γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Μετά από 15 χρόνια με φήμη χρεοκοπημένης χώρας, η Αργεντινή φαίνεται να σηκώνει το ανάστημα της, καθώς μετά από την επιτυχημένη, τηρουμένων των αναλογιών, έκδοση ομολόγων που πραγματοποίησε πριν από δύο ημέρες, χτες “απαγόρευσε” στην αντιπροσωπεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να κάνει προκαταρκτικό έλεγχο....
Το πρώτο βήμα για την επιστροφή της Αργεντινής στις διεθνείς αγορές έπειτα από απουσία εννέα ετών έγινε, πετυχαίνοντας την είσπραξη 12,1 δισ. δολαρίων με την έκδοση ομολόγων ύψους 18,3 δισ. δολαρίων. Ήταν η πρώτη επιτυχής δημοπρασία ομολόγων μετά την οικονομική κατάρρευσή της το 2001, καθώς είχε καταβάλει μια ακόμη, αντίστοιχη, προσπάθεια τον Ιούνιο του 2005, επί προεδρίας του κ. Νέστορ Κίρσνερ, η οποία ωστόσο δεν είχε στεφθεί με επιτυχία. Σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών «το αποτέλεσμα ξεπερνά τις προσδοκίες της κυβέρνησης (κάλυψη 66%) και θα βοηθήσει στο κλείσιμο ενός κεφαλαίου όσον αφορά το χρέος ρεκόρ ύψους 95 δισ. δολαρίων του 2001»
Η Αργεντινή πλέον δεν βλέπει με καλό μάτι το ΔΝΤ έπειτα από την εμπλοκή του στα της χώρας όταν χρεοκόπησε το 2001. Ενδεικτικό είναι ότι ο πρώην πρόεδρος της χώρας και νυν σύζυγος της προέδρου Κριστίνα Κίρχνερ, είχε διαγράψει μονομερώς χρέος 9,5 δισ. της Αργεντινής προς το ΔΝΤ. Η Αργεντινή χτες δε δέχθηκε την αντιπροσωπεία του ΔΝΤ ώστε να βρεθεί μια λύση για το χρέος της χώρας, ύψους 7,5 δισ. δολαρίων, προς τις χώρες της επονομαζόμενης «Λέσχης των Παρισίων» (ΗΠΑ, Ιαπωνία και ευρωπαϊκά κράτη δανειστές), δείχνοντας ανοιχτά ότι στο σχεδιασμό αποπληρωμής του χρέους της δε συμπεριλαμβάνεται το ΔΝΤ. Πλέον, όπως δήλωσε και ο υπουργός Οικονομικών «η κυβέρνηση θα περιμένει για τη διάθεση ομολόγων με επιτόκιο μικρότερο του 10%».
Από το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης, κυριαρχεί έντονα η σύγκριση με την Αργεντινή, καθώς και το ερώτημα εάν η Ελλάδα με τα 300 δις ευρώ του χρέους της θα χρεοκοπήσει, όπως έγινε και στην Αργεντινή το 2001, που κήρυξε χρεοκοπία υπό το βάρος των 90 δις δολλαρίων, και η οποία δυσκολεύεται από τότε να επιστρέψει στις αγορές. Με την κίνηση αυτή η κυβέρνηση της προέδρου Κριστίνα Φερνάντες πετυχαίνει στην πράξη την αναδιαπραγμάτευση του 92,4% του κρατικού χρέους της, που τελούσε σε εκκρεμότητα από την κατάρρευση του 2001. Οι πιστωτές της Αργεντινής οι οποίοι είχαν στην κατοχή τους κρατικά ομόλογα εμπόδιζαν την πρόσβαση της χώρας στις διεθνείς αγορές.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, στην περίπτωση της Ελλάδας το πακέτο που συμφωνήθηκε με το ΔΝΤ βασίζεται στη δημοσιονομική λιτότητα, χωρίς όμως να παρέχεται η δυνατότητα αναστάθμισης της οικονομίας με μια υποτίμηση στη συναλλαγματική ισοτιμία. Πρόκειται για κάτι σχεδόν πρωτοφανές στα χρονικά των προγραμμάτων διαρθρωτικής προσαρμογής του ΔΝΤ, με εξαίρεση την πρόσφατη περίπτωση της Αργεντινής, η οποία μάλιστα δεν είχε αίσιο τέλος.
Κατά συνέπεια, οι αρχές εξωθούνται σε προϋπολογισμούς λιτότητας οι οποίοι, δεδομένης της αβεβαιότητας για τη βιωσιμότητα της ανάκαμψης του ιδιωτικού τομέα, ουσιαστικά συνιστούν μια πρόωρη δημοσιονομική σύσφιξη.
Ωστόσο, αυτό ππου επισημαίνει η Eurobank και θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη στις συγκρίσεις Ελλάδας Αργεντινής, το ελληνικό δημόσιο χρέος Γενικής Κυβέρνησης διακρατείται, στο μεγαλύτερο μέρος του (80%), από ξένους, μειώνοντας τα κίνητρα για εξώθηση της χώρας σε χρεοκοπία. Επιπλέον, είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου σε ευρώ και όχι σε ξένο νόμισμα, σε αντίθεση με την Αργεντινή όπου το 90% ήταν σε ξένο νόμισμα, καθιστώντας την εξυπηρέτησή του δύσκολη, καθώς τα συναλλαγματικά αποθέματα (εξαιτίας και των χαμηλών εξαγωγικών εσόδων) δεν επαρκούσαν υπό την πίεση της ανάγκης διατήρησης της σταθερής ισοτιμίας.
www.bankingnews.gr
Η Αργεντινή πλέον δεν βλέπει με καλό μάτι το ΔΝΤ έπειτα από την εμπλοκή του στα της χώρας όταν χρεοκόπησε το 2001. Ενδεικτικό είναι ότι ο πρώην πρόεδρος της χώρας και νυν σύζυγος της προέδρου Κριστίνα Κίρχνερ, είχε διαγράψει μονομερώς χρέος 9,5 δισ. της Αργεντινής προς το ΔΝΤ. Η Αργεντινή χτες δε δέχθηκε την αντιπροσωπεία του ΔΝΤ ώστε να βρεθεί μια λύση για το χρέος της χώρας, ύψους 7,5 δισ. δολαρίων, προς τις χώρες της επονομαζόμενης «Λέσχης των Παρισίων» (ΗΠΑ, Ιαπωνία και ευρωπαϊκά κράτη δανειστές), δείχνοντας ανοιχτά ότι στο σχεδιασμό αποπληρωμής του χρέους της δε συμπεριλαμβάνεται το ΔΝΤ. Πλέον, όπως δήλωσε και ο υπουργός Οικονομικών «η κυβέρνηση θα περιμένει για τη διάθεση ομολόγων με επιτόκιο μικρότερο του 10%».
Από το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης, κυριαρχεί έντονα η σύγκριση με την Αργεντινή, καθώς και το ερώτημα εάν η Ελλάδα με τα 300 δις ευρώ του χρέους της θα χρεοκοπήσει, όπως έγινε και στην Αργεντινή το 2001, που κήρυξε χρεοκοπία υπό το βάρος των 90 δις δολλαρίων, και η οποία δυσκολεύεται από τότε να επιστρέψει στις αγορές. Με την κίνηση αυτή η κυβέρνηση της προέδρου Κριστίνα Φερνάντες πετυχαίνει στην πράξη την αναδιαπραγμάτευση του 92,4% του κρατικού χρέους της, που τελούσε σε εκκρεμότητα από την κατάρρευση του 2001. Οι πιστωτές της Αργεντινής οι οποίοι είχαν στην κατοχή τους κρατικά ομόλογα εμπόδιζαν την πρόσβαση της χώρας στις διεθνείς αγορές.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, στην περίπτωση της Ελλάδας το πακέτο που συμφωνήθηκε με το ΔΝΤ βασίζεται στη δημοσιονομική λιτότητα, χωρίς όμως να παρέχεται η δυνατότητα αναστάθμισης της οικονομίας με μια υποτίμηση στη συναλλαγματική ισοτιμία. Πρόκειται για κάτι σχεδόν πρωτοφανές στα χρονικά των προγραμμάτων διαρθρωτικής προσαρμογής του ΔΝΤ, με εξαίρεση την πρόσφατη περίπτωση της Αργεντινής, η οποία μάλιστα δεν είχε αίσιο τέλος.
Κατά συνέπεια, οι αρχές εξωθούνται σε προϋπολογισμούς λιτότητας οι οποίοι, δεδομένης της αβεβαιότητας για τη βιωσιμότητα της ανάκαμψης του ιδιωτικού τομέα, ουσιαστικά συνιστούν μια πρόωρη δημοσιονομική σύσφιξη.
Ωστόσο, αυτό ππου επισημαίνει η Eurobank και θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη στις συγκρίσεις Ελλάδας Αργεντινής, το ελληνικό δημόσιο χρέος Γενικής Κυβέρνησης διακρατείται, στο μεγαλύτερο μέρος του (80%), από ξένους, μειώνοντας τα κίνητρα για εξώθηση της χώρας σε χρεοκοπία. Επιπλέον, είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου σε ευρώ και όχι σε ξένο νόμισμα, σε αντίθεση με την Αργεντινή όπου το 90% ήταν σε ξένο νόμισμα, καθιστώντας την εξυπηρέτησή του δύσκολη, καθώς τα συναλλαγματικά αποθέματα (εξαιτίας και των χαμηλών εξαγωγικών εσόδων) δεν επαρκούσαν υπό την πίεση της ανάγκης διατήρησης της σταθερής ισοτιμίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών