Ο ρόλος της Ελλάδος υποβαθμίστηκε καθώς δεν συμμετείχε στην κρίσιμη Διάσκεψη του Βερολίνου και το φλέγον θέμα είναι πως θα συμπερφερθεί η ΕΕ στο ζήτημα των θαλάσσιων ζωνών που αφορά και την παράνομη ΑΟΖ των Τούρκων με την Λιβύη.
(upd4)Η συμφωνία στην Διάσκεψη του Βερολίνου για την Λιβύη στις 19 Ιανουαρίου 2020 εγείρει πολλά ερωτήματα εάν και κατά πόσο θα επιλύσει τα βασικά προβλήματα της χώρας με κορυφαίο τον εμφύλιο πόλεμο.
Ο ρόλος της Ελλάδος υποβαθμίστηκε καθώς δεν συμμετείχε στην κρίσιμη Διάσκεψη του Βερολίνου και το φλέγον θέμα είναι πως θα συμπεριφερθεί η ΕΕ στο ζήτημα των θαλάσσιων ζωνών που αφορά και την παράνομη ΑΟΖ των Τούρκων με την Λιβύη.
Όμως η συμφωνία αυτή γεννά πολλά ερωτήματα εάν μπορεί να τηρηθεί και εάν τελικώς μπορεί η Λιβύη που μαστίζεται από εμφύλιες συγκρούσεις... μπορεί να επανέλθει στην ειρήνη.
Η συμφωνία της Διάσκεψης του Βερολίνου για την Λιβύη περιλαμβάνει:
-Κατάπαυση του πυρός
-Παράταση του εμπάργκο όπλων
-Συνέχιση του διαλόγου για πολιτική λύση υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
Τα βασικά ερωτήματα είναι
1)Μπορεί να επανέλθει η ειρήνη στην Λιβύη μετά από αυτή την συμφωνία;
2)Η Ρωσία και η Τουρκία οι δύο κατεξοχήν χώρες που έχουν αναμειχθεί στα εσωτερικά της Λιβύης κερδίζουν από αυτή την συμφωνία;
3)Η Ελλάδα που έμεινε απέξω από αυτές τις διαπραγματεύσεις για την Λιβύη ήταν δικαιολογημένη η εξέλιξη αυτή;
4)Το γεγονός ότι στην Διάσκεψη του Βερολίνου για την Λιβύη δεν εξετάστηκαν θέματα θαλάσσιων ζωνών ήταν αρνητική εξέλιξη για την Ελλάδα, λόγω της προκλητικής Τουρκίας που ανακήρυξε ΑΟΖ με την Λιβύη;
Απαντήσεις
1)Η Λιβύη σπαράσσεται από εμφυλίους πολέμους αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ο Gaddafi παρ΄ ότι δικτάτορας συγκρατούσε τις αποσχιστικές δυνάμεις.
Μετά την δολοφονία Gaddafi το 2011 μετά την επέμβαση του ΝΑΤΟ πολλοί πίστεψαν ότι η Λιβύη θα καταφέρει να βρει τον δρόμο της ειρήνης και ανάκαμψης καθώς η χώρα διαθέτει σημαντική παραγωγή πετρελαίου.
Όμως αντί της ειρήνης, χάος προκλήθηκε στην Λιβύη και από το 2011 έως και σήμερα ο εμφύλιος πόλεμος, η τρομοκρατία και οι χιλιάδες νεκροί είναι καθημερινό φαινόμενο της νέας τραγικής πραγματικότητας.
Η Λιβύη έχει χωριστεί ουσιαστικά σε τρία στρατόπεδα.
Α)Από την μια η επίσημη κυβέρνηση, που αναγνωρίστηκε από τον ΟΗΕ και διάκειται φιλικά στην Τουρκία του πρωθυπουργού της Λιβύης Fayez Sarraj που εκπροσωπεί το GNA.
Όμως το βασικό μειονέκτημα του GNA είναι ότι ελέγχει με τους πολιτοφύλακες και κάποιες στρατιωτικές δυνάμεις μόλις το 10% της χώρας και την πρωτεύουσα Τρίπολη.
Β)Ο στρατηγικός Khalifa Haftar εκπροσωπεί τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης LNA και ελέγχει το 75% των εδαφών της Λιβύης.
Γ)Υπάρχει και μια 3η κατηγορία είναι οι αυτόνομες ομάδες πολιτοφυλακής στην Νότια Λιβύη όπως οι φυλές Tuareg που ελέγχουν το 20% της χώρας.
Από τους τρεις πόλους εξουσίας ο πιο ισχυρός είναι το LNA και ο στρατηγικός Haftar ωστόσο λόγω της βοήθειας της Τουρκίας στο GNA υπήρχαν και κάποιες νίκες απέναντι του LNA.
Πάντως η πραγματικότητα είναι ότι η ειρήνη θα είναι ένας πολύ δύσκολος στόχος καθώς ο Haftar που έχει το πλεονέκτημα μόνο εάν διασφαλίσει αυτά που θέλει θα έχει λόγω να παγώσει…τις συγκρούσεις.
2)Η Ρωσία και η Τουρκία είναι οι δύο κατεξοχήν χώρες που ενεπλάκησαν στρατιωτικά στην Λιβύη έμμεσα.
Η Ρωσία έχει στείλει μισθοφόρους που στηρίζουν κατά βάση τον στρατηγικό Haftar ενώ η Τουρκία ξεκάθαρα υποστηρίζει το GNA και τον Fayez Sarraj με σύριους μισθοφόρους που λαμβάνουν 1500 δολάρια τον μήνα αλλά και τούρκους στρατιώτες.
Η κατάπαυση του πυρός διευκολύνει τον τούρκο Πρόεδρο Erdogan για πολλούς λόγους
-Γιατί είχε ήδη αντίδραση στο εσωτερικό της Τουρκίας για την αποστολή στρατευμάτων στην Λιβύη, μια χώρα μακριά από την Τουρκία, δεν ήταν όπως η Συρία όπου υπάρχει γεωγραφική γειτνίαση.
-Ο Erdogan ήθελε την κατάπαυση του πυρός γιατί έτσι διασφαλίζει το GNA και την επίσημη κυβέρνηση του Fayez Sarraj.
Ο Haftar ήταν θέμα χρόνου να καταλάμβανε την Τρίπολη την πρωτεύουσα της Λιβύης οπότε θα κατέρρεε η επίσημη κυβέρνηση.
Η Τουρκία ποντάρει ότι στις ειρηνευτικές διαδικασίες θα έχει σημαίνουσα παρουσία και ρόλο.
Συν τοις άλλοις διασφαλίζει ότι η κυβέρνηση Fayez Sarraj παραμένει οπότε δεν διακυβεύεται η συμφωνία με την Τουρκία για την ΑΟΖ που ανακήρυξε με την Λιβύη προκαλώντας – δικαιολογημένα τις αντιδράσεις της Ελλάδος.
3)Η Ελλάδα έμεινε εκτός της κρίσιμης Διάσκεψης για την Λιβύη για τους εξής λόγους
-Η Ελλάδα σε όλες τις κατά καιρούς επαφές για τον εμφύλιο πόλεμο στην Λιβύη δεν είχε συμμετάσχει.
Ο εμφύλιος πόλεμος κρατάει σχεδόν 10 χρόνια και η Ελλάδα εμφανίστηκε στο προσκήνιο μόνο όταν ξέσπασε η κόντρα με την Τουρκία για τις θαλάσσιες ζώνες.
-Η Ελλάδα εξ αντανακλάσεως ενδιαφέρεται για την Λιβύη, εάν δεν είχε προηγηθεί η προκλητική στάση των Τούρκων να ανακηρύξουν ΑΟΖ με την Λιβύη παραβιάζοντας τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες πλησίον της Κρήτης και άλλων νησιών, είναι πιθανό να μην εκδήλωνε ενδιαφέρον για να συμμετάσχει στην Διάσκεψη της Λιβύης.
Σίγουρα η απουσία της Ελλάδος να μείνει εκτός είναι αρνητική εξέλιξη γιατί επιτρέπει στην Τουρκία να διαμορφώσει την στρατηγική της κατά το δοκούν.
4)Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι με εξαίρεση τον Haftar που αποκηρύσσει την τουρκική ΑΟΖ με την Λιβύη κανείς άλλος… δεν εστίασε στο θέμα.
Η δε στάση της καγκελαρίου της Γερμανίας A. Merkel να αγνοήσει το ελληνικό αίτημα για τις θαλάσσιες ζώνες ήταν προφανώς αρνητική εξέλιξη καθώς η Γερμανία… για να μην σαμποτάρει την Διάσκεψη… έκανε τα στραβά μάτια στην Τουρκική προκλητικότητα.
Η Τουρκία αναφέρεται ότι θα υποστεί οικονομική ζημία καθώς θα μειωθούν δραστικά τα κονδύλια για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ αλλά αυτό επί της ουσίας δεν αλλάζει την βασική στρατηγική της…
Η Γαλάζια Πατρίδα είναι το σχέδιο των Τούρκων να ελέγξουν Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο και η στάση της Τουρκίας είναι ξεκάθαρα προκλητική.
Μετά την περίφημη ΑΟΖ αποκλειστική οικονομική ζώνη μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, έστειλε πλοίο για έρευνες νότια της Κύπρου.
Είναι προφανές ότι η προκλητικότητα των Τούρκων απέναντι στην Ελλάδα θα ενταθεί.
Foundation for Defence of Democracies: Ο Erdogan βολεύεται με την ειρήνη στη Λιβύη θα έχει ισχυρό ρόλο στις διαπραγματεύσεις
Το 50% των Tούρκων πολιτών είναι κατά της αποστολής τουρκικού στρατού στην Λιβύη αναφέρει το Foundation for Defence of Democracies
Ο Τούρκος Πρόεδρος Erdogan θέλει να αλλάξει τα δεδομένα του εμφυλίου πολέμου στη Λιβύη ποντάρει στην Ρωσία αλλά σχεδιάζει τις κινήσεις του στέλνοντας στρατό.
Ο Erdogan έχει φήμη ότι προβαίνει σε απροσδόκητες κινήσεις στην εξωτερική του πολιτική υιοθετώντας και χρήση στρατιωτικής δύναμης, όπως απέδειξε με τις τρεις διασυνοριακές επιχειρήσεις του στη βόρεια Συρία, στοχεύοντας στους κούρδους της Βόρειας Συρίας που είχαν την υποστήριξη των ΗΠΑ το 2016, το 2018 και το 2019.
Το PKK το Κουρδικό Απελευθερωτικό Μέτωπο χαρακτηρίστηκε ως τρομοκράτης από την Τουρκία, τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, βοήθησε τον Eedogan να λάβει ευρεία υποστήριξη στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Όμως ο Erdogan δεν μπορεί να επικαλεστεί την τρομοκρατία για να αποστείλει στρατεύματα στην Λιβύη.
Μια δημοσκόπηση δείχνει ότι το 50% των Τούρκων πολιτών είναι ενάντια στην αποστολή στρατευμάτων στη Λιβύη, ενώ άλλη δημοσκόπηση συμφωνεί με ποσοστό 58%.
Ακόμη και στο Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Erdogan, μόνο το 56% των ψηφοφόρων υποστηρίζουν ότι η Τουρκία πρέπει να εμπλακεί σε άλλη περιφερειακή σύγκρουση.
Τα δύο βασικά αντιπολιτευόμενα κόμματα, το κοσμικό Δημοκρατικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) και το Εθνικιστικό Κόμμα (IYI), τα οποία στήριξαν τις προηγούμενες διασυνοριακές επιχειρήσεις στη Συρία, ψήφισαν κατά της ανάπτυξης στρατευμάτων στη Λιβύη.
Ενώ οι επιχειρήσεις στη Συρία δικαιολογούνταν από την εγγύτητά της προς την τουρκική επικράτεια και τις φαινομενικές απειλές που δημιουργούν, η φυσική απόσταση από τη Λιβύη και η έλλειψη άμεσης απειλής καθιστούν τη στρατιωτική συμμετοχή λιγότερο ευχάριστη για το τουρκικό εκλογικό σώμα.
Η Τουρκία χρησιμοποιεί την Λιβύη για την υπεράσπιση της Γαλάζιας Πατρίδας
Η Τουρκία χρησιμοποιεί τις συμφωνίες με την Λιβύη τις οποίες θεωρεί ότι είναι ζωτικής σημασίας για την υπεράσπιση της «γαλάζιας πατρίδας», των μέγιστων ναυτικών φιλοδοξιών της Τουρκίας στη Μεσόγειο, ωστόσο δεν κατάφερε να κερδίσει τους ψηφοφόρους.
Η Γαλάζια Πατρίδα είναι το ευρύτερο σχέδιο επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας με στόχο να ελέγξει μεγάλο μέρος του Αιγαίου, Ελληνικών νησιών αλλά και κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο.
Οι γείτονες της Λιβύης η Αλγερία και Τυνησία, εξέφρασαν ρητά την αντίθεση τους στην εμπλοκή της Τουρκίας στα εσωτερικά της Λιβύης.
Η Τουρκία δεν έχει καμία δουλειά στην Λιβύη ανέφεραν και οι δύο χώρες.
Η απόφαση του Erdogan να ανοίξει ένα καινούργιο μέτωπο στη Μεσόγειο και να στρέψει τις τουρκικές δυνάμεις ανάμεσα σε δύο δύσκολα πεδία μάχης στη Συρία και τη Λιβύη, τον καθιστά λιγότερο λαοφιλή στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Ενώ ο ίδιος δήλωσε ότι θα ξεκινήσει αποστολή τούρκων στρατιωτών στην Λιβύη στην πορεία…. μισθοφόροι και σύριοι μεταφέρθηκαν στην Λιβύη.
Δεδομένης των εσωτερικών αντιδράσεων ο Erdogan αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μισθοφόρους από τη Συρία.
Ο Τούρκος πρόεδρος έστειλε στην Λιβύη μέλη του Ελεύθερου Συριακού Στρατού που χρησιμοποίησε στις πρόσφατες επιχειρήσεις της Συρίας, υποσχόμενος αμοιβές 1.500 δολαρίων το μήνα, καθώς και ότι θα αποκτήσουν όλοι τουρκική ιθαγένεια.
Εάν η διάσκεψη στις 19 Ιανουαρίου 2020 αποτύχει ο Erdogan θα πρέπει να έρθει σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του LNA του στρατηγού Haftar και τότε μόνοι οι μισθοφόροι δεν θα επαρκούν.
Τότε θα υποχρεωθεί να χρησιμοποιήσει και τουρκικό στρατό, επιδεινώνοντας την εικόνα του στο εσωτερικό, καθώς η δυσαρέσκεια θα ενταθεί.
Η Ρωσία και οι φιλοδοξίες της στη Λιβύη αποτελούν ακόμη μια πρόκληση για τα σχέδια του Erdogan.
Ο Τούρκος πρόεδρος δέχθηκε τον ρωσικό ομόλογό του στην Κωνσταντινούπολη στις 8 Ιανουαρίου για να εγκαινιάσει τον αγωγό φυσικού αερίου Turkstream, μια σημαντική συνεργασία μεταξύ των δύο συμμάχων που θα συνδέσουν τις δύο χώρες από τον Εύξεινο Πόντο.
Εκτός από τις σημαντικές επιπτώσεις της αυξημένης οικονομικής εξάρτησης της Τουρκίας από τη Ρωσία, η σύντομη επίσκεψη του Putin ήταν ακόμη πιο αξιοσημείωτη λόγω της απόφασης του Erdogan να ενισχύσει το στρατιωτικό του αποτύπωμα στη Λιβύη.
Putin και Erdogan πραγματοποίησαν συναντήσεις και το βασικό θέμα ήταν η Λιβύη.
Ενώ η Ρωσία και η Τουρκία είναι σύμμαχοι, υποστηρίζουν διαφορετικά στρατόπεδα στην Λιβύη.
Ο Erdogan γνωρίζει ότι δεν μπορεί να προβεί σε κινήσεις εάν δεν υπάρχει συμφωνία με την Ρωσία… για την Λιβύη.
Τουρκία και Ρωσία φαινόταν να έχουν καταλήξει σε συμφωνία, καθώς οι Ρώσοι και Τούρκοι υπουργοί Εξωτερικών εξέδωσαν κοινή δήλωση που ζήτησε την κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη από τα μεσάνυχτα της 12ης Ιανουαρίου, προσθέτοντας ότι και οι δύο πλευρές επιδίωξαν μια πολιτική διευθέτηση της σύγκρουσης.
Ο Erdogan, ο οποίος πρώτα χαιρέτισε τις ειρηνευτικές συνομιλίες στη Μόσχα μεταξύ των αντιμαχόμενων φατριών της Λιβύης, στράφηκε κατά του Haftar του LNA για το αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων.
Η Τουρκία υποστηρίζει το GNA και τον αναγνωρισμένο πρωθυπουργό Sarraj που ελέγχει μικρός μέρος της Λιβύης ενώ ο στρατάρχης Haftar του LNA προσπαθεί να καταλάβει την Τρίπολη της Λιβύης και ελέγχει σχεδόν τα 2/3 της χώρας.
Δεδομένης της αυξανόμενης αντίδρασης στο εσωτερικό της Τουρκίας σε ενδεχόμενη εμπλοκή στην Λιβύη, και μπροστά στην επικείμενη σύνοδο του Βερολίνου για τερματισμό του εμφύλιου πολέμου στη Λιβύη, μια συμφωνία για κατάπαυση του πυρός θα ευνοούσε τα σχέδια του Erdogan και θα μείωνε τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Αυτό θα επέτρεπε στον Τούρκο Πρόεδρο να εμφανιστεί σε ρόλο μεσολαβητή στη σύγκρουση και θα του έδινε θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων σε οποιεσδήποτε μελλοντικές διεθνείς διαπραγματεύσεις, ενώ δεν θα έστελνε στρατεύματα και στην Λιβύη.
Οι συνομιλίες στη Μόσχα δείχνουν ότι το 2020 θα είναι έτος βαθύτερης συνεργασίας μεταξύ του Erdogan και του Putin.
Η Τουρκία αγόρασε το σύστημα πυραυλικής άμυνας S-400 από τη Ρωσία στα μέσα του 2019, προκαλώντας αντιδράσεις.
Η σύμπραξή τους σε αυτή τη νέα αρένα καταδεικνύει ότι ο Τούρκος και ο Ρώσος πρόεδρος, παρά το γεγονός ότι βρίσκονται σε αντίθετες πλευρές των συγκρούσεων στη Συρία και τη Λιβύη, έχουν μια εκπληκτική ικανότητα να πετυχαίνουν μεταξύ τους συμφωνίες.
Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν αυτές οι συμφωνίες μπορούν να διατηρήσουν και να μετριάσουν τα προβλήματα του Erdogan στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
www.bankingnews.gr
Ο ρόλος της Ελλάδος υποβαθμίστηκε καθώς δεν συμμετείχε στην κρίσιμη Διάσκεψη του Βερολίνου και το φλέγον θέμα είναι πως θα συμπεριφερθεί η ΕΕ στο ζήτημα των θαλάσσιων ζωνών που αφορά και την παράνομη ΑΟΖ των Τούρκων με την Λιβύη.
Όμως η συμφωνία αυτή γεννά πολλά ερωτήματα εάν μπορεί να τηρηθεί και εάν τελικώς μπορεί η Λιβύη που μαστίζεται από εμφύλιες συγκρούσεις... μπορεί να επανέλθει στην ειρήνη.
Η συμφωνία της Διάσκεψης του Βερολίνου για την Λιβύη περιλαμβάνει:
-Κατάπαυση του πυρός
-Παράταση του εμπάργκο όπλων
-Συνέχιση του διαλόγου για πολιτική λύση υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
Τα βασικά ερωτήματα είναι
1)Μπορεί να επανέλθει η ειρήνη στην Λιβύη μετά από αυτή την συμφωνία;
2)Η Ρωσία και η Τουρκία οι δύο κατεξοχήν χώρες που έχουν αναμειχθεί στα εσωτερικά της Λιβύης κερδίζουν από αυτή την συμφωνία;
3)Η Ελλάδα που έμεινε απέξω από αυτές τις διαπραγματεύσεις για την Λιβύη ήταν δικαιολογημένη η εξέλιξη αυτή;
4)Το γεγονός ότι στην Διάσκεψη του Βερολίνου για την Λιβύη δεν εξετάστηκαν θέματα θαλάσσιων ζωνών ήταν αρνητική εξέλιξη για την Ελλάδα, λόγω της προκλητικής Τουρκίας που ανακήρυξε ΑΟΖ με την Λιβύη;
Απαντήσεις
1)Η Λιβύη σπαράσσεται από εμφυλίους πολέμους αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ο Gaddafi παρ΄ ότι δικτάτορας συγκρατούσε τις αποσχιστικές δυνάμεις.
Μετά την δολοφονία Gaddafi το 2011 μετά την επέμβαση του ΝΑΤΟ πολλοί πίστεψαν ότι η Λιβύη θα καταφέρει να βρει τον δρόμο της ειρήνης και ανάκαμψης καθώς η χώρα διαθέτει σημαντική παραγωγή πετρελαίου.
Όμως αντί της ειρήνης, χάος προκλήθηκε στην Λιβύη και από το 2011 έως και σήμερα ο εμφύλιος πόλεμος, η τρομοκρατία και οι χιλιάδες νεκροί είναι καθημερινό φαινόμενο της νέας τραγικής πραγματικότητας.
Η Λιβύη έχει χωριστεί ουσιαστικά σε τρία στρατόπεδα.
Α)Από την μια η επίσημη κυβέρνηση, που αναγνωρίστηκε από τον ΟΗΕ και διάκειται φιλικά στην Τουρκία του πρωθυπουργού της Λιβύης Fayez Sarraj που εκπροσωπεί το GNA.
Όμως το βασικό μειονέκτημα του GNA είναι ότι ελέγχει με τους πολιτοφύλακες και κάποιες στρατιωτικές δυνάμεις μόλις το 10% της χώρας και την πρωτεύουσα Τρίπολη.
Β)Ο στρατηγικός Khalifa Haftar εκπροσωπεί τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης LNA και ελέγχει το 75% των εδαφών της Λιβύης.
Γ)Υπάρχει και μια 3η κατηγορία είναι οι αυτόνομες ομάδες πολιτοφυλακής στην Νότια Λιβύη όπως οι φυλές Tuareg που ελέγχουν το 20% της χώρας.
Από τους τρεις πόλους εξουσίας ο πιο ισχυρός είναι το LNA και ο στρατηγικός Haftar ωστόσο λόγω της βοήθειας της Τουρκίας στο GNA υπήρχαν και κάποιες νίκες απέναντι του LNA.
Πάντως η πραγματικότητα είναι ότι η ειρήνη θα είναι ένας πολύ δύσκολος στόχος καθώς ο Haftar που έχει το πλεονέκτημα μόνο εάν διασφαλίσει αυτά που θέλει θα έχει λόγω να παγώσει…τις συγκρούσεις.
2)Η Ρωσία και η Τουρκία είναι οι δύο κατεξοχήν χώρες που ενεπλάκησαν στρατιωτικά στην Λιβύη έμμεσα.
Η Ρωσία έχει στείλει μισθοφόρους που στηρίζουν κατά βάση τον στρατηγικό Haftar ενώ η Τουρκία ξεκάθαρα υποστηρίζει το GNA και τον Fayez Sarraj με σύριους μισθοφόρους που λαμβάνουν 1500 δολάρια τον μήνα αλλά και τούρκους στρατιώτες.
Η κατάπαυση του πυρός διευκολύνει τον τούρκο Πρόεδρο Erdogan για πολλούς λόγους
-Γιατί είχε ήδη αντίδραση στο εσωτερικό της Τουρκίας για την αποστολή στρατευμάτων στην Λιβύη, μια χώρα μακριά από την Τουρκία, δεν ήταν όπως η Συρία όπου υπάρχει γεωγραφική γειτνίαση.
-Ο Erdogan ήθελε την κατάπαυση του πυρός γιατί έτσι διασφαλίζει το GNA και την επίσημη κυβέρνηση του Fayez Sarraj.
Ο Haftar ήταν θέμα χρόνου να καταλάμβανε την Τρίπολη την πρωτεύουσα της Λιβύης οπότε θα κατέρρεε η επίσημη κυβέρνηση.
Η Τουρκία ποντάρει ότι στις ειρηνευτικές διαδικασίες θα έχει σημαίνουσα παρουσία και ρόλο.
Συν τοις άλλοις διασφαλίζει ότι η κυβέρνηση Fayez Sarraj παραμένει οπότε δεν διακυβεύεται η συμφωνία με την Τουρκία για την ΑΟΖ που ανακήρυξε με την Λιβύη προκαλώντας – δικαιολογημένα τις αντιδράσεις της Ελλάδος.
3)Η Ελλάδα έμεινε εκτός της κρίσιμης Διάσκεψης για την Λιβύη για τους εξής λόγους
-Η Ελλάδα σε όλες τις κατά καιρούς επαφές για τον εμφύλιο πόλεμο στην Λιβύη δεν είχε συμμετάσχει.
Ο εμφύλιος πόλεμος κρατάει σχεδόν 10 χρόνια και η Ελλάδα εμφανίστηκε στο προσκήνιο μόνο όταν ξέσπασε η κόντρα με την Τουρκία για τις θαλάσσιες ζώνες.
-Η Ελλάδα εξ αντανακλάσεως ενδιαφέρεται για την Λιβύη, εάν δεν είχε προηγηθεί η προκλητική στάση των Τούρκων να ανακηρύξουν ΑΟΖ με την Λιβύη παραβιάζοντας τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες πλησίον της Κρήτης και άλλων νησιών, είναι πιθανό να μην εκδήλωνε ενδιαφέρον για να συμμετάσχει στην Διάσκεψη της Λιβύης.
Σίγουρα η απουσία της Ελλάδος να μείνει εκτός είναι αρνητική εξέλιξη γιατί επιτρέπει στην Τουρκία να διαμορφώσει την στρατηγική της κατά το δοκούν.
4)Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι με εξαίρεση τον Haftar που αποκηρύσσει την τουρκική ΑΟΖ με την Λιβύη κανείς άλλος… δεν εστίασε στο θέμα.
Η δε στάση της καγκελαρίου της Γερμανίας A. Merkel να αγνοήσει το ελληνικό αίτημα για τις θαλάσσιες ζώνες ήταν προφανώς αρνητική εξέλιξη καθώς η Γερμανία… για να μην σαμποτάρει την Διάσκεψη… έκανε τα στραβά μάτια στην Τουρκική προκλητικότητα.
Η Τουρκία αναφέρεται ότι θα υποστεί οικονομική ζημία καθώς θα μειωθούν δραστικά τα κονδύλια για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ αλλά αυτό επί της ουσίας δεν αλλάζει την βασική στρατηγική της…
Η Γαλάζια Πατρίδα είναι το σχέδιο των Τούρκων να ελέγξουν Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο και η στάση της Τουρκίας είναι ξεκάθαρα προκλητική.
Μετά την περίφημη ΑΟΖ αποκλειστική οικονομική ζώνη μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, έστειλε πλοίο για έρευνες νότια της Κύπρου.
Είναι προφανές ότι η προκλητικότητα των Τούρκων απέναντι στην Ελλάδα θα ενταθεί.
Foundation for Defence of Democracies: Ο Erdogan βολεύεται με την ειρήνη στη Λιβύη θα έχει ισχυρό ρόλο στις διαπραγματεύσεις
Το 50% των Tούρκων πολιτών είναι κατά της αποστολής τουρκικού στρατού στην Λιβύη αναφέρει το Foundation for Defence of Democracies
Ο Τούρκος Πρόεδρος Erdogan θέλει να αλλάξει τα δεδομένα του εμφυλίου πολέμου στη Λιβύη ποντάρει στην Ρωσία αλλά σχεδιάζει τις κινήσεις του στέλνοντας στρατό.
Ο Erdogan έχει φήμη ότι προβαίνει σε απροσδόκητες κινήσεις στην εξωτερική του πολιτική υιοθετώντας και χρήση στρατιωτικής δύναμης, όπως απέδειξε με τις τρεις διασυνοριακές επιχειρήσεις του στη βόρεια Συρία, στοχεύοντας στους κούρδους της Βόρειας Συρίας που είχαν την υποστήριξη των ΗΠΑ το 2016, το 2018 και το 2019.
Το PKK το Κουρδικό Απελευθερωτικό Μέτωπο χαρακτηρίστηκε ως τρομοκράτης από την Τουρκία, τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, βοήθησε τον Eedogan να λάβει ευρεία υποστήριξη στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Όμως ο Erdogan δεν μπορεί να επικαλεστεί την τρομοκρατία για να αποστείλει στρατεύματα στην Λιβύη.
Μια δημοσκόπηση δείχνει ότι το 50% των Τούρκων πολιτών είναι ενάντια στην αποστολή στρατευμάτων στη Λιβύη, ενώ άλλη δημοσκόπηση συμφωνεί με ποσοστό 58%.
Ακόμη και στο Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Erdogan, μόνο το 56% των ψηφοφόρων υποστηρίζουν ότι η Τουρκία πρέπει να εμπλακεί σε άλλη περιφερειακή σύγκρουση.
Τα δύο βασικά αντιπολιτευόμενα κόμματα, το κοσμικό Δημοκρατικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) και το Εθνικιστικό Κόμμα (IYI), τα οποία στήριξαν τις προηγούμενες διασυνοριακές επιχειρήσεις στη Συρία, ψήφισαν κατά της ανάπτυξης στρατευμάτων στη Λιβύη.
Ενώ οι επιχειρήσεις στη Συρία δικαιολογούνταν από την εγγύτητά της προς την τουρκική επικράτεια και τις φαινομενικές απειλές που δημιουργούν, η φυσική απόσταση από τη Λιβύη και η έλλειψη άμεσης απειλής καθιστούν τη στρατιωτική συμμετοχή λιγότερο ευχάριστη για το τουρκικό εκλογικό σώμα.
Η Τουρκία χρησιμοποιεί την Λιβύη για την υπεράσπιση της Γαλάζιας Πατρίδας
Η Τουρκία χρησιμοποιεί τις συμφωνίες με την Λιβύη τις οποίες θεωρεί ότι είναι ζωτικής σημασίας για την υπεράσπιση της «γαλάζιας πατρίδας», των μέγιστων ναυτικών φιλοδοξιών της Τουρκίας στη Μεσόγειο, ωστόσο δεν κατάφερε να κερδίσει τους ψηφοφόρους.
Η Γαλάζια Πατρίδα είναι το ευρύτερο σχέδιο επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας με στόχο να ελέγξει μεγάλο μέρος του Αιγαίου, Ελληνικών νησιών αλλά και κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο.
Οι γείτονες της Λιβύης η Αλγερία και Τυνησία, εξέφρασαν ρητά την αντίθεση τους στην εμπλοκή της Τουρκίας στα εσωτερικά της Λιβύης.
Η Τουρκία δεν έχει καμία δουλειά στην Λιβύη ανέφεραν και οι δύο χώρες.
Η απόφαση του Erdogan να ανοίξει ένα καινούργιο μέτωπο στη Μεσόγειο και να στρέψει τις τουρκικές δυνάμεις ανάμεσα σε δύο δύσκολα πεδία μάχης στη Συρία και τη Λιβύη, τον καθιστά λιγότερο λαοφιλή στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Ενώ ο ίδιος δήλωσε ότι θα ξεκινήσει αποστολή τούρκων στρατιωτών στην Λιβύη στην πορεία…. μισθοφόροι και σύριοι μεταφέρθηκαν στην Λιβύη.
Δεδομένης των εσωτερικών αντιδράσεων ο Erdogan αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μισθοφόρους από τη Συρία.
Ο Τούρκος πρόεδρος έστειλε στην Λιβύη μέλη του Ελεύθερου Συριακού Στρατού που χρησιμοποίησε στις πρόσφατες επιχειρήσεις της Συρίας, υποσχόμενος αμοιβές 1.500 δολαρίων το μήνα, καθώς και ότι θα αποκτήσουν όλοι τουρκική ιθαγένεια.
Εάν η διάσκεψη στις 19 Ιανουαρίου 2020 αποτύχει ο Erdogan θα πρέπει να έρθει σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του LNA του στρατηγού Haftar και τότε μόνοι οι μισθοφόροι δεν θα επαρκούν.
Τότε θα υποχρεωθεί να χρησιμοποιήσει και τουρκικό στρατό, επιδεινώνοντας την εικόνα του στο εσωτερικό, καθώς η δυσαρέσκεια θα ενταθεί.
Η Ρωσία και οι φιλοδοξίες της στη Λιβύη αποτελούν ακόμη μια πρόκληση για τα σχέδια του Erdogan.
Ο Τούρκος πρόεδρος δέχθηκε τον ρωσικό ομόλογό του στην Κωνσταντινούπολη στις 8 Ιανουαρίου για να εγκαινιάσει τον αγωγό φυσικού αερίου Turkstream, μια σημαντική συνεργασία μεταξύ των δύο συμμάχων που θα συνδέσουν τις δύο χώρες από τον Εύξεινο Πόντο.
Εκτός από τις σημαντικές επιπτώσεις της αυξημένης οικονομικής εξάρτησης της Τουρκίας από τη Ρωσία, η σύντομη επίσκεψη του Putin ήταν ακόμη πιο αξιοσημείωτη λόγω της απόφασης του Erdogan να ενισχύσει το στρατιωτικό του αποτύπωμα στη Λιβύη.
Putin και Erdogan πραγματοποίησαν συναντήσεις και το βασικό θέμα ήταν η Λιβύη.
Ενώ η Ρωσία και η Τουρκία είναι σύμμαχοι, υποστηρίζουν διαφορετικά στρατόπεδα στην Λιβύη.
Ο Erdogan γνωρίζει ότι δεν μπορεί να προβεί σε κινήσεις εάν δεν υπάρχει συμφωνία με την Ρωσία… για την Λιβύη.
Τουρκία και Ρωσία φαινόταν να έχουν καταλήξει σε συμφωνία, καθώς οι Ρώσοι και Τούρκοι υπουργοί Εξωτερικών εξέδωσαν κοινή δήλωση που ζήτησε την κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη από τα μεσάνυχτα της 12ης Ιανουαρίου, προσθέτοντας ότι και οι δύο πλευρές επιδίωξαν μια πολιτική διευθέτηση της σύγκρουσης.
Ο Erdogan, ο οποίος πρώτα χαιρέτισε τις ειρηνευτικές συνομιλίες στη Μόσχα μεταξύ των αντιμαχόμενων φατριών της Λιβύης, στράφηκε κατά του Haftar του LNA για το αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων.
Η Τουρκία υποστηρίζει το GNA και τον αναγνωρισμένο πρωθυπουργό Sarraj που ελέγχει μικρός μέρος της Λιβύης ενώ ο στρατάρχης Haftar του LNA προσπαθεί να καταλάβει την Τρίπολη της Λιβύης και ελέγχει σχεδόν τα 2/3 της χώρας.
Δεδομένης της αυξανόμενης αντίδρασης στο εσωτερικό της Τουρκίας σε ενδεχόμενη εμπλοκή στην Λιβύη, και μπροστά στην επικείμενη σύνοδο του Βερολίνου για τερματισμό του εμφύλιου πολέμου στη Λιβύη, μια συμφωνία για κατάπαυση του πυρός θα ευνοούσε τα σχέδια του Erdogan και θα μείωνε τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Αυτό θα επέτρεπε στον Τούρκο Πρόεδρο να εμφανιστεί σε ρόλο μεσολαβητή στη σύγκρουση και θα του έδινε θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων σε οποιεσδήποτε μελλοντικές διεθνείς διαπραγματεύσεις, ενώ δεν θα έστελνε στρατεύματα και στην Λιβύη.
Οι συνομιλίες στη Μόσχα δείχνουν ότι το 2020 θα είναι έτος βαθύτερης συνεργασίας μεταξύ του Erdogan και του Putin.
Η Τουρκία αγόρασε το σύστημα πυραυλικής άμυνας S-400 από τη Ρωσία στα μέσα του 2019, προκαλώντας αντιδράσεις.
Η σύμπραξή τους σε αυτή τη νέα αρένα καταδεικνύει ότι ο Τούρκος και ο Ρώσος πρόεδρος, παρά το γεγονός ότι βρίσκονται σε αντίθετες πλευρές των συγκρούσεων στη Συρία και τη Λιβύη, έχουν μια εκπληκτική ικανότητα να πετυχαίνουν μεταξύ τους συμφωνίες.
Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν αυτές οι συμφωνίες μπορούν να διατηρήσουν και να μετριάσουν τα προβλήματα του Erdogan στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών