Τελευταία Νέα
Αναλύσεις – Εκθέσεις

Mises Institute: Η πολιτική του Johnson μετά το Brexit – Απειλείται από μία πιστωτική κρίση;

Mises Institute: Η πολιτική του Johnson μετά το Brexit – Απειλείται από μία πιστωτική κρίση;
Ποια είναι τα σχέδια του Boris Johnson για την περίοδο μετά την 31η Ιανουαρίου - Μπορεί ένας εξωγενής παράγοντας να τα ανατρέψει;
Μία αποφασιστική στροφή προς την ελεύθερη αγορά παρατηρεί το Mises Insitute στο κόμμα των Συντηρητικών της Βρετανίας ενόψει του Brexit στις 31 Ιανουαρίου 2020 και μετά τη θριαμβευτική νίκη στις βουλευτικές εκλογές της 12ης Δεκεμβρίου 2019.
Η ομάδα των αξιωματούχων του Συντηρητικού κόμματος, που τάσσεται αναφανδόν υπέρ της ελεύθερης αγορά, αποκαλείται ERG και «απολαμβάνει σημαντική εισροή μελών από τη νέα κοινοβουλευτική πρόσληψη.
Τα κορυφαία μέλη του νέου υπουργικού συμβουλίου είναι φιλοσοφικά υπέρ του ελεύθερου εμπορίου και μίας πολιτικής που ευνοεί τη χαμηλότερη κυβερνητική παρέμβαση και τους χαμηλότερους φόρους, ενισχύοντας την επιχειρηματική φιλοδοξία και ενθαρρύνοντας τη δημιουργία πλούτου.
Θα πραγματωθεί όμως η σταδιακή απελευθέρωση της βρετανικής οικονομίας από την υπερβολική κρατική παρέμβαση;
Αν και οι σύμβουλοι του Βρετανού πρωθυπουργού Boris Johnson ασφαλώς και τάσσονται υπέρ της ελεύθερης αγοράς έχουν μία αντίληψη περί ανασύστασης της δύναμης, που απέπνεε κάποτε στο παρελθόν η Μεγάλη Βρετανία, η οποία πιθανόν να επιβάλλει μία διαχειριστική προσέγγιση.
Να απαιτηθεί η ανάπτυξη της εκπαίδευσης σε υψηλότερα επίπεδα και η προώθηση των τεχνολογιών ως επιχειρηματική ευκαιρία, προκειμένου να καταστεί εφικτός ο ανταγωνισμός με δυνάμεις όπως η Κίνα και η Ινδία.   
Για τη χρηματοδότηση αυτών των στόχων ασφαλώς θα πρέπει να καταπολεμηθεί η γραφειοκρατία και να μειωθεί ο μεγάλος δημόσιος τομέας αρχής γενομένης από το υπουργικό συμβούλιο που σήμερα αριθμεί 33 μέλη.
Αυτό που φαίνεται να απουσιάζει, μόνο και μόνο επειδή το θέμα δεν έχει ακόμη προκύψει, είναι η κατανόηση της έννοιας «χρήμα», η σχέση μεταξύ προϋπολογισμού, εμπορικού ισοζυγίου, αποταμιευτών και πιστωτικού κύκλου.
Γενικά, οι πολιτικοί στη Βρετανία αναθέτουν νομισματικά θέματα στην κεντρική τράπεζα.
Αυτή η κυβέρνηση δεν θα είναι διαφορετική.
Ο Sajid Javid, υπουργός Οικονομικών, δήλωσε ότι σκοπεύει να προσφύγει στις αγορές για τη χρηματοδότηση των σχεδίων για τις υποδομές διατηρώντας παράλληλα  ένα αυστηρό πλαίσιο για τις τρέχουσες δαπάνες.
Κάθε νέος υπουργός Οικονομικών λέει κάτι παρόμοιο, προδίδοντας μια κεϋνσιανή προσέγγιση στις σχέσεις μεταξύ κράτους και ευρύτερης οικονομίας.
Έτσι παρά το γεγονός ότι οι ανώτεροι υπουργοί είναι υπέρ της ελεύθερης αγοράς, τα κυβερνητικά σχέδια παρέμβασης θα αυξήσουν το ρόλο τους στην οικονομία.
Ο πιο κοντινός «παράλληλος κόσμος» είναι πιθανώς η Κίνα, η κυβέρνηση της οποίας δίνει στους ιδιώτες και τις επιχειρήσεις τους ένα πλαίσιο πενταετών σχεδίων ανάπτυξης.
Αντί για πενταετή σχέδια, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου εργάζεται σε έναν εκλογικό κύκλο πέντε ετών χωρίς βεβαιότητα συνέχισης.
 
Υποδομές και παιδεία

Η πρώτη προτεραιότητα θα είναι η παροχή υποδομών και κόμβων περιφερειακής διοίκησης στο Βορρά, με ιδιαίτερη έμφαση στις εκλογικές περιφέρειες, που μετακινήθηκαν από τους Εργατικούς στους Συντηρητικούς για να διασφαλιστεί η μελλοντική στήριξη.
Οι μεταφορές, τα ευρυζωνικά δίκτυα και η κινητή τηλεφωνία βρίσκεται επίσηςι στην ημερήσια διάταξη.
Η κρατική στήριξη  στην έρευνα θα επιτρέψει στους τεχνολογικούς κόμβους να μεταβούν πέρα από το τρίγωνο Λονδίνο-Οξφόρδη-Κέιμπριτζ, ενισχύοντας τα πανεπιστήμια της βόρειας Αγγλίας.
Ο Johnson είναι επίσης ένθερμος υποστηρικτής των ελεύθερων λιμανιών, όπου τα εμπορεύματα μπορούν να μεταφερθούν μέσα και έξω χωρίς την καταβολή δασμών.
Εναλλακτικά, οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε μια καθορισμένη ζώνη ελεύθερων λιμανιών επωφελούνται από τις αφορολόγητες εισαγωγές.
Τα ελεύθερα λιμάνια, είναι ένας απλός τρόπος για την ενίσχυση της τοπικής ανάπτυξης.
 
Ο κίνδυνος μίας πιστωτικής κρίσης


Πάντως φαίνεται να υπάρχει ένας κίνδυνος, που προκύπτει από εξωγενή παράγοντα και να θέσει εν κινδύνω τα σχέδια της βρετανικής κυβέρνησης.  Ο κίνδυνος μίας πιστωτικής κρίσης.
Υπάρχουν ενδείξεις (για παράδειγμα, η κρίση των repos στη Νέα Υόρκη και τα προβλήματα που δημιουργούνται στις τράπεζες της ευρωζώνης) ότι η περιοδική πιστωτική κρίση που ακολουθεί πάντα μια περίοδο πιστωτικής επέκτασης είναι επικείμενη.
Εάν ξεσπάσει πριν από τις 31 Ιανουαρίου 2020, η κυβέρνηση αναμφισβήτητα θα αντιμετωπίσει πίεση για να θέσει το Brexit σε αναμονή.
Οι αξιωματούχοι του υπουργείου Οικονομικών και ειδικότερα η Τράπεζα της Αγγλίας θα προσπαθήσουν σχεδόν σίγουρα να πείσουν την κυβέρνηση να παρατείνει την περίοδο εφαρμογής και ακόμη και να μην υλοποιηθεί το Brexit, αλλά με πρωθυπουργό τον Johnson κάτι τέτοιο φαίνεται αδύνατο.
Ωστόσο, σύμφωνα με το Brexit, η Βρετανία μπορεί να εξακολουθεί να αντιμετωπίζει συμβατικές υποχρεώσεις έναντι της ΕΕ σε περίπτωση τραπεζικής κρίσης της Ένωσης κατά τη διάρκεια της διαπραγματευτικής περιόδου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα προκαλούσε τεράστιο χάος, το οποίο θα μπορούσε να υπονομεύσει την πορεία των σχεδιαζόμενων κρατικών δαπανών.
Οπότε σε περίπτωση που σημειωθεί παγκόσμια ή ευρωπαϊκή πιστωτική κρίση, επανέρχεται στο προσκήνιο το ενδεχόμενο ενός no deal Brexit.
 Αλλά αυτό είναι απίθανο να ανησυχήσει τη νέα κυβέρνηση των Συντηρητικών, η οποία τάσσεται προς το ελεύθερο εμπόριο ούτως ή άλλως.
 

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης