Σε ολόκληρο τον ανεπτυγμένο κόσμο, το μερίδιο του εθνικού εισοδήματος που καταβλήθηκε στους εργαζόμενους μειώθηκε λιγότερο από 40% έως το 2015 από περίπου 55% το 1970
Μπορεί η αμερικανική οικονομία να βρίσκεται σήμερα μια δεκαετία μακριά από την χρηματοοικονομική κρίση του 2008, μπορεί να πλησιάζει σε αυτό που οι οικονομολόγοι αποκαλούν πλήρη απασχόληση, ωστόσο, όταν πρόκειται για την αύξηση του μισθολογικού κόστους, εκεί οι αποκλίσεις -προς τα πάνω- είναι οριακές.
Η έλλειψη στην αύξηση των μισθών χαρακτηρίζει όλες τις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, οι περισσότερες εκ των οποίων έχουν κολλήσει σε χαμηλότερα επίπεδα ανάπτυξης από εκείνο των ΗΠΑ.
Επί δεκαετίες, οι υψηλότεροι μισθοί είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων, αλλά υπάρχουν λίγα σημάδια τώρα μιας επενδυτικής έκρηξης ή καινοτομιών που αλλάζουν θεμελιωδώς τον τρόπο εργασίας.
Η αύξηση της παραγωγικότητας στις ΗΠΑ έχει κατά μέσο όρο ενισχυθεί μόλις 1% από το 2005, το μισό δηλαδή από όσο την περίοδο 1990-2004. Τα τελευταία πέντε χρόνια ο ετήσιος ρυθμός αύξησης ήταν 0,5%.
"Δεν υπάρχει καμία ασάφεια ως προς το γιατί η άνοδος των μισθών παραμένει χλιαρή. Αυτό που είναι αινιγματικό ωστόσο είναι ότι η αύξηση των μισθών επιταχύνθηκε σαφώς το 2015 και το 2016 ", τονίζει ο Michael Feroli, οικονομολόγος της JPMorgan Economist.
"Το γιατί επιβράδυνε μόνο τα τελευταία δύο τρίμηνα είναι εξίσου ένα μυστήριο", τόνισε.
Ενώ οι περισσότεροι οικονομολόγοι λένε ότι οι αριθμοί απασχόλησης και μόνο είναι αρκετοί για να οδηγήσουν την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ να αυξήσει τα επιτόκιά της, η αργή αύξηση των μισθών συνεπάγεται περιορισμούς στην επιτοκιακή της πολιτική, και κατ' επέκταση στην ευρωστία της αμερικανικής οικονομίας, η οποία εξαρτάται από τις δαπάνες των καταναλωτών για το 70% της δραστηριότητάς της.
Τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δείχνουν ότι σε ολόκληρο τον ανεπτυγμένο κόσμο, το μερίδιο του εθνικού εισοδήματος που καταβλήθηκε στους εργαζόμενους μειώθηκε λιγότερο από 40% έως το 2015 από περίπου 55% το 1970, λόγω κυρίως της τεχνολογικής αλλαγής και της παγκοσμιοποίησης.
www.bankingnews.gr
Η έλλειψη στην αύξηση των μισθών χαρακτηρίζει όλες τις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, οι περισσότερες εκ των οποίων έχουν κολλήσει σε χαμηλότερα επίπεδα ανάπτυξης από εκείνο των ΗΠΑ.
Επί δεκαετίες, οι υψηλότεροι μισθοί είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων, αλλά υπάρχουν λίγα σημάδια τώρα μιας επενδυτικής έκρηξης ή καινοτομιών που αλλάζουν θεμελιωδώς τον τρόπο εργασίας.
Η αύξηση της παραγωγικότητας στις ΗΠΑ έχει κατά μέσο όρο ενισχυθεί μόλις 1% από το 2005, το μισό δηλαδή από όσο την περίοδο 1990-2004. Τα τελευταία πέντε χρόνια ο ετήσιος ρυθμός αύξησης ήταν 0,5%.
"Δεν υπάρχει καμία ασάφεια ως προς το γιατί η άνοδος των μισθών παραμένει χλιαρή. Αυτό που είναι αινιγματικό ωστόσο είναι ότι η αύξηση των μισθών επιταχύνθηκε σαφώς το 2015 και το 2016 ", τονίζει ο Michael Feroli, οικονομολόγος της JPMorgan Economist.
"Το γιατί επιβράδυνε μόνο τα τελευταία δύο τρίμηνα είναι εξίσου ένα μυστήριο", τόνισε.
Ενώ οι περισσότεροι οικονομολόγοι λένε ότι οι αριθμοί απασχόλησης και μόνο είναι αρκετοί για να οδηγήσουν την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ να αυξήσει τα επιτόκιά της, η αργή αύξηση των μισθών συνεπάγεται περιορισμούς στην επιτοκιακή της πολιτική, και κατ' επέκταση στην ευρωστία της αμερικανικής οικονομίας, η οποία εξαρτάται από τις δαπάνες των καταναλωτών για το 70% της δραστηριότητάς της.
Τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δείχνουν ότι σε ολόκληρο τον ανεπτυγμένο κόσμο, το μερίδιο του εθνικού εισοδήματος που καταβλήθηκε στους εργαζόμενους μειώθηκε λιγότερο από 40% έως το 2015 από περίπου 55% το 1970, λόγω κυρίως της τεχνολογικής αλλαγής και της παγκοσμιοποίησης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών