Οι περισσότερες χώρες της Αν. Ευρώπης ενισχύουν τις αμυντικές τους δαπάνες υπακούοντας στις «προσταγές» Trump
Στο παρελθόν, το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο (ΝΑΤΟ) δικαιολογούσε την επέμβασή του σε μεγάλες περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης επισημαίνοντας την πανταχού παρούσα απειλή της τρομοκρατίας ή κάποιο ξένο κράτος, εννοώντας τις περισσότερες φορές το Ιράν.
Σήμερα, όμως, οι μάσκες έχουν πέσει και δεν αρνείται πλέον ότι ο πρωταρχικός στόχος του είναι η Ρωσία.
Ο δρόμος προς την καταστροφή - τουλάχιστον όσον αφορά τις σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας - άρχισε αμέσως μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 9ης Σεπτεμβρίου 2001.
Τρεις μήνες μετά από αυτή τη μοιραία ημέρα, τον Δεκέμβριο του 2001, ο George Bush πληροφόρησε τον Vladimir Putin ότι οι ΗΠΑ αποχώρησαν από τη Συνθήκη αντιβαλλιστικών πυραύλων.
Ήταν μία περίεργη κίνηση, με δεδομένο ότι αυτή η Συνθήκη είχε διατηρήσει την ειρήνη μεταξύ των πυρηνικών υπερδυνάμεων από το 1972.
Ήταν ένα «γεωπολιτικό λάθος», όπως ορθά το είχε χαρακτηρίσει ο Putin, ενώ ταυτόχρονα επέτρεψε στις ΗΠΑ να ξεκινήσουν τη διαδικασία ανάπτυξης ενός συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας το οποίο τοποθέτησαν κοντά στα σύνορα της Ρωσίας, με τη δικαιολογία ότι το πράττουν για να προστατεύσουν την Ευρώπη από μία ενδεχόμενη επίθεση του Ιράν.
Την ίδια ώρα είναι γνωστό ότι η δεν είχε ούτε την πρόθεση ούτε τα μέσα να πραγματοποιήσουμε μια τέτοια αποστολή αυτοκτονίας.
Όμως, η Ουάσιγκτον δεν ήταν ποτέ πρόθυμη να αφήνει τα γεγονότα να παρεμποδίζουν τις κινήσεις στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα.
την αναγκαστική κίνηση στον παγκόσμιο σκακιέρα.
Έτσι, η κυβέρνηση Bush, τάχθηκε υπέρ ενός χερσαίου πυραυλικού αμυντικού συστήματος με συστήματα αναχαίτισης στην Πολωνία και σταθμό ραντάρ στην Τσεχία.
Ωστόσο, λόγω σοβαρών αντιρρήσεων από τη Ρωσία αλλά και των πολιτών των κρατών στα οποία «εισέβαλε» το ΝΑΤΟ, το εν λόγω σχέδιο έφθασε σε αδιέξοδο όταν τη διακυβέρνηση των ΗΠΑ ανέλαβε το 2008 ο Barack Obama.
Όμως τον Σεπτέμβριο του 2009, ο βραβευμένος με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, Obama, ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ θα «βάλουν στο συρτάρι» το σχέδιο Bush.
Αυτή η ανακοίνωση έγινε δεκτή στη Μόσχα και σε άλλες χώρες ως ένδειξη ότι ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Αμερικής επιθυμούσε μία πραγματική για την παγκόσμια ειρήνη.
Φάνηκε σαν η διακυβέρνηση Bush να ήταν απλά ένα «κακό όνειρο» διάρκειας, πάντως, οκτώ ετών.
Αυτό, όμως, αποδείχθηκε μία εφήμερη αυταπάτη.
Ο Obama, ο οποίος είχε παρασύρει τις παγκόσμιες μάζες με τη γοητεία του, ανακοίνωσε λίγο καιρό μετά ότι οι ΗΠΑ θα αναπτύξουν, σε τέσσερις φάσεις, εκτοξευτήρες πυραύλων SM-3 στην Ανατολική Ευρώπη.
Σε άρθρο του στους New York Times ο υπουργός Άμυνας Robert Gates εξήγησε τους λόγους, καταλήγοντας στην άποψη ότι «με αυτόν τον τρόπο ενισχύουμε δεν «πατρονάρουμε» την αντιβαλλιστική άμυνα της Ευρώπης».
Αλλά όλα αυτά είναι… αρχαία ιστορία σε σχέση με αυτό που συμβαίνει σήμερα.
Υπό το πρόσχημα της «ρωσικής επιθετικότητας,», μια έννοια που πούλησε σε αρκετούς πολίτες, μετά από ειδήσεις όπως η ρωσική «εισβολή» στην Ουκρανία ή προσάρτηση της Κριμαίας, οι ΗΠΑ άλλαξαν τακτική.
Το ΝΑΤΟ σταμάτησε να κρύβεται και αποκάλυψε ότι ο πραγματικός του στόχος είναι η Ρωσία.
Σε συνδυασμό με την απειλή του Donald Trump ότι οι ΗΠΑ θα αποχωρήσουν από το ΝΑΤΟ εάν τα κράτη μέλη δεν ξεκινήσουν να δαπανούν περισσότερα για την άμυνα (2% του ετήσιου ΑΕΠ), η Ανατολική Ευρώπη έχει γίνει ένα πραγματικό πεδίο έντονης στρατικοποίησης
Στρατεύματα του ΝΑΤΟ έχουν συγκεντρωθεί από τον Βορρά έως τα βαλκάνια.
Τον Απρίλιο, ο Βρετανός δημοσιογράφος Neil Clark περιέγραψε μόνο μία από τις ασκήσεις που πραγματοποιεί το ΝΑΤΟ και ονομάζονταν «Summer Shield».
Οι στρατιωτικές ασκήσεις του ΝΑΤΟ "έχουν δρομολογηθεί στη στρατιωτική βάση Adazi.
Στρατιώτες από τη Λετονία, τις ΗΠΑ, τη Βουλγαρία, την Εσθονία, τον Καναδά, τη Λιθουανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, το Λουξεμβούργο, τη Ρουμανία, τη Σλοβακία, τη Γερμανία συμμετέχουν σε αυτές ", έγραψε ο Clark.
Επίσης προσέθετε ότι «το σημερινό σλόγκαν «ρωσική επιθετικότητα» θυμίζει αρκετά το αντίστοιχο του 2003 για την «ύπαρξη Όπλων Μαζικής Καταστροφής από το καθεστώς Saddam».
Και στις δύο περιπτώσεις δεν υπάρχουν κανένα στοιχείο που να το αποδεικνύει».
Πριν από μία δεκαετία δεν θα μπορούσαν να συμβούν αυτές οι κινήσεις.
Σήμερα, όμως, υπάρχει ο νέος τρόπος σκέψης στις ΗΠΑ, ενώ τα κράτη-πελάτες τους αναγκάζονται να ανοίξουν τα πορτοφόλια τους αλλιώς θα δεχθούν επίθεση από την «κακή ρωσική αρκούδα».
Κλασσικό παράδειγμα αποτελεί η Ρουμανία, μία από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης.
Ο υπουργός Άμυνας της Ρουμανίας Mihai Fifor υποστήριξε ότι αυτή η αγορά «θα βελτιώσει την εθνική και συμμαχική αμυντική ικανότητα της Ρουμανίας» και τόνισε ότι η δέσμευση της Ρουμανίας για ανώτατο όριο δαπανών 2% του ΑΕΠ «για τα επόμενα 10 χρόνια είναι ισχυρή».
Η πρωθυπουργός Viorica Dancila δήλωσε: "Θέλουμε τα προγράμματα προμηθειών να ενισχύσουν επίσης την αμυντική μας βιομηχανία με βάση συμφωνίες αντιστάθμισης όπου είναι δυνατόν".
Αυτό που περιμένουν όλοι να δουν είναι πόσο θα διαρκέσει αυτή η δραστηριότητα του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη πριν η κατάσταση γίνει ανεξέλεγκτη, καθώς το τρέχον διάστημα μάλλον βιώνουμε την… ηρεμία πριν από τη μεγάλη θύελλα.
www.bankingnews.gr
Σήμερα, όμως, οι μάσκες έχουν πέσει και δεν αρνείται πλέον ότι ο πρωταρχικός στόχος του είναι η Ρωσία.
Ο δρόμος προς την καταστροφή - τουλάχιστον όσον αφορά τις σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας - άρχισε αμέσως μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 9ης Σεπτεμβρίου 2001.
Τρεις μήνες μετά από αυτή τη μοιραία ημέρα, τον Δεκέμβριο του 2001, ο George Bush πληροφόρησε τον Vladimir Putin ότι οι ΗΠΑ αποχώρησαν από τη Συνθήκη αντιβαλλιστικών πυραύλων.
Ήταν μία περίεργη κίνηση, με δεδομένο ότι αυτή η Συνθήκη είχε διατηρήσει την ειρήνη μεταξύ των πυρηνικών υπερδυνάμεων από το 1972.
Ήταν ένα «γεωπολιτικό λάθος», όπως ορθά το είχε χαρακτηρίσει ο Putin, ενώ ταυτόχρονα επέτρεψε στις ΗΠΑ να ξεκινήσουν τη διαδικασία ανάπτυξης ενός συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας το οποίο τοποθέτησαν κοντά στα σύνορα της Ρωσίας, με τη δικαιολογία ότι το πράττουν για να προστατεύσουν την Ευρώπη από μία ενδεχόμενη επίθεση του Ιράν.
Την ίδια ώρα είναι γνωστό ότι η δεν είχε ούτε την πρόθεση ούτε τα μέσα να πραγματοποιήσουμε μια τέτοια αποστολή αυτοκτονίας.
Όμως, η Ουάσιγκτον δεν ήταν ποτέ πρόθυμη να αφήνει τα γεγονότα να παρεμποδίζουν τις κινήσεις στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα.
την αναγκαστική κίνηση στον παγκόσμιο σκακιέρα.
Έτσι, η κυβέρνηση Bush, τάχθηκε υπέρ ενός χερσαίου πυραυλικού αμυντικού συστήματος με συστήματα αναχαίτισης στην Πολωνία και σταθμό ραντάρ στην Τσεχία.
Ωστόσο, λόγω σοβαρών αντιρρήσεων από τη Ρωσία αλλά και των πολιτών των κρατών στα οποία «εισέβαλε» το ΝΑΤΟ, το εν λόγω σχέδιο έφθασε σε αδιέξοδο όταν τη διακυβέρνηση των ΗΠΑ ανέλαβε το 2008 ο Barack Obama.
Όμως τον Σεπτέμβριο του 2009, ο βραβευμένος με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, Obama, ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ θα «βάλουν στο συρτάρι» το σχέδιο Bush.
Αυτή η ανακοίνωση έγινε δεκτή στη Μόσχα και σε άλλες χώρες ως ένδειξη ότι ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Αμερικής επιθυμούσε μία πραγματική για την παγκόσμια ειρήνη.
Φάνηκε σαν η διακυβέρνηση Bush να ήταν απλά ένα «κακό όνειρο» διάρκειας, πάντως, οκτώ ετών.
Αυτό, όμως, αποδείχθηκε μία εφήμερη αυταπάτη.
Ο Obama, ο οποίος είχε παρασύρει τις παγκόσμιες μάζες με τη γοητεία του, ανακοίνωσε λίγο καιρό μετά ότι οι ΗΠΑ θα αναπτύξουν, σε τέσσερις φάσεις, εκτοξευτήρες πυραύλων SM-3 στην Ανατολική Ευρώπη.
Σε άρθρο του στους New York Times ο υπουργός Άμυνας Robert Gates εξήγησε τους λόγους, καταλήγοντας στην άποψη ότι «με αυτόν τον τρόπο ενισχύουμε δεν «πατρονάρουμε» την αντιβαλλιστική άμυνα της Ευρώπης».
Αλλά όλα αυτά είναι… αρχαία ιστορία σε σχέση με αυτό που συμβαίνει σήμερα.
Υπό το πρόσχημα της «ρωσικής επιθετικότητας,», μια έννοια που πούλησε σε αρκετούς πολίτες, μετά από ειδήσεις όπως η ρωσική «εισβολή» στην Ουκρανία ή προσάρτηση της Κριμαίας, οι ΗΠΑ άλλαξαν τακτική.
Το ΝΑΤΟ σταμάτησε να κρύβεται και αποκάλυψε ότι ο πραγματικός του στόχος είναι η Ρωσία.
Σε συνδυασμό με την απειλή του Donald Trump ότι οι ΗΠΑ θα αποχωρήσουν από το ΝΑΤΟ εάν τα κράτη μέλη δεν ξεκινήσουν να δαπανούν περισσότερα για την άμυνα (2% του ετήσιου ΑΕΠ), η Ανατολική Ευρώπη έχει γίνει ένα πραγματικό πεδίο έντονης στρατικοποίησης
Στρατεύματα του ΝΑΤΟ έχουν συγκεντρωθεί από τον Βορρά έως τα βαλκάνια.
Τον Απρίλιο, ο Βρετανός δημοσιογράφος Neil Clark περιέγραψε μόνο μία από τις ασκήσεις που πραγματοποιεί το ΝΑΤΟ και ονομάζονταν «Summer Shield».
Οι στρατιωτικές ασκήσεις του ΝΑΤΟ "έχουν δρομολογηθεί στη στρατιωτική βάση Adazi.
Στρατιώτες από τη Λετονία, τις ΗΠΑ, τη Βουλγαρία, την Εσθονία, τον Καναδά, τη Λιθουανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, το Λουξεμβούργο, τη Ρουμανία, τη Σλοβακία, τη Γερμανία συμμετέχουν σε αυτές ", έγραψε ο Clark.
Επίσης προσέθετε ότι «το σημερινό σλόγκαν «ρωσική επιθετικότητα» θυμίζει αρκετά το αντίστοιχο του 2003 για την «ύπαρξη Όπλων Μαζικής Καταστροφής από το καθεστώς Saddam».
Και στις δύο περιπτώσεις δεν υπάρχουν κανένα στοιχείο που να το αποδεικνύει».
Πριν από μία δεκαετία δεν θα μπορούσαν να συμβούν αυτές οι κινήσεις.
Σήμερα, όμως, υπάρχει ο νέος τρόπος σκέψης στις ΗΠΑ, ενώ τα κράτη-πελάτες τους αναγκάζονται να ανοίξουν τα πορτοφόλια τους αλλιώς θα δεχθούν επίθεση από την «κακή ρωσική αρκούδα».
Κλασσικό παράδειγμα αποτελεί η Ρουμανία, μία από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης.
Ο υπουργός Άμυνας της Ρουμανίας Mihai Fifor υποστήριξε ότι αυτή η αγορά «θα βελτιώσει την εθνική και συμμαχική αμυντική ικανότητα της Ρουμανίας» και τόνισε ότι η δέσμευση της Ρουμανίας για ανώτατο όριο δαπανών 2% του ΑΕΠ «για τα επόμενα 10 χρόνια είναι ισχυρή».
Η πρωθυπουργός Viorica Dancila δήλωσε: "Θέλουμε τα προγράμματα προμηθειών να ενισχύσουν επίσης την αμυντική μας βιομηχανία με βάση συμφωνίες αντιστάθμισης όπου είναι δυνατόν".
Αυτό που περιμένουν όλοι να δουν είναι πόσο θα διαρκέσει αυτή η δραστηριότητα του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη πριν η κατάσταση γίνει ανεξέλεγκτη, καθώς το τρέχον διάστημα μάλλον βιώνουμε την… ηρεμία πριν από τη μεγάλη θύελλα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών