Η παγκόσμια οικονομία είναι εγκλωβισμένη από έναν συνδυασμό πολιτικών που κινούνται γύρω από το μηδέν και τα συνεχόμενα «μέτρα έκτακτης ανάγκης»
Τον Απρίλιο του 2015 ο επικεφαλής οικονομολόγος της SaxoBank είπε ότι τα μηδενικά επιτόκια, η μηδενική ανάπτυξη, η μηδενική παραγωγικότητα και οι μηδενικές μεταρρυθμίσεις έχουν αφήσει πολλές χώρες να περιφέρονται στη «νέα χώρα του τίποτα».
Τα προϊόντα αυτού του τίποτα, έλεγε ο Steen Jakobsen, περιλαμβάνουν την απάθεια, τη στασιμότητα και «μία οικονομική προοπτική που βασίζεται περισσότερο στο τι έχουν στο μυαλό τους οι άνθρωποι παρά στην πραγματικότητα».
Σε πολιτιστικό επίπεδο, συνέχισε, η ευρεία έλλειψη δυναμισμού και νέων ιδεών έχει ενδυναμώσει μία πολιτική τάξη που «ενδιαφέρεται κυρίως να διατηρήσει το status quo», ακόμη και καθώς αυτό το καθεστώς παρέχει ραγδαία μειούμενες αποδόσεις.
Για παράδειγμα, η ανάπτυξη του αμερικανικού ΑΕΠ προσεγγίζει επικίνδυνα τη γραμμή του μηδέν.
Λίγο περισσότερο από έναν χρόνο αργότερα παραμένουμε, τουλάχιστον με όρους οικονομικούς και νομισματικής πολιτικής, απίστευτα εγκλωβισμένοι από έναν συνδυασμό πολιτικών που κινούνται γύρω από το μηδέν και τα συνεχόμενα «μέτρα έκτακτης ανάγκης».
Όμως, πολιτιστικά και πολιτικά οι τελευταίοι 12 μήνες έχουν δείξει ξανά και ξανά ότι η φύση σπεύδει να καλύψει ένα κενό.
Στην Ευρώπη, για παράδειγμα, έχουμε το υπερθέαμα της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της Ένωσης να ψηφίζει τον επόμενο μήνα εάν θέλει να παραμείνει σε αυτήν ή να φύγει.
Στις ΗΠΑ, οι υποψηφιότητες του Δημοκρατικούς Bernie Sanders και του Ρεπουμπλικάνου Donald Trump έχουν επωφεληθεί σημαντικά από τη γενικευμένη απογοήτευση με την παρούσα κατάσταση, ιδιαίτερα όσον αφορά το εμπόριο, όπου και οι δύο υποψήφιοι, ο ένας ακραίος αριστερός και ο άλλος λαϊκός δεξιός, δείχνουν προς την κατεύθυνση της μείωσης του βιομηχανικού τομέα στις ΗΠΑ και την ανάκαμψη των δουλειών «που δίνουν ψωμί», καθώς η χώρα έχει ξεφύγει από το σωστό δρόμο.
Και η λίστα δεν τελειώνει εκεί.
Από την προσφυγική κρίση στην Ευρώπη μέχρι την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων, όπως την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) και το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία.
Ή την καθυστέρηση της κανονικοποίησης της νομισματικής πολιτικής της Fed μέχρι τις συνεχιζόμενες περιπέτειες της ΕΚΤ με το μόνιμο πλέον πακέτο τόνωσης της οικονομίας, οι τελευταίοι 12 μήνες έχουν δείξει ότι η επιμονή στο «τίποτα» θρέφει την αναταραχή.
Αυτή η αναταραχή, όπως έχουμε δει, θα εκτονωθεί στο πολιτιστικό επίπεδο, παρά τη διστακτικότητα των μανδαρίνων των κεντρικών τραπεζών και της πολιτικής ελίτ.
www.bankingnews.gr
Τα προϊόντα αυτού του τίποτα, έλεγε ο Steen Jakobsen, περιλαμβάνουν την απάθεια, τη στασιμότητα και «μία οικονομική προοπτική που βασίζεται περισσότερο στο τι έχουν στο μυαλό τους οι άνθρωποι παρά στην πραγματικότητα».
Σε πολιτιστικό επίπεδο, συνέχισε, η ευρεία έλλειψη δυναμισμού και νέων ιδεών έχει ενδυναμώσει μία πολιτική τάξη που «ενδιαφέρεται κυρίως να διατηρήσει το status quo», ακόμη και καθώς αυτό το καθεστώς παρέχει ραγδαία μειούμενες αποδόσεις.
Για παράδειγμα, η ανάπτυξη του αμερικανικού ΑΕΠ προσεγγίζει επικίνδυνα τη γραμμή του μηδέν.
Λίγο περισσότερο από έναν χρόνο αργότερα παραμένουμε, τουλάχιστον με όρους οικονομικούς και νομισματικής πολιτικής, απίστευτα εγκλωβισμένοι από έναν συνδυασμό πολιτικών που κινούνται γύρω από το μηδέν και τα συνεχόμενα «μέτρα έκτακτης ανάγκης».
Όμως, πολιτιστικά και πολιτικά οι τελευταίοι 12 μήνες έχουν δείξει ξανά και ξανά ότι η φύση σπεύδει να καλύψει ένα κενό.
Στην Ευρώπη, για παράδειγμα, έχουμε το υπερθέαμα της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της Ένωσης να ψηφίζει τον επόμενο μήνα εάν θέλει να παραμείνει σε αυτήν ή να φύγει.
Στις ΗΠΑ, οι υποψηφιότητες του Δημοκρατικούς Bernie Sanders και του Ρεπουμπλικάνου Donald Trump έχουν επωφεληθεί σημαντικά από τη γενικευμένη απογοήτευση με την παρούσα κατάσταση, ιδιαίτερα όσον αφορά το εμπόριο, όπου και οι δύο υποψήφιοι, ο ένας ακραίος αριστερός και ο άλλος λαϊκός δεξιός, δείχνουν προς την κατεύθυνση της μείωσης του βιομηχανικού τομέα στις ΗΠΑ και την ανάκαμψη των δουλειών «που δίνουν ψωμί», καθώς η χώρα έχει ξεφύγει από το σωστό δρόμο.
Και η λίστα δεν τελειώνει εκεί.
Από την προσφυγική κρίση στην Ευρώπη μέχρι την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων, όπως την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) και το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία.
Ή την καθυστέρηση της κανονικοποίησης της νομισματικής πολιτικής της Fed μέχρι τις συνεχιζόμενες περιπέτειες της ΕΚΤ με το μόνιμο πλέον πακέτο τόνωσης της οικονομίας, οι τελευταίοι 12 μήνες έχουν δείξει ότι η επιμονή στο «τίποτα» θρέφει την αναταραχή.
Αυτή η αναταραχή, όπως έχουμε δει, θα εκτονωθεί στο πολιτιστικό επίπεδο, παρά τη διστακτικότητα των μανδαρίνων των κεντρικών τραπεζών και της πολιτικής ελίτ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών