρά του, λοιπόν, το Business Insider σχολιάζει πως τις τελευταίες δεκαετίες, η οικονομία των Η.Π.Α. έχει υποστεί μια βαθιά αλλαγή.
Η αλλαγή αυτή βοήθησε τους πλούσιους Αμερικανούς να γίνουν πλουσιότεροι, ενώ συνέβαλε στην αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας και στην παρακμή της μεσαίας τάξης. Με αυτόν τον τρόπο, πυροδότησε τον λαϊκιστικό θυμό στο πολιτικό φάσμα και επιβράδυνε την ανάπτυξη της οικονομίας.
Ποια είναι αυτή η αλλαγή;
Η νοοτροπία ότι η μόνη αποστολή των εταιρειών είναι να μεγιστοποιήσουν το βραχυπρόθεσμο κέρδος για τους μετόχους.
Πριν από λίγο καιρό, οι επιχειρηματίες της Αμερικής έκαναν διαφορετικές επιλογές -επιλογές που ήταν καλύτερες για τους μέσους Αμερικανούς και την οικονομία.
Αυτοί οι επιχειρηματίες διέθεταν, επίσης, μια βαθιά διαφορετική κατανόηση των ευθυνών τους.
Καταβάλλοντας καλούς μισθούς, επενδύοντας σε μελλοντικά προϊόντα και δημιουργώντας λογικά (όχι μεγιστοποιημένα) κέρδη, οι αμερικανικές εταιρείες στη δεκαετία του 1950 και στη δεκαετία του 1960 δημιούργησαν πλούτο για όλες τις εκλογικές τους περιφέρειες, όχι μόνο μία.
Ως αποτέλεσμα, η χώρα και η οικονομία πήραν την ανιούσα, αναφέρει -πολύ εύστοχα- ο ιστότοπος.
Τις τελευταίες δεκαετίες, όμως, τα παραπάνω άλλαξαν ριζικά, εκτιμά το BI, επικαλούμενο την ασύλληπτη απληστία που χαρακτήρισε τους μετόχους, έκτοτε.
«Οι αμερικανικές εταιρείες εξυπηρετούν όλο και περισσότερο μια ενιαία εκλογική περιφέρεια -μετόχους- ενώ παράλληλα σκληραίνουν τη στάση τους στους εργαζόμενους και ελαχιστοποιούν τις επενδύσεις σε μελλοντικά προϊόντα.
Αυτή η “θρησκεία των μετόχων” είναι ορατή στην απόκλιση μεταξύ κερδών και μισθών».
Τα περιθώρια κέρδους των επιχειρήσεων αυξάνονται για 15 χρόνια και βρίσκονται πλέον κοντά στα υψηλότερα επίπεδα τους.
Οι εταιρικοί μισθοί, εν τω μεταξύ, έχουν μειωθεί για τέσσερις δεκαετίες και βρίσκονται κοντά στο χαμηλότερο επίπεδό τους.
Επίσης, το πλουσιότερο 1% των Αμερικανών κατέχει σήμερα σχεδόν το 45% του συνολικού πλούτου της χώρας!
Αυτοί οι Αμερικανοί διαθέτουν μέση καθαρή περιουσία 14 εκατ. δολαρίων, τη στιγμή που ο μέσος ετήσιος πλούτος των millennials έχει βυθιστεί τα τελευταία χρόνια σε λίγο πάνω από τα 80.000 δολάρια, το ίδιο επίπεδο με τα μέσα της δεκαετίας του '80.
Εκατομμύρια Αμερικανοί που εργάζονται με πλήρη απασχόληση για πολύ κερδοφόρες επιχειρήσεις κερδίζουν τόσο λίγα που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας!
Το κατώτατο -με βάση την εισοδηματική κλίμακα- 50% των Αμερικανών δεν κατέχουν τίποτα.
«Πέρα από την αμεροληψία και την ευπρέπεια, η εμμονή των επιχειρήσεων στη μεγιστοποίηση του κέρδους βλάπτει και την οικονομία.
Όταν πληρώνεται ο υπάλληλος λιγότερο, συνεπάγεται λιγότερα έξοδα και η οικονομική ανάπτυξη επιβραδύνεται.
Όταν πληρώνονται περισσότερα, δαπανούμε περισσότερα και η ανάπτυξη επιταχύνεται.
Οι καταναλωτικές δαπάνες οδηγούν επίσης τις επιχειρηματικές επενδύσεις.
Όταν οι καταναλωτές είναι φτωχοί, οι επιχειρήσεις επενδύουν επιθετικά για να καλύψουν τη ζήτηση.
Για να είμαστε σαφείς: Δεν υπάρχει τίποτα αναγκαστικά λανθασμένο με ορισμένους διαχειριστές αμοιβαίων κεφαλαίων κινδύνου που έχουν έσοδα 500 εκατ. δολάρια το χρόνο. Ο καπιταλισμός είναι το καλύτερο οικονομικό σύστημα που είναι γνωστό στον άνθρωπο και το "κίνητρο κέρδους" βοηθάει», αναφέρει το BI, υπογραμμίζοντας και πάλι την ανάγκη για αλλαγή νοοτροπίας και στροφή των επιχειρήσεων προς την κοινωνία και τον υπάλληλο.
www.bankingnews.gr
Την περασμένη εβδομάδα, ο επικεφαλής της μεγαλύτερης εταιρείας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων στον κόσμο, προσπάθησε να «ξυπνήσει» τον επιχειρηματικό κόσμο των Ηνωμένων Πολιτειών, αναφέροντας πως «η κοινωνία απαιτεί οι επιχειρήσεις, τόσο οι δημόσιες όσο και οι ιδιωτικές, να εξυπηρετούν έναν κοινωνικό σκοπό.
Για να ευημερήσει με την πάροδο του χρόνου, κάθε εταιρεία δεν πρέπει μόνο να αποφέρει οικονομικές επιδόσεις, αλλά και να δείξει πώς συμβάλλει θετικά στην κοινωνία».
Ο κ. Fink σμείωνε, επίσης, ότι οι κολοσσιαίες εταιρείες της Wall Street πρέπει να κάνουν περισσότερα από το να αποκομίζουν, απλά, κέρδη, αν επιθυμούν να λάβουν την υποστήριξη της BlackRock.
Οι αναφορές του κ. Fink ήταν πρωτοφανείς για έναν θεσμικό επενδυτή.
Με τη σειρά του, λοιπόν, το Business Insider σχολιάζει πως τις τελευταίες δεκαετίες, η οικονομία των Η.Π.Α. έχει υποστεί μια βαθιά αλλαγή.
Η αλλαγή αυτή βοήθησε τους πλούσιους Αμερικανούς να γίνουν πλουσιότεροι, ενώ συνέβαλε στην αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας και στην παρακμή της μεσαίας τάξης. Με αυτόν τον τρόπο, πυροδότησε τον λαϊκιστικό θυμό στο πολιτικό φάσμα και επιβράδυνε την ανάπτυξη της οικονομίας.
Ποια είναι αυτή η αλλαγή;
Η νοοτροπία ότι η μόνη αποστολή των εταιρειών είναι να μεγιστοποιήσουν το βραχυπρόθεσμο κέρδος για τους μετόχους.
Πριν από λίγο καιρό, οι επιχειρηματίες της Αμερικής έκαναν διαφορετικές επιλογές -επιλογές που ήταν καλύτερες για τους μέσους Αμερικανούς και την οικονομία.
Αυτοί οι επιχειρηματίες διέθεταν, επίσης, μια βαθιά διαφορετική κατανόηση των ευθυνών τους.
Καταβάλλοντας καλούς μισθούς, επενδύοντας σε μελλοντικά προϊόντα και δημιουργώντας λογικά (όχι μεγιστοποιημένα) κέρδη, οι αμερικανικές εταιρείες στη δεκαετία του 1950 και στη δεκαετία του 1960 δημιούργησαν πλούτο για όλες τις εκλογικές τους περιφέρειες, όχι μόνο μία.
Ως αποτέλεσμα, η χώρα και η οικονομία πήραν την ανιούσα, αναφέρει -πολύ εύστοχα- ο ιστότοπος.
Τις τελευταίες δεκαετίες, όμως, τα παραπάνω άλλαξαν ριζικά, εκτιμά το BI, επικαλούμενο την ασύλληπτη απληστία που χαρακτήρισε τους μετόχους, έκτοτε.
«Οι αμερικανικές εταιρείες εξυπηρετούν όλο και περισσότερο μια ενιαία εκλογική περιφέρεια -μετόχους- ενώ παράλληλα σκληραίνουν τη στάση τους στους εργαζόμενους και ελαχιστοποιούν τις επενδύσεις σε μελλοντικά προϊόντα.
Αυτή η “θρησκεία των μετόχων” είναι ορατή στην απόκλιση μεταξύ κερδών και μισθών».
Τα περιθώρια κέρδους των επιχειρήσεων αυξάνονται για 15 χρόνια και βρίσκονται πλέον κοντά στα υψηλότερα επίπεδα τους.
Οι εταιρικοί μισθοί, εν τω μεταξύ, έχουν μειωθεί για τέσσερις δεκαετίες και βρίσκονται κοντά στο χαμηλότερο επίπεδό τους.
Επίσης, το πλουσιότερο 1% των Αμερικανών κατέχει σήμερα σχεδόν το 45% του συνολικού πλούτου της χώρας!
Αυτοί οι Αμερικανοί διαθέτουν μέση καθαρή περιουσία 14 εκατ. δολαρίων, τη στιγμή που ο μέσος ετήσιος πλούτος των millennials έχει βυθιστεί τα τελευταία χρόνια σε λίγο πάνω από τα 80.000 δολάρια, το ίδιο επίπεδο με τα μέσα της δεκαετίας του '80.
Εκατομμύρια Αμερικανοί που εργάζονται με πλήρη απασχόληση για πολύ κερδοφόρες επιχειρήσεις κερδίζουν τόσο λίγα που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας!
Το κατώτατο -με βάση την εισοδηματική κλίμακα- 50% των Αμερικανών δεν κατέχουν τίποτα.
«Πέρα από την αμεροληψία και την ευπρέπεια, η εμμονή των επιχειρήσεων στη μεγιστοποίηση του κέρδους βλάπτει και την οικονομία.
Όταν πληρώνεται ο υπάλληλος λιγότερο, συνεπάγεται λιγότερα έξοδα και η οικονομική ανάπτυξη επιβραδύνεται.
Όταν πληρώνονται περισσότερα, δαπανούμε περισσότερα και η ανάπτυξη επιταχύνεται.
Οι καταναλωτικές δαπάνες οδηγούν επίσης τις επιχειρηματικές επενδύσεις.
Όταν οι καταναλωτές είναι φτωχοί, οι επιχειρήσεις επενδύουν επιθετικά για να καλύψουν τη ζήτηση.
Για να είμαστε σαφείς: Δεν υπάρχει τίποτα αναγκαστικά λανθασμένο με ορισμένους διαχειριστές αμοιβαίων κεφαλαίων κινδύνου που έχουν έσοδα 500 εκατ. δολάρια το χρόνο. Ο καπιταλισμός είναι το καλύτερο οικονομικό σύστημα που είναι γνωστό στον άνθρωπο και το "κίνητρο κέρδους" βοηθάει», αναφέρει το BI, υπογραμμίζοντας και πάλι την ανάγκη για αλλαγή νοοτροπίας και στροφή των επιχειρήσεων προς την κοινωνία και τον υπάλληλο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών