Τελευταία Νέα
Διεθνή

Mises: Ο κρατικός παρεμβατισμός λόγω κρίσης κορωνοϊούν οδηγούν κατ'ευθείαν σε στασιμοπληθωρισμό

Mises: Ο κρατικός παρεμβατισμός λόγω κρίσης κορωνοϊούν οδηγούν κατ'ευθείαν σε στασιμοπληθωρισμό
Τα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης του κορωνοϊού από τις κυβερνήσεις, θα οδηγήσουν στην επόμενη σπαζοκεφαλιά που θα πρέπει να λύσουν οι τράπεζες: τον στασιμοπληθωρισμό
Σε όλο τον κόσμο, οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες αντιμετωπίζουν την πανδημική κρίση με τρία βασικά πακέτα μέτρων, υποστηρίζει ο έγκριτος οικονομολόγος Daniel Lacalle σε ανάλυσή του για το Ινστιτούτο Mises.
1. Μαζικές ενέσεις ρευστότητας και μειώσεις επιτοκίων για την υποστήριξη αγορών και πιστώσεων.
2. Πρωτόγνωρα και χωρίς προηγούμενο δημοσιονομικά προγράμματα που στοχεύουν στην παροχή δανείων και επιχορηγήσεων για την πραγματική οικονομία.
3. Μεγάλα προγράμματα δημοσίων δαπανών, βασικά σε τρέχουσες δαπάνες και μέτρα ανακούφισης.
Ωστόσο, μπορεί να προκαλέσουν βαθύτερα προβλήματα από αυτά που επιδιώκουν να λύσουν.
Όταν οι κυβερνήσεις προσπαθούν να αυξήσουν τεχνητά το χρέος και τη ζήτηση σε ένα σοκ της προσφοράς, ο κίνδυνος είναι η δημιουργία μιας τεράστιας αποπληθωριστικής σπείρας που καθοδηγείται από τον κορεσμό του χρέους που ακολουθείται από στασιμοπληθωρισμό, όταν οι αλυσίδες εφοδιασμού αρχίζουν να γίνονται ανεπαρκώς ευέλικτες.
Πρόκειται για μια υγειονομική κρίση και ένα σοκ του εφοδιασμού που προστίθεται στην αναγκαστική διακοπή της οικονομίας.
Ως εκ τούτου, οι πολιτικές που στοχεύουν στην ενίσχυση της ζήτησης έχουν πολύ μικρό αποτέλεσμα, διότι όποια ζήτηση δημιουργείται τεχνητά δεν θα ακολουθείται από την προσφορά όσο η οικονομία παραμένει κλειστή.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι το άνοιγμα της οικονομίας θα είναι σταδιακό και υπόκειται σε αλλαγές, μπορεί να είναι ασφαλές να πούμε ότι ο κίνδυνος να επιτευχθεί πολύ μικρός θετικός αντίκτυπος με αυτά τα πακέτα τόνωσης είναι πολύ υψηλός.
Οι κυβερνήσεις κάνουν δύο σημαντικά λάθη σε ένα lockdown τόσο σοβαρό όσο αυτό: πιστεύουν ότι ο αντίκτυπος είναι παρόμοιος σε όλους τους τομείς και ότι μια επιστροφή στην κανονικότητα και ανάκτηση του οικονομικού ρυθμού από ένα πανεθνικό κλείσιμο θα γίνει γρήγορα.
Υπάρχουν τομείς που θα χρειαστούν χρόνια για να ανακάμψουν: ταξίδια και αναψυχή, αυτοκίνητα, λιανεμπόριο, μόδα, μουσική, κινηματογράφος, τουρισμός και ενέργεια, όλα αντιμετωπίζουν χρόνια αδύναμης ζήτησης, αποκατάσταση ισολογισμού και στρατηγικές επιβίωσης.
Η κατάρρευση των κερδών και των ταμειακών ροών, ακολουθούμενη από τις πολύ πιθανές αυξήσεις των φόρων που πιθανότατα θα δούμε, θα δημιουργήσει επίσης τεράστια επιβάρυνση για την έρευνα και την ανάπτυξη, την καινοτομία και την τεχνολογία.
Ο χρηματοπιστωτικός τομέας ήταν ήδη αδύναμος το 2019, «υποφέροντας» από αρνητικά επιτόκια, υψηλά δάνεια χωρίς επιδόσεις και χαμηλή απόδοση ενσώματων περιουσιακών στοιχείων.
Ο αντίκτυπος της κρίσης θα είναι σοβαρός στα υπάρχοντα assets, με αυξανόμενα δάνεια χωρίς απόδοση και υποβαθμίσεις κερδών.
Αν προσθέσουμε σε αυτό ότι τα πακέτα στήριξης των περισσότερων κυβερνήσεων βασίζονται στην έγκριση τεράστιων δανείων για εταιρείες που αντιμετωπίζουν χρόνια δυσκολιών, η πίεση στις τράπεζες θα είναι πολύ σημαντική και μπορεί να οδηγήσει σε οικονομική κρίση μετά από κρίση της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Τα βασικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν σε μια κρίση εφοδιασμού με αναγκαστικό lockdown είναι μέτρα από την πλευρά της προσφοράς: εξάλειψη των φόρων καθ 'όλη τη διάρκεια του κλειδώματος για τη διατήρηση του επιχειρηματικού ιστού και μείωση των περιττών δαπανών για την κάλυψη υψηλότερων δαπανών υγειονομικής περίθαλψης.
Ορισμένες κυβερνήσεις, όπως των Ηνωμένων Πολιτειών, συνδυάζουν μέτρα από πλευράς ζήτησης και προσφοράς.
Άλλοι - οι περισσότερες από τις μεγάλες οικονομίες της ευρωζώνης, εκτός ίσως από τη Γερμανία - επικεντρώνονται μόνο σε πολιτικές που αποσκοπούν στην παροχή πιστωτικής ανακούφισης και στην αύξηση των δαπανών.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα μέτρα και λαμβάνοντας υπόψη τη μείωση της οικονομικής δραστηριότητας, τα εταιρικά κέρδη, τους μισθούς και τα φορολογικά έσοδα που θα δημιουργηθούν, το παγκόσμιο χρέος είναι πιθανό να ανέλθει πάνω από το 350% του ΑΕΠ.
 Αυτό σημαίνει ότι η συντριπτική πλειονότητα των πακέτων στήριξης θα στοχεύει στη χρηματοδότηση υψηλότερου χρέους που δημιουργείται από τις τρέχουσες δαπάνες μη οικονομικής απόδοσης της κυβέρνησης και αδρανοποιεί τις μεγάλες εταιρείες, ενώ οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν μικρή πρόσβαση στο χρέος και ίσως δεν διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία για μόχλευση, απλά εξαφανίζομαι.
Οι νεοσύστατες επιχειρήσεις και οι μικρές επιχειρήσεις ενδέχεται να αντιμετωπίσουν διπλό αρνητικό μηδενικής πρόσβασης στα ίδια κεφάλαια και κατάρρευση των πωλήσεων.
Όταν οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες ανακοινώνουν μαζικά πακέτα στήριξης στην αρχή μιας κρίσης, στοιχηματίζουν σε μια γρήγορη ανάκαμψη και μια επιστροφή στο φυσιολογικό σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.
Και αυτό απέχει πολύ από την περίπτωση του κορωνοϊού.
Το πακέτο στήριξης που χρηματοδοτεί το χρέος μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνια και οδυνηρή ανάκαμψη, δημιουργώντας μια αποπληθωριστική σπειροειδή βραχυπρόθεσμη που πιθανότατα θα αντιμετωπιστεί με περισσότερα νομισματικά και φορολογικά κίνητρα και στη συνέχεια θα προκαλέσει στασιμότητα.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία έχει ανακάμψει με πολύ πιο αργό τρόπο αυξάνοντας τα χρέη από καθεμία από τις προηγούμενες κρίσεις.
Ωστόσο, καμία από τις κρίσεις των τελευταίων πενήντα ετών δεν ήταν παρόμοια με αυτήν.
Ποτέ δεν είδαμε παγκόσμιο lockdown ολόκληρης της οικονομίας και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν έχουν ιδέα για τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, οπότε ο διπλασιασμός του χρέους και της ρευστότητας είναι, τουλάχιστον, επικίνδυνος.

Πώς πηγαίνουμε από την κρίση στον αποπληθωρισμό και έπειτα στον στασιμοπληθωρισμό;
Η διαδικασία θα μπορούσε να είναι η ακόλουθη:
- Η κρίση δημιουργείται από την πανδημία και την επακόλουθη παύση ολόκληρων οικονομιών με επίδραση ντόμινο, προκαλώντας πιέσεις στις αλυσίδες εφοδιασμού, καθώς και ντόμινο πιστωτικών προβλημάτων σε εξαιρετικά χρεωμένους τομείς.
- Οι κυβερνήσεις διασώζουν τους μεγάλους και στρατηγικούς τομείς, καθώς και τους πολίτες, με τεράστια δάνεια, επιχορηγήσεις και φορολογικά μέτρα, αλλά αφήνουν πίσω τους τη διατήρηση των αλυσίδων εφοδιασμού σε παγκόσμιο επίπεδο.
- Καθώς η κρίση βαθαίνει και διαρκεί περισσότερο, οι κυβερνήσεις αποφασίζουν να λάβουν προστατευτικά και παρεμβατικά μέτρα που διαβρώνουν περαιτέρω τις αλυσίδες εφοδιασμού.
- Αυτή η περίοδος είναι αποπληθωριστική επειδή η ταχύτητα του χρήματος καταρρέει, οι επενδύσεις σταματούν, η κατανάλωση εξασθενεί και οι πολίτες προσπαθούν να διατηρήσουν τις μικρές εξοικονομήσεις που έχουν.
- Η αποπληθωριστική και χρεωστική σπείρα αντιμετωπίζεται με περισσότερη ρευστότητα και περισσότερο χρέος, αλλά μέχρι τώρα οι αλυσίδες εφοδιασμού έχουν καταστραφεί ανεπανόρθωτα και τα παρεμβατικά μέτρα αυξάνουν τον πληθωρισμό στις τιμές των βασικών αγαθών και υπηρεσιών.
Η οικονομία παραμένει σε στασιμότητα αλλά οι τιμές ανεβαίνουν.
Ελπίζω πραγματικά ότι αυτό δεν θα συμβεί.
Θα χαιρόμουν να κάνω λάθος επισημαίνει ο διάσημος οικονομολόγος.
Το lockdown της πανδημίας μας δείχνει τη σημασία της ύπαρξης ανοικτών αλυσίδων εφοδιασμού, διαφοροποιημένες, παγκόσμιες και αποτελεσματικές εταιρείες και ανταγωνιστικές υπηρεσίες.
Δείχνει επίσης τη σημασία της συνεργασίας.
Η λύση σε αυτήν την κρίση πρέπει να είναι ταυτόχρονα παγκόσμια και τοπική: μια παγκόσμια απάντηση που διασφαλίζει τη διατήρηση της συνεργασίας και του εμπορίου.
Η τοπική απάντηση πρέπει να στοχεύει στη διασφάλιση της ταχείας ανάκαμψης των χαμένων θέσεων εργασίας διατηρώντας τον επιχειρηματικό ιστό και διασφαλίζοντας ότι οι εταιρείες διαθέτουν τον εξοπλισμό και τα πρωτόκολλα για να βγουν ισχυρότερα.
Για το λόγο αυτό, ο παρεμβατισμός θα οδηγήσει μόνο σε στασιμοπληθωρισμό.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης