H επιλογή αυτής της πολιτικής θα δημιουργήσει πρόβλημα σε άπειρες επιχειρήσεις που θα δουν να μειώνεται ο κύκλος εργασιών τους
Με βάση κάποιο δημοσίευμα μία εκ των συστημικών τραπεζών, με αφορμή τις παρενέργειες που προκάλεσε ο covid 19 «έτρεξε» μία εσωτερική έρευνα μεταξύ των εργαζομένων με το ερώτημα κατά πόσο αποδέχονται αλλαγές στον τρόπο διεκπεραίωσης των εργασιών της τράπεζας όπως, η τηλεργασία.
Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα το 50% των εργαζομένων απάντησε ότι θα ήθελε να εργάζεται στο σπίτι του και μετά την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης.
Ας το δούμε λιγάκι διαφορετικά:
Μια τράπεζα είναι επιχείρηση εντάσεως προσφοράς υπηρεσιών και σαν τέτοια στηρίζεται στο προσωπικό της.
Κύριο αντικείμενο της είναι η συγκέντρωση καταθέσεων και στη συνέχεια η ΑΣΦΑΛΗΣ τοποθέτησή των σε επιχειρηματικές μονάδες.
Η διαδικασία αυτή ως γνωστό δημιουργεί & το συντριπτικό ποσοστό κερδών για την επιχείρηση.
Η διοίκηση της τράπεζας που έκανε τη δημοσκόπηση για να δει πόσοι εκ των ανθρώπων της επιχείρησης που διοικεί επιθυμούν να μην προσέρχονται στους χώρους εργασίας & να διεξάγουν αυτήν με τη μέθοδο της τηλεργασίας που άλλωστε αποτελεί πρόταση από το 1973 του Jack Nilles ( φυσικός-μηχανικός -αξιωματικός της αεροπορίας των ΗΠΑ & συμβούλου των αμερικανών προέδρων Kennedy & Johnson) ενδεχομένως να εξετάζει να δώσει την ευχέρεια στους εργαζόμενους να εργάζονται από οπουδήποτε & οποιαδήποτε ημέρα & ώρα χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να μεταβαίνουν σε ένα κεντρικό τόπο δουλειάς αντικαθιστώντας τον με τη χρήση των συγχρόνων μορφών τηλεποικινωνίας.
Ωστόσο η διοίκηση της τράπεζας θα πρέπει να λάβει υπόψη της ότι αφενός σε μια τραπεζική οντότητα είναι εκ των ων ουκ άνευ απαραίτητη η πλήρης γνώση του πελάτη της, πράγμα που επιτυγχάνεται με την άμεση επαφή και τη διερεύνηση της αξιοπιστίας του, αφετέρου για να επιτύχει ένα τέτοιο εγχείρημα προυποθέτει και πλήρη αλλαγή του τρόπου διοικήσεως που θα βασίζεται πλέον στην εφαρμογή των οδηγιών & την επίτευξη στόχων, πράγμα που θα απομακρύνει την άμεση συνεργασία και την επιτήρηση του εργαζομένου.
Παράλληλα οι τηλεργαζόμενοι υπάλληλοι μοιραίως θα αποξενωθούν προοδευτικά από την επιχείρηση & από την επαφή με την πελατεία & είναι θέμα χρόνου να αντικατασταθούν.
Βέβαια οι διάφορες διοικήσεις και όχι μόνο των τραπεζών που προωθούν τέτοιου είδους πρακτικές με το πρόσχημα της ψηφιακης (μετάλλαξης) & της μείωσης των ανελαστικών εξόδων ( κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας - έξοδα καθαρισμού- αγορά μηχανολογικού εξοπλισμού, διάφορα αναλώσιμα κλπ) σίγουρα δεν λαμβάνουν υπόψη τους την ευρύτερη λειτουργία της αγοράς καθότι:
αν υποθέσουμε ότι όπως λέει η έρευνα το 50% του προσωπικού θέλει να κάνει δουλειές από το σπίτι, αυτό σημαίνει αλλαγή του συνόλου της οικονομικής ζωής μιας πόλης, μιας χώρας και αυτό γιατί: οι εργαζόμενοι δεν θα είναι υποχρεωμένοι να ενδυθούν ανάλογα προσερχόμενοι σε χώρους εργασίας, πράγμα που σημαίνει ότι μαραζώνει σιγά-σιγά ο κλάδος της ένδυσης-υπόδησης αφού δεν θα τίθεται θέμα ανανέωσης της «γκαρνταρόμπας» των.
Εξυπακούεται ότι θα μειωθεί και ο κύκλος εργασιών άλλων δραστηριοτήτων & επιχειρήσεων προσφοράς υπηρεσιών όπως κομμωτήρια, καταστήματα καλλυντικών κλπ και φυσικά κάθε άλλη δαπάνη που κινούσε την αγορά στα πλαίσια αυτής της καθημερινής μετακίνησης των εργαζόμένων όπως καύσιμα , Πάρκιν, εστίαση κα.
Τεκμαίρεται λοιπόν ότι είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι η επιλογή αυτής της πολιτικής θα δημιουργήσει πρόβλημα σε άπειρες επιχειρήσεις που θα δουν να μειώνεται ο κύκλος εργασιών τους και στις τράπεζες καθόσον η πλειοψηφία των επαγγελματιών και επιχειρήσεων έχει κάποιου είδους πιστωτική αναφορά σε αυτές και φυσικά στην πολιτεία που θα δει ότι θα πρέπει να καλύψει με επιδόματα τους χιλιάδες ανέργους που θα προκύψουν.
Δημήτρης Α. Ζακοντίνος
MCs strategic & defense analyst
Μέλος & τ. Αντιπρόεδρος ΕΛΙΣΜΕ
Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα το 50% των εργαζομένων απάντησε ότι θα ήθελε να εργάζεται στο σπίτι του και μετά την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης.
Ας το δούμε λιγάκι διαφορετικά:
Μια τράπεζα είναι επιχείρηση εντάσεως προσφοράς υπηρεσιών και σαν τέτοια στηρίζεται στο προσωπικό της.
Κύριο αντικείμενο της είναι η συγκέντρωση καταθέσεων και στη συνέχεια η ΑΣΦΑΛΗΣ τοποθέτησή των σε επιχειρηματικές μονάδες.
Η διαδικασία αυτή ως γνωστό δημιουργεί & το συντριπτικό ποσοστό κερδών για την επιχείρηση.
Η διοίκηση της τράπεζας που έκανε τη δημοσκόπηση για να δει πόσοι εκ των ανθρώπων της επιχείρησης που διοικεί επιθυμούν να μην προσέρχονται στους χώρους εργασίας & να διεξάγουν αυτήν με τη μέθοδο της τηλεργασίας που άλλωστε αποτελεί πρόταση από το 1973 του Jack Nilles ( φυσικός-μηχανικός -αξιωματικός της αεροπορίας των ΗΠΑ & συμβούλου των αμερικανών προέδρων Kennedy & Johnson) ενδεχομένως να εξετάζει να δώσει την ευχέρεια στους εργαζόμενους να εργάζονται από οπουδήποτε & οποιαδήποτε ημέρα & ώρα χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να μεταβαίνουν σε ένα κεντρικό τόπο δουλειάς αντικαθιστώντας τον με τη χρήση των συγχρόνων μορφών τηλεποικινωνίας.
Ωστόσο η διοίκηση της τράπεζας θα πρέπει να λάβει υπόψη της ότι αφενός σε μια τραπεζική οντότητα είναι εκ των ων ουκ άνευ απαραίτητη η πλήρης γνώση του πελάτη της, πράγμα που επιτυγχάνεται με την άμεση επαφή και τη διερεύνηση της αξιοπιστίας του, αφετέρου για να επιτύχει ένα τέτοιο εγχείρημα προυποθέτει και πλήρη αλλαγή του τρόπου διοικήσεως που θα βασίζεται πλέον στην εφαρμογή των οδηγιών & την επίτευξη στόχων, πράγμα που θα απομακρύνει την άμεση συνεργασία και την επιτήρηση του εργαζομένου.
Παράλληλα οι τηλεργαζόμενοι υπάλληλοι μοιραίως θα αποξενωθούν προοδευτικά από την επιχείρηση & από την επαφή με την πελατεία & είναι θέμα χρόνου να αντικατασταθούν.
Βέβαια οι διάφορες διοικήσεις και όχι μόνο των τραπεζών που προωθούν τέτοιου είδους πρακτικές με το πρόσχημα της ψηφιακης (μετάλλαξης) & της μείωσης των ανελαστικών εξόδων ( κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας - έξοδα καθαρισμού- αγορά μηχανολογικού εξοπλισμού, διάφορα αναλώσιμα κλπ) σίγουρα δεν λαμβάνουν υπόψη τους την ευρύτερη λειτουργία της αγοράς καθότι:
αν υποθέσουμε ότι όπως λέει η έρευνα το 50% του προσωπικού θέλει να κάνει δουλειές από το σπίτι, αυτό σημαίνει αλλαγή του συνόλου της οικονομικής ζωής μιας πόλης, μιας χώρας και αυτό γιατί: οι εργαζόμενοι δεν θα είναι υποχρεωμένοι να ενδυθούν ανάλογα προσερχόμενοι σε χώρους εργασίας, πράγμα που σημαίνει ότι μαραζώνει σιγά-σιγά ο κλάδος της ένδυσης-υπόδησης αφού δεν θα τίθεται θέμα ανανέωσης της «γκαρνταρόμπας» των.
Εξυπακούεται ότι θα μειωθεί και ο κύκλος εργασιών άλλων δραστηριοτήτων & επιχειρήσεων προσφοράς υπηρεσιών όπως κομμωτήρια, καταστήματα καλλυντικών κλπ και φυσικά κάθε άλλη δαπάνη που κινούσε την αγορά στα πλαίσια αυτής της καθημερινής μετακίνησης των εργαζόμένων όπως καύσιμα , Πάρκιν, εστίαση κα.
Τεκμαίρεται λοιπόν ότι είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι η επιλογή αυτής της πολιτικής θα δημιουργήσει πρόβλημα σε άπειρες επιχειρήσεις που θα δουν να μειώνεται ο κύκλος εργασιών τους και στις τράπεζες καθόσον η πλειοψηφία των επαγγελματιών και επιχειρήσεων έχει κάποιου είδους πιστωτική αναφορά σε αυτές και φυσικά στην πολιτεία που θα δει ότι θα πρέπει να καλύψει με επιδόματα τους χιλιάδες ανέργους που θα προκύψουν.
Δημήτρης Α. Ζακοντίνος
MCs strategic & defense analyst
Μέλος & τ. Αντιπρόεδρος ΕΛΙΣΜΕ
Σχόλια αναγνωστών