Τώρα που ο Τσίπρας έκανε στροφή 180 μοιρών και δεν υπάρχει ελπίδα να μείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ενωμένος, θέλει πολύ το νέο πρόγραμμα να πετύχει
Είναι τόσα πολλά αυτά που μπορούν να πάνε στραβά στην Ελλάδα, που κινδυνεύεις να σου διαφύγουν και εκείνα που θα πάνε καλά, γράφει ο Hugo Dixon στο Reuters και τα απαριθμεί.
Το καλύτερο σενάριο είναι να συμπεριλάβει η ΕΚΤ τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, να γίνει άρση των capital controls και μία συμφωνία ελάφρυνσης του χρέους ως το τέλος του έτους.
Όλα αυτά δεν είναι πρόβλεψη. Η εμπιστοσύνη ανάμεσα στην Ελλάδα και τα άλλα μέλη της ευρωζώνης έχει καταστραφεί. Οι πιστωτές που κρατούν σκληρή γραμμή, καθοδηγούμενοι από τη Γερμανία, θα βοηθήσουν τον Αλέξη Τσίπρα, μόνο αν εφαρμόσει άμεσα όσα συμφώνησε.
Αυτό είναι ακόμα μακριά από το να γίνει.
Αλλά, ο Τσίπρας μπορεί να ανοικοδομήσει την εμπιστοσύνη αν υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του.
Το πρώτο βήμα είναι να ολοκληρώσει τη συμφωνία πετυχαίνοντας τους σκληρούς στόχους για την Ελλάδα τα επόμενα χρόνια.
Αν ο Τσίπρας καταφέρει να πείσει τους πιστωτές ότι θα ενσωματώσει τις μεταρρυθμίσεις που υπέγραψε, τότε εκείνοι μπορεί να μην επιμείνουν για νέα μέτρα φέτος ή, τα επόμενα χρόνια.
Διαφορετικά θα πρέπει να προχωρήσει σε νέα αύξηση φόρων και περικοπές δαπανών.
Οσο πιο σύντομα υπογραφεί η νέα συμφωνία – ιδανικά θα ήταν τον Αύγουστο – τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσει να γίνει το επόμενο βήμα: Nα συμπεριληφθούν τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.
Αρχικά η ΕΚΤ δεν είχε συμπεριλάβει την Ελλάδα στο πρόγραμμα, αλλά δεσμεύτηκε ότι θα το κάνει με την προϋπόθεση να υπάρξει μία συμφωνία, οπότε θα αρχίσει να αγοράζει χρέος της Αθήνας με ό,τι θετικό συνεπάγεται αυτό για τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης. Στο καλό σενάριο αυτό θα μπορούσε να συμβεί τον Σεπτέμβριο.
Το τρίτο βήμα είναι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Χρειάζονται περισσότερο κεφάλαιο γιατί οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας δεν είναι καλές και όπως έχει προβλέψει η Κομισιόν το ΑΕΠ θα συρρικνωθεί από 2 ως 4% αυτή τη χρονιά.
Η Αθήνα και οι πιστωτές θεωρούν ότι οι τράπεζες χρειάζονται 10 ως 25 δις. ευρώ, αλλά πριν αποσαφηνιστεί ο ακριβής αριθμός θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ποιος θα δώσει αυτό το κεφάλαιο.
Αν γινόταν ένα bail in των καταθετών, πολλές επιχειρήσεις με πάνω από 100 χιλ. ευρώ στις τράπεζες, θα αναγκάζονταν να μεταφέρουν ένα ποσοστό των χρημάτων τους σε άλλους λογαριασμούς και ένα τέτοιο bail in θα υπονόμευε την εμπιστοσύνη.
Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είναι απαραίτητη και για την άρση των capital controls.
Γιατί αν και οι τράπεζες άνοιξαν, υπάρχουν ακόμα περιορισμοί όπως η δυνατότητα των επιχειρήσεων να εισάγουν αγαθά, κάτι που κάνει κακό στην οικονομία.
Αν όλοι οι περιορισμοί αρθούν αύριο, τότε μπορεί να έχουμε bank run, εφόσον δεν έχει γίνει ανακεφαλαιοποίηση, καθώς η ΕΚΤ δεν θα παρέχει σε αυτή την περίπτωση απεριόριστη ρευστότητα.
Αλλά με την ανακεφαλαιοποίηση χωρίς bail in, θα είναι πολύ λιγότερες οι πιθανότητες να τρέξουν οι καταθέτες να αποσύρουν τα χρήματά τους.
Το τελευταίο βήμα είναι η ελάφρυνση του χρέους.
Η Merkel είπε στις 19 Ιουλίου ότι μπορεί να δώσει επιμήκυνση των πληρωμών και χαμηλότερα επιτόκια.
Έτσι, παρά το γεγονός ότι η ονομαστική τιμή του χρέους δεν θα μειωθεί, οι όροι εξυπηρέτησής του θα είναι καλύτεροι και αυτό θα το κάνει βιώσιμο.
Το κλειδί είναι ότι η ελάφρυνση του χρέους θα μπει στο τραπέζι μετά την πρώτη αξιολόγηση της νέας συμφωνίας, δηλαδή, τον Οκτώβριο.
Και θα σχετίζεται με την πλήρη ενσωμάτωση του προγράμματος, τρία χρόνια αργότερα.
Φυσικά να φανταστείς αυτό το σενάριο δεν είναι το ίδιο με το να το προβλέψεις.
Η Ελλάδα και οι πιστωτές έχουν απογοητευτεί πολλές φορές στο παρελθόν.
Αλλά η προηγούμενη προσέγγιση του Τσίπρα είχε να κάνει με όσα είχε υποσχεθεί στους ψηφοφόρους του και με τη συνοχή του κόμματός του.
Τώρα που έκανε στροφή 180 μοιρών και δεν υπάρχει ελπίδα ο ΣΥΡΙΖΑ να μείνει ενωμένος, είναι σαν να έχει διαβεί τον δικό του Ρουβίκωνα.
Και θέλει πάρα πολύ αυτό το νέο πρόγραμμα να πετύχει.
www.bankingnews.gr
Το καλύτερο σενάριο είναι να συμπεριλάβει η ΕΚΤ τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, να γίνει άρση των capital controls και μία συμφωνία ελάφρυνσης του χρέους ως το τέλος του έτους.
Όλα αυτά δεν είναι πρόβλεψη. Η εμπιστοσύνη ανάμεσα στην Ελλάδα και τα άλλα μέλη της ευρωζώνης έχει καταστραφεί. Οι πιστωτές που κρατούν σκληρή γραμμή, καθοδηγούμενοι από τη Γερμανία, θα βοηθήσουν τον Αλέξη Τσίπρα, μόνο αν εφαρμόσει άμεσα όσα συμφώνησε.
Αυτό είναι ακόμα μακριά από το να γίνει.
Αλλά, ο Τσίπρας μπορεί να ανοικοδομήσει την εμπιστοσύνη αν υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του.
Το πρώτο βήμα είναι να ολοκληρώσει τη συμφωνία πετυχαίνοντας τους σκληρούς στόχους για την Ελλάδα τα επόμενα χρόνια.
Αν ο Τσίπρας καταφέρει να πείσει τους πιστωτές ότι θα ενσωματώσει τις μεταρρυθμίσεις που υπέγραψε, τότε εκείνοι μπορεί να μην επιμείνουν για νέα μέτρα φέτος ή, τα επόμενα χρόνια.
Διαφορετικά θα πρέπει να προχωρήσει σε νέα αύξηση φόρων και περικοπές δαπανών.
Οσο πιο σύντομα υπογραφεί η νέα συμφωνία – ιδανικά θα ήταν τον Αύγουστο – τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσει να γίνει το επόμενο βήμα: Nα συμπεριληφθούν τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.
Αρχικά η ΕΚΤ δεν είχε συμπεριλάβει την Ελλάδα στο πρόγραμμα, αλλά δεσμεύτηκε ότι θα το κάνει με την προϋπόθεση να υπάρξει μία συμφωνία, οπότε θα αρχίσει να αγοράζει χρέος της Αθήνας με ό,τι θετικό συνεπάγεται αυτό για τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης. Στο καλό σενάριο αυτό θα μπορούσε να συμβεί τον Σεπτέμβριο.
Το τρίτο βήμα είναι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Χρειάζονται περισσότερο κεφάλαιο γιατί οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας δεν είναι καλές και όπως έχει προβλέψει η Κομισιόν το ΑΕΠ θα συρρικνωθεί από 2 ως 4% αυτή τη χρονιά.
Η Αθήνα και οι πιστωτές θεωρούν ότι οι τράπεζες χρειάζονται 10 ως 25 δις. ευρώ, αλλά πριν αποσαφηνιστεί ο ακριβής αριθμός θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ποιος θα δώσει αυτό το κεφάλαιο.
Αν γινόταν ένα bail in των καταθετών, πολλές επιχειρήσεις με πάνω από 100 χιλ. ευρώ στις τράπεζες, θα αναγκάζονταν να μεταφέρουν ένα ποσοστό των χρημάτων τους σε άλλους λογαριασμούς και ένα τέτοιο bail in θα υπονόμευε την εμπιστοσύνη.
Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είναι απαραίτητη και για την άρση των capital controls.
Γιατί αν και οι τράπεζες άνοιξαν, υπάρχουν ακόμα περιορισμοί όπως η δυνατότητα των επιχειρήσεων να εισάγουν αγαθά, κάτι που κάνει κακό στην οικονομία.
Αν όλοι οι περιορισμοί αρθούν αύριο, τότε μπορεί να έχουμε bank run, εφόσον δεν έχει γίνει ανακεφαλαιοποίηση, καθώς η ΕΚΤ δεν θα παρέχει σε αυτή την περίπτωση απεριόριστη ρευστότητα.
Αλλά με την ανακεφαλαιοποίηση χωρίς bail in, θα είναι πολύ λιγότερες οι πιθανότητες να τρέξουν οι καταθέτες να αποσύρουν τα χρήματά τους.
Το τελευταίο βήμα είναι η ελάφρυνση του χρέους.
Η Merkel είπε στις 19 Ιουλίου ότι μπορεί να δώσει επιμήκυνση των πληρωμών και χαμηλότερα επιτόκια.
Έτσι, παρά το γεγονός ότι η ονομαστική τιμή του χρέους δεν θα μειωθεί, οι όροι εξυπηρέτησής του θα είναι καλύτεροι και αυτό θα το κάνει βιώσιμο.
Το κλειδί είναι ότι η ελάφρυνση του χρέους θα μπει στο τραπέζι μετά την πρώτη αξιολόγηση της νέας συμφωνίας, δηλαδή, τον Οκτώβριο.
Και θα σχετίζεται με την πλήρη ενσωμάτωση του προγράμματος, τρία χρόνια αργότερα.
Φυσικά να φανταστείς αυτό το σενάριο δεν είναι το ίδιο με το να το προβλέψεις.
Η Ελλάδα και οι πιστωτές έχουν απογοητευτεί πολλές φορές στο παρελθόν.
Αλλά η προηγούμενη προσέγγιση του Τσίπρα είχε να κάνει με όσα είχε υποσχεθεί στους ψηφοφόρους του και με τη συνοχή του κόμματός του.
Τώρα που έκανε στροφή 180 μοιρών και δεν υπάρχει ελπίδα ο ΣΥΡΙΖΑ να μείνει ενωμένος, είναι σαν να έχει διαβεί τον δικό του Ρουβίκωνα.
Και θέλει πάρα πολύ αυτό το νέο πρόγραμμα να πετύχει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών