Η σταδιακή απώλεια φορολογικών εσόδων από τα καύσιμα φέρνει στο προσκήνιο νέες μορφές επιβάρυνσης για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, με την Ευρώπη να αναζητά δίκαιη αλλά και βιώσιμη λύση.
Όπως εξετάζεται στη Βρετανία. Τα τελευταία χρόνια, η μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση έχει στηριχθεί δυναμικά από κρατικά κίνητρα: φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις αγοράς, ελεύθερη κυκλοφορία σε ζώνες περιορισμένης ρύπανσης και σημαντικά χαμηλότερα κόστη χρήσης. Ωστόσο, καθώς η ηλεκτροκίνηση περνά πλέον από τη φάση της ενίσχυσης στη φάση της εξισορρόπησης, αρκετές κυβερνήσεις -με πρώτη τη Βρετανία- εξετάζουν την εισαγωγή ενός νέου τέλους χρήσης των δρόμων, βασισμένου στην απόσταση που διανύει κάθε οδηγός. Η λογική πίσω από αυτή τη σκέψη είναι απλή: τα έσοδα από τη φορολόγηση των καυσίμων – βασικός πυλώνας χρηματοδότησης της συντήρησης και ανάπτυξης του οδικού δικτύου – μειώνονται συνεχώς. Όσο περισσότερα μοντέλα φορτίζουν αντί να ανεφοδιάζονται, τόσο μεγαλώνει το δημοσιονομικό κενό. Και παρότι τα ηλεκτρικά προσφέρουν μειωμένο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, δεν παύουν να επιβαρύνουν τις υποδομές με τον ίδιο τρόπο που το κάνει ένα συμβατικό αυτοκίνητο. Σε αυτό το πλαίσιο, το μοντέλο της χρέωσης ανά χιλιόμετρο (pay-per-kilometre) αρχίζει να απασχολεί όχι μόνο το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ολλανδία, η Γερμανία και η Γαλλία. Η Ολλανδία, μάλιστα, σχεδιάζει ήδη να εφαρμόσει το σύστημα από το 2030, με βάση την ετήσια χιλιομετρική απόσταση κάθε οδηγού (διαβάστε περισσότερα)
Σχόλια αναγνωστών