Οι τιμές των καινούριων μοντέλων έχουν ξεφύγει διεθνώς, μετατρέποντας τη μετακίνηση από αυτονόητο δικαίωμα σε προνόμιο για λίγους, ακόμη και στη χώρα που γέννησε το «αυτοκίνητο του λαού».
Η άνοδος των τιμών στα αυτοκίνητα δεν είναι ένα μεμονωμένο ελληνικό φαινόμενο. Από τη Γερμανία μέχρι τις ΗΠΑ, η αγορά έχει μετακινηθεί προς ακριβότερα και πιο σύνθετα μοντέλα, αφήνοντας εκτός χιλιάδες καταναλωτές που κάποτε θεωρούσαν δεδομένη την πρόσβαση στη μετακίνηση. Στο Μπόχουμ της Γερμανίας, η αντιπροσωπεία Auto Feix σταμάτησε να πουλά καινούρια αυτοκίνητα επειδή, όπως λέει η διευθύντρια Κέρστιν Φάιξ, «οι πελάτες δεν έχουν πια αρκετά λεφτά στην τσέπη τους». Ο μέσος Γερμανός πρέπει να δουλέψει πλέον 43 εβδομάδες για να αγοράσει ένα καινούριο μοντέλο, έναντι 32 εβδομάδων το 1995. Οι μισθοί δεν συμβαδίζουν με την άνοδο των τιμών, ενώ οι παράγοντες πίσω από αυτή την εξέλιξη είναι πολυδιάστατοι: αυστηρότερες ρυθμίσεις για ρύπους και ασφάλεια, αλυσίδες εφοδιασμού που δεν έχουν ακόμα επανέλθει πλήρως από τις επιπτώσεις της πανδημίας και του πολέμου στην Ουκρανία, καθώς και η στροφή των κατασκευαστών σε μοντέλα υψηλότερου περιθωρίου κέρδους. Η εικόνα επιβεβαιώνεται και από τα μοντέλα που εξαφανίζονται από τις αγορές: το VW Up, το Opel Adam, το Ford Fiesta -αυτοκίνητα που στήριξαν τη μικρομεσαία τάξη για δεκαετίες- έχουν πια αποσυρθεί. Ταυτόχρονα, τα μεταχειρισμένα έχουν μετατραπεί σε πολύτιμο αγαθό, με τις τιμές τους να έχουν αυξηθεί κατά 88% σε μόλις μία δεκαετία. Αντιπροσωπείες όπως η Auto Feix επιβιώνουν σήμερα αποκλειστικά από την πώληση σχεδόν καινούριων μεταχειρισμένων, ως μια τελευταία «οικονομική» διέξοδο για όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να στραφούν στο νέο (διαβάστε περισσότερα)
Σχόλια αναγνωστών