Financial Times: Προσέγγιση ή διατήρηση των αποστάσεων μεταξύ Biden - Putin

Προσέγγιση ή διατήρηση των αποστάσεων;
Η εκλογή του J. Biden αποτελεί μια καλή είδηση για τον ατλαντισμό.
Οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί αρχίζουν να συζητούν και πάλι για το πώς θα συνεργαστούν.
Ένα από τα θέματα είναι όμως είναι ο χειρισμός της Ρωσίας του Putin αναφέρουν σε ανάλυσή τους οι Financial Times.
Η αποχώρηση του D. Trump από τον Λευκό Οίκο θα αποτελέσει ασφαλώς μια ευκαιρία να ασκηθεί πίεση στο Κρεμλίνο για να σταματήσει να παραβιάζει τη διεθνή τάξη. Την ίδια στιγμή, θα υπάρξει ένας προβληματισμός για το αν μπορεί να υπάρξει επανεκκίνηση στη σχέση ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία.
Οι δύο προσεγγίσεις δεν δείχνουν τόσο ξένες μεταξύ τους όσο φαίνονται.
Η εποχή αυτή δεν είναι η καλύτερη για τον Putin.
Πριν από λίγους μήνες, ψηφίστηκαν από το κοινοβούλιο συνταγματικές τροπολογίες που του επιτρέπουν να παραμείνει πρόεδρος ισοβίως.
Και μετά άρχισε ο κατήφορος.
Η ρωσική οικονομία, που έχει αποδυναμωθεί από τις χαμηλές τιμές του πετρελαίου, δέχθηκε ισχυρό πλήγμα από την πανδημία.
Το ρούβλι σημείωσε κατακόρυφη πτώση και το ίδιο ισχύει για το βιοτικό επίπεδο των Ρώσων.
Ο πρόεδρος περνάει πολύ καιρό στην ντάτσα του έξω από τη Μόσχα.
Στη Λευκορωσία συνεχίζονται οι διαδηλώσεις.
Η απόπειρα δηλητηρίασης του A. Navalny θύμισε στον κόσμο την υποστήριξη των πολιτικών δολοφονιών από το Κρεμλίνο και τροφοδότησε έναν νέο γύρο κυρώσεων.
Κυρώσεις έχουν επιβάλει ΕΕ και ΗΠΑ και για τη συνεχιζόμενη παρουσία της Ρωσίας στην ανατολική Ουκρανία.
Ο πόλεμος μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν αποσταθεροποίησε τον νότιο Καύκασο και έβαλε στο παιχνίδι της περιφερειακής επιρροής την Τουρκία.
Η πολιτική αναταραχή στο Κιργιστάν έκανε πολλούς να προβληματιστούν για τη ρωσική επιρροή στην κεντρική Ασία.
Όσο για τις επεμβάσεις της Ρωσίας στη Συρία και τη Λιβύη, είναι δύσκολο να δει κανείς τα στρατηγικά κέρδη της Μόσχας.
Η ήττα του Trump στερεί τον Putin από τον σημαντικότερο θαυμαστή του και από μια σχέση που προσέδιδε νομιμότητα στην αυταρχική του διακυβέρνηση.
Ο Biden ανήκει επίσης σε μια γενιά που εκτιμά ιδιαίτερα το ΝΑΤΟ.
Δεν είναι έτσι απίθανο ο Putin να αρχίσει να αναρωτιέται κατά πόσον συμφέρει πράγματι τη χώρα του η συνεχιζόμενη αντιπαράθεση με τη Δύση.
Αν υπήρχε κάποια στιγμή να σκεφτεί την αναθεώρηση των σχέσεών του μαζί της, η στιγμή αυτή είναι τώρα.
Η επανεκκίνηση δεν είναι βέβαια η αγαπημένη λέξη του Biden.
Ως αντιπρόεδρος, είδε τα σχετικά ανοίγματα του B. Obama το 2009 να μην οδηγούν πουθενά. Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Κριμαία και την ανατολική Ουκρανία, ο Biden ανέλαβε το βάρος της αντιμετώπισης του ρωσικού αυταρχισμού.
Και μετά ήρθε η παρέμβαση του Κρεμλίνου εναντίον της H. Clinton στις αμερικανικές εκλογές του 2016.
Πρόσφατα, ο Biden δήλωσε ότι η Δύση πρέπει να τιμωρήσει τη Μόσχα για τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και ότι η χώρα του θα στηρίξει τις οργανώσεις που αντιτίθενται στον αυταρχισμό του Κρεμλίνου.
Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος είναι φυσικά και πραγματιστής.
Έχει δηλώσει, για παράδειγμα, ότι η συνθήκη για τα στρατηγικά όπλα πρέπει να παραταθεί και πέραν του Φεβρουαρίου, οπότε λήγει.
Οποίες λοιπόν κι αν είναι οι σχέσεις Μόσχας-Ουάσινγκτον, υπάρχουν τομείς όπου οι δύο χώρες θα πρέπει να συνεργάζονται.
Ένας άλλος τομέας είναι η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής ή η διανομή των εμβολίων για την Covid-19.
Στο κάτω-κάτω, η Δύση συναλλασσόταν με τη Μόσχα και στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου.
Το ερώτημα είναι αν αυτή η συνεργασία θα οδηγήσει και σε μια γενικότερη προσέγγιση. Δεν είμαι σίγουρος.
Ο Putin έχει περάσει τα 20 τελευταία χρόνια διαφημίζοντας τον εαυτό του ως ο ηγέτης τον οποίο χρειάζεται η Ρωσία για να αντιπαρατεθεί στη Δύση.
Από την άλλη πλευρά, ηγέτες όπως ο E. Macron ή η A. Merkel δεν θα έβλεπαν με κακό μάτι μια επανεκκίνηση των σχέσεών τους με τη Μόσχα.
Μια τέτοια επανεκκίνηση, όμως, θα πρέπει να έχει ως προϋπόθεση την αλλαγή συμπεριφοράς του Putin.
Και αυτό πρέπει να του καταστεί σαφές από την αρχή.

www.bankingnews.gr