Αν εκδοθούν νέες μετοχές το dilution – αραίωση θα είναι πολύ μεγάλο για τους μετόχους των Ιταλικών τραπεζών.
Οι χαμηλές τιμές των μετοχών των ιταλικών τραπεζών αποτρέπουν τις ΑΜΚ αναφέρει το Johns Hopkins University
Στην Ιταλία μόνο το 17% της προσφοράς χρήματος (Μ3) ουσιαστικά προέρχεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
Το υπόλοιπο 87% της προσφοράς χρήματος παράγεται από τις εμπορικές τράπεζες μέσω των καταθέσεων.
Έτσι, οι τράπεζες της Ιταλίας αποτελούν σημαντικό παράγοντα για την προσφορά χρήματος και τελικά της οικονομίας.
Εν αναμονή των κακών αποτελεσμάτων από τεστ αντοχής των ιταλικών τραπεζών (που θα δημοσιευθούν στις 29 Ιουλίου), ο πρωθυπουργός, Matteo Renzi, δήλωσε ότι η κυβέρνησή του θα προσπαθήσει να αντλήσει μονομερώς δισεκατομμύρια ευρώ για να ανακεφαλαιοποιήσει τις προβληματικές τράπεζες της Ιταλίας έτσι ώστε να μπορούν να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την οικονομία και να συμβάλουν στην ανάπτυξη της ευρείας προσφοράς χρήματος Ιταλίας.
Η προσπάθεια του Renzi προφανώς προσκρούει στους νέους κανόνες της BRRD όπου όταν μια τράπεζα χρειάζεται κεφάλαια και δεν καλυφθούν από τους μετόχους, υποχρεωτικά οι ομολογιούχοι θα υποστούν τις ζημίες (bail-in) και οι καταθέτες πριν από την ενεργοποίηση του bailout όπου το κράτος επενδύει κεφάλαια.
Αλλά, στην Ιταλία, ένα μεγάλο κομμάτι του τραπεζικού χρέους (ομόλογα) κατέχεται από ιδιώτες επενδυτές, σε σύνολο 220 δισεκ. ομολογιακών δανείων των τραπεζών 68-76 δισεκ. κατέχουν ιταλοί πολίτες.
Αν πληγούν οι ομολογιούχοι είναι βέβαιο ότι ο Renzi θα πληγεί πολιτικά ενόψει και του δημοψηφίσματος.
Το ιταλικό πολιτικό σύστημα είναι ανήσυχο γιατί παρατηρεί ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στην Ιταλία αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.
Για να αποτιμήσει κανείς τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια υπάρχει ένας πολύ ενδιαφέρον δείκτης Texas ratio.
Το Texas Ratio είναι η λογιστική αξία όλων των μη εξυπηρετούμενων περιουσιακών στοιχείων προς τα ίδια κεφάλαια συν τις ζημίες από τις διενεργηθείσες προβλέψεις.
Μόνο τα ενσώματα ίδια κεφάλαια περιλαμβάνονται στον παρονομαστή.
Το goodwill ή υπεραξίες δεν περιλαμβάνονται.
Έτσι, ο παρονομαστής είναι η άμυνα κατά των επισφαλών δανείων.
Ένα Texas Ratio πάνω από 100% σημαίνει ότι μια τράπεζα βρίσκεται σε οριακά επίπεδα.
Οι πέντε μεγάλες ιταλικές τράπεζες συμπεριλαμβανομένης της Banca Monte dei Paschi di Siena (BMPS), παλαιότερη τράπεζα του κόσμου - εμπίπτουν σε αυτή την ατιμωτική κατηγορία με το Texas Ratio
(Το Texas Ratio εφαρμόστηκε πρώτη φορά στις τράπεζες του Τέξας εξου και το όνομα Texas Ratio)
Οι ιταλικές τράπεζες πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθούν.
Αυτό θα μπορούσε να γίνει με την έκδοση νέων μετοχών.
Όμως, οι μετοχές των Ιταλικών τραπεζών διαπραγματεύονται πολύ χαμηλότερα από τη λογιστική τους αξία.
Η τιμή προς λογιστική αξία τη Monte Dei Paschi είναι στο 0,09 με 0,10 της λογιστικής του αξίας, και Intesa Sanpaolo στο 0,66.
Αν εκδοθούν νέες μετοχές το dilution – αραίωση θα είναι πολύ μεγάλο για τους μετόχους των Ιταλικών τραπεζών.
Αυτός είναι ο λόγος που μια διάσωση από το κράτος της Ιταλίας είναι η πιο ελκυστική πηγή ανακεφαλαιοποίησης.
www.bankingnews.gr
Στην Ιταλία μόνο το 17% της προσφοράς χρήματος (Μ3) ουσιαστικά προέρχεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
Το υπόλοιπο 87% της προσφοράς χρήματος παράγεται από τις εμπορικές τράπεζες μέσω των καταθέσεων.
Έτσι, οι τράπεζες της Ιταλίας αποτελούν σημαντικό παράγοντα για την προσφορά χρήματος και τελικά της οικονομίας.
Εν αναμονή των κακών αποτελεσμάτων από τεστ αντοχής των ιταλικών τραπεζών (που θα δημοσιευθούν στις 29 Ιουλίου), ο πρωθυπουργός, Matteo Renzi, δήλωσε ότι η κυβέρνησή του θα προσπαθήσει να αντλήσει μονομερώς δισεκατομμύρια ευρώ για να ανακεφαλαιοποιήσει τις προβληματικές τράπεζες της Ιταλίας έτσι ώστε να μπορούν να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την οικονομία και να συμβάλουν στην ανάπτυξη της ευρείας προσφοράς χρήματος Ιταλίας.
Η προσπάθεια του Renzi προφανώς προσκρούει στους νέους κανόνες της BRRD όπου όταν μια τράπεζα χρειάζεται κεφάλαια και δεν καλυφθούν από τους μετόχους, υποχρεωτικά οι ομολογιούχοι θα υποστούν τις ζημίες (bail-in) και οι καταθέτες πριν από την ενεργοποίηση του bailout όπου το κράτος επενδύει κεφάλαια.
Αλλά, στην Ιταλία, ένα μεγάλο κομμάτι του τραπεζικού χρέους (ομόλογα) κατέχεται από ιδιώτες επενδυτές, σε σύνολο 220 δισεκ. ομολογιακών δανείων των τραπεζών 68-76 δισεκ. κατέχουν ιταλοί πολίτες.
Αν πληγούν οι ομολογιούχοι είναι βέβαιο ότι ο Renzi θα πληγεί πολιτικά ενόψει και του δημοψηφίσματος.
Το ιταλικό πολιτικό σύστημα είναι ανήσυχο γιατί παρατηρεί ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στην Ιταλία αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.
Για να αποτιμήσει κανείς τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια υπάρχει ένας πολύ ενδιαφέρον δείκτης Texas ratio.
Το Texas Ratio είναι η λογιστική αξία όλων των μη εξυπηρετούμενων περιουσιακών στοιχείων προς τα ίδια κεφάλαια συν τις ζημίες από τις διενεργηθείσες προβλέψεις.
Μόνο τα ενσώματα ίδια κεφάλαια περιλαμβάνονται στον παρονομαστή.
Το goodwill ή υπεραξίες δεν περιλαμβάνονται.
Έτσι, ο παρονομαστής είναι η άμυνα κατά των επισφαλών δανείων.
Ένα Texas Ratio πάνω από 100% σημαίνει ότι μια τράπεζα βρίσκεται σε οριακά επίπεδα.
Οι πέντε μεγάλες ιταλικές τράπεζες συμπεριλαμβανομένης της Banca Monte dei Paschi di Siena (BMPS), παλαιότερη τράπεζα του κόσμου - εμπίπτουν σε αυτή την ατιμωτική κατηγορία με το Texas Ratio
(Το Texas Ratio εφαρμόστηκε πρώτη φορά στις τράπεζες του Τέξας εξου και το όνομα Texas Ratio)
Οι ιταλικές τράπεζες πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθούν.
Αυτό θα μπορούσε να γίνει με την έκδοση νέων μετοχών.
Όμως, οι μετοχές των Ιταλικών τραπεζών διαπραγματεύονται πολύ χαμηλότερα από τη λογιστική τους αξία.
Η τιμή προς λογιστική αξία τη Monte Dei Paschi είναι στο 0,09 με 0,10 της λογιστικής του αξίας, και Intesa Sanpaolo στο 0,66.
Αν εκδοθούν νέες μετοχές το dilution – αραίωση θα είναι πολύ μεγάλο για τους μετόχους των Ιταλικών τραπεζών.
Αυτός είναι ο λόγος που μια διάσωση από το κράτος της Ιταλίας είναι η πιο ελκυστική πηγή ανακεφαλαιοποίησης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών