Οι «μικροί» Ευρωπαίοι καλωσόρισαν το χτύπημα στην πλάτη, αλλά…
Στους παράγοντες που καθιστούν λανθασμένη την επενδυτική συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης και Κίνας αναφέρεται σε σχετική αρθρογραφία το ειδησεογραφικό δίκτυο Bloomberg.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανακοίνωσε μια κατ’ αρχήν επενδυτική συμφωνία με την Κίνα.
Εάν αυτή πάρει σάρκα και οστά, το Πεκίνο και οι Βρυξέλλες αναμένεται να θριαμβολογήσουν…
Σημειώνεται πως οι συνομιλίες είχαν αρχίσει το 2013, ωστόσο είχαν παγώσει λόγω διαφόρων αιτιών – κυρίως υπ’ ευθύνη των Κινέζων.
Ωστόσο, η συμφωνία δεν είναι θρίαμβος, είναι μεγάλο λάθος, όπως αναφέρει το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg.
H αντίδραση των ΗΠΑ
Η ξαφνική σινοευρωπαϊκή προσέγγιση πρόκειται να απασχολήσει την νέα αμερικανική κυβέρνηση του Joe Biden, μόλις τρεις εβδομάδες πριν από την ανάληψη καθηκόντων.
Μετά από τέσσερα χρόνια του τραμπισμού, ο Biden προσπαθεί να διαπιστώσει ποιοι είναι οι στρατηγικοί εταίροι της χώρας του και ποιοι οι αντίπαλοί του.
Σε αυτό το πλαίσιο, αναμένεται να συντονιστεί στενά με τους πρώτους για να αντιμετωπίσει καλύτερα τους δεύτερους.
Οι Ευρωπαίοι, γενικά, είναι ικανοποιημένοι από την αλλαγή στην Ουάσιγκτον.
Μερικοί, όπως οι Γερμανοί, θέλουν να προσφέρουν στον Biden μια «νέα διατλαντική συμφωνία» η οποία θα αναζωογονήσει τη συμμαχία.
Άλλοι, συμπεριλαμβανομένου του Γάλλου Προέδρου Emanuel Macron, εξακολουθούν να πιστεύουν πως η Ευρώπη πρέπει να πάψει να αποτελεί παρακολούθημα των ΗΠΑ και να γίνει «αυτόνομη» και «κυρίαρχη» γεωπολιτικά.
Την ίδια στιγμή, αναγνωρίζεται η ανάγκη στενής συνεργασίας με τις ΗΠΑ για να αναχαιτιστεί ο κινεζικός αυταρχισμός.
Γιατί η Κίνα ξεκίνησε τις «νεκρές συνομιλίες»
Αυτή η προοπτική συμμαχίας ΕΕ και ΗΠΑ είναι αυτό που θέλει επειγόντως να εμποδίσει ο πρόεδρος της Κίνας Xi Jinping.
Αυτή είναι η καλύτερη εξήγηση γιατί παρενέβη προσωπικά αυτόν τον μήνα στις διαπραγματεύσεις για την επενδυτική Συμφωνία ΕΕ - Κίνας (CAI), ξεκινώντας εκ νέου συνομιλίες που φαίνονταν νεκρές.
Οι «μικροί» Ευρωπαίοι καλωσόρισαν το χτύπημα στην πλάτη.
Το Πεκίνο βιάζεται, λοιπόν, και από ό,τι φαίνεται θα έχει επιτυχία.
Με αυτόν τον τρόπο, ενδέχεται να θέσουν σε κίνδυνο ποιος θα έπρεπε να είναι ο μεγαλύτερος στρατηγικός τους στόχος:
Ένα ενωμένο δυτικό μέτωπο θα υποχρεώσει την Κίνα να αποδεχθεί ένα φιλελεύθερο και βασιζόμενο σε κανόνες διεθνές οικονομικό μοντέλο.
Το background
Το ιστορικό της επενδυτικής συμφωνίας έχει να κάνει με την εντελώς μονόπλευρη προσέγγιση στις επιχειρήσεις που ακολουθούν η ΕΕ και η Κίνα.
Παρόλο που πρόσφατα άρχισε να ελέγχει ευαίσθητες συναλλαγές, η Ευρώπη ήταν, σε μεγάλο βαθμό, ανοιχτή σε επενδύσεις από κινεζικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των κρατικών εταιρειών που ελέγχονται απευθείας από το κομμουνιστικό κόμμα.
Η Κίνα, αντιθέτως, περιορίζει την πρόσβαση στην αγορά της με επαχθείς κανόνες για τους ξένους.
Η Ευρώπη, από την άλλη, είναι σχετικά διαφανής όσον αφορά την επιδότηση των δικών της εταιρειών, ενώ η Κίνα είναι αδιαφανής όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις.
Η ΕΕ είναι πολύ πιο φιλελεύθερη από την Κίνα σχετικά με τους κανόνες περί συμβάσεων και αδειών.
Πάνω απ 'όλα, όμως, η Ευρώπη επιμένει στα διεθνή εργασιακά πρότυπα, τα οποία η Κίνα έχει μέχρι τώρα απορρίψει.
Συγκεκριμένα, η ΕΕ επιθυμεί διαβεβαιώσεις ότι η Κίνα θα σταματήσει να ωθεί πολίτες σε καταναγκαστική εργασία.
Η Κίνα, βέβαια, αρνείται κάθε αδίκημα.
Κατά τη διάρκεια του 2020, η Ευρώπη είχε υιοθετήσει μια σκληρή θέση λόγω του κινεζικού επεκτατισμού στη Νότια Θάλασσα της Κίνας.
Τα πράγματα, ωστόσο, αλλάζουν.
Η συμφωνία μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ δεν είναι εμπορική συμφωνία, αλλά προορίζεται να γίνει τέτοια.
Είναι μέρος της προσπάθειας του Πεκίνου να οικοδομήσει μια τριγωνική γεωπολιτική αρχιτεκτονική μεταξύ Βόρειας Αμερικής, Ασίας και Ευρώπης, που καθιστά την Κίνα ισχυρότερη απέναντι στις ΗΠΑ.
Δεν θα δώσει όμως τίποτε στην Ευρώπη, και για αυτό είναι λάθος.
www.bankingnews.gr
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανακοίνωσε μια κατ’ αρχήν επενδυτική συμφωνία με την Κίνα.
Εάν αυτή πάρει σάρκα και οστά, το Πεκίνο και οι Βρυξέλλες αναμένεται να θριαμβολογήσουν…
Σημειώνεται πως οι συνομιλίες είχαν αρχίσει το 2013, ωστόσο είχαν παγώσει λόγω διαφόρων αιτιών – κυρίως υπ’ ευθύνη των Κινέζων.
Ωστόσο, η συμφωνία δεν είναι θρίαμβος, είναι μεγάλο λάθος, όπως αναφέρει το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg.
H αντίδραση των ΗΠΑ
Η ξαφνική σινοευρωπαϊκή προσέγγιση πρόκειται να απασχολήσει την νέα αμερικανική κυβέρνηση του Joe Biden, μόλις τρεις εβδομάδες πριν από την ανάληψη καθηκόντων.
Μετά από τέσσερα χρόνια του τραμπισμού, ο Biden προσπαθεί να διαπιστώσει ποιοι είναι οι στρατηγικοί εταίροι της χώρας του και ποιοι οι αντίπαλοί του.
Σε αυτό το πλαίσιο, αναμένεται να συντονιστεί στενά με τους πρώτους για να αντιμετωπίσει καλύτερα τους δεύτερους.
Οι Ευρωπαίοι, γενικά, είναι ικανοποιημένοι από την αλλαγή στην Ουάσιγκτον.
Μερικοί, όπως οι Γερμανοί, θέλουν να προσφέρουν στον Biden μια «νέα διατλαντική συμφωνία» η οποία θα αναζωογονήσει τη συμμαχία.
Άλλοι, συμπεριλαμβανομένου του Γάλλου Προέδρου Emanuel Macron, εξακολουθούν να πιστεύουν πως η Ευρώπη πρέπει να πάψει να αποτελεί παρακολούθημα των ΗΠΑ και να γίνει «αυτόνομη» και «κυρίαρχη» γεωπολιτικά.
Την ίδια στιγμή, αναγνωρίζεται η ανάγκη στενής συνεργασίας με τις ΗΠΑ για να αναχαιτιστεί ο κινεζικός αυταρχισμός.
Γιατί η Κίνα ξεκίνησε τις «νεκρές συνομιλίες»
Αυτή η προοπτική συμμαχίας ΕΕ και ΗΠΑ είναι αυτό που θέλει επειγόντως να εμποδίσει ο πρόεδρος της Κίνας Xi Jinping.
Αυτή είναι η καλύτερη εξήγηση γιατί παρενέβη προσωπικά αυτόν τον μήνα στις διαπραγματεύσεις για την επενδυτική Συμφωνία ΕΕ - Κίνας (CAI), ξεκινώντας εκ νέου συνομιλίες που φαίνονταν νεκρές.
Οι «μικροί» Ευρωπαίοι καλωσόρισαν το χτύπημα στην πλάτη.
Το Πεκίνο βιάζεται, λοιπόν, και από ό,τι φαίνεται θα έχει επιτυχία.
Με αυτόν τον τρόπο, ενδέχεται να θέσουν σε κίνδυνο ποιος θα έπρεπε να είναι ο μεγαλύτερος στρατηγικός τους στόχος:
Ένα ενωμένο δυτικό μέτωπο θα υποχρεώσει την Κίνα να αποδεχθεί ένα φιλελεύθερο και βασιζόμενο σε κανόνες διεθνές οικονομικό μοντέλο.
Το background
Το ιστορικό της επενδυτικής συμφωνίας έχει να κάνει με την εντελώς μονόπλευρη προσέγγιση στις επιχειρήσεις που ακολουθούν η ΕΕ και η Κίνα.
Παρόλο που πρόσφατα άρχισε να ελέγχει ευαίσθητες συναλλαγές, η Ευρώπη ήταν, σε μεγάλο βαθμό, ανοιχτή σε επενδύσεις από κινεζικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των κρατικών εταιρειών που ελέγχονται απευθείας από το κομμουνιστικό κόμμα.
Η Κίνα, αντιθέτως, περιορίζει την πρόσβαση στην αγορά της με επαχθείς κανόνες για τους ξένους.
Η Ευρώπη, από την άλλη, είναι σχετικά διαφανής όσον αφορά την επιδότηση των δικών της εταιρειών, ενώ η Κίνα είναι αδιαφανής όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις.
Η ΕΕ είναι πολύ πιο φιλελεύθερη από την Κίνα σχετικά με τους κανόνες περί συμβάσεων και αδειών.
Πάνω απ 'όλα, όμως, η Ευρώπη επιμένει στα διεθνή εργασιακά πρότυπα, τα οποία η Κίνα έχει μέχρι τώρα απορρίψει.
Συγκεκριμένα, η ΕΕ επιθυμεί διαβεβαιώσεις ότι η Κίνα θα σταματήσει να ωθεί πολίτες σε καταναγκαστική εργασία.
Η Κίνα, βέβαια, αρνείται κάθε αδίκημα.
Κατά τη διάρκεια του 2020, η Ευρώπη είχε υιοθετήσει μια σκληρή θέση λόγω του κινεζικού επεκτατισμού στη Νότια Θάλασσα της Κίνας.
Τα πράγματα, ωστόσο, αλλάζουν.
Η συμφωνία μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ δεν είναι εμπορική συμφωνία, αλλά προορίζεται να γίνει τέτοια.
Είναι μέρος της προσπάθειας του Πεκίνου να οικοδομήσει μια τριγωνική γεωπολιτική αρχιτεκτονική μεταξύ Βόρειας Αμερικής, Ασίας και Ευρώπης, που καθιστά την Κίνα ισχυρότερη απέναντι στις ΗΠΑ.
Δεν θα δώσει όμως τίποτε στην Ευρώπη, και για αυτό είναι λάθος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών