Ένας συνδυασμός κακής τύχης με κάκιστες πολιτικές οδήγησαν στο χάος.... την Βενεζουέλα...
Στην κατάρρευση της σοσιαλιστικής ουτοπίας λόγω υπερπληθωρισμού εστιάζεται το Gatestone Institute το οποίο εδρεύει στην Νέα Υόρκη και εξειδικεύεται σε θέμα πολιτικής στρατηγικής και άμυνας.
Το ζήτημα του κατά πόσον ο σοσιαλισμός μπορεί να είναι ένα αποτελεσματικό οικονομικό σύστημα τέθηκε πρώτη φορά από την Μάργκαρετ Θάτσερ που απευθυνόμενη στο Βρετανικό Εργατικό κόμμα τόνισε τα εξής «νομίζω ότι οι σοσιαλιστικές κυβερνήσεις παραδοσιακά προκαλούν οικονομικό χάος.
Στο τέλος πάντα ξεμείνουν από χρήματα οι σοσιαλιστές και όταν αποτύχουν αρχίζουν να κρατικοποιούν τα πάντα»
Στον σύγχρονο οικονομικό κόσμο η περίπτωση της Βενεζουέλας είναι συγκλονιστική.
Άνθρωποι περιμένουν κατά εκατοντάδες σε σούπερ μάρκετ όλη την ημέρα, για να ανακαλύψουν ότι δεν θα υπάρξουν παραδόσεις τροφίμων.
Υπάρχουν τρομακτικές ιστορίες απελπισμένων ανθρώπων που σκότωσαν ζώα ζωολογικών κήπων για να επιβιώσουν όπως και τα κατοικίδια ζώα τους.
Ο Πρόεδρος Maduro αποτελεί την προσωποποίηση των αποτυχημένων πολιτικών και της φιλοσοφίας του «Μπολιβαριανού σοσιαλισμού».
Στην Βενεζουέλα επικρατεί χάος και πρόσφατα αναφέρθηκε ότι μια καρτέλα αυγά κοστίσει 150 δολάρια ενώ το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπει ότι ο πληθωρισμός στη Βενεζουέλα θα εκτιναχθεί στο 720% το 2016.
Για πολλούς η Βενεζουέλα, από οικονομική, κοινωνική και πολιτική άποψη είναι έθνος σε επιθετική παρακμή.
Σοβαρές ελλείψεις σε τροφή, καθαρό νερό, ηλεκτρισμό, φάρμακα και ιατρικές προμήθειες στα νοσοκομεία χαρακτηρίζουν σε συνδυασμό με το έγκλημα που κυριαρχεί καθιστά την Βενεζουέλα το πιο αποτυχημένο κράτος του ΟΠΕΚ, η οποία πριν καιρό ισχυριζόταν ότι ήταν η πιο ευημερούσα χώρα στη Λατινική Αμερική.
Σήμερα, το 75% των κατοίκων της Βενεζουέλας ήδη υποφέρουν από ακραία φτώχεια και έχουν φθάσει στα όρια της λιμοκτονίας.
Σε μια μελέτη του 2007 για την περίοδο Chavez (Τσάβες) DC-based Center for Economic and Policy Research τόνιζε τα εξής.
Πριν 9 χρόνια λοιπόν είχε σημειωθεί το εξής…
Η τρέχουσα οικονομική κατάσταση στην Βενεζουέλα βαίνει στο τέλος της στο εγγύς μέλλον.
Πολλοί άνθρωποι πίστευαν πριν χρόνια ότι η Βενεζουέλα είναι πρότυπο σοσιαλιστικό πείραμα αλλά αποδείχθηκε ως ουτοπικό σοσιαλιστικό πείραμα της Λατινικής Αμερικής.
Το όνειρο του τσαβισμού έχει μετεξελιχθεί σε ένα οικονομικό εφιάλτη ασύλληπτων διαστάσεων.
όπως είπε και η Θάτσερ το πρόβλημα με το σοσιαλισμό είναι ότι στο τέλος ξεμένει από χρήματα.
Όταν ο Πρόεδρος Nicolas Maduro κληρονόμησε το σοσιαλιστικό όνειρο της Βενεζουέλας τον Απρίλιο του 2013, μόλις ένα μήνα μετά το θάνατο του Τσάβες, αντιμετώπιζε πληθωρισμό 53%.
Σήμερα το εθνικό νόμισμα της Βενεζουέλας το Μπολιβάρ είναι σχεδόν άνευ αξίας και ο πληθωρισμός ξεπερνάει το 500%.
Οι αγορές αναμένουν ότι η Βενεζουέλα θα χρεοκοπήσει στο άμεσο μέλλον.
Η χώρα είναι ουσιαστικά σε καθεστώς χρεοκοπίας.
Δεν είναι εύκολο για ένα έθνος να χρεοκοπήσει διαθέτοντας τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο, αλλά η Βενεζουέλα το έχει καταφέρει.
Ένας συνδυασμός κακής τύχης με κάκιστες πολιτικές οδήγησαν στο χάος.
Η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Ούγκο Τσάβες άρχισε να ξοδεύει περισσότερα χρήματα για τους φτωχούς, π.χ. προσέφερε 2 σεντ την βενζίνη ενώ παρείχε δωρεάν στέγαση.
Αυτό ονομάζεται κοινωνική πολιτική αλλά η κάθε πολιτική χρειάζεται χρήματα για να εφαρμοστεί.
Η Βενεζουέλα είχε χρήματα έως το 2005.
Ο Τσάβες είχε την καλή τύχη να πεθάνει λίγο πριν εμφανιστεί ο χάρος στο κατώφλι της Βενεζουέλας.
Αυτό που ξεκίνησε ως ένας πόλεμος εναντίον της «άθλιας ολιγαρχίας, προκειμένου να οικοδομηθεί αυτό που αποκαλούσε ο Τσάβες ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα έχει καταρρεύσει σε μια άνευ προηγουμένου εποχή μιζέριας.
Ο Maduro αντί να πάρει μέτρα διπλασίασε τις παροχές με βάση τις αποτυχημένες οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές του τσαβισμού προκαλώντας πληθωριστική κρίση που όμοια της δεν είχε παρατηρηθεί από την εποχή της δεκαετίας του 1920 με την Δημοκρατία της Βαϊμάρης στη Γερμανία, όταν το κόστος ενός ψωμιού ήταν ίσο με ένα καρότσι γεμάτο μετρητά.
Οι διαδηλώσεις για τα τρόφιμα είναι η δυσάρεστη απόδειξη μιας κάποτε ευημερούσας κοινωνίας που σπαράσσεται από τα ουτοπικά ιδεώδη του σοσιαλισμού.
Η απόγνωση κυριαρχεί, κάποιες οικογένειες της μεσαίας τάξης έχουν οργανώσει σε απευθείας σύνδεση λέσχες ανταλλαγής για πάνες και παιδικές τροφές, γάλα σε σκόνη, φάρμακα, χαρτί τουαλέτας και άλλα προϊόντα πρώτης ανάγκης που λείπουν από τα ράφια των καταστημάτων ή διατίθενται μόνο στη μαύρη αγορά σε απίστευτα διογκωμένες τιμές ..
Εν τω μεταξύ οι προσπάθειες να πείσουν το Maduro να δεχθεί βοήθεια από το εξωτερικό έχουν αποτύχει, σύμφωνα με μια έκθεση του περιοδικού Crux:
Ο Maduro αρνήθηκε να δεχθεί βοήθεια από διεθνείς φιλανθρωπικές οργανώσεις, όπως της υποστηριζόμενης από το Βατικανό Caritas Internationalis, η οποία προσπάθησε να στείλει φάρμακα και τρόφιμα.
Κάποιοι οικονομολόγοι τονίζουν ότι η Βενεζουέλα βρίσκεται σε «σπιράλ θανάτου» λόγω των αποτυχημένων οικονομικών πολιτικών της κυβέρνησης.
Ο Maduro προτρέπει τις επιχειρήσεις και τους αγρότες να πωλούν τα προϊόντα τους με σοβαρές απώλειες σε σχέση με το κόστος παραγωγής, αναγκάζοντας πολλές εταιρίες στην χρεοκοπία.
Η απόκλιση μεταξύ εσόδων και δαπανών της Βενεζουέλας άρχισε πολύ πριν (το 2014) όταν ξεκίνησε η κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου.
Όταν οι τιμές του πετρελαίου έφθασαν σε όλων των εποχών υψηλά τον Ιούλιο του 2008, τα δημόσια έσοδα είχαν αυξηθεί – το 40% των οποίων προέρχεται απευθείας από το πετρέλαιο –
Το κύριο πρόβλημα της Βενεζουέλας είναι η παραγωγή πετρελαίου, τα οποία μειώθηκε από 3,3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα το 2006 σε 2,7 εκατομμύρια το 2011.
Η Βενεζουέλα δεν κινδυνεύει από έλλειψη πετρελαίου. Αποδεδειγμένα τα αποθέματα της έχουν εκτιναχθεί στα ύψη από το 2000 ενώ έχουν ανακαλυφθεί και νέα κοιτάσματα όπως της Orinoco Belt.
Επίσης η Βενεζουέλα κρατικοποίησε τις πετρελαιακές εταιρίες οι οποίες υπάγονται στην πετρελαϊκή εταιρεία, Petroleos de Venezuela PDVSA.
Ο Τσάβες ξεκίνησε ένα είδος εχθρικής εξαγοράς στις αρχές της δεκαετίας του 2000.
Πρώτα εκδίωξαν 18.000 εργαζόμενους και το 40% του εργατικού δυναμικού της PDVSA.
Η ευνοιοκρατία και η διαφθορά επικράτησε υπό τον Τσάβες όταν το πετρέλαιο πωλείτο σε σχεδόν 200 δολάρια το βαρέλι - σε μια εποχή που η Βενεζουέλα θα μπορούσε να βάλει κάποια χρήματα στην άκρη για την αναπόφευκτη μαύρη ημέρτα.
Αλλά ο Πρόεδρος Ούγκο Τσάβες και ο διάδοχός πρόεδρος Maduro, ήταν απασχολημένοι στο πως θα εδραιωθούν στην εξουσία δίνοντας δώρα στις κοινωνίες.
Η καταστροφή της Βενεζουέλας της κάποτε ευημερούσας, πλούσια σε πετρέλαιο χώρας θα μπορούσε να είναι ένας προάγγελος για άλλα έθνη, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία μπορεί να μπει στον πειρασμό να υιοθετήσει πολιτικές σοσιαλιστικού τύπου.
www.bankingnews.gr
Το ζήτημα του κατά πόσον ο σοσιαλισμός μπορεί να είναι ένα αποτελεσματικό οικονομικό σύστημα τέθηκε πρώτη φορά από την Μάργκαρετ Θάτσερ που απευθυνόμενη στο Βρετανικό Εργατικό κόμμα τόνισε τα εξής «νομίζω ότι οι σοσιαλιστικές κυβερνήσεις παραδοσιακά προκαλούν οικονομικό χάος.
Στο τέλος πάντα ξεμείνουν από χρήματα οι σοσιαλιστές και όταν αποτύχουν αρχίζουν να κρατικοποιούν τα πάντα»
Στον σύγχρονο οικονομικό κόσμο η περίπτωση της Βενεζουέλας είναι συγκλονιστική.
Άνθρωποι περιμένουν κατά εκατοντάδες σε σούπερ μάρκετ όλη την ημέρα, για να ανακαλύψουν ότι δεν θα υπάρξουν παραδόσεις τροφίμων.
Υπάρχουν τρομακτικές ιστορίες απελπισμένων ανθρώπων που σκότωσαν ζώα ζωολογικών κήπων για να επιβιώσουν όπως και τα κατοικίδια ζώα τους.
Ο Πρόεδρος Maduro αποτελεί την προσωποποίηση των αποτυχημένων πολιτικών και της φιλοσοφίας του «Μπολιβαριανού σοσιαλισμού».
Στην Βενεζουέλα επικρατεί χάος και πρόσφατα αναφέρθηκε ότι μια καρτέλα αυγά κοστίσει 150 δολάρια ενώ το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπει ότι ο πληθωρισμός στη Βενεζουέλα θα εκτιναχθεί στο 720% το 2016.
Για πολλούς η Βενεζουέλα, από οικονομική, κοινωνική και πολιτική άποψη είναι έθνος σε επιθετική παρακμή.
Σοβαρές ελλείψεις σε τροφή, καθαρό νερό, ηλεκτρισμό, φάρμακα και ιατρικές προμήθειες στα νοσοκομεία χαρακτηρίζουν σε συνδυασμό με το έγκλημα που κυριαρχεί καθιστά την Βενεζουέλα το πιο αποτυχημένο κράτος του ΟΠΕΚ, η οποία πριν καιρό ισχυριζόταν ότι ήταν η πιο ευημερούσα χώρα στη Λατινική Αμερική.
Σήμερα, το 75% των κατοίκων της Βενεζουέλας ήδη υποφέρουν από ακραία φτώχεια και έχουν φθάσει στα όρια της λιμοκτονίας.
Σε μια μελέτη του 2007 για την περίοδο Chavez (Τσάβες) DC-based Center for Economic and Policy Research τόνιζε τα εξής.
Πριν 9 χρόνια λοιπόν είχε σημειωθεί το εξής…
Η τρέχουσα οικονομική κατάσταση στην Βενεζουέλα βαίνει στο τέλος της στο εγγύς μέλλον.
Πολλοί άνθρωποι πίστευαν πριν χρόνια ότι η Βενεζουέλα είναι πρότυπο σοσιαλιστικό πείραμα αλλά αποδείχθηκε ως ουτοπικό σοσιαλιστικό πείραμα της Λατινικής Αμερικής.
Το όνειρο του τσαβισμού έχει μετεξελιχθεί σε ένα οικονομικό εφιάλτη ασύλληπτων διαστάσεων.
όπως είπε και η Θάτσερ το πρόβλημα με το σοσιαλισμό είναι ότι στο τέλος ξεμένει από χρήματα.
Όταν ο Πρόεδρος Nicolas Maduro κληρονόμησε το σοσιαλιστικό όνειρο της Βενεζουέλας τον Απρίλιο του 2013, μόλις ένα μήνα μετά το θάνατο του Τσάβες, αντιμετώπιζε πληθωρισμό 53%.
Σήμερα το εθνικό νόμισμα της Βενεζουέλας το Μπολιβάρ είναι σχεδόν άνευ αξίας και ο πληθωρισμός ξεπερνάει το 500%.
Οι αγορές αναμένουν ότι η Βενεζουέλα θα χρεοκοπήσει στο άμεσο μέλλον.
Η χώρα είναι ουσιαστικά σε καθεστώς χρεοκοπίας.
Δεν είναι εύκολο για ένα έθνος να χρεοκοπήσει διαθέτοντας τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο, αλλά η Βενεζουέλα το έχει καταφέρει.
Ένας συνδυασμός κακής τύχης με κάκιστες πολιτικές οδήγησαν στο χάος.
Η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Ούγκο Τσάβες άρχισε να ξοδεύει περισσότερα χρήματα για τους φτωχούς, π.χ. προσέφερε 2 σεντ την βενζίνη ενώ παρείχε δωρεάν στέγαση.
Αυτό ονομάζεται κοινωνική πολιτική αλλά η κάθε πολιτική χρειάζεται χρήματα για να εφαρμοστεί.
Η Βενεζουέλα είχε χρήματα έως το 2005.
Ο Τσάβες είχε την καλή τύχη να πεθάνει λίγο πριν εμφανιστεί ο χάρος στο κατώφλι της Βενεζουέλας.
Αυτό που ξεκίνησε ως ένας πόλεμος εναντίον της «άθλιας ολιγαρχίας, προκειμένου να οικοδομηθεί αυτό που αποκαλούσε ο Τσάβες ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα έχει καταρρεύσει σε μια άνευ προηγουμένου εποχή μιζέριας.
Ο Maduro αντί να πάρει μέτρα διπλασίασε τις παροχές με βάση τις αποτυχημένες οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές του τσαβισμού προκαλώντας πληθωριστική κρίση που όμοια της δεν είχε παρατηρηθεί από την εποχή της δεκαετίας του 1920 με την Δημοκρατία της Βαϊμάρης στη Γερμανία, όταν το κόστος ενός ψωμιού ήταν ίσο με ένα καρότσι γεμάτο μετρητά.
Οι διαδηλώσεις για τα τρόφιμα είναι η δυσάρεστη απόδειξη μιας κάποτε ευημερούσας κοινωνίας που σπαράσσεται από τα ουτοπικά ιδεώδη του σοσιαλισμού.
Η απόγνωση κυριαρχεί, κάποιες οικογένειες της μεσαίας τάξης έχουν οργανώσει σε απευθείας σύνδεση λέσχες ανταλλαγής για πάνες και παιδικές τροφές, γάλα σε σκόνη, φάρμακα, χαρτί τουαλέτας και άλλα προϊόντα πρώτης ανάγκης που λείπουν από τα ράφια των καταστημάτων ή διατίθενται μόνο στη μαύρη αγορά σε απίστευτα διογκωμένες τιμές ..
Εν τω μεταξύ οι προσπάθειες να πείσουν το Maduro να δεχθεί βοήθεια από το εξωτερικό έχουν αποτύχει, σύμφωνα με μια έκθεση του περιοδικού Crux:
Ο Maduro αρνήθηκε να δεχθεί βοήθεια από διεθνείς φιλανθρωπικές οργανώσεις, όπως της υποστηριζόμενης από το Βατικανό Caritas Internationalis, η οποία προσπάθησε να στείλει φάρμακα και τρόφιμα.
Κάποιοι οικονομολόγοι τονίζουν ότι η Βενεζουέλα βρίσκεται σε «σπιράλ θανάτου» λόγω των αποτυχημένων οικονομικών πολιτικών της κυβέρνησης.
Ο Maduro προτρέπει τις επιχειρήσεις και τους αγρότες να πωλούν τα προϊόντα τους με σοβαρές απώλειες σε σχέση με το κόστος παραγωγής, αναγκάζοντας πολλές εταιρίες στην χρεοκοπία.
Η απόκλιση μεταξύ εσόδων και δαπανών της Βενεζουέλας άρχισε πολύ πριν (το 2014) όταν ξεκίνησε η κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου.
Όταν οι τιμές του πετρελαίου έφθασαν σε όλων των εποχών υψηλά τον Ιούλιο του 2008, τα δημόσια έσοδα είχαν αυξηθεί – το 40% των οποίων προέρχεται απευθείας από το πετρέλαιο –
Το κύριο πρόβλημα της Βενεζουέλας είναι η παραγωγή πετρελαίου, τα οποία μειώθηκε από 3,3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα το 2006 σε 2,7 εκατομμύρια το 2011.
Η Βενεζουέλα δεν κινδυνεύει από έλλειψη πετρελαίου. Αποδεδειγμένα τα αποθέματα της έχουν εκτιναχθεί στα ύψη από το 2000 ενώ έχουν ανακαλυφθεί και νέα κοιτάσματα όπως της Orinoco Belt.
Επίσης η Βενεζουέλα κρατικοποίησε τις πετρελαιακές εταιρίες οι οποίες υπάγονται στην πετρελαϊκή εταιρεία, Petroleos de Venezuela PDVSA.
Ο Τσάβες ξεκίνησε ένα είδος εχθρικής εξαγοράς στις αρχές της δεκαετίας του 2000.
Πρώτα εκδίωξαν 18.000 εργαζόμενους και το 40% του εργατικού δυναμικού της PDVSA.
Η ευνοιοκρατία και η διαφθορά επικράτησε υπό τον Τσάβες όταν το πετρέλαιο πωλείτο σε σχεδόν 200 δολάρια το βαρέλι - σε μια εποχή που η Βενεζουέλα θα μπορούσε να βάλει κάποια χρήματα στην άκρη για την αναπόφευκτη μαύρη ημέρτα.
Αλλά ο Πρόεδρος Ούγκο Τσάβες και ο διάδοχός πρόεδρος Maduro, ήταν απασχολημένοι στο πως θα εδραιωθούν στην εξουσία δίνοντας δώρα στις κοινωνίες.
Η καταστροφή της Βενεζουέλας της κάποτε ευημερούσας, πλούσια σε πετρέλαιο χώρας θα μπορούσε να είναι ένας προάγγελος για άλλα έθνη, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία μπορεί να μπει στον πειρασμό να υιοθετήσει πολιτικές σοσιαλιστικού τύπου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών