Το 1999, η τεχνολογική φούσκα κατέληξε στην καταγραφή τεράστιων ζημιών και στην οικονομική ύφεση - Η ιστορία μπορεί να επαναληφθεί, αν και όχι απαραίτητα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο
Η χρηματιστηριακή αγορά μπορεί να βρίσκεται σε κίνδυνο να επαναλάβει ένα πολύ άσχημο κομμάτι της ιστορίας της.
Το σημερινό περιβάλλον της αγοράς νοιάζει πάρα πολύ με τη φούσκα του χρηματιστηρίου την περίοδο 1998-1999 και μία συντριβή όπως εκείνη του 2000 μπορεί να μην είναι πολύ μακριά, σημειώνει ο Michael Hartnett της Bank of America Merrill Lynch.
«Θα μπορούσε να είναι απλώς μία επανάληψη του 1998/99.
Μετά από όλα, μια "κερδοσκοπική έκρηξη" στις τιμές των περιουσιακών στοιχείων είναι ένα λογικό συμπέρασμα σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από τη ρευστότητα των κεντρικών τραπεζών, τις τεχνολογικές παρεμβολές και τον πλούτο της ανισότητας», έγραψε σε σημείωμα του την Κυριακή 17 Απριλίου.
Ο Hartnett, επικεφαλής επενδυτικής στρατηγικής στην BofA, πιστεύει ότι τα προβλήματα με τις αναδυόμενες αγορές και οι επακόλουθες παγκόσμιες επιπτώσεις αντανακλούν ένα παρόμοιο σύνολο καταστάσεων στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Ορίστε η αλυσίδα των γεγονότων, όπως την παρουσιάζει ο Hartnett:
Τότε, όπως θα μπορούσε να συμβεί σήμερα, μια αγορά «ταύρων» και η οικονομική ανάκαμψη με επικεφαλής τις ΗΠΑ διακόπηκε άγρια από την κρίση στις αναδυόμενες αγορές.
Η κρίση απείλησε οδήγησε σε υποχώρηση του Nasdaq κατά 33% μεταξύ του Ιουλίου και του Οκτωβρίου του 1998.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πανικοβλήθηκαν και η νομισματική πολιτική χαλάρωσε.
Η φρέσκια ρευστότητα, σε συνδυασμό με την πολύ άσχημη επενδυτική ψυχολογία, μεταμορφώθηκε πολύ γρήγορα σε μια βίαιη, αλλά βραχύβια «φούσκα» στην αγορά των μετοχών το 1998/99, η οποία τελικά έστειλε τις αποτιμήσεις και τα επιτόκια σημαντικά υψηλότερα, σε επίπεδα που προκάλεσε το «σκάσιμο», της φούσκας
Ας δούμε τι συμβαίνει σήμερα:
• Η φόβοι για επιβράδυνση της Κίνας προκάλεσαν μια σοβαρή πτώση τόσο στις αναδυόμενες αγορές όσο και στην οικονομική ανάπτυξη.
• Η χρηματιστηριακή αγορά πέρασε από δύο μεγάλες φάσεις ξεπουλήματος, τον Αύγουστο του 2015 και ξανά την περίοδο Δεκέμβριος 2015-Φεβρουάριος 2016.
• Με τα επιτόκια της Fed να βρίσκονται ήδη πολύ κοντά στο μηδέν, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για πραγματική χαλάρωση.
Η Fed, ωστόσο, αύξησε τα επιτόκιά της μία φορά και στη συνέχεια καθυστέρησε μια πιθανή δεύτερη αύξηση το Μάρτιο, εν μέρει λόγω της παγκόσμιας ανησυχίας.
Η κεντρική τράπεζα χαμήλωσε επίσης τον πήχη για τις αυξήσεις των επιτοκίων και ο πρόεδρός της, Janet Yellen, εμφανίστηκε θιασώτης μίας ήπιας πολιτικής όσον αφορά τα επιτόκια.
Αυτό συνέπεσε με τις πολιτικές αρνητικών επιτοκίων σε όλο τον κόσμο.
• Το χειμερινό ξεπούλημα στα χρηματιστήρια δημιούργησε τη χειρότερη επενδυτική ψυχολογία εδώ και χρόνια και στη συνέχεια μια εκπληκτική αναστροφή έφερε τους δείκτες και πάλι κοντά στα ιστορικά υψηλά τους.
Σίγουρα υπάρχουν ομοιότητες εδώ και ο Hartnett υπογράμμισε μερικά πράγματα που θα μπορούσαν να συμβούν το επόμενο διάστημα και τα οποία θα επιβεβαιώσουν την πρόβλεψή του για μία επανάληψη του 1999.
«Όπως το 1998/99, μετά τη χαλάρωση χρειάζεται να δει κανείς:
1. Μια ενίσχυση της κατανάλωσης στις ΗΠΑ.
2. Να συνεχιστεί η σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής στις ΗΠΑ, εν ευθέτω χρόνω.
3. Οι χαμηλότερες τιμές του πετρελαίου θα οδηγήσουν σε βελτιωμένα μακροοικονομικά δεδομένα.
4. Οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές, οι επαναγορές μετοχών, οι δημόσιες εγγραφές και η χρηματοοικονομική διαχείριση θα είναι θετική για τις μετοχές.
5. Επιδείνωση του εύρους της αγοράς.
Αυτά γράφει ο Hartnett και πλέον όλα αυτά τα βήματα φαίνονται πιθανά, αλλά υπάρχουν μερικά προβλήματα.
Η κατάσταση των αναδυόμενων αγορών είναι λιγότερο σοβαρή από ό,τι στην κρίση στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και, όπως αναφέραμε, η Fed δεν έχει προχωρήσει σε πραγματική χαλάρωση αυτή τη φορά.
Αυτό μπορεί απλά να σημαίνει ότι η ίδια κατάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη, απλά με ελαφρώς λιγότερο βίαιες συνέπειες.
Το 1999, η τεχνολογική φούσκα κατέληξε στην καταγραφή τεράστιων ζημιών και στην οικονομική ύφεση.
Ακολουθώντας το ίδιο μοτίβο αυτή τη φορά, αλλά με την ύπαρξη καλύτερων συστημάτων «άμυνας» μπορεί απλά να υπάρξει ένας μικρός προστασίας έναντι της πτώσης ή θα μπορούσε να αποτραπεί τελείως η επανάληψη ενός τέτοιου γεγονότος.
Στο τέλος, ναι, η ιστορία μπορεί να επαναληφθεί, αλλά ουσιαστικά όχι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Αν και είναι δύσκολο να μην δούμε τις ομοιότητες.
www.bankingnews.gr
Το σημερινό περιβάλλον της αγοράς νοιάζει πάρα πολύ με τη φούσκα του χρηματιστηρίου την περίοδο 1998-1999 και μία συντριβή όπως εκείνη του 2000 μπορεί να μην είναι πολύ μακριά, σημειώνει ο Michael Hartnett της Bank of America Merrill Lynch.
«Θα μπορούσε να είναι απλώς μία επανάληψη του 1998/99.
Μετά από όλα, μια "κερδοσκοπική έκρηξη" στις τιμές των περιουσιακών στοιχείων είναι ένα λογικό συμπέρασμα σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από τη ρευστότητα των κεντρικών τραπεζών, τις τεχνολογικές παρεμβολές και τον πλούτο της ανισότητας», έγραψε σε σημείωμα του την Κυριακή 17 Απριλίου.
Ο Hartnett, επικεφαλής επενδυτικής στρατηγικής στην BofA, πιστεύει ότι τα προβλήματα με τις αναδυόμενες αγορές και οι επακόλουθες παγκόσμιες επιπτώσεις αντανακλούν ένα παρόμοιο σύνολο καταστάσεων στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Ορίστε η αλυσίδα των γεγονότων, όπως την παρουσιάζει ο Hartnett:
Τότε, όπως θα μπορούσε να συμβεί σήμερα, μια αγορά «ταύρων» και η οικονομική ανάκαμψη με επικεφαλής τις ΗΠΑ διακόπηκε άγρια από την κρίση στις αναδυόμενες αγορές.
Η κρίση απείλησε οδήγησε σε υποχώρηση του Nasdaq κατά 33% μεταξύ του Ιουλίου και του Οκτωβρίου του 1998.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πανικοβλήθηκαν και η νομισματική πολιτική χαλάρωσε.
Η φρέσκια ρευστότητα, σε συνδυασμό με την πολύ άσχημη επενδυτική ψυχολογία, μεταμορφώθηκε πολύ γρήγορα σε μια βίαιη, αλλά βραχύβια «φούσκα» στην αγορά των μετοχών το 1998/99, η οποία τελικά έστειλε τις αποτιμήσεις και τα επιτόκια σημαντικά υψηλότερα, σε επίπεδα που προκάλεσε το «σκάσιμο», της φούσκας
Ας δούμε τι συμβαίνει σήμερα:
• Η φόβοι για επιβράδυνση της Κίνας προκάλεσαν μια σοβαρή πτώση τόσο στις αναδυόμενες αγορές όσο και στην οικονομική ανάπτυξη.
• Η χρηματιστηριακή αγορά πέρασε από δύο μεγάλες φάσεις ξεπουλήματος, τον Αύγουστο του 2015 και ξανά την περίοδο Δεκέμβριος 2015-Φεβρουάριος 2016.
• Με τα επιτόκια της Fed να βρίσκονται ήδη πολύ κοντά στο μηδέν, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για πραγματική χαλάρωση.
Η Fed, ωστόσο, αύξησε τα επιτόκιά της μία φορά και στη συνέχεια καθυστέρησε μια πιθανή δεύτερη αύξηση το Μάρτιο, εν μέρει λόγω της παγκόσμιας ανησυχίας.
Η κεντρική τράπεζα χαμήλωσε επίσης τον πήχη για τις αυξήσεις των επιτοκίων και ο πρόεδρός της, Janet Yellen, εμφανίστηκε θιασώτης μίας ήπιας πολιτικής όσον αφορά τα επιτόκια.
Αυτό συνέπεσε με τις πολιτικές αρνητικών επιτοκίων σε όλο τον κόσμο.
• Το χειμερινό ξεπούλημα στα χρηματιστήρια δημιούργησε τη χειρότερη επενδυτική ψυχολογία εδώ και χρόνια και στη συνέχεια μια εκπληκτική αναστροφή έφερε τους δείκτες και πάλι κοντά στα ιστορικά υψηλά τους.
Σίγουρα υπάρχουν ομοιότητες εδώ και ο Hartnett υπογράμμισε μερικά πράγματα που θα μπορούσαν να συμβούν το επόμενο διάστημα και τα οποία θα επιβεβαιώσουν την πρόβλεψή του για μία επανάληψη του 1999.
«Όπως το 1998/99, μετά τη χαλάρωση χρειάζεται να δει κανείς:
1. Μια ενίσχυση της κατανάλωσης στις ΗΠΑ.
2. Να συνεχιστεί η σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής στις ΗΠΑ, εν ευθέτω χρόνω.
3. Οι χαμηλότερες τιμές του πετρελαίου θα οδηγήσουν σε βελτιωμένα μακροοικονομικά δεδομένα.
4. Οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές, οι επαναγορές μετοχών, οι δημόσιες εγγραφές και η χρηματοοικονομική διαχείριση θα είναι θετική για τις μετοχές.
5. Επιδείνωση του εύρους της αγοράς.
Αυτά γράφει ο Hartnett και πλέον όλα αυτά τα βήματα φαίνονται πιθανά, αλλά υπάρχουν μερικά προβλήματα.
Η κατάσταση των αναδυόμενων αγορών είναι λιγότερο σοβαρή από ό,τι στην κρίση στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και, όπως αναφέραμε, η Fed δεν έχει προχωρήσει σε πραγματική χαλάρωση αυτή τη φορά.
Αυτό μπορεί απλά να σημαίνει ότι η ίδια κατάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη, απλά με ελαφρώς λιγότερο βίαιες συνέπειες.
Το 1999, η τεχνολογική φούσκα κατέληξε στην καταγραφή τεράστιων ζημιών και στην οικονομική ύφεση.
Ακολουθώντας το ίδιο μοτίβο αυτή τη φορά, αλλά με την ύπαρξη καλύτερων συστημάτων «άμυνας» μπορεί απλά να υπάρξει ένας μικρός προστασίας έναντι της πτώσης ή θα μπορούσε να αποτραπεί τελείως η επανάληψη ενός τέτοιου γεγονότος.
Στο τέλος, ναι, η ιστορία μπορεί να επαναληφθεί, αλλά ουσιαστικά όχι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Αν και είναι δύσκολο να μην δούμε τις ομοιότητες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών