Ζητείται η συμμετοχή του λαού σε ένα ασαφές σχέδιο…
Είναι πλέον αρκετά δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς και συνεπώς να εκτιμήσει πως πορεύεται η κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους.
Την ώρα που ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης δήλωνε μετά τη συνάντηση του με το διοικητή της ΕΚΤ, Mario Draghi πως «η επίτευξη συμφωνίας είναι ρεαλιστικός και ορατός στόχος» αρκεί να όλοι δράσουν εποικοδομητικά, το Μέγαρο Μαξίμου έκανε ουσιαστικά λόγο για αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις, επιρρίπτοντας την ευθύνη στο ΔΝΤ και στην ΕΕ.
Και ενώ το Μέγαρο Μαξίμου υποστήριζε πως «οι σοβαρές διαφωνίες και οι αντιθέσεις μεταξύ ΔΝΤ και ΕΕ δημιουργούν εμπόδια στις διαπραγματεύσεις και υψηλούς κινδύνους», οι διαβουλεύσεις στο Brussels Group συνεχίζονται ενώ ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης συναντάται με Ευρωπαίους ομολόγους του.
Μέσα σε αυτό το σφόδρα αντιφατικό κλίμα (μάλιστα λίγα 24ωρα μετά τις τηλεφωνικές επαφές Τσίπρα με Merkel και Lagarde), όπου η κυβέρνηση διαμηνύει ότι δεν θα προωθήσει καμία μεταρρύθμιση, εάν οι πιστωτές δεν ξεκαθαρίσουν τις προθέσεις τους, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τονίζουν ότι δεν θα ψηφίσουν νέα «μνημονιακά» μέτρα ενώ η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ θέτει έμμεσα θέμα δημοψηφίσματος, ζητώντας από το λαό να γίνει συμμέτοχος στις εξελίξεις.
Αλλά σε ποια πραγματικότητα, σε ποια δεδομένα καλεί η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ το λαό να γίνει συμμέτοχος;
Της προσπάθειας για συμβιβασμό;
Της συναίνεσης σε μια ρήξη, για την οποία την ευθύνη – κατά την κυβέρνηση - θα φέρουν οι εταίροι;
Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο αν όλη αυτή η «εμπλοκή» αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα, εάν είναι ένα επικοινωνιακό «τερτίπι» στο πλαίσιο των πολιτικών συσχετισμών ή εάν αποτελεί ένα διπλωματικό «χαρτί» την ύστατη ώρα της διαπραγμάτευσης όταν όλα τα μέρη προσπαθούν να αποκομίσουν το μέγιστο δυνατό όφελος.
Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο σε τι είναι πιο κοντά η χώρα: σε μια συμφωνία με τους εταίρους ή στον κίνδυνο να υπάρξει μια στάση πληρωμών.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η κατάσταση είναι οριακή.
Για να ζητήσει η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ τη συμμετοχή του λαού θα πρέπει πρώτα αυτοί να καθορίσουν και να ξεκαθαρίσουν τις θέσεις τους, τη στάση τους και τη στρατηγική τους.
Κάτι που δεν έχει γίνει ακόμα.
Ή τουλάχιστον δεν έχει καταστεί σαφές στο λαό.
Ο οποίος από την πλευρά του έχει διαμηνύσει ξεκάθαρα ήδη από τις 25 Ιανουαρίου, τι είναι αυτό που προσδοκά από την κυβέρνηση που εξέλεξε.
Ανεξάρτητα από το που θα επιχειρηθεί να μετακυλιστεί η ευθύνη, το μπαλάκι παραμένει – και όπως πρέπει – στην ίδια την κυβέρνηση.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Την ώρα που ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης δήλωνε μετά τη συνάντηση του με το διοικητή της ΕΚΤ, Mario Draghi πως «η επίτευξη συμφωνίας είναι ρεαλιστικός και ορατός στόχος» αρκεί να όλοι δράσουν εποικοδομητικά, το Μέγαρο Μαξίμου έκανε ουσιαστικά λόγο για αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις, επιρρίπτοντας την ευθύνη στο ΔΝΤ και στην ΕΕ.
Και ενώ το Μέγαρο Μαξίμου υποστήριζε πως «οι σοβαρές διαφωνίες και οι αντιθέσεις μεταξύ ΔΝΤ και ΕΕ δημιουργούν εμπόδια στις διαπραγματεύσεις και υψηλούς κινδύνους», οι διαβουλεύσεις στο Brussels Group συνεχίζονται ενώ ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης συναντάται με Ευρωπαίους ομολόγους του.
Μέσα σε αυτό το σφόδρα αντιφατικό κλίμα (μάλιστα λίγα 24ωρα μετά τις τηλεφωνικές επαφές Τσίπρα με Merkel και Lagarde), όπου η κυβέρνηση διαμηνύει ότι δεν θα προωθήσει καμία μεταρρύθμιση, εάν οι πιστωτές δεν ξεκαθαρίσουν τις προθέσεις τους, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τονίζουν ότι δεν θα ψηφίσουν νέα «μνημονιακά» μέτρα ενώ η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ θέτει έμμεσα θέμα δημοψηφίσματος, ζητώντας από το λαό να γίνει συμμέτοχος στις εξελίξεις.
Αλλά σε ποια πραγματικότητα, σε ποια δεδομένα καλεί η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ το λαό να γίνει συμμέτοχος;
Της προσπάθειας για συμβιβασμό;
Της συναίνεσης σε μια ρήξη, για την οποία την ευθύνη – κατά την κυβέρνηση - θα φέρουν οι εταίροι;
Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο αν όλη αυτή η «εμπλοκή» αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα, εάν είναι ένα επικοινωνιακό «τερτίπι» στο πλαίσιο των πολιτικών συσχετισμών ή εάν αποτελεί ένα διπλωματικό «χαρτί» την ύστατη ώρα της διαπραγμάτευσης όταν όλα τα μέρη προσπαθούν να αποκομίσουν το μέγιστο δυνατό όφελος.
Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο σε τι είναι πιο κοντά η χώρα: σε μια συμφωνία με τους εταίρους ή στον κίνδυνο να υπάρξει μια στάση πληρωμών.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η κατάσταση είναι οριακή.
Για να ζητήσει η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ τη συμμετοχή του λαού θα πρέπει πρώτα αυτοί να καθορίσουν και να ξεκαθαρίσουν τις θέσεις τους, τη στάση τους και τη στρατηγική τους.
Κάτι που δεν έχει γίνει ακόμα.
Ή τουλάχιστον δεν έχει καταστεί σαφές στο λαό.
Ο οποίος από την πλευρά του έχει διαμηνύσει ξεκάθαρα ήδη από τις 25 Ιανουαρίου, τι είναι αυτό που προσδοκά από την κυβέρνηση που εξέλεξε.
Ανεξάρτητα από το που θα επιχειρηθεί να μετακυλιστεί η ευθύνη, το μπαλάκι παραμένει – και όπως πρέπει – στην ίδια την κυβέρνηση.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών