γράφει : Μαρία Παπαδάτου
Τους τελευταίους μήνες πραγματικά ξεγυμνώθηκαν τα κράτη που έθεσαν σε δεύτερη μοίρα την υγεία των πολιτών, στο όνομα του οικονομικού συμφέροντος
Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί λίγους μήνες πριν ότι πάνω από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη θα ζούσαν σήμερα υπό καθεστώς πρωτοφανών μέτρων, με στόχο τον περιορισμό της μετάδοσης ενός νέου ιού, που κατάφερε να αλλάξει τον ρου της ανθρώπινης ιστορίας.
Όπως συμβαίνει σε κάθε μεγάλη κρίση, έτσι και σήμερα η ανθρωπότητα διδάσκεται με σκληρό τρόπο ότι τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο, παρά τα τεράστια άλματα στην επιστήμη και την τεχνολογία.
Η κρίση προσφέρει πολύτιμα μαθήματα σε διαφορετικά πεδία, το ζητούμενο ωστόσο είναι να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη την επόμενη μέρα.
Πρώτο και βασικότερο μάθημα από την κρίση του κορωνοϊού, είναι η θεμελιώδης σημασία του αγαθού της δημόσιας υγείας.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα δημόσια συστήματα υγείας των ανεπτυγμένων οικονομιών της Δύσης, δεν είναι σε θέση να σηκώσουν το βάρος της πανδημίας και γι αυτό τον λόγο οι κυβερνήσεις αναγκάστηκαν να προχωρήσουν στη λήψη πρωτοφανών περιοριστικών μέτρων.
Η πανδημία οδήγησε στην αναστολή δραστηριοτήτων που δεν είχαν σταματήσει ούτε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου!
Ένα ισχυρό, δημόσιο σύστημα υγείας αποτελεί μονόδρομο, γεγονός που αναγνωρίζουν πλέον ακόμα και όσοι αποδυνάμωσαν τη δημόσια υγεία με τις πολιτικές τους, ειδικά στον ευρωπαϊκό Νότο, ο οποίος πληρώνει και το μεγαλύτερο τίμημα σε ανθρώπινες ζωές.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι βάσεις του κοινωνικού κράτους και του κράτους πρόνοιας, μπήκαν μετά από τη Μεγάλη Ύφεση και τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Δεύτερο μάθημα αποτελεί η σημασία της διαχείρισης της κρίσης σε κρατικό επίπεδο και οι τραγικές συνέπειες του λαϊκισμού.
Το κράτος έχει τον πρώτο ρόλο στη διαχείριση τόσο της υγειονομικής, όσο και της οικονομικής κρίσης.
Τους τελευταίους μήνες πραγματικά ξεγυμνώθηκαν τα κράτη που έθεσαν σε δεύτερη μοίρα την υγεία των πολιτών, στο όνομα του οικονομικού συμφέροντος και οι ευθύνες τους δεν μπορούν να κρυφτούν.
Ηγέτες μεγάλων δυνάμεων που επένδυσαν στον λαϊκισμό, όπως ο Donald Trump και ο Boris Johnson απέτυχαν παταγωδώς να διαχειριστούν την κρίση, θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές χιλιάδων πολιτών.
Αποδεικνύεται περίτρανα πως όταν επιλέγεις την ηγεσία σου, πρέπει να είσαι βέβαιος ότι είναι ικανή να ανταπεξέλθει σε όλες τις συνθήκες και όχι σε μεμονωμένα ζητήματα όπως για παράδειγμα το Brexit ή η οικονομία.
Η κοινωνική και ατομική ευθύνη δεν αποτυπώνεται μόνο στον σεβασμό των περιοριστικών μέτρων, αλλά και στην υπευθυνότητά σου όταν κάνεις χρήση του εκλογικού σου δικαιώματος.
Σε οικονομικό επίπεδο, κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες διοχετεύουν απεριόριστη ρευστότητα για να αντιμετωπίσουν τη βαθειά ύφεση, αφήνοντας πίσω τους τις πολιτικές λιτότητας και ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.
Τρίτο μάθημα η τεράστια σημασία της επιστήμης.
Οι επιστήμονες, οι γιατροί, οι νοσηλευτές, είναι οι μόνοι που μπορούν να μας βγάλουν από την υγειονομική κρίση, με τις δαπάνες για την έρευνα να αποδεικνύονται πολύτιμες.
Οι περικοπές σε υγεία, ερευνητικές δαπάνες και παιδεία, αποδεικνύονται στην πράξη ως οι χειρότερες αποφάσεις που θα μπορούσαν να λάβουν οι πολιτικές ηγεσίας κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη.
Τα χειροκροτήματα στα μπαλκόνια για την προσφορά του υγειονομικού προσωπικού είναι συγκινητικά, ωστόσο η προσφορά τους πρέπει να αναγνωριστεί και στην πράξη, όχι μόνο τώρα, αλλά και όταν κοπάσει η καταιγίδα.
Τέταρτο μάθημα αποτελεί η πολύτιμη προσφορά των εργαζομένων που βρίσκονται επίσης στην πρώτη γραμμή, μετά το υγειονομικό προσωπικό, κυρίως στην τροφοδοσία.
Οι άνθρωποι που εργάζονται σε σούπερ μάρκετ, μανάβικα, κρεοπωλεία, οι διανομείς, αναδεικνύονται σε αφανείς ήρωες της κρίσης, καθώς βρίσκονται εκτεθειμένοι στην κρίση και υποαμοιβόμενοι.
Μπορεί ξαφνικά όλοι να μιλούν με κολακευτικά λόγια και να τους χαρακτηρίζουν ήρωες, ωστόσο αυτό δεν συνέβαινε όταν έβλεπαν τους μισθούς τους να πετσοκόβονται και τα εργασιακά τους δικαιώματα να επιστρέφουν στον μεσαίωνα.
Πέμπτο μάθημα η τεράστια ζημιά που προκαλεί ο άνθρωπος στο περιβάλλον.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η καταστροφική σχέση του ανθρώπου με το φυσικό και ζωϊκό περιβάλλον, σχετίζεται με την εξάπλωση των επιδημιών.
Άλλωστε δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να αντιληφθεί ότι ο πλανήτης έχει πάρει μία τεράστια ανάσα, λόγω των lockdowns.
Το ζητούμενο είναι το…πάθημα να γίνει μάθημα και να μην ξεχάσουμε τις αιτίες που μας οδήγησαν στην κρίση, μόλις ανακαλυφθεί το εμβόλιο και επιστρέψουμε στις παλιές μας συνήθειες.
www.bankingnews.gr
Όπως συμβαίνει σε κάθε μεγάλη κρίση, έτσι και σήμερα η ανθρωπότητα διδάσκεται με σκληρό τρόπο ότι τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο, παρά τα τεράστια άλματα στην επιστήμη και την τεχνολογία.
Η κρίση προσφέρει πολύτιμα μαθήματα σε διαφορετικά πεδία, το ζητούμενο ωστόσο είναι να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη την επόμενη μέρα.
Πρώτο και βασικότερο μάθημα από την κρίση του κορωνοϊού, είναι η θεμελιώδης σημασία του αγαθού της δημόσιας υγείας.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα δημόσια συστήματα υγείας των ανεπτυγμένων οικονομιών της Δύσης, δεν είναι σε θέση να σηκώσουν το βάρος της πανδημίας και γι αυτό τον λόγο οι κυβερνήσεις αναγκάστηκαν να προχωρήσουν στη λήψη πρωτοφανών περιοριστικών μέτρων.
Η πανδημία οδήγησε στην αναστολή δραστηριοτήτων που δεν είχαν σταματήσει ούτε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου!
Ένα ισχυρό, δημόσιο σύστημα υγείας αποτελεί μονόδρομο, γεγονός που αναγνωρίζουν πλέον ακόμα και όσοι αποδυνάμωσαν τη δημόσια υγεία με τις πολιτικές τους, ειδικά στον ευρωπαϊκό Νότο, ο οποίος πληρώνει και το μεγαλύτερο τίμημα σε ανθρώπινες ζωές.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι βάσεις του κοινωνικού κράτους και του κράτους πρόνοιας, μπήκαν μετά από τη Μεγάλη Ύφεση και τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Δεύτερο μάθημα αποτελεί η σημασία της διαχείρισης της κρίσης σε κρατικό επίπεδο και οι τραγικές συνέπειες του λαϊκισμού.
Το κράτος έχει τον πρώτο ρόλο στη διαχείριση τόσο της υγειονομικής, όσο και της οικονομικής κρίσης.
Τους τελευταίους μήνες πραγματικά ξεγυμνώθηκαν τα κράτη που έθεσαν σε δεύτερη μοίρα την υγεία των πολιτών, στο όνομα του οικονομικού συμφέροντος και οι ευθύνες τους δεν μπορούν να κρυφτούν.
Ηγέτες μεγάλων δυνάμεων που επένδυσαν στον λαϊκισμό, όπως ο Donald Trump και ο Boris Johnson απέτυχαν παταγωδώς να διαχειριστούν την κρίση, θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές χιλιάδων πολιτών.
Αποδεικνύεται περίτρανα πως όταν επιλέγεις την ηγεσία σου, πρέπει να είσαι βέβαιος ότι είναι ικανή να ανταπεξέλθει σε όλες τις συνθήκες και όχι σε μεμονωμένα ζητήματα όπως για παράδειγμα το Brexit ή η οικονομία.
Η κοινωνική και ατομική ευθύνη δεν αποτυπώνεται μόνο στον σεβασμό των περιοριστικών μέτρων, αλλά και στην υπευθυνότητά σου όταν κάνεις χρήση του εκλογικού σου δικαιώματος.
Σε οικονομικό επίπεδο, κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες διοχετεύουν απεριόριστη ρευστότητα για να αντιμετωπίσουν τη βαθειά ύφεση, αφήνοντας πίσω τους τις πολιτικές λιτότητας και ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.
Τρίτο μάθημα η τεράστια σημασία της επιστήμης.
Οι επιστήμονες, οι γιατροί, οι νοσηλευτές, είναι οι μόνοι που μπορούν να μας βγάλουν από την υγειονομική κρίση, με τις δαπάνες για την έρευνα να αποδεικνύονται πολύτιμες.
Οι περικοπές σε υγεία, ερευνητικές δαπάνες και παιδεία, αποδεικνύονται στην πράξη ως οι χειρότερες αποφάσεις που θα μπορούσαν να λάβουν οι πολιτικές ηγεσίας κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη.
Τα χειροκροτήματα στα μπαλκόνια για την προσφορά του υγειονομικού προσωπικού είναι συγκινητικά, ωστόσο η προσφορά τους πρέπει να αναγνωριστεί και στην πράξη, όχι μόνο τώρα, αλλά και όταν κοπάσει η καταιγίδα.
Τέταρτο μάθημα αποτελεί η πολύτιμη προσφορά των εργαζομένων που βρίσκονται επίσης στην πρώτη γραμμή, μετά το υγειονομικό προσωπικό, κυρίως στην τροφοδοσία.
Οι άνθρωποι που εργάζονται σε σούπερ μάρκετ, μανάβικα, κρεοπωλεία, οι διανομείς, αναδεικνύονται σε αφανείς ήρωες της κρίσης, καθώς βρίσκονται εκτεθειμένοι στην κρίση και υποαμοιβόμενοι.
Μπορεί ξαφνικά όλοι να μιλούν με κολακευτικά λόγια και να τους χαρακτηρίζουν ήρωες, ωστόσο αυτό δεν συνέβαινε όταν έβλεπαν τους μισθούς τους να πετσοκόβονται και τα εργασιακά τους δικαιώματα να επιστρέφουν στον μεσαίωνα.
Πέμπτο μάθημα η τεράστια ζημιά που προκαλεί ο άνθρωπος στο περιβάλλον.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η καταστροφική σχέση του ανθρώπου με το φυσικό και ζωϊκό περιβάλλον, σχετίζεται με την εξάπλωση των επιδημιών.
Άλλωστε δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να αντιληφθεί ότι ο πλανήτης έχει πάρει μία τεράστια ανάσα, λόγω των lockdowns.
Το ζητούμενο είναι το…πάθημα να γίνει μάθημα και να μην ξεχάσουμε τις αιτίες που μας οδήγησαν στην κρίση, μόλις ανακαλυφθεί το εμβόλιο και επιστρέψουμε στις παλιές μας συνήθειες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών