Τελευταία Νέα
Διεθνή

Mises Institute: Μύθος η ανυπαρξία πληθωριστικών πιέσεων στις ΗΠΑ

Mises Institute: Μύθος η ανυπαρξία πληθωριστικών πιέσεων στις ΗΠΑ
Τα «κρυφά σημεία» στα οποία είναι φανερή η συνεχής αύξηση του πληθωρισμού, αναφέρεται ανάλυση του Mises Institute
Στα σημεία τα οποία «κρύβεται» ο πληθωρισμός σε μία οικονομία και ιδιαίτερα σε αυτήν των ΗΠΑ, αναλύει σε άρθρο του στο Μises Institute ο οικονομολόγος και τακτικός αρθογράφος του εν λόγω think tank, Ryan McMaken.
Όπως σημειώνει υπάρχουν ορισμένα «σκοτεινά» σημεία σε μία οικονομία στα οποία μπορεί να κρυφτεί ο πληθωρισμός ή ακόμη και ο αποπληθωρισμός.
Για παράδειγμα υπάρχουν σαφείς ενδείξεις πληθωρισμού στην αύξηση των τιμών για την παροχή παιδείας, τα ακίνητα, την υγεία, τις αποταμιεύσεις συνταξιοδότησης.
Σαφώς δεν υπάρχει αύξηση τιμών παντού.
Η τιμή πετρελαίου είναι σχεδόν 50% χαμηλότερη σε σύγκριση με το 2014, άρα αυτό σημαίνει ότι και το κόστος μετακίνησης για έναν οδηγό έχει μειωθεί σημαντικά.
Όμως ο πληθωρισμός έχει ενισχυθεί σημαντικά κατά την τελευταία 10ετία.
Από το 2009 έως και το 2018 έχει εμφανίσει αύξηση 15%.
Ωστόσο, η αύξηση του πληθωρισμού υπερέβη σημαντικά την αύξηση των τιμών σε ορισμένους τομείς.
Για παράδειγμα, η τιμή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αυξήθηκε κατά 30% την τελευταία δεκαετία.
Ταυτόχρονα, οι κατά κεφαλήν δαπάνες υγείας αυξήθηκαν κατά 27%.
Ακόμη μεγαλύτερες αυξήσεις παρατηρούνται στις τιμές των περιουσιακών στοιχείων.
Σύμφωνα με τον δείκτη Case-Shiller, για παράδειγμα, οι τιμές κατοικιών των 20 μεγαλύτερων μητροπολιτικών περιοχών των ΗΠΑ αυξήθηκαν κατά 50% από το 2009 έως το 2018.
Την ίδια περίοδο, ο δείκτης Dow Jones αυξήθηκε κατά 108%.

Ακριβώς επειδή ο πληθωρισμός εμφανίζεται περισσότερο σε ορισμένα περιουσιακά στοιχεία και υπηρεσίες από ό, τι σε άλλα, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει.
graph
Οι υποστηρικτές του status quo τείνουν να υπερασπίζονται τις αυξήσεις των τιμών κατοικιών με το σκεπτικό ότι οι αυξανόμενες τιμές κατοικιών είναι καλές για τους ανθρώπους που κατέχουν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία.
Αυτό ισχύει.
Δυστυχώς, δεν είναι όλοι ιδιοκτήτες σπιτιού.
Εκείνοι που επιθυμούν να απορρίψουν τη δυνατότητα εμφάνισης σημαντικού πληθωρισμού τιμών θα μπορούσαν επίσης να ισχυριστούν ότι ο δομικός πληθωρισμός αντικατοπτρίζει την κατάσταση του πραγματικού κόσμου, διότι δεν αγοράζουν όλοι μια πανεπιστημιακή εκπαίδευση και όλοι δεν χρειάζονται μεγάλες ιατρικές υπηρεσίες.
Στην πράξη, οι αυξήσεις στις τιμές των περιουσιακών στοιχείων βλάπτουν τους αγοραστές κατοικιών και τα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος που δεν είναι σε θέση να αντέξουν οικονομικά τις προκαταβολές και τις αυξημένες τιμές των περιουσιακών στοιχείων που βλέπουμε τώρα.
Ούτε όλοι στην αγορά αγοράζουν ακίνητα.
Οι αυξήσεις των τιμών των ακινήτων οδηγούν στα ενοίκια, και αυτό είναι ένα πρόβλημα τόσο για τους νέους καταναλωτές όσο και ανθρώπους με χαμηλό εισόδημα.
Την τελευταία δεκαετία στο κέντρο του Ντένβερ το μέσο ενοίκιο αυξήθηκε κατά 60% σε αντίθεση με την αύξηση του πληθωρισμού κατά 16%.
Στο Phoenix, το μέσο ενοίκιο αυξήθηκε κατά 7% από το 2018 στο 2019.
Επιπλέον, οι τιμές των κατοικιών αποτελούν μεγάλο μέρος των μηνιαίων δαπανών των νοικοκυριών.
Σε συνδυασμό με τις δαπάνες για την υγειονομική περίθαλψη και την τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι αυξήσεις στο κόστος ζωής - που αντανακλάται στις αυξήσεις των τιμών - που παρατηρήσαμε την τελευταία δεκαετία δεν είναι κάτι που θα μπορούσαμε να περιγράψουμε ως "αποπληθωριστικό".
Οι υπερασπιστές της θέσης ότι δεν υπάρχει πληθωρισμός θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι "αλλά αυτές οι αυξήσεις τιμών συγκρατούνται από την πτώση των τιμών σε άλλα μέρη!"
Αυτό μπορεί να ισχύει, αλλά η στέγαση, η υγειονομική περίθαλψη και η εκπαίδευση αποτελούν ένα αρκετά μεγάλο μέρος των εξόδων της οικογένειας.
Δεν μπορούμε απλώς να υποθέσουμε ότι το καλάθι αγαθών του πληθωρισμού αντικατοπτρίζει αναγκαστικά την καθημερινή οικονομική πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι απλοί άνθρωποι.
Για πολλούς ανθρώπους που δεν ταιριάζουν με το προφίλ του "μέσου Αμερικανικού, οι επίσημοι αριθμοί μπορεί να μην αντανακλούν την πραγματικότητα.
Πράγματι, φαίνεται ότι τα χαμηλότερα εισοδήματα, οι νεότεροι και οι περισσότερο ηλικιωμένοι καταναλωτές είναι εκείνοι που υποφέρουν περισσότερο.
Για παράδειγμα, οι ηλικιωμένοι συνταξιούχοι με σταθερό εισόδημα δεν μπορούν απλώς να αυξήσουν τα εισοδήματά τους εργαζόμενοι περισσότερο για να συμβαδίσουν με τις αυξήσεις των τιμών.
Και οι νέοι που δεν διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία θα δυσκολευθούν πολύ περισσότερο να αποκτήσουν περιουσιακά στοιχεία αν οι τιμές αυξάνονται συνεχώς.
Οι άνθρωποι στο μέσο της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας με ευέλικτα εισοδήματα και με περιουσιακά στοιχεία έχουν καλύτερες πιθανότητες.
 Όλοι οι άλλοι είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν προβλήματα.
Τέλος, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι αυτό που συνήθως αναφέρεται ως "χαμηλός πληθωρισμός" δεν είναι τόσο χαμηλός.
Για παράδειγμα, παρόλο που μας λένε ότι ζούμε σε μια εποχή εξαιρετικά χαμηλού πληθωρισμού, το μέτρο του πληθωρισμού δείχνει ότι η αξία αγαθών και υπηρεσιών αξίας ενός δολαρίου πριν από είκοσι χρόνια απαιτεί σήμερα περίπου 1,50 δολάρια.
Ακόμα και μόνο την τελευταία δεκαετία, αυτό που αγοράζονταν κάποτε με ένα δολάριο, σήμερα απαιτεί 1,17 δολάρια.
Το πολύ φημισμένο πρότυπο επίτευξης πληθωρισμού στο 2%, παρουσιάζει παρόμοια αποτελέσματα.
 Εάν οι κεντρικές τράπεζες είναι σε θέση να εφαρμόσουν το "χαμηλό" επίπεδο πληθωρισμού του 2%, θα καταλήξουμε ακόμα σε ένα δολάριο που χάνει σχεδόν το ήμισυ της αξίας του σε 20 χρόνια.
Σε αυτό το σενάριο, ένα δολάριο θα χάσει σχεδόν το ένα πέμπτο της αξίας του μέσα σε μια δεκαετία.
Για τους απλούς ανθρώπους που δεν μπορούν να υπολογίζουν σε απόδοση 4% στις επενδύσεις τους και που βασίζονται σε τράπεζες που πληρώνουν περίπου το 1%, αυτό σημαίνει πολύ χαμένο πλούτο, παρά τις καλύτερες προσπάθειες των νοικοκυριών για εξοικονόμηση.
 
www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης