Σύμφωνα με την Daily Sabah η Ελλάδα μπορεί να χάσει μερικά νησιά (για παράδειγμα, 12 από αυτά - τα Δωδεκάνησα) που κατέχει στο Αιγαίο προσπαθώντας να κυριαρχήσει σε ολόκληρη τη Μεσόγειο
Η συζήτηση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας σχετικά με την κυριαχία στο Αιγαίο Πέλαγος και τη Μεσόγειο συνεχίζεται.
Και είναι αναμφισβήτητο, όπως αναφέρει η Daily Sabah, ότι η Ελλάδα ήταν αυτή που πυροδότησε την ασφάλεια στις κρίσεις που ξέσπασαν μεταξύ των δύο χωρών.
Η Αθήνα πάντα προσπαθούσε να διαταράξει την ισορροπία που δημιουργήθηκε στο Αιγαίο Πέλαγος με τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 προς όφελός της, προπαγανδίζει η Daily Sabah.
Για παράδειγμα, το 1936, αύξησε μονομερώς τα χωρικά της ύδατα στα 6 ναυτικά μίλια, που αρχικά ορίστηκαν στα 3 μίλια (4,82 χιλιόμετρα) από τη συνθήκη.
Η de facto κατάσταση που δημιούργησε αγνοήθηκε από την Άγκυρα λόγω της θετικής στάσης που κυριαρχούσε στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών εκείνη την εποχή.
Το 1974-76, το 1986 και το 1996, η Ελλάδα προσπάθησε επανειλημμένα να δημιουργήσει νέες de facto καταστάσεις.
Η Αθήνα μίλησε επίσης για την αύξηση των χωρικών της υδάτων στο Αιγαίο Πέλαγος στα 12 μίλια πρόσφατα.
Οι ειδικοί της Ασφάλειας λένε ότι η Ελλάδα, αυξάνοντας τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο Πέλαγος στα 12 ναυτικά μίλια, θα αυξήσει παράλληλα και το μέγεθος των ελληνικών χωρικών υδάτων, τα οποία σήμερα αντιπροσωπεύουν το 40% του Αιγαίου, στο 70%.
Ως αποτέλεσμα, η Τουρκία θα έχει έλεγχο σε κάτω του 10% του Αιγαίου.
Επιπλέον, αυτή η άνιση εξίσωση στο Αιγαίο, που εκτείνεται μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, προκαλεί επίσης προβλήματα στη Μεσόγειο, όπου συνδέεται η ενδοχώρα.
Τότε η χώρα με τη μεγαλύτερη ακτή της Μεσογείου, η Τουρκία, θα αποκοπεί από τη θάλασσα.
Η Ελλάδα έχει βασίσει τη ρητορική της σε μια μελέτη που ονομάζεται Χάρτης της Σεβίλλης.
Ο χάρτης, που εκπονήθηκε το 2007 από μια ομάδα στο Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης, κατόπιν αιτήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είχε ως στόχο την επίλυση της διαφοράς σχετικά με τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες (ΑΟΖ) στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ωστόσο, ο χάρτης απορρίφθηκε από την Άγκυρα, καθώς τα δηλωμένα ηπειρωτικά εδάφη παραβίαζαν τα δικαιώματα της ΑΟΖ.
Στον χάρτη, η ελληνική υφαλοκρηπίδα υπολογίστηκε με βάση τα ελληνικά νησιά, ανεξάρτητα από το πόσο κοντά βρίσκονται στην Τουρκία.
Για παράδειγμα, ακόμη και μέρη που μπορούν να περιγραφούν ως βραχώδη, 580 χιλιόμετρα από την ηπειρωτική Ελλάδα, φαίνεται να καθορίζουν επίσης τα θαλάσσια δικαιώματα της Ελλάδας, αν και απέχουν λίγα χιλιόμετρα από την ακτή της Τουρκίας.
Ξεκινώντας από το νησί Καστελόριζο (Megisti-Meis), οι ισχυρισμοί της ελληνικής κυριαρχίας συνεχίζονται νότια στο κέντρο της Μεσογείου, αποκλείοντας την Τουρκία από κάποιο σημείο εξόδου προς τη Μεσόγειο, εκτός από τον Κόλπο της Αττάλειας.
Το σχόλιο του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Charles Michel ότι οι Βρυξέλλες θα υιοθετήσουν μια προσέγγιση «καρότο και μαστίγιο» στην Τουρκία στην περιοχή μπορεί να ενθάρρυναν την Ελλάδα, καθώς χρησιμοποιεί τον χάρτη της Σεβίλλης προκειμένου να κερδίσει την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ.
Ωστόσο, οι περισσότεροι δεν παίρνουν στα σοβαρά το ελληνικό σχέδιο.
Ο καθηγητής Michaël Tanchum του Πανεπιστημίου της Ναβάρα στην Ισπανία, σε ένα άρθρο για το περιοδικό Foreign Policy, υπογραμμίζει ότι η Τουρκία έχει δίκιο.
Το άρθρο επισημαίνει ότι η Τουρκία πρέπει να έχει ευρύτερη θαλάσσια δικαιοδοσία.
Διαφορετικά, η διαμάχη θα είναι αναπόφευκτη.
Μια πρόσφατη δήλωση της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα ανέφερε: «Όσον αφορά το νομικό καθεστώς του χάρτη της Σεβίλλης, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θεωρούν ότι έχει νομική σημασία. Αντιλαμβανόμαστε επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θεωρεί το χάρτη της Σεβίλλης ως νομικά δεσμευτικό έγγραφο».
Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος έχει δεσμευτεί να αυξήσει τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας στο Ιόνιο Πέλαγος σε 12 μίλια από 6 μίλια, εκτός από τους ισχυρισμούς του για το Αιγαίο και τη Μεσόγειο, θα πρέπει πραγματικά να ηρεμήσει, αναφέρει η Daily Sabah.
Εξάλλου, λέγοντας ότι θα εγκαταλείψει την «παθητική» εξωτερική πολιτική που ακολουθεί η Αθήνα εδώ και δεκαετίες, ο πρωθυπουργός μπορεί να χάσει μερικά νησιά (για παράδειγμα, 12 από αυτά - τα Δωδεκάνησα) που κατέχει στο Αιγαίο προσπαθώντας να κυριαρχήσει σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.
www.bankingnews.gr
Και είναι αναμφισβήτητο, όπως αναφέρει η Daily Sabah, ότι η Ελλάδα ήταν αυτή που πυροδότησε την ασφάλεια στις κρίσεις που ξέσπασαν μεταξύ των δύο χωρών.
Η Αθήνα πάντα προσπαθούσε να διαταράξει την ισορροπία που δημιουργήθηκε στο Αιγαίο Πέλαγος με τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 προς όφελός της, προπαγανδίζει η Daily Sabah.
Για παράδειγμα, το 1936, αύξησε μονομερώς τα χωρικά της ύδατα στα 6 ναυτικά μίλια, που αρχικά ορίστηκαν στα 3 μίλια (4,82 χιλιόμετρα) από τη συνθήκη.
Η de facto κατάσταση που δημιούργησε αγνοήθηκε από την Άγκυρα λόγω της θετικής στάσης που κυριαρχούσε στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών εκείνη την εποχή.
Το 1974-76, το 1986 και το 1996, η Ελλάδα προσπάθησε επανειλημμένα να δημιουργήσει νέες de facto καταστάσεις.
Η Αθήνα μίλησε επίσης για την αύξηση των χωρικών της υδάτων στο Αιγαίο Πέλαγος στα 12 μίλια πρόσφατα.
Οι ειδικοί της Ασφάλειας λένε ότι η Ελλάδα, αυξάνοντας τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο Πέλαγος στα 12 ναυτικά μίλια, θα αυξήσει παράλληλα και το μέγεθος των ελληνικών χωρικών υδάτων, τα οποία σήμερα αντιπροσωπεύουν το 40% του Αιγαίου, στο 70%.
Ως αποτέλεσμα, η Τουρκία θα έχει έλεγχο σε κάτω του 10% του Αιγαίου.
Επιπλέον, αυτή η άνιση εξίσωση στο Αιγαίο, που εκτείνεται μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, προκαλεί επίσης προβλήματα στη Μεσόγειο, όπου συνδέεται η ενδοχώρα.
Τότε η χώρα με τη μεγαλύτερη ακτή της Μεσογείου, η Τουρκία, θα αποκοπεί από τη θάλασσα.
Η Ελλάδα έχει βασίσει τη ρητορική της σε μια μελέτη που ονομάζεται Χάρτης της Σεβίλλης.
Ο χάρτης, που εκπονήθηκε το 2007 από μια ομάδα στο Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης, κατόπιν αιτήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είχε ως στόχο την επίλυση της διαφοράς σχετικά με τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες (ΑΟΖ) στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ωστόσο, ο χάρτης απορρίφθηκε από την Άγκυρα, καθώς τα δηλωμένα ηπειρωτικά εδάφη παραβίαζαν τα δικαιώματα της ΑΟΖ.
Στον χάρτη, η ελληνική υφαλοκρηπίδα υπολογίστηκε με βάση τα ελληνικά νησιά, ανεξάρτητα από το πόσο κοντά βρίσκονται στην Τουρκία.
Για παράδειγμα, ακόμη και μέρη που μπορούν να περιγραφούν ως βραχώδη, 580 χιλιόμετρα από την ηπειρωτική Ελλάδα, φαίνεται να καθορίζουν επίσης τα θαλάσσια δικαιώματα της Ελλάδας, αν και απέχουν λίγα χιλιόμετρα από την ακτή της Τουρκίας.
Ξεκινώντας από το νησί Καστελόριζο (Megisti-Meis), οι ισχυρισμοί της ελληνικής κυριαρχίας συνεχίζονται νότια στο κέντρο της Μεσογείου, αποκλείοντας την Τουρκία από κάποιο σημείο εξόδου προς τη Μεσόγειο, εκτός από τον Κόλπο της Αττάλειας.
Το σχόλιο του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Charles Michel ότι οι Βρυξέλλες θα υιοθετήσουν μια προσέγγιση «καρότο και μαστίγιο» στην Τουρκία στην περιοχή μπορεί να ενθάρρυναν την Ελλάδα, καθώς χρησιμοποιεί τον χάρτη της Σεβίλλης προκειμένου να κερδίσει την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ.
Ωστόσο, οι περισσότεροι δεν παίρνουν στα σοβαρά το ελληνικό σχέδιο.
Ο καθηγητής Michaël Tanchum του Πανεπιστημίου της Ναβάρα στην Ισπανία, σε ένα άρθρο για το περιοδικό Foreign Policy, υπογραμμίζει ότι η Τουρκία έχει δίκιο.
Το άρθρο επισημαίνει ότι η Τουρκία πρέπει να έχει ευρύτερη θαλάσσια δικαιοδοσία.
Διαφορετικά, η διαμάχη θα είναι αναπόφευκτη.
Μια πρόσφατη δήλωση της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα ανέφερε: «Όσον αφορά το νομικό καθεστώς του χάρτη της Σεβίλλης, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θεωρούν ότι έχει νομική σημασία. Αντιλαμβανόμαστε επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θεωρεί το χάρτη της Σεβίλλης ως νομικά δεσμευτικό έγγραφο».
Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος έχει δεσμευτεί να αυξήσει τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας στο Ιόνιο Πέλαγος σε 12 μίλια από 6 μίλια, εκτός από τους ισχυρισμούς του για το Αιγαίο και τη Μεσόγειο, θα πρέπει πραγματικά να ηρεμήσει, αναφέρει η Daily Sabah.
Εξάλλου, λέγοντας ότι θα εγκαταλείψει την «παθητική» εξωτερική πολιτική που ακολουθεί η Αθήνα εδώ και δεκαετίες, ο πρωθυπουργός μπορεί να χάσει μερικά νησιά (για παράδειγμα, 12 από αυτά - τα Δωδεκάνησα) που κατέχει στο Αιγαίο προσπαθώντας να κυριαρχήσει σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών