Μια συμφωνία μπορεί να εξακολουθεί να είναι δυνατή, αλλά η ελληνική πλευρά θα πρέπει να προχωρήσει σε συγκεκριμένα βήματα
Σαν μια βόλτα rollercoaster παροιμοιάζει την πορεία της νέας ελληνικής κυβέρνησης ο Guntram Wolff, επικεφαλής στο Ινστιτούτο Bruegel, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι στο πρόσωπο της κρίσης ο Αλέξης Τσίπρας έχει επιδοθεί σε μικροπολιτική.
Δήλωσε μονομερώς ότι δεν θα τηρούσε τη συμφωνία μεταξύ της προηγούμενης κυβέρνησης και τους πιστωτές της χώρας, θα αύξανε τις δημόσιες δαπάνες και δεν θα τηρούσε τις υποχρεώσεις ταυτόχρονα.
Η ανταπόκριση ήταν προβλέψιμη: η υπόλοιπη Ευρωζώνη και ιδίως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Γερμανία, αισθάνθηκαν τον εκβιασμό της μπλόφας του.
Η ΕΚΤ κατέστησε πιο δύσκολη την πρόσβαση των ελληνικών τραπεζών στη ρευστότητα, ενώ η κυβέρνηση της Merkel έχει αφήσει να εννοηθεί ότι μια ελληνική έξοδος από τη ζώνη του ευρώ θεωρείται διαχειρίσιμη.
Αναμφίβολα, αυτό ήταν μια αναγκαία αλλά ανεπαρκής ανταπόκριση.
Ήταν απαραίτητη, γιατί ένα νομισματικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει αξιόπιστα αν ένα μικρό μέρος της ένωσης προχωρά σε τέτοιες πρακτικές.
Μια χώρα δεν μπορεί να αποφασίσει μονομερώς να αυξήσει τις δαπάνες σε βάρος των άλλων τμημάτων της Ένωσης και να ελπίζει να λάβει χρηματοδότηση από την ΕΚΤ για αυτό.
Δεν μπορεί επίσης να μην αντικρούσει μονομερώς τις συμφωνίες μεταξύ της προηγούμενης κυβέρνησης και των ευρωπαίων εταίρων.
Ωστόσο, η ανταπόκριση υπήρξε μέχρι τώρα ανεπαρκής.
Η νέα ελληνική κυβέρνηση ψηφίστηκε με μια ισχυρή εντολή για να αλλάξει πορεία, τόσο με την εσωτερική οικονομική πολιτική όσο και με τις σχέσεις με τους εταίρους της.
Αγνοώντας αυτή την ψηφοφορία δεν αποτελεί επιλογή.
Οι Έλληνες χρειάζονται μια ρεαλιστική προοπτική για να βελτιωθεί η καθημερινή τους ζωή.
Αυτή η προοπτική δεν μπορεί να είναι το αποτέλεσμα του παιχνιδιού, με μονομερείς ενέργειες ή εκβιασμούς.
Αντ 'αυτού, θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα σοβαρής εγχώριας δράσης και μιας συμφωνίας μεταξύ των εταίρων του Eurogroup.
Ποια όμως είναι τα βασικά στοιχεία μιας συμφωνίας;
Πρώτον, η νέα ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να πάρει στα σοβαρά τις υποσχέσεις της για την αντιμετώπιση των εγχώριων προβλημάτων.
Δεδομένου ότι ο νέος υπουργός Οικονομικών έθεσε εύγλωττα στη συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο, την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς ως θέμα ζωτικής σημασίας, ένα συγκεκριμένο σχέδιο και η επιτυχή εφαρμογή του θα προσφέρει μια τεράστια ώθηση στην αξιοπιστία της νέας κυβέρνησης - τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Το δεύτερο στοιχείο είναι ένα πρόγραμμα για την κάλυψη των αναγκών χρηματοδότησης στην Ελλάδα τους επόμενους δυο μήνες.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι απαραίτητο γιατί αλλιώς η ελληνική κυβέρνηση δεν θα είναι σε θέση να αποπληρώσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την ΕΚΤ, ούτε να καλύψει τις δαπάνες της.
Είναι επίσης απαραίτητο να κλείσει το κενό των εσόδων που έχει ανοίξει τους τελευταίους μήνες, λόγω της κατάρρευσης των εσόδων από καταβολές φόρου.
Η Ελλάδα θα πρέπει να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις για να πάρει αυτό το πρόγραμμα ή αλλιώς να παραμείνει εντός των περιορισμών του προϋπολογισμού.
Τρίτον, οι εταίροι θα πρέπει να συζητήσουν το ζητούμενο πρωτογενές πλεόνασμα.
Ένα πολύ χαμηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα θα αυξήσει το βάρος για τους φορολογούμενους αλλού.
Αλλά ένα πρωτογενές πλεόνασμα άνω του 4% δεν είναι ρεαλιστικό.
Την ίδια στιγμή, η κοινωνική κατάσταση είναι τρομακτική σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας.
Η ΕΕ θα μπορούσε, επομένως, να συμφωνήσει σε ένα ειδικό πρόγραμμα για την αντιμετώπιση των κοινωνικών δυσχερειών.
Τέταρτον, το βάρος του χρέους χρειάζεται προσοχή.
Η Ελλάδα προς το παρόν δεν πληρώνει μεγάλο επιτόκιο για το χρέος της.
Αυτή η χαμηλή τρέχουσα επιβάρυνση από τόκους είναι δυνατή μόνο επειδή οι επίσημοι πιστωτές επέτρεψαν Ελλάδα μια 8ετή ανάπαυλα.
Επομένως, δεν είναι δυνατόν να μειωθεί το βάρος του χρέους ακόμη περισσότερο για το σημερινό ελληνικό προϋπολογισμό.
Είναι δυνατόν, ωστόσο, να αίρει την αβεβαιότητα της αποπληρωμής του χρέους.
Σε ένα θετικό σενάριο, η Ελλάδα θα είναι σε θέση για την επιτυχή αντιμετώπιση των διαρθρωτικών αδυναμιών της, όταν ενισχυθεί η ανάπτυξη και ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ θα μειωθεί, χάρη σε μια αύξηση του επιπέδου του ΑΕΠ.
Ωστόσο, το ΑΕΠ θα μπορούσε να αυξηθεί λιγότερο.
Αυτή η ίδια η αβεβαιότητα είναι ένα βάρος για την Ελλάδα, καθώς οι επενδυτές αποφεύγουν χώρες των οποίων η φερεγγυότητα είναι αβέβαιη.
Μια λύση θα ήταν να αναπροσαρμοστεί το χρέος με μια ρήτρα ανάπτυξης.
Οι υπουργοί Οικονομικών των χωρών της ζώνης θα πρέπει να εξετάσουν σοβαρά το ενδεχόμενο αυτό.
Δεν θα αφαιρέσουν μόνο μια σημαντική αβεβαιότητα για την Ελλάδα.
Θα καταργήσει επίσης μια σημαντική αβεβαιότητα για όλη την Ευρώπη.
Μια συμφωνία μπορεί να εξακολουθεί να είναι δυνατή, αλλά η ελληνική πλευρά θα πρέπει να προχωρήσει περισσότερο.
www.bankingnews.gr
Δήλωσε μονομερώς ότι δεν θα τηρούσε τη συμφωνία μεταξύ της προηγούμενης κυβέρνησης και τους πιστωτές της χώρας, θα αύξανε τις δημόσιες δαπάνες και δεν θα τηρούσε τις υποχρεώσεις ταυτόχρονα.
Η ανταπόκριση ήταν προβλέψιμη: η υπόλοιπη Ευρωζώνη και ιδίως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Γερμανία, αισθάνθηκαν τον εκβιασμό της μπλόφας του.
Η ΕΚΤ κατέστησε πιο δύσκολη την πρόσβαση των ελληνικών τραπεζών στη ρευστότητα, ενώ η κυβέρνηση της Merkel έχει αφήσει να εννοηθεί ότι μια ελληνική έξοδος από τη ζώνη του ευρώ θεωρείται διαχειρίσιμη.
Αναμφίβολα, αυτό ήταν μια αναγκαία αλλά ανεπαρκής ανταπόκριση.
Ήταν απαραίτητη, γιατί ένα νομισματικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει αξιόπιστα αν ένα μικρό μέρος της ένωσης προχωρά σε τέτοιες πρακτικές.
Μια χώρα δεν μπορεί να αποφασίσει μονομερώς να αυξήσει τις δαπάνες σε βάρος των άλλων τμημάτων της Ένωσης και να ελπίζει να λάβει χρηματοδότηση από την ΕΚΤ για αυτό.
Δεν μπορεί επίσης να μην αντικρούσει μονομερώς τις συμφωνίες μεταξύ της προηγούμενης κυβέρνησης και των ευρωπαίων εταίρων.
Ωστόσο, η ανταπόκριση υπήρξε μέχρι τώρα ανεπαρκής.
Η νέα ελληνική κυβέρνηση ψηφίστηκε με μια ισχυρή εντολή για να αλλάξει πορεία, τόσο με την εσωτερική οικονομική πολιτική όσο και με τις σχέσεις με τους εταίρους της.
Αγνοώντας αυτή την ψηφοφορία δεν αποτελεί επιλογή.
Οι Έλληνες χρειάζονται μια ρεαλιστική προοπτική για να βελτιωθεί η καθημερινή τους ζωή.
Αυτή η προοπτική δεν μπορεί να είναι το αποτέλεσμα του παιχνιδιού, με μονομερείς ενέργειες ή εκβιασμούς.
Αντ 'αυτού, θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα σοβαρής εγχώριας δράσης και μιας συμφωνίας μεταξύ των εταίρων του Eurogroup.
Ποια όμως είναι τα βασικά στοιχεία μιας συμφωνίας;
Πρώτον, η νέα ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να πάρει στα σοβαρά τις υποσχέσεις της για την αντιμετώπιση των εγχώριων προβλημάτων.
Δεδομένου ότι ο νέος υπουργός Οικονομικών έθεσε εύγλωττα στη συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο, την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς ως θέμα ζωτικής σημασίας, ένα συγκεκριμένο σχέδιο και η επιτυχή εφαρμογή του θα προσφέρει μια τεράστια ώθηση στην αξιοπιστία της νέας κυβέρνησης - τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Το δεύτερο στοιχείο είναι ένα πρόγραμμα για την κάλυψη των αναγκών χρηματοδότησης στην Ελλάδα τους επόμενους δυο μήνες.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι απαραίτητο γιατί αλλιώς η ελληνική κυβέρνηση δεν θα είναι σε θέση να αποπληρώσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την ΕΚΤ, ούτε να καλύψει τις δαπάνες της.
Είναι επίσης απαραίτητο να κλείσει το κενό των εσόδων που έχει ανοίξει τους τελευταίους μήνες, λόγω της κατάρρευσης των εσόδων από καταβολές φόρου.
Η Ελλάδα θα πρέπει να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις για να πάρει αυτό το πρόγραμμα ή αλλιώς να παραμείνει εντός των περιορισμών του προϋπολογισμού.
Τρίτον, οι εταίροι θα πρέπει να συζητήσουν το ζητούμενο πρωτογενές πλεόνασμα.
Ένα πολύ χαμηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα θα αυξήσει το βάρος για τους φορολογούμενους αλλού.
Αλλά ένα πρωτογενές πλεόνασμα άνω του 4% δεν είναι ρεαλιστικό.
Την ίδια στιγμή, η κοινωνική κατάσταση είναι τρομακτική σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας.
Η ΕΕ θα μπορούσε, επομένως, να συμφωνήσει σε ένα ειδικό πρόγραμμα για την αντιμετώπιση των κοινωνικών δυσχερειών.
Τέταρτον, το βάρος του χρέους χρειάζεται προσοχή.
Η Ελλάδα προς το παρόν δεν πληρώνει μεγάλο επιτόκιο για το χρέος της.
Αυτή η χαμηλή τρέχουσα επιβάρυνση από τόκους είναι δυνατή μόνο επειδή οι επίσημοι πιστωτές επέτρεψαν Ελλάδα μια 8ετή ανάπαυλα.
Επομένως, δεν είναι δυνατόν να μειωθεί το βάρος του χρέους ακόμη περισσότερο για το σημερινό ελληνικό προϋπολογισμό.
Είναι δυνατόν, ωστόσο, να αίρει την αβεβαιότητα της αποπληρωμής του χρέους.
Σε ένα θετικό σενάριο, η Ελλάδα θα είναι σε θέση για την επιτυχή αντιμετώπιση των διαρθρωτικών αδυναμιών της, όταν ενισχυθεί η ανάπτυξη και ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ θα μειωθεί, χάρη σε μια αύξηση του επιπέδου του ΑΕΠ.
Ωστόσο, το ΑΕΠ θα μπορούσε να αυξηθεί λιγότερο.
Αυτή η ίδια η αβεβαιότητα είναι ένα βάρος για την Ελλάδα, καθώς οι επενδυτές αποφεύγουν χώρες των οποίων η φερεγγυότητα είναι αβέβαιη.
Μια λύση θα ήταν να αναπροσαρμοστεί το χρέος με μια ρήτρα ανάπτυξης.
Οι υπουργοί Οικονομικών των χωρών της ζώνης θα πρέπει να εξετάσουν σοβαρά το ενδεχόμενο αυτό.
Δεν θα αφαιρέσουν μόνο μια σημαντική αβεβαιότητα για την Ελλάδα.
Θα καταργήσει επίσης μια σημαντική αβεβαιότητα για όλη την Ευρώπη.
Μια συμφωνία μπορεί να εξακολουθεί να είναι δυνατή, αλλά η ελληνική πλευρά θα πρέπει να προχωρήσει περισσότερο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών