Οι τιμές μετοχών και κατοικιών θα συνεχίσουν, αρχικά, να αυξάνονται σε αγορές που έχουν ήδη «υπερθερμανθεί»
Στο ενδεχόμενο κατάρρευσης των αγορών, ως απόρροια των υψηλών τιμών στα περιουσιακά στοιχεία και του ολοένα αυξανόμενου -κρατικού και εταιρρικού- χρέους, αναφέρεται το Διεθνές Νομισματικό ταμείο, στην πρόσφατη έκθεσή του «Financial Stability Report», το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Όπως αναφέρεται, το εν λόγω σενάριο έχει δύο φάσεις.
Η πρώτη φάση χαρακτηρίζεται από τη συνέχιση της χαμηλής μεταβλητότητας και των συμπιεσμένων spreads, που επικρατούν αυτη τη στιγμή στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Οι τιμές μετοχών και κατοικιών συνεχίζουν να αυξάνονται σε αγορές που έχουν ήδη «υπερθερμανθεί» και, καθώς αυξάνονται οι εξασφαλίσεις, οι όροι τραπεζικών δανείων προσαρμόζονται και παροτρύνουν την περαιέρω πιστωτική επέκταση,
Βέβαια, υπογραμμίζεται, η μόχλευση στον μη χρηματοπιστωτικό ιδιωτικό τομέα έχει ήδη αυξηθεί κατά την τελευταία δεκαετία σε σημαντικές προηγμένες και αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς. Πάντα εντός του σεναρίου, η περαιτέρω χαλάρωση των δανειοδοτικών συνθηκών, σε συνδυασμό με τα χαμηλά ποσοστά αθέτησης πληρωμών και τη χαμηλή μεταβλητότητα, οδηγούν τους επενδυτές να ξεπεράσουν τα παραδοσιακά «όρια κινδύνου» τους.
Ωστόσο, καθώς αυξάνονται τα ασφάλιστρα κινδύνου, οι πιέσεις εξυπηρέτησης του χρέους αποκαλύπτονται, καθώς οι υψηλοί δείκτες χρέους προς το εισόδημα καθιστούν τους δανειολήπτες πιο ευάλωτους σε ενδεχόμενα σοκ.
Οι ροές προς τα ποιοτικότερα περιουσιακά στοιχεία μειώνουν τις αποδόσεις των μακροπρόθεσμων ομολόγων σε «ασφαλή καταφύγια» και τις αυξάνου στον υπόλοιπο κόσμο.
Ο παγκόσμιος οικονομικός αντίκτυπος αυτού του σεναρίου είναι ευρείας βάσης και σημαντικός.
Το επίπεδο της παγκόσμιας παραγωγής μειώνεται κατά 1,7% έως το 2022, με ποικίλες επιπτώσεις μεταξύ των χωρών.
Η βαρύτητα των οικονομικών επιπτώσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες αντισταθμίζεται από τα ισχυρότερα capital buffers, τις ηπιότερες μειώσεις των τιμών των κατοικιών και από το μεγαλύτερο «χώρο» της νομισματικής πολιτικής σε σύγκριση με άλλες προηγμένες οικονομίες, παρά τις σχετικά υψηλές τιμές των μετοχών.
Η ζώνη του ευρώ υφίσταται μεγαλύτερες απώλειες παραγωγής, επειδή τα επιτόκια είναι στο κατώτατο όριο και, ως αποτέλεσμα του ανανεωμένου οικονομικού κατακερματισμού, αυξάνει τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στις υπερχρεωμένες οικονομίες του νομισματικού μπλοκ.
Οι δείκτες του δημόσιου χρέους αυξάνεται, επειδή η ονομαστική παραγωγή είναι χαμηλότερη και το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους υψηλότερο, για αυτές τις οικονομίες.
Οι αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς επηρεάζονται δυσανάλογα από τη διόρθωση των περιουσιακών στοιχείων κινδύνου.
Η «στροφή προς την ποιότητα» προκαλεί εκροές από τις αγορές μετοχών και ομολόγων, πιέζοντας τα νομίσματα και τις χώρες με μεγάλες ανάγκες εξωτερικής χρηματοδότησης.
Έτσι, συνοπτικά κατά την πρώτη φάση του σεναρίου, οι ροές προς τις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς υποστηρίζονται από την αυξανόμενη όρεξη για κινδύνο, από πλευράς επενδυτών.
Ως αποτέλεσμα, υπάρχει μια (καθαρή) μείωση των εισροών χαρτοφυλακίου στις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς ύψους περίπου 25 δισ. δολαρίων ετησίως, 35 δισ. δολαρίων κάτω από την τιμή αναφοράς.
Κατά τη δεύτερη φάση του σεναρίου, η διόρθωση της αγοράς περιουσιακών στοιχείων προκαλεί ταχύτερη μείωση των εισροών κεφαλαίων στις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς ύψους 65 δισ. δολαρίων κατά τα πρώτα τέσσερα τρίμηνα, επιπλέον της προβλεπόμενης μείωσης των εισροών ύψους 35 δισ. δολαρίων που συνδέονται με τη συρρίκνωση του ισολογισμού της Federal Reserve.
Το συνδυασμένο αποτέλεσμα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση εισροών περίπου 100 δισ. δολαρίων κατά τα πρώτα τέσσερα τρίμηνα της διόρθωσης (και περίπου 65 δισ. δολάρια κατά τα επόμενα τέσσερα τρίμηνα), υπογραμμίζει το Ταμείο.
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρεται, το εν λόγω σενάριο έχει δύο φάσεις.
Η πρώτη φάση χαρακτηρίζεται από τη συνέχιση της χαμηλής μεταβλητότητας και των συμπιεσμένων spreads, που επικρατούν αυτη τη στιγμή στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Οι τιμές μετοχών και κατοικιών συνεχίζουν να αυξάνονται σε αγορές που έχουν ήδη «υπερθερμανθεί» και, καθώς αυξάνονται οι εξασφαλίσεις, οι όροι τραπεζικών δανείων προσαρμόζονται και παροτρύνουν την περαιέρω πιστωτική επέκταση,
Βέβαια, υπογραμμίζεται, η μόχλευση στον μη χρηματοπιστωτικό ιδιωτικό τομέα έχει ήδη αυξηθεί κατά την τελευταία δεκαετία σε σημαντικές προηγμένες και αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς. Πάντα εντός του σεναρίου, η περαιτέρω χαλάρωση των δανειοδοτικών συνθηκών, σε συνδυασμό με τα χαμηλά ποσοστά αθέτησης πληρωμών και τη χαμηλή μεταβλητότητα, οδηγούν τους επενδυτές να ξεπεράσουν τα παραδοσιακά «όρια κινδύνου» τους.
Ωστόσο, καθώς αυξάνονται τα ασφάλιστρα κινδύνου, οι πιέσεις εξυπηρέτησης του χρέους αποκαλύπτονται, καθώς οι υψηλοί δείκτες χρέους προς το εισόδημα καθιστούν τους δανειολήπτες πιο ευάλωτους σε ενδεχόμενα σοκ.
Οι ροές προς τα ποιοτικότερα περιουσιακά στοιχεία μειώνουν τις αποδόσεις των μακροπρόθεσμων ομολόγων σε «ασφαλή καταφύγια» και τις αυξάνου στον υπόλοιπο κόσμο.
Ο παγκόσμιος οικονομικός αντίκτυπος αυτού του σεναρίου είναι ευρείας βάσης και σημαντικός.
Το επίπεδο της παγκόσμιας παραγωγής μειώνεται κατά 1,7% έως το 2022, με ποικίλες επιπτώσεις μεταξύ των χωρών.
Η βαρύτητα των οικονομικών επιπτώσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες αντισταθμίζεται από τα ισχυρότερα capital buffers, τις ηπιότερες μειώσεις των τιμών των κατοικιών και από το μεγαλύτερο «χώρο» της νομισματικής πολιτικής σε σύγκριση με άλλες προηγμένες οικονομίες, παρά τις σχετικά υψηλές τιμές των μετοχών.
Η ζώνη του ευρώ υφίσταται μεγαλύτερες απώλειες παραγωγής, επειδή τα επιτόκια είναι στο κατώτατο όριο και, ως αποτέλεσμα του ανανεωμένου οικονομικού κατακερματισμού, αυξάνει τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στις υπερχρεωμένες οικονομίες του νομισματικού μπλοκ.
Οι δείκτες του δημόσιου χρέους αυξάνεται, επειδή η ονομαστική παραγωγή είναι χαμηλότερη και το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους υψηλότερο, για αυτές τις οικονομίες.
Οι αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς επηρεάζονται δυσανάλογα από τη διόρθωση των περιουσιακών στοιχείων κινδύνου.
Η «στροφή προς την ποιότητα» προκαλεί εκροές από τις αγορές μετοχών και ομολόγων, πιέζοντας τα νομίσματα και τις χώρες με μεγάλες ανάγκες εξωτερικής χρηματοδότησης.
Έτσι, συνοπτικά κατά την πρώτη φάση του σεναρίου, οι ροές προς τις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς υποστηρίζονται από την αυξανόμενη όρεξη για κινδύνο, από πλευράς επενδυτών.
Ως αποτέλεσμα, υπάρχει μια (καθαρή) μείωση των εισροών χαρτοφυλακίου στις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς ύψους περίπου 25 δισ. δολαρίων ετησίως, 35 δισ. δολαρίων κάτω από την τιμή αναφοράς.
Κατά τη δεύτερη φάση του σεναρίου, η διόρθωση της αγοράς περιουσιακών στοιχείων προκαλεί ταχύτερη μείωση των εισροών κεφαλαίων στις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς ύψους 65 δισ. δολαρίων κατά τα πρώτα τέσσερα τρίμηνα, επιπλέον της προβλεπόμενης μείωσης των εισροών ύψους 35 δισ. δολαρίων που συνδέονται με τη συρρίκνωση του ισολογισμού της Federal Reserve.
Το συνδυασμένο αποτέλεσμα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση εισροών περίπου 100 δισ. δολαρίων κατά τα πρώτα τέσσερα τρίμηνα της διόρθωσης (και περίπου 65 δισ. δολάρια κατά τα επόμενα τέσσερα τρίμηνα), υπογραμμίζει το Ταμείο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών