Πρόσωπα

Ο Φερλάντ Μεντί άφησε το αναπηρικό καροτσάκι για να πετάξει και όχι για να περπατήσει…

Ο Φερλάντ Μεντί άφησε το αναπηρικό καροτσάκι για να πετάξει και όχι για να περπατήσει…
Ένας ατελείωτος εφιάλτης ή, αυτό που ζει τώρα, ένα ιδιαίτερο όνειρο. Ο Φερλάντ Μεντί δεν αποτελεί απλώς την αποκάλυψη της φετινής Ρεάλ Μαδρίτης αλλά και ένα από τα μεγαλύτερα παραδείγματα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο
«Ήμουν σε αναπηρική καρέκλα και χρειάστηκε έξι με επτά μήνες αποκατάσταση, ώστε να μπορώ να περπατήσω ξανά. Τώρα είμαι στη Ρεάλ Μαδρίτης και είναι πραγματικά απίστευτο». Το βλέπεις και σου είναι δύσκολο να το πιστέψεις. Είναι αδιανόητο να έχει συμβεί κάτι τέτοιο σε έναν άνθρωπο και η ψυχή του να είναι ανεπηρέαστη. Και όμως, αυτό είναι το ένα κομμάτι μίας, τρομακτικά, τέλειας ποδοσφαιρικής ιστορίας.
 
Ο Φερλάντ Μεντί μπορεί να έγινε γνωστός από τις φετινές εμφανίσεις του στην ασταθή Ρεάλ Μαδρίτης, όμως αυτό που κρύβει πίσω του, τον κάνει αυτομάτως ένα ζωντανό παράδειγμα. Τα δύσκολα παιδικά χρόνια, η απώλεια που τον συγκλόνισε, η αρρώστια που πήγε να του στερήσει το… πόδι και μία απότομη ανάκαμψη, βγαλμένη από όνειρο.

 
Ρατσισμός, φτώχεια, πένθος και διέξοδο το… ποδόσφαιρο!
 
Σε μία φτωχική γειτονιά της Meulan-En-Yvelines, κοντά στο Παρίσι της Γαλλίας, έρχεται στη ζωή, στις 8 Ιουνίου του 1995, ο Φερλάντ Μεντί. Οι γονείς του, ήταν μετανάστες από την Αφρική, με τον πατέρα του να κατάγεται από τη Σενεγάλη και η μητέρα του από τη Γουινέα. Αυτός ήταν και ο λόγος που ένιωσε αρκετά τον ρατσισμό στα παιδικά του χρόνια.

 
Ωστόσο, αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά στον πόνο της απώλειας. Σε ηλικία 11 ετών, ο πατέρας του φεύγει ξαφνικά από τη ζωή και ο μικρός Μεντί, καλείται μαζί με τη μαμά του, να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Οι οικονομικές συγκυρίες ήταν εξαιρετικά δύσκολες και ο νεαρός δεν είχε εύκολα παιδικά χρόνια. Όμως, υπήρχε ένας τρόπος να ξεφεύγει από την καθημερινότητα. Δεν ήταν άλλος από το ποδόσφαιρο.

Συγκεκριμένα, από την ηλικία των εννέα ετών, το ταλέντο του πιτσιρικά είχε γίνει ευδιάκριτο στη Παρί Σεν Ζερμέν. Ο παριζιάνικος σύλλογος, έπειτα από τα απαραίτητα δοκιμαστικά, έκανε αποδεκτό τον Μεντί στις ακαδημίες του. 
 
Η αξιοζήλευτη ταχύτητα που είχε, τον έφερε αρχικά στη θέση του φορ. Γρήγορα, όμως μετακινήθηκε στην αριστερή πλευρά, εκεί και όπου καθιερώθηκε. Το ποδόσφαιρο, για εκείνον, ήταν η ευκαιρία για να ρίξει «κάτω από το χαλάκι», οτιδήποτε ζούσε εκτός των τεσσάρων γραμμών.
Ο τραυματισμός που εξελίχθηκε σε… εφιάλτη!
 
Ένα χρόνο μετά τον θάνατο του πατέρα του, η μοίρα ήταν και πάλι παρούσα για να τον ρίξει, για δεύτερη φορά, κάτω. Κατά την διάρκεια ενός αγώνα, τραυματίζεται άσχημα στον αριστερό γοφό. Οι γιατροί του είπαν πως θα έπρεπε να ακολουθήσει μία θεραπεία, ώστε να επουλωθεί το τραύμα. Η οικονομική κατάσταση, από την άλλη, δεν του επέτρεπε κάτι τέτοιο, με αποτέλεσμα να μην κάνει τίποτα.
 
Η εξέλιξή αυτού του τραυματισμού, έφτασε στο χειρότερο σενάριο. Στα 14 του, ο νεαρός διαγνώστηκε με αρθρίτιδα και έπαθε λοίμωξη, στο σημείο που χτύπησε. Η κατάληξη ήταν βγαλμένη από τον χειρότερο εφιάλτη. Ο πόνος ήταν τεράστιος και τα πόδια του άρχισαν να χάνουν μυϊκό ιστό και δύναμη. Όλο αυτό, τον οδήγησε σε επτά μήνες πολλών χειρουργείων, αποκαταστάσεων ενώ χρειάστηκε για κάποιους μήνες και αναπηρικό καροτσάκι για να κινείται.
 
Μάλιστα, η κατάσταση ήταν τόσο κρίσιμη, που οι γιατροί στην αρχή, δεν θεωρούσαν ως απίθανο σενάριο τον ακρωτηριασμό του αριστερού ποδιού. Φυσικά, το ποδόσφαιρο είχε περάσει σε δεύτερο πλάνο. Κανένας ειδικός, δεν πίστευε ότι ο μικρός Μεντί θα ξαναέπαιζε μπάλα. Ο αρχικός στόχος ήταν απλά να… περπατήσει.
Η δύναμη της θέλησης που έγινε παράδειγμα…
 
Το ποδόσφαιρο ήταν όλη του η ζωή. Ο Γάλλος άσος δεν θα άντεχε χωρίς το αγαπημένο του άθλημα. Για αυτό, δεν του αρκούσε να σταθεί ξανά στα πόδια του. Ήθελε να φορέσει και πάλι τα ποδοσφαιρικά, όπως και έκανε. Η ανάπτυξή του ήταν ραγδαία. Κανείς δεν μπορούσε να αντιληφθεί πως αυτό το παιδί, μέσα σε τόσο μικρό, χρονικό διάστημα, μπορούσε να ξαναπαίξει ποδόσφαιρο.
 
Επέστρεψε στις ακαδημίες της Παρί, οι οποίες τον δέχτηκαν πίσω μέχρι το 2012. Σε ηλικία 17 ετών, παίρνει τον δρόμο προς τις ερασιτεχνικές κατηγορίες και τη Μαντουά. Σε μόλις ένα χρόνο, η ενδυνάμωση του, τον φέρνει στις υποδομές της Χάβρης. Ένας σύλλογος που έχει «γεννήσει» μερικά από τα μεγάλα «αστέρια» του αθλήματος, όπως οι Πογκμπά, Μαχρέζ, Ομπαμεγιάνγκ κλπ.
 
Η ώρα για την απόλυτη καταξίωση είχε φτάσει. Μέσα σε τέσσερα χρόνια, καταφέρνει να εξελιχθεί στο καλύτερο αριστερό μπακ της Ligue 2. Η γαλλική ομάδα καμάρωνε που είχε έναν τέτοιο ποδοσφαιριστή και η Παρί Σεν Ζερμέν δεν πίστευε τι είχε χάσει. Σε συνολικά 50 παιχνίδια, μοίρασε έξι ασίστ και πέτυχε δύο γκολ, δείχνοντας πως, όλος αυτός ο πόνος, είχε μείνει στο παρελθόν.

 
Το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού και η μεγάλη μεταγραφή!
 
Το καλοκαίρι του 2017, ο Φρανσουά Μοδέστο διανύει τις πρώτες του εβδομάδες ως σκάουτερ του Ολυμπιακού. Ο παλαίμαχος άσος εστιάζει στην δεύτερη κατηγορία Γαλλίας και την χαρακτηρίζει ως την κατάλληλη για… «λαβράκια».
Το πρώτο, λοιπόν, ήταν ο Φερλάντ Μεντί. Σε ηλικία 22 ετών, ο πάταγος που έχει κάνει, κινεί το ενδιαφέρον των «ερυθρολεύκων». Η Χάβρη τον κοστολογούσε κοντά στα 3 εκατ. ευρώ και τα πάντα ήταν ανοιχτά για μία μεταγραφή στην Ελλάδα.
 
Εκεί, ωστόσο, μπήκε σφήνα η Λιόν. Με το ποσό των πέντε εκατ. ευρώ, στέλνει τους Πειραιώτες εκτός διεκδίκησης και κάνει δικό της τον νεαρό αμυντικό. Εκείνος, όλος χαρά, επιστρέφει στις «μεγάλες» ομάδες και η προσαρμογή του ήταν άμεση. Μπορεί ο Μάρσαλ να ήταν στις πρώτες επιλογές και αναντικατάστατος, όμως ο Μεντί έδειξε πως ήταν θέμα χρόνου να πάρει φανέλα βασικού.

 
Η «αθόρυβη» μεταγραφής της Ρεάλ
 
Μέσα σε δύο χρόνια, η τιμή του εκτοξεύθηκε στα ύψη. Μετά τον άτυπο τίτλο του κορυφαίου αριστερού μπακ της Ligue 2, ήρθε η στιγμή να πάρει και τον ίδιο και στη Ligue 1. Ο απολογισμός με τη Λιόν ήταν επτά ασίστ και τρία γκολ σε 79 εμφανίσεις, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι του 2019, να φέρει τεράστιες προτάσεις στα γραφεία του συλλόγου. Γιουβέντους, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μπαρτσελόνα και Μπάγερν Μονάχου, ήταν μερικές από τις ομάδες που στρώθηκαν στα, γεμάτα δύναμη, πόδια του.
Τελικά, εκείνη που τον κέρδισε ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης. Με το εξωπραγματικό ποσό, για αριστερό μπακ, των 48 εκατ. ευρώ, ο Γάλλος αμυντικός παίρνει το αεροπλάνο για Μαδρίτη. Μόλις δέκα χρόνια μετά τα λόγια των γιατρών, ο 24χρονος Μεντί, διέψευσε τους πάντες και τα πάντα. Βέβαια, οι τρομερές κινήσεις της «Βασίλισσας» σε εκείνο το παζάρι, κάλυψαν σαν σκιά τον διεθνή άσο.
 
Όχι, όμως για πολύ. Από εκείνη τη σειρά με μεταγραφές (Έντεν Αζάρ, Λούκα Γιόβιτς, Ροντρίγκο κλπ.), ο ταχύτατος φουλ μπακ, είναι ο μοναδικός που κέρδισε και διατηρεί θέση βασικού στην ομάδα. Μπορεί η Ρεάλ Μαδρίτης, σε αυτή τη διετία, να είναι αρκετά ασταθής, όμως ο διεθνής αμυντικός παραμένει σταθερά σε… ανοδική πορεία.

 
Η στιγμή-«σταθμός» της καριέρας του και το παρατσούκλι!
 
Όλοι οι ποδοσφαιριστές, έχουν μία στιγμή στην αρχή της καριέρας του, που, ουσιαστικά, τους δίνει την ευκαιρία να δείξουν την αξία τους. Σε αυτή την κατηγορία, φυσικά, ανήκει και ο Μεντί. Συγκεκριμένα, το 2015, ο νεαρός μπακ μοιραζόταν τη θέση με τον έμπειρο, Ζερόμ Μομπρί. Όπως ήταν λογικό, πολύ δύσκολα ο άπειρος άσος, θα έπαιρνε αγωνιστικά λεπτά.
 
Ωστόσο, η μεγάλη ευκαιρία έφτασε το καλοκαίρι του 2016. Ο, τότε 28χρονος, αριστεροπόδαρος αμυντικός, αποχώρησε ως ελεύθερος για την Γκαζελέκ Αζαξιό. Η διοίκηση της Χάβρης και ο προπονητής, Μπομπ Μπράντλεϊ, αποφασίζουν να εμπιστευτούν τον σημερινό αστέρα της Ρεάλ. Η συνέχεια είναι απλώς ιστορία και μία τεράστια δικαίωση.
Επιπρόσθετα, είναι αξιοσημείωτο το παρατσούκλι που έχει δοθεί στον 25χρονο αριστερό οπισθοφύλακα. Σχεδόν, σε όλη την Ευρώπη, άπαντες χαρακτηρίζουν τον Μεντί ως τον «Εμπαπέ των αριστερών μπακ». 
 
Ο λόγος είναι το καλούπι που έχει ο διεθνής ποδοσφαιριστής, το οποίο μοιάζει αρκετά στον συμπατριώτη του. Αρκετοί, όμως, είναι εκείνοι που υποστηρίζουν, πως αυτό το ψευδώνυμο βγήκε από την τρομερή ταχύτητα που έχουν αμφότεροι. Η απίστευτη «έκρηξη» και ο τρόπος που μπορούν να αναλάβουν όλη την πλευρά, είναι αξιοθαύμαστος και αρκετά πανομοιότυπος.

 
Σίγουρα, είναι οδυνηρό να χάνεις τον πατέρα σου και ειδικά, στη τρυφερή ηλικία της προ εφηβείας. Όπως και το να βλέπεις τους γιατρούς, να κάνουν τα πάντα για να μη χάσεις το πόδι σου ή το περπάτημά σου. Και όλα αυτά, μέσα στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωσης. Και ο ήρωας αυτού του παραμυθιού; Λεγέται Φερλάντ Μεντί.

Νότης Χάλαρης
 

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης