"Η Αθήνα θεωρεί ότι πρέπει να κατηγορεί οποιονδήποτε άλλον, εκτός από την ίδια, για την ελληνική οικονομική κρίση"
Το αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται η ελληνική κυβέρνηση περιγράφει ο Γ. Παλαιολόγος, συγγραφέας του βιβλίου «The Thirteenth Labour of Hercules» σε άρθρο του στη Wall Street Journal, εκτιμώντας ότι εάν η Ελλάδα συνεχίσει τις ρητορικές ακροβασίες κατά της Γερμανίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πολύ σύντομα δεν θα υπάρχει λόγος να συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις.
Σύμφωνα με τον ίδιο, φαίνεται πλέον πιθανό ότι την Πέμπτη η Αθήνα θα κάνει την πληρωμή του χρέους που οφείλει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλλά οι προσπάθειες συνεχίζονται για μια λύση.
Τουλάχιστον, αυτό είναι που πιστωτές της Ελλάδας σκέφτονται για μετά.
Ο κυβερνητικός συνασπισμός στην Ελλάδα, όπως φαίνεται, έχει άλλες προτεραιότητες: την εύρεση αποδιοπομπαίων τράγων για την πανωλεθρία της χώρας.
Απόδειξη είναι η πρωτοβουλία αυτής της εβδομάδας να διορίσει μια επιτροπή για να διερευνήσει τα αίτια της κρίσης.
Μια τέτοια έρευνα θα μπορούσε να είναι χρήσιμη, εάν τα κυβερνητικά κόμματα, το ακρο-αριστερό ΣΥΡΙΖΑ και η λαϊκιστική δεξιά των Ανεξάρτητων Ελλήνων, δεν είχαν δεσμευτεί για την κατανόηση της κακής δημοσιονομικής διαχείρισης και της πελατοκεντρικής πολιτικής που οδήγησαν την Ελλάδα να αδυνατεί να πληρώσει τα χρέη της το 2010.
Αλλά δεν είναι αυτό που ο κυβερνών συνασπισμός έχει στο μυαλό του.
Τα δύο μέρη διαφωνούν σχεδόν με τα πάντα, αλλά είναι ενωμένοι κάτω από έναν συναισθηματικά φορτισμένο εθνικισμό, που βασίζεται στην ιδέα ότι οι περιπέτειες της χώρας είναι υπαιτιότητα των φαύλων ξένων και των συνενόχων Ελλήνων, που δρούσαν σύμφωνα με τις εντολές των ξένων.
Έτσι, λοιπόν, τα δύο μέρη συμφώνησαν αυτή την εβδομάδα σε μια νέα έρευνα σχετικά με τις συνθήκες υπό τις οποίες η Ελλάδα υπέγραψε τις συμφωνίες διάσωσης της με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ τον Μάιο του 2010 και μετά.
Κυρίως, η έρευνα θα λαμβάνει ως σημείο εκκίνησης τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, οι οποίες έφεραν το κεντροαριστερό ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο Παπανδρέου στην εξουσία.
Αλλά η έρευνα δεν αγγίζει οποιαδήποτε περίοδο πριν, όταν δημιουργήθηκαν οι συνθήκες της δημοσιονομικής κατάρρευσης στην Ελλάδα.
Δύο εβδομάδες από την έναρξη της θητείας της, η κυβέρνηση Παπανδρέου δήλωσε στις Βρυξέλλες ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού για το 2009 θα υπερβαίνει το 12% του ΑΕΠ, περισσότερο από το διπλάσιο των στοιχείων που εστάλησαν στις Βρυξέλλες στις 2 Οκτωρίου 2009 από την απερχόμενη κεντροδεξιά Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή.
Μετά από διαδοχικές αναθεωρήσεις, το έλλειμμα κατέληξε σε πάνω από 15%.
Αυτή η αποκάλυψη ήταν η σπίθα για τη φωτιά που εξακολουθεί να καίει στην Ελλάδα.
Η καταστροφική διαχείριση των δημοσίων οικονομικών υπό τον Κ. Καραμανλή από το 2004 έως και το 2009 έκανε τη δημοσιονομική κρίση δεδομένη.
Το δημόσιο χρέος στην Ελλάδα ήταν 183,2 δισ. ευρώ το 2004.
Έως το 2009, είχε ανέβει στα 299,5 δισ. ευρώ, ή 127% του ΑΕΠ.
Οι δημόσιες δαπάνες κάτω από μια φαινομενικά συντηρητική κυβέρνησή του, που είχε δεσμευτεί να συρρικνώσει το κράτος, ανήλθε στο 54% του ΑΕΠ το 2009, από 45% το 2006.
Ωστόσο, η σημερινή κυβέρνηση δεν εξετάζει αυτή την περίοδο.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε το γιατί.
Ο Καραμανλής, κάτω από τον οποίο ο αρχηγός των Ανεξάρτητων Ελλήνων και νυν υπουργός Άμυνας, Πάνος Καμμένος, υπηρέτησε ως υπουργός.
Παρά το γεγονός εξακολουθεί να είναι μέλος του Κοινοβουλίου, ο Καραμανλής δεν έχει πει ούτε μια λέξη στο κοινό από τα τέλη του 2009.
Αντ 'αυτού, έχει καθίσει πίσω, ενώ οι υποστηρικτές του διαδίδουν ότι η πτώση του οφείλεται σε αμερικανικό "δάκτυλο" για να αποτραπεί οποιαδήποτε συμφωνία για τα ενεργειακά με τη Ρωσία.
Ο διάδοχός του, ο Παπανδρέου, φορτώθηκε το σύνολο των ευθυνών για την κατάρρευση της χώρας.
Η κοινοβουλευτική έρευνα, με αποκλειστική εστίαση στην εντολή των πιστωτών για μεταρρυθμίσεις, οι οποίες δεν υλοποιούνταν κάνοντας το σχέδιο διάσωσης αναπόφευκτο, είναι το τελευταίο και πιο κραυγαλέο επισόδειο σε μια σειρά από εξελίξεις που αναδεικνύουν την εμβάθυνση στον εθνικισμό.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η πρόσφατη υπόθεση εναντίον του Ανδρέα Γεωργίου, επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ.
Ο Γεωργίου, πρώην στέλεχος του ΔΝΤ, κατηγορείται, κυρίως από τους Ανεξάρτητους Έλληνες, για τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού στην Ελλάδα, προκειμένου να διευκολυνθεί η επιβολή της σκληρής λιτότητας στη χώρα από τους πιστωτές της.
Είναι δύσκολο να πούμε αν αυτό βοηθά ή βλάπτει την υπόθεσή του στο δικαστήριο της κοινής γνώμης ότι η Eurostat έχει επικυρώσει για τη συνέπεια τους αριθμούς του προϋπολογισμού στην Ελλάδα υπό την ηγεσία του Γεωργίου, αριθμούς που παλαιότερα, πριν το 2010, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός συνήθως έθετε υπό αμφισβήτηση.
Εν τω μεταξύ, ένας υπουργός της κυβέρνησης αυτή την εβδομάδα έθεσε το εκτιμώμενο μέγεθος των αποζημιώσεων που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στα 279 δισ. ευρώ.
Είναι ένα εξωφρενικό μέγεθος.
Το αίσθημα του αντι-γερμανισμού και του αντι-ευρωπαϊσμού συνεχίζει να ανατροφοδοτείται από τα βασικά μέλη του υπουργικού συμβουλίου.
Ο υπουργός ενέργειας, Παναγιώτης Λαφαζάνης, κατηγόρησε πρόσφατα τους Ευρωπαίους ότι συμπεριφέρονται απέναντι στην Ελλάδα ως "αδίστακτοι ιμπεριαλιστές" και είπε ότι η μόνη διέξοδος από την κρίση περιλαμβάνει μια σύγκρουση με τη "γερμανική" ΕΕ.
Ο Καμμένος αυτή την εβδομάδα επανέλαβε την απειλή του ότι μία ελληνική έξοδος από την ευρωζώνη θα οδηγούσε σε κύματα των παράνομων μεταναστών, συμπεριλαμβανομένων των τζιχαντιστών, μέσα στην καρδιά της Ευρώπης.
Σε συνέντευξη Τύπου με την Angela μερικές εβδομάδες πριν, ο Τσίπρας είπε ότι "θα ήταν λάθος να κατηγορήσουν τους ξένους για τα προβλήματα στην Ελλάδα".
Αυτή την εβδομάδα, κατά τη συζήτηση για την κοινοβουλευτική έρευνα, και ενόψει της επίσκεψής του στην Ρωσία, είχε αναμφισβήτητα διαφορετικό τόνο.
Αν αυτό το είδος της ρητορικής συνεχιστεί, σύντομα δεν θα υπάρχει λόγος οι Ευρωπαίοι να συνεχίσουν να στηρίζουν μια χώρα τόσο αποφασισμένη να αποφύγει την ευθύνη για τα λάθη της, καταλήγει η ανάλυση του κ. Παλαιολόγου.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με τον ίδιο, φαίνεται πλέον πιθανό ότι την Πέμπτη η Αθήνα θα κάνει την πληρωμή του χρέους που οφείλει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλλά οι προσπάθειες συνεχίζονται για μια λύση.
Τουλάχιστον, αυτό είναι που πιστωτές της Ελλάδας σκέφτονται για μετά.
Ο κυβερνητικός συνασπισμός στην Ελλάδα, όπως φαίνεται, έχει άλλες προτεραιότητες: την εύρεση αποδιοπομπαίων τράγων για την πανωλεθρία της χώρας.
Απόδειξη είναι η πρωτοβουλία αυτής της εβδομάδας να διορίσει μια επιτροπή για να διερευνήσει τα αίτια της κρίσης.
Μια τέτοια έρευνα θα μπορούσε να είναι χρήσιμη, εάν τα κυβερνητικά κόμματα, το ακρο-αριστερό ΣΥΡΙΖΑ και η λαϊκιστική δεξιά των Ανεξάρτητων Ελλήνων, δεν είχαν δεσμευτεί για την κατανόηση της κακής δημοσιονομικής διαχείρισης και της πελατοκεντρικής πολιτικής που οδήγησαν την Ελλάδα να αδυνατεί να πληρώσει τα χρέη της το 2010.
Αλλά δεν είναι αυτό που ο κυβερνών συνασπισμός έχει στο μυαλό του.
Τα δύο μέρη διαφωνούν σχεδόν με τα πάντα, αλλά είναι ενωμένοι κάτω από έναν συναισθηματικά φορτισμένο εθνικισμό, που βασίζεται στην ιδέα ότι οι περιπέτειες της χώρας είναι υπαιτιότητα των φαύλων ξένων και των συνενόχων Ελλήνων, που δρούσαν σύμφωνα με τις εντολές των ξένων.
Έτσι, λοιπόν, τα δύο μέρη συμφώνησαν αυτή την εβδομάδα σε μια νέα έρευνα σχετικά με τις συνθήκες υπό τις οποίες η Ελλάδα υπέγραψε τις συμφωνίες διάσωσης της με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ τον Μάιο του 2010 και μετά.
Κυρίως, η έρευνα θα λαμβάνει ως σημείο εκκίνησης τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, οι οποίες έφεραν το κεντροαριστερό ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο Παπανδρέου στην εξουσία.
Αλλά η έρευνα δεν αγγίζει οποιαδήποτε περίοδο πριν, όταν δημιουργήθηκαν οι συνθήκες της δημοσιονομικής κατάρρευσης στην Ελλάδα.
Δύο εβδομάδες από την έναρξη της θητείας της, η κυβέρνηση Παπανδρέου δήλωσε στις Βρυξέλλες ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού για το 2009 θα υπερβαίνει το 12% του ΑΕΠ, περισσότερο από το διπλάσιο των στοιχείων που εστάλησαν στις Βρυξέλλες στις 2 Οκτωρίου 2009 από την απερχόμενη κεντροδεξιά Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή.
Μετά από διαδοχικές αναθεωρήσεις, το έλλειμμα κατέληξε σε πάνω από 15%.
Αυτή η αποκάλυψη ήταν η σπίθα για τη φωτιά που εξακολουθεί να καίει στην Ελλάδα.
Η καταστροφική διαχείριση των δημοσίων οικονομικών υπό τον Κ. Καραμανλή από το 2004 έως και το 2009 έκανε τη δημοσιονομική κρίση δεδομένη.
Το δημόσιο χρέος στην Ελλάδα ήταν 183,2 δισ. ευρώ το 2004.
Έως το 2009, είχε ανέβει στα 299,5 δισ. ευρώ, ή 127% του ΑΕΠ.
Οι δημόσιες δαπάνες κάτω από μια φαινομενικά συντηρητική κυβέρνησή του, που είχε δεσμευτεί να συρρικνώσει το κράτος, ανήλθε στο 54% του ΑΕΠ το 2009, από 45% το 2006.
Ωστόσο, η σημερινή κυβέρνηση δεν εξετάζει αυτή την περίοδο.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε το γιατί.
Ο Καραμανλής, κάτω από τον οποίο ο αρχηγός των Ανεξάρτητων Ελλήνων και νυν υπουργός Άμυνας, Πάνος Καμμένος, υπηρέτησε ως υπουργός.
Παρά το γεγονός εξακολουθεί να είναι μέλος του Κοινοβουλίου, ο Καραμανλής δεν έχει πει ούτε μια λέξη στο κοινό από τα τέλη του 2009.
Αντ 'αυτού, έχει καθίσει πίσω, ενώ οι υποστηρικτές του διαδίδουν ότι η πτώση του οφείλεται σε αμερικανικό "δάκτυλο" για να αποτραπεί οποιαδήποτε συμφωνία για τα ενεργειακά με τη Ρωσία.
Ο διάδοχός του, ο Παπανδρέου, φορτώθηκε το σύνολο των ευθυνών για την κατάρρευση της χώρας.
Η κοινοβουλευτική έρευνα, με αποκλειστική εστίαση στην εντολή των πιστωτών για μεταρρυθμίσεις, οι οποίες δεν υλοποιούνταν κάνοντας το σχέδιο διάσωσης αναπόφευκτο, είναι το τελευταίο και πιο κραυγαλέο επισόδειο σε μια σειρά από εξελίξεις που αναδεικνύουν την εμβάθυνση στον εθνικισμό.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η πρόσφατη υπόθεση εναντίον του Ανδρέα Γεωργίου, επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ.
Ο Γεωργίου, πρώην στέλεχος του ΔΝΤ, κατηγορείται, κυρίως από τους Ανεξάρτητους Έλληνες, για τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού στην Ελλάδα, προκειμένου να διευκολυνθεί η επιβολή της σκληρής λιτότητας στη χώρα από τους πιστωτές της.
Είναι δύσκολο να πούμε αν αυτό βοηθά ή βλάπτει την υπόθεσή του στο δικαστήριο της κοινής γνώμης ότι η Eurostat έχει επικυρώσει για τη συνέπεια τους αριθμούς του προϋπολογισμού στην Ελλάδα υπό την ηγεσία του Γεωργίου, αριθμούς που παλαιότερα, πριν το 2010, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός συνήθως έθετε υπό αμφισβήτηση.
Εν τω μεταξύ, ένας υπουργός της κυβέρνησης αυτή την εβδομάδα έθεσε το εκτιμώμενο μέγεθος των αποζημιώσεων που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στα 279 δισ. ευρώ.
Είναι ένα εξωφρενικό μέγεθος.
Το αίσθημα του αντι-γερμανισμού και του αντι-ευρωπαϊσμού συνεχίζει να ανατροφοδοτείται από τα βασικά μέλη του υπουργικού συμβουλίου.
Ο υπουργός ενέργειας, Παναγιώτης Λαφαζάνης, κατηγόρησε πρόσφατα τους Ευρωπαίους ότι συμπεριφέρονται απέναντι στην Ελλάδα ως "αδίστακτοι ιμπεριαλιστές" και είπε ότι η μόνη διέξοδος από την κρίση περιλαμβάνει μια σύγκρουση με τη "γερμανική" ΕΕ.
Ο Καμμένος αυτή την εβδομάδα επανέλαβε την απειλή του ότι μία ελληνική έξοδος από την ευρωζώνη θα οδηγούσε σε κύματα των παράνομων μεταναστών, συμπεριλαμβανομένων των τζιχαντιστών, μέσα στην καρδιά της Ευρώπης.
Σε συνέντευξη Τύπου με την Angela μερικές εβδομάδες πριν, ο Τσίπρας είπε ότι "θα ήταν λάθος να κατηγορήσουν τους ξένους για τα προβλήματα στην Ελλάδα".
Αυτή την εβδομάδα, κατά τη συζήτηση για την κοινοβουλευτική έρευνα, και ενόψει της επίσκεψής του στην Ρωσία, είχε αναμφισβήτητα διαφορετικό τόνο.
Αν αυτό το είδος της ρητορικής συνεχιστεί, σύντομα δεν θα υπάρχει λόγος οι Ευρωπαίοι να συνεχίσουν να στηρίζουν μια χώρα τόσο αποφασισμένη να αποφύγει την ευθύνη για τα λάθη της, καταλήγει η ανάλυση του κ. Παλαιολόγου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών